Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Bitwa o port lotniczy Hostomel : kluczowy moment wojny rosyjsko–ukraińskiej

Wójtowicz Tomasz

Wiedza Obronna

|

2023

|

nr 1

43--62

PL

Niniejszy artykuł opisuje bitwę o port lotniczy Hostomel w czasie wojny rosyjsko – ukraińskiej 2022 roku. W pracy przedstawiona została rosyjska strategia zdobycia portu lotniczego i stolicy państwa Kijowa, miejsce prowadzenia walk, ukraińskie i rosyjskie jednostki wojskowe oraz przyczyny rosyjskiej porażki. W czasie badań właściwych korzystano z opracowań i artykułów, jakie ukazały się na łamach Defence24, PISM, Daily Mail, Wall Street Journal, Georgian Foundation for Strategic and International Studies, dokumentach U.S. Army War College, U.S. Army Command and General Staff College, Congressional Research Service, Center for Strategic & International Studies. Szczególnie użytecznym źródłem wiedzy były portale zajmujące się białym wywiadem, monitorujące przebieg wojny rosyjsko – ukraińskiej – Oryx, Aberfoyle Internetional Security, czy The Fivecoat Consulting Group oraz strony internetowe i portale społecznościowe ukraińskich instytucji wojskowych – Sztabu Generalnego oraz Głównego Zarządu Wywiadu Ministerstwa Obrony Narodowej. Zdaniem autora bitwa o port lotniczy Hostomel była jednym z najistotniejszych momentów pierwszej fazy wojny rosyjsko – ukraińskiej. Fazy, w której zasadniczym celem Rosji była anihilacja sił zbrojnych Ukrainy, odsunięcie od władzy rządu oraz prezydenta, jak również zajęcie południowej i wschodniej części kraju aż po rzekę Dniepr. Zniszczenie rosyjskich oddziałów kawalerii powietrznej szturmujących port lotniczy uniemożliwiło wykorzystanie go, jako bazy logistycznej i zaopatrywanie wojsk zmechanizowanych rozwijających następnie natarcie na Kijów. Ponadto zwycięstwo pod Hostomelem otwierało pasmo ukraińskich zwycięstwo, do jakich doszło później w bitwie o Buczę, Irpień, czy w bitwie pod Browarami.

EN

This article describes the Battle of Hostomel Airport during the Russo-Ukrainian War in 2022. The work presents the Russian strategy of capturing the airport and the capital city of Kyiv, the place of fighting, Ukrainian and Russian military units, and the reasons for the Russian defeat. During the actual research, reference was made to studies and articles published in Defence24, PISM, Daily Mail, and Wall Street Journal, as well as by the Georgian Foundation for Strategic and International Studies, the U.S. Army War College, the U.S. Army Command and General Staff College, the Congressional Research Service, and the Center for Strategic & International Studies. Portals dealing with open-source intelligence, monitoring the course of the Russo-Ukrainian War, including Oryx, Aberfoyle Internetional Security or The Fivecoat Consulting Group, as well as websites and social networking sites of Ukrainian military institutions ‒ the General Staff and the Main Intelligence Directorate of the Ministry of National Defense, constituted particularly useful sources of knowledge. According to the author, the Battle of Hostomel Airport was one of the most important moments of the first phase of the Russo-Ukrainian War, during which Russia’s main goals included the annihilation of Ukraine’s Armed Forces, the removal of the government and the President from power, as well as the occupation of the southern and eastern parts of the country as far as the Dnieper River. The destruction of the Russian air-assault troops storming the airport made it impossible to use it as a logistic base and to supply the mechanized troops that then developed the attack on Kyiv. In addition, the victory at Hostomel opened the series of Ukrainian victories that took place later in the battles of Bucha, Irpin and Brovary.

2

„Socialist postmodernism”: residential architecture in Kyiv Podil district (Ukraine)

Linda Svitlana

Builder

|

2021

|

R.25, nr 12

46--51

EN

Despite the short chronological span of the socialist era architecture heritage, it remains little investigated and under-appreciated. Given the political and cultural isolation of the Soviet Union republics and strict architectural design regulations, there was a widespread belief that architects should not use innovative trends. This article exemplifies residential quarters in the historic Podil district, designed and built in the 1970s-1980s in Kyiv. They vividly demonstrate the postmodern ideas embodied in Ukrainian architecture. Methodologically, the article bases on the Ch. Jencks definition of postmodernism and in the comparison of his ideology with the implemented Kyiv project. It states that Kyiv architects proposed not typical Soviet construction projects but international postmodern architectural solutions. It proves that, on the one hand, Ukrainian architects had perfect qualifications to draw construction projects implementing advanced world trends of the time. But on the other hand, it highlights that postmodernism in architecture did not merely confine to Western Europe and the United States but also penetrated the Iron Curtain, exemplifying innovative architectural thinking which ran contrary to the modernist paradigm.

PL

Mimo niewielkiego dystansu chronologicznego dziedzictwo architektoniczne epoki socjalizmu wciąż pozostaje nie do końca zbadane i docenione. W wyniku istniejącej izolacji politycznej oraz kulturowej republik dawnego ZSRR, a także surowej regulacji działalności architektonicznej, ukształtowało się przekonanie, że wiodące światowe trendy w rozwoju architektury nie mogły znaleźć swego miejsca i odzwierciedlenia w architekturze oraz budownictwie w ZSRR. W niniejszym artykule na przykładzie osiedli mieszkaniowych, które zostały zaprojektowane i zbudowane w latach 1970-1980 w jednej z zabytkowych dzielnic Kijowa, Podole, pokazuje się, że aktualne w tamtym okresie idee postmodernistyczne znalazły swoje odzwierciedlenie w architekturze ukraińskiej. Stosowane w artykule metody zostały oparte na definicji postmodernizmu sformułowanej przez Ch. Jencksa oraz na jej porównaniu z projektem zrealizowanym w Kijowie. Wówczas przez kijowskich architektów zostały zaproponowane nie obiekty reprezentujące typową architekturę socjalistyczną, lecz takie rozwiązania architektoniczne, które doskonale wpisywały się w międzynarodowy kontekst postmodernistyczny. Z jednej strony świadczyło to o tym, że ukraińscy architekci potrafili tworzyć i wznosić obiekty, które w pełni odpowiadały ówczesnym trendom światowym, a z drugiej pokazywało, że postmodernizm w architekturze nie ograniczał się do krajów Europy Zachodniej i USA, lecz także przenikał przez „żelazną kurtynę” jako nowa forma myślenia architektonicznego, będąca przeciwstawieniem paradygmatu modernizmu.

3

The issues of preservation and revitalization of residential, public and industrial buildings from the second half of the 19ᵗʰ and early 20ᵗʰ centuries in Kyiv and Krakow

Kulikov Petro, Dyomin Mykola, Chernyshev Denys, Kuśnierz-Krupa Dominika, Krupa Michał

Wiadomości Konserwatorskie

|

2019

|

Nr 60

140--146

EN

The article concerns the characteristic features of the formation of historical buildings during the period of dominance of historicism and secession in architecture, as well as their contemporary adaptations to new functions and the condition of preservation in the aspect of conservation. As recent experience from the cities in Poland (Krakow) and Ukraine (Kiev) show, basic problems with the protection of the historical resources result from the lack of social education in the field of cultural heritage protection, non-compliance with applicable regulations and insufficient consideration of protection tasks in current planning policy. It should also be noted that in many cases, historical buildings and complexes (of administrative, cultural, residential or industrial function), shaped at the end of the 19ᵗʰ and the beginning of the 20ᵗʰ century, no longer meet modern standards. This often leads to social conflicts, threatens their existence and value, which can be lost through unprofessional modernization, reconstruction or adaptation works.

PL

Artykuł dotyczy charakterystycznych cech kształtowania budynków historycznych w okresie dominacji historyzmu i secesji w architekturze, a także ich współczesnych adaptacji do nowych funkcji oraz stanu zachowania w aspekcie konserwatorskim. Jak pokazują ostatnie doświadczenia z terenu miast Polski (Kraków) oraz Ukrainy (Kijów), podstawowe problemy z ochroną historycznego zasobu wynikają z braku edukacji społecznej w zakresie ochrony dziedzictwa kulturowego, nieprzestrzegania obowiązujących przepisów oraz niedostatecznego uwzględnienia zadań ochronnych w bieżącej polityce planistycznej. Należy także zauważyć, że w wielu przypadkach historyczne obiekty i zespoły (o funkcji administracyjnej, kulturalnej, mieszkalnej czy przemysłowej), ukształtowane na końcu XIX i na początku XX wieku, nie spełniają już współczesnych standardów. Prowadzi to wielokrotnie do konfliktów społecznych, zagraża ich egzystencji oraz wartości, która może zostać zatracona poprzez nieprofesjonalnie przeprowadzone prace modernizacyjne, przebudowy czy adaptacje.

4

Visual symbols of new identity in cities of modern Ukraine during the interwar period

Linda S., Mykhaylyshyn O.

Budownictwo i Architektura

|

2017

|

Vol. 16, nr 3

63--76

EN

In the interwar period western and eastern parts of the modern-day Ukraine were included into two countries – the Second Polish Republic and the Soviet Union. The development of cities of modern-day Ukraine during 1920-30th took place according to various ideological and cultural models. Changes in “cultural models” and ideological guidelines, as well as the departure from forms of traditional society during that period can be viewed as associated but semantically inconsistent targets; those carried out in each region in different sociopolitical conditions and with different directions of socio-cultural transformations; those that can be seen most clearly in the spatial planning of the cities. Approaches to the planning of Western Ukrainian cities, based on the synthesis of historically formed traditional environment, identified urban environment as European integral element of globalization process and were interpreted as an idea, alternative to socialistic internationalism that was consistently implemented in the Soviet Ukraine at that time. The process of formation of national and collective identity was visualized by “blending” and modernization of architectural environment layers, entry or expulsion of architectural sites of different ages, which symbolized the socio-cultural changes, both were part of the interaction of social and cultural systems.