Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: Lodz water supply system

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Historyczne zmiany struktury sieci wodociągowej na tle utrzymania standardów wody pitnej dla miasta Łodzi

Tomczak E., Dominiak A.

Proceedings of ECOpole

2014

Vol. 8, No. 1

311--318

Projekt łódzkiej sieci wodociągowej, wykonany przez najlepszego europejskiego fachowca W. Lindleya, powstał już w 1909 roku. Realizację rozpoczęto w 1934 roku przy współudziale polskiego inżyniera S. Skrzywana. Po II wojnie światowej dokonano wiercenia dalszych studni głębinowych i zbudowano system wodociągowy oraz stację uzdatniania wody. Zbudowano 50 km rurociągu Tomaszów-Łódź (1955 rok), zbiornik retencyjny na Pilicy (1968-1973) i kolejne studnie głębinowe. W 2010 roku istniało już 58 ujęć wód podziemnych, dlatego też w 2013 roku zapadła decyzja o rezygnacji z ujmowania wody powierzchniowej z Zalewu Sulejowskiego. Celem pracy było przedstawienie miejsc poboru wody i struktury sieci wodociągowej, której budowa ulegała zmianom w zależności od potrzeb i rozwoju dużego miasta, w powiązaniu z uzyskiwaniem wody pitnej najwyższej jakości. Pieczę nad eksploatacją i dystrybucją nieprzerwanie od 1925 roku sprawuje Zakład Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. w Łodzi.

The water supply system for Lodz was designed in 1909 by W. Lindley who was the best European civil engineer. The works started in 1934 and were supervised by a Polish engineer S. Skrzywan. After the World War II another deep water wells were drilled and water-pipe network and water conditioning plant were built: the first line of a 50-kilometre Tomaszow-Lodz pipeline (1955), the reservoir on the Pilica River (1968-1973). Due to that Lodz had 58 groundwater intakes in 2010 a decision was made to stop taking surface water from the Sulejowski Reservoir in 2013. The aim of the paper is to present water intake points and the structure of water supply system that was modified to meet the needs of a big city and provide drinking water of the highest quality. Municipal Water and Wastewater Company in Lodz manages the exploitation, transfer and conditioning of water for Lodz since 1925.

A brief history of the water supply system and water quality in the city of Lodz

Tomczak E., Dominiak A.

Ecological Chemistry and Engineering. A

2013

Vol. 20, nr 11

1255--1264

Poland’s third largest city, Lodz, underwent rapid industrial and demographic growth in the 19th and 20th centuries, followed by a steep decline over the last three decades. This paper describes how the water supply system has been adapted over the last century to meet these challenges, and in particular how the source of water (surface or underground) and structure of the supply system has been adapted to maintain drinking water quality. The Lodz water supply has been managed since 1925 by the firm Zaklad Wodociagow i Kanalizacji Sp. z o.o. The water supply system was designed by the Englishman William H. Lindley (in 1909), but because of World War I and the global depression that followed work began only in 1934. After World War II further deep wells were constructed, followed by a pipeline network and treatment plant. A 50-kilometre pipeline bringing surface water from the Pilica River was completed in 1955, followed by the Sulejowski Reservoir on the same river (1968–1973). Algal blooms on the reservoir presented a major challenge, and deep wells were turned to as a solution. By 2010 Lodz had 58 deep well intakes, so that in 2013 it was no longer necessary to take taking surface water from the Sulejowski Reservoir.

Projekt łódzkiej sieci wodociągowej, wykonany przez najlepszego europejskiego fachowca W. Lindleya, powstał już w 1909 r. Realizację rozpoczęto w 1934 r., przy współudziale polskiego inżyniera S. Skrzywana. Po II wojnie światowej dokonano wiercenia dalszych studni głębinowych i zbudowano system wodociągowy oraz stację uzdatniania wody. Zbudowano 50 km rurociągu Tomaszów–Łódź (1955 r.), zbiornik retencyjny na Pilicy (1968–1973) i kolejne studnie głębinowe. W 2010 r. istniało już 58 ujęć wód podziemnych dlatego też w 2013 r. zapadła decyzja o rezygnacji z ujmowania wody powierzchniowej z Zalewu Sulejowskiego. Celem pracy było przedstawienie miejsc pobierania wody i struktury sieci wodoci ągowej, której budowa ulegała zmianom w zależności od potrzeb i rozwoju dużego miasta, w powiązaniu z uzyskiwaniem wody pitnej najwyższej jakości. Piecze nad eksploatacją i dystrybucją nieprzerwanie od 1925 r. sprawuje Zakład Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. w Łodzi.