Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Journal of Water and Land Development

1 2009

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: Leśnictwo Doświadczalne Unieszów

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Potential water retention capacity of forest areas - an example of the Experimental Forest Range Unieszów

Grajewski S., Krzysztofiak A., Miler A. T.

Journal of Water and Land Development

2009

no. 13a

71-84

The paper presents a proposal to describe potential water retention capacity of a given area, not necessarily the catchment basin, by a single parameter that would reflect all significant nonclimatic physico-geographic characteristics. The potential retention capacity of forest areas in this method is estimated based on subdivision area i.e. the area of the smallest spatial unit in forestry to which a single parameter representing combined effect of physico-geographic factors of the region is attributed. In this way, characteristics assumed to be decisive for potential water retention capacity were assigned to each subdivision. Ranges of variability of each parameter were then divided into three classes (coded 1, 2 and 3) respectively to small, medium and large potential retention capacity. In the next step the codes of all parameters attributed to each of the subdivisions were summed up to obtain new value reflecting their water retention capacity. The last stage was the generation of a map presenting spatial variability of calculated index. Created map shows considerable spatial variability of the index. Subdivisions of small and of large capacity are dispersed all over the object without any tendency of combining into larger patches. Results of this study may serve as a basis to assess water relations, to establish water management priorities in plans of forest or spatial management.

W pracy zaproponowano, aby potencjalną zdolność retencyjną danego terenu, niekoniecznie zlewni, opisać za pomocą jednego parametru - miernika (wskaźnika), który ujmuje oddziaływanie wszystkich istotnych charakterystyk fizyczno -geograficznych nieklimatycznych w odniesieniu do rozpatrywanego obszaru. Podstawą szacowania wartości miernika potencjalnej zdolności retencyjnej obszarów zalesionych w tej metodzie jest wykorzystanie jako powierzchni elementarnej pododdziału, czyli najmniejszej jednostki przestrzennego podziału lasów i przydzielenie mu jednego parametru, uwzględniającego sumaryczne oddziaływanie najbardziej istotnych w danym regionie parametrów fizyczno-geograficznych na potencjalne zdolności retencyjne. Na tej podstawie każdemu z pododdziałów przyporządkowano charakterystyki, które uznano za determinujące jego potencjalną zdolność retencyjną. Następnie zakresy zmian wartości każdego z parametrów podzielono na trzy klasy, odpowiadające małej, średniej oraz dużej potencjalnej zdolności retencyjnej. Klasy te otrzymały odpowiednio kody "1", "2" i "3". W kolejnym kroku zsumowano kody wszystkich parametrów przypisanych każdemu pododdziałowi, w wyniku czego otrzymano dla każdego z nich nową wartość odzwierciedlającą jego zdolność retencyjną. Ostatnim etapem było wygenerowanie mapy przedstawiającej zmienność przestrzenną obliczonego miernika. Na podstawie sporządzonej mapy rozkładu miernika potencjalnej zdolności retencyjnej należy stwierdzić, że charakteryzuje się on znaczną zmiennością przestrzenną. Pododdziały o małej, jak i dużej potencjalnej zdolności retencyjnej, są rozrzucone po całym obiekcie bez wykazywania tendencji do łączenia się w większe płaty obszarowe. Wyniki przeprowadzonych badań mogą być podstawą do oceny stosunków wodnych, ustalenia hierarchii zadań w zakresie gospodarki wodnej w planach urządzania lasu czy planach zagospodarowania przestrzennego.