Gwałtowny rozwój motoryzacji po 1990 roku w Polsce spowodował zjawisko stałego spadku przewozów pasażerskich transportem publicznym, szczególnie widocznego w przewozach regionalnych. Dotyczyło to transportu drogowego, ale przede wszystkim przewozów pasażerskich na lokalnych liniach kolejowych. Zjawisko to w krajach zachodnioeuropejskich obserwowane było już od lat 50. XX w. i tam zaczęto już wcześniej dostrzegać negatywne konsekwencje takiego trendu, gdyż wzrost przewozów samochodami osobowymi rodził negatywne konsekwencje w postaci wzrostu natężenia ruchu drogowego i idącymi za tym wzrostem kosztów zewnętrznych, w tym przede wszystkim wypadków i kongestii, oraz wzrost kosztów użytkowania infrastruktury drogowej. Dlatego podjęto czynności na rzecz zmiany tej niekorzystnej sytuacji przez działania na rzecz zwiększenia znaczenia publicznego transportu zbiorowego, również w obsłudze transportowej regionów. Jednakże aby skutecznie zachęcić potencjalnego pasażera do korzystania z transportu publicznego, należy stworzyć mu odpowiednią ofertę, aby ograniczył korzystanie z własnego samochodu. Jak pokazuje doświadczenie krajów Europy Zachodniej, rozwiązaniem najlepiej realizującym to założenie jest tworzenie zintegrowanych systemów transportu publicznego (integracja organizacyjna, taryfowa, rozkładowa), obejmujących wszystkie gałęzie (środki) transportu działające na danym obszarze. Za pozytywną wiadomość dla funkcjonowania pasażerskiego transportu publicznego w Polsce należy uznać wejście w życie (oczekiwanej od dawna zarówno przez środowisko przewoźników, jak i samorządów) Ustawy o publicznym transporcie zbiorowym. Ma ona, według zamierzeń ustawodawcy, reprezentować systemowe podejście do zagadnień organizacji i funkcjonowania transportu publicznego w Polsce. Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, czy przyjęte nowe rozwiązania legislacyjne dają realne możliwości wdrażania zintegrowanych systemów kolejowo-drogowych pasażerskiego transportu regionalnego, oraz próbą przedstawienia koncepcji wdrożenia takiego systemu w warunkach naszego kraju.
EN
The rapid development of individual motorization phenomenon has caused a steady decline in passenger public transport, especially prominent in regional transportation. This phenomenon has been observed in Western European countries since already 50-years of the twentieth century, while in Poland, took power after the political changes in 1989 and reaching as the changes in the socio – economic. However, in Western Europe had already begun to see the negative consequences of such a trend, since an increase in private vehicles have had negative consequences in the form of increased traffic and reaching for the increase in external costs, including, above all accidents and congestion and an increase in operating costs of road infrastructure. Therefore, actions were taken to change this negative situation by promoting the enhancement of public transport, including transport services for the regions. Actions taken have been supported by the EU transport policy guidelines to promote sustainable transport. However, to effectively attract potential passengers to use public transport, it must be created in this respect an appropriate offer to restricted use of own car. Western Europe countries experience shows that, the best solution for performing the assumption is to create an integrated public transport systems (organizational integration, tariff, timetables) covering all modes (means) of transport in the given area. As a positive message for the functioning of public passenger transport in Poland must be regarded as the entry into force the Law on public transport. It is, according to the intent of the legislature, represent a systemic approach to issues of organization and operation of public transport in Poland.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.