Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 12

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Lizbona
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
The article describes selected activities included in the climate change adaptation program implemented by the city of Lisbon. It analysed changes in public spaces, ways of implementing individual tasks, as well as planning documents, architectural, technical and natural solutions. Special attention was paid to the role of research in shaping and directing urban policy. Economical management of drinking water and rainwater is integrated with the creation of new public green spaces with different functions. It is evident that there is a desire to create a continuity of green zones, where new plantings not only promote the improvement of perceived thermal comfort, but also become new attractive pedestrian and bicycle routes. Of great interest to residents are the newly created allotment gardens, aimed at the development of urban agriculture. Some of the investments, located in tourist areas, are also of image importance, which helps build the ‘green brand of the city’, and the appreciation of Lisbon’s efforts in this regard was the award of the title of European Green Capital in 2020. The biggest challenge, however, is still to improve the accessibility and quality of public transportation. Observing the implementations, it can be seen that all pro-climate measures coincide with the broader public interest and have positive effects on the quality of the design of public spaces.
PL
W artykule opisano wybrane działania wpisujące się w program adaptacji do zmian klimatu, realizowane przez Lizbonę. Przeanalizowano zmiany w przestrzeniach publicznych, sposoby realizacji poszczególnych zadań oraz dokumenty planistyczne, rozwiązania architektoniczne, techniczne i przyrodnicze. Szczególną uwagę zwrócono na rolę badań naukowych w kształtowaniu i ukierunkowywaniu polityki miejskiej. Oszczędne gospodarowanie wodą pitną oraz opadową jest zintegrowane z tworzeniem nowych przestrzeni zieleni publicznej o różnych funkcjach. Widoczne jest dążenie do tworzenia ciągłości stref zielonych, w których wprowadzone nasadzenia nie tylko sprzyjają poprawie odczuwalnego komfortu termicznego, ale stają się również nowymi atrakcyjnymi ciągami pieszymi i rowerowymi. Dużym zainteresowaniem mieszkańców cieszą się nowo tworzone ogrody działkowe, ukierunkowane na rozwój rolnictwa miejskiego. Część inwestycji, zlokalizowanych w rejonach turystycznych, ma również znaczenie wizerunkowe, co sprzyja budowaniu „zielonej marki miasta”, a docenieniem starań Lizbony w tym zakresie było przyznanie tytułu Europejskiej Zielonej Stolicy w 2020 roku. Największym wyzwaniem jest jednak ciągła poprawa dostępności i jakości transportu publicznego. Obserwując wdrożenia można zauważyć, że wszystkie działania proklimatyczne są zbieżne z szeroko pojętym interesem społecznym i mają pozytywne skutki dla jakości kształtowania przestrzeni publicznych.
EN
The article addresses the issue of the Portuguese conservation approach to religious buildings in Lisbon that have been damaged by cataclysms. The aim is to show approach to both preserving the original substance and changing the function of the sacral building. After the tragic destruction of Lisbon in the mid-18th century was followed by the use of the ruins of the Carmelite monastery church, Convento do Carmo, for adaptation into the Archaeological Museum. Church of the Nossa Senhora da Conceição Velha, also acts as a remnant of historic events. The Church of St Dominic is also an example of atypical conservation and restoration. Another one is the adaptation the São Julião church on the Museum of the Bank of Portugal. That projects are examples of pioneering conservation activities conceived as a result of the conservation practice of Portuguese architects.
PL
Artykuł porusza problem portugalskiego podejścia konserwatorskiego do obiektów sakralnych w Lizbonie, które uległy zniszczeniu w wyniku kataklizmów. Celem jest ukazanie interesującego podejścia zarówno do zachowania oryginalnej substancji, jak i zmiany funkcji obiektów sakralnych. Po tragicznym zniszczeniu Lizbony w połowie XVIII wieku ruiny kościoła klasztoru karmelitów Convento do Carmo wykorzystano do adaptacji na Muzeum Archeologiczne. Znakiem historycznych wydarzeń jest także kościół Nossa Senhora da Conceição Velha. Przykładem nietypowej konserwacji i restauracji jest także kościół Igreja de São Domingos. Kolejnym przykładem jest adaptacja zniszczonego kościoła São Julião na siedzibę Muzeum Banku Portugalii. Projekty te są przykładami pionierskich działań konserwatorskich powstałych w wyniku praktyki konserwatorskiej portugalskich architektów.
3
Content available Lizboński most wiszący ponte 25 de Abril
PL
Sukces Johna Roeblinga polegający na budowie mostu wiszącego przez Niagarę w 1855 r. dał przekonanie, że możliwe jest poprowadzenie linii kolejowej w tego typu konstrukcji. Kilka lat później zaprojektowanie przez Roeblinga mostu Brooklińskiego (ukończonego przez Washingtona i Emilię w 1883 r.), uważanego przez wielu za największe osiągnięcie inżynierii lądowej XIX w., otworzyło drogę do budowy mostów wiszących o długich przęsłach.
PL
W stolicy Portugalii możemy znaleźć aż cztery miejsca, w których zebrano i szczegółowo opisano botaniczne kolekcje roślin.
PL
Pomysł organizacji EXPO'98 w Lizbonie nawiązywał do uczczenia 500. rocznicy odkrycia przez Vasco da Gamę drogi morskiej do Indii, a więc czasów, gdy Portugalia była handlowym imperium, stale powiekszającym swe zamorskie kolonie. Z tego też powodu wątek oceanu oraz nawiązania do botanicznych ciekawostek pochodzących z egzotycznych rejonów świata stały się motywami przewodnimi wystawy, łączącymi przeszłość z przyszłością. Wystawę, otwartą 22 maja i zamkniętą 30 września 1998 r., odwiedziło ponad 10 milionów ludzi. Była ogromnym sukcesem, z którego profity miasto czerpie do dziś.
6
Content available remote Post-event re-revitalization. Expo’98 i Lizboński Park Narodów
PL
Artykuł przedstawia przykład rewitalizacji obszarów postindustrialnych do realizacji zagospodarowania terenów dla potrzeb Wystawy Światowej w Lizbonie w 1998 r. Założone od początku i szczegółowo zaprojektowane etapy przekształceń zaniedbanych obszarów nad estuarium Tagu są świetnym przykładem urbanistycznego myślenia, które umiejętnie wpisuje międzynarodowe wydarzenie w nurt planowania o charakterze operacyjnym. Wiele wydarzeń o zasięgu globalnym (wystawy światowe, olimpiady) zostało wykorzystanych dla realizacji programów zagospodarowania i rozwoju fragmentu przestrzeni zurbanizowanej lub całego miasta czy aglomeracji. Stąd obserwacja zjawiska, które można nazwać post-event re-revitalization.
EN
It is about an example of revitalization of postindustrial areas – the realization of Expo’98 in Lisbon and repeated revitalization of the site. Established from the very beginning and carefully planned transformation phases of neglected grounds on Tagus estuary are an excellent example of this sort of urban thinking which skillfully inscribe international event in operational planning. A lot of international events (Expo, Olimpic Games) is used to introduce master plan of urban revitalized space crucial for city or metropolitan development. That’s why we can say about post-event re-revitalization.
8
Content available remote Metro w Lizbonie
PL
Lizbońskie metro jest najdłuższym systemem metra w Portugalii. Złożona z czterech linii 40-kilometrowa sieć pokrywa zarówno stare miasto, jak i część przedmieścia, zapewniając możliwość efektywnej komunikacji w stolicy kraju. Artykuł krótko charakteryzuje historię powstania metra i stan obecny.
PL
Dworzec Wschodni w Lizbonie jest nie tylko dworcem kolejowym. Tu zaczynają i kończą swoją trasę autobusy, stąd odjeżdżają autokary dowożące pasażerów na lizbońskie lotnisko. Jest ten multi dworzec dziełem jednego z najwybitniejszych, żyjących architektów Santiago Calatrav'y. Jest wizytówką miasta i wspaniałym przykładem współczesnej architektury, łączącej nowoczesną formę, tradycje lokalne nowoczesną technologię.
PL
Most został oddany do użytku w 1966 r. Rozpiętość jego przęsła głównego wynosi 1013 m. Został zaprojektowany jako kolejowo-drogowy, ale był użytkowany wyłącznie jako drogowy. Modernizacja polegała na poszerzeniu jezdni drogowej, wykonaniu pomostu kolejowego, wzmocnieniu konstrukcji oraz jej ogólnej naprawie i zabezpieczeniu antykorozyjnym.
EN
The bridge was bult in 1986. The main span is 1013 meters long. It was designed as road/railway bridge but after finishing it has been used exclusively for motor trafic. Modernization is covering the widening of trafic lanes, execution of the railrod deck, strengthening and repair of the main structure as well as preparing of anticorrosive protection.
EN
Vasco da Gama bridge building. Doka boarding system employed in pylons building. Project service. Execution technique.
PL
Całkowita długość przeprawy wynosi 17,2 km, w tym konstrukcji mostowych ponad 12 km. Nad kanałem nawigacyjnym zbudowano most podwieszony dwupylonowy o rozpiętości przęsła głównego 420 m. Opisano konstrukcję oraz podano dane techniczne przeprawy mostowej.
EN
The total length of the bridged route amounts to 17,2 km and bridges alone are 12 km long. The navigation channel is linked with two-pylon cable stayed bridge 420 m long. Bridge construction and technical data are presented.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.