W poprzednim numerze przedstawione zostały najważniejsze zasady oraz problemy związane z opracowaniem Krajowego Planu Alokacji Uprawnień (KPAU) w Polsce. Plan taki określa w danym kraju liczbę uprawnień przydzielonych dla wszystkich uczestników handlu emisjami i dla poszczególnych instalacji. Niniejszy artykuł przedstawia aktualny stan uzgodnień w zakresie krajowych planów oraz skutki dla przedsiębiorstw, jakie wynikną z wdrożenia systemu w naszym kraju.
W numerze 2/2004 przedstawione zostały podstawowe informacje dotyczące wdrażania systemu zbywalnych uprawnień do emisji gazów cieplarnianych w Polsce. Omówiono w nim założenia dotyczące dwóch głównych podsystemów, z których pierwszy dotyczy zanieczyszczeń konwencjonalnych (SO2 i NOx) z dużych źródeł spalania, drugi zaś odnosi się do emisji dwutlenku węgla. W niniejszym artykule przedstawione zostały podstawy prawne oraz główne informacje związane z wdrażaniem w Polsce drugiego systemu, który od 1 stycznia 2005 ma objąć wszystkie kraje UE.
W numerze 3/2004 przedstawione zostały najważniejsze informacje dotyczące zakresu, sposobu działania i wdrażania systemu handlu emisjami gazów cieplarnianych w Polsce. W pierwszym okresie działania, w latach 2005-2007, obejmie on jedynie dwutlenek węgla. Instalacje, które mają obowiązek uczestniczyć w tym systemie odpowiadają w Polsce za ok. 68% krajowych emisji CO2. Kluczowym elementem wdrożenia handlu emisjami jest Krajowy Plan Alokacji Uprawnień (KPAU), określający całkowitą liczbę przydzielanych uprawnień oraz sposób ich rozdzielenia na poszczególne instalacje w danym kraju. W niniejszym artykule omówiono wybrane zagadnienia związane z opracowaniem KPAU na lata 2005-2007, w tym także problemy, jakie natrafiono przy jego realizacji.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.