Architekci czynni w XIX wieku w swoich projektach wykorzystywali język formalny, wykształcony w różnych epokach i różnych obszarach geograficznych - historyzm był stylem, zawierającym liczne nurty i odcienie. Styl ten ewoluował. Fazę wczesną charakteryzowało intuicyjne i subiektywne wykorzystywanie wzorów historycznych, co prowadziło do stylowego synkretyzmu i łączenia form o różnorakiej proweniencji. Dojrzały historyzm cechowało dążenie do czystości stylowej i poprawne posługiwanie się motywami dawnej architektury. Okres późny to faza eklektyczna, gdzie w ramach jednej kompozycji stosowano motywy historyczne pochodzące z różnych epok. Artykuł prezentuje dorobek architekta Juliana Ankiewicza w zakresie stosowanych przez niego rozwiązań stylistycznych. Scharakteryzowane zostały dzieła, reprezentujące poszczególne nurty stylowe architektury historyzmu: nurt neorenesansu - reprezentowany w największej liczbie realizacji, nurt arkadowy, neogotyk, neobarok i nurt orientalny. Twórczość Juliana Ankiewicza stanowi odbicie tendencji, kształtujących krajobraz architektoniczny Warszawy w drugiej połowie XIX wieku. Zatem jej analiza przyczynić się może do lepszego rozpoznania cech stylowych warszawskiej architektury historyzmu.
EN
Nineteenth century architects used a formal language developed in the course of many centuries and across many geographical areas - Historicism was a style that encompassed a variety of trends and shades. It evolved. In the early phase, it used historic patterns in an intuitive and subjective manner to merge styles in a syncretic manner and combine forms of different origins. Mature Historicism was characterised by pursuing stylistic purity and appropriate use of historic architectural motifs. The late phase was eclectic and proposed mixing motifs from various periods in one façade. This article is an attempt to present and analyse the legacy of Julian Ankiewicz and study the stylistic solutions he used. The architect’s designs included works which reflected a number of stylistic trends of historicist architecture: the most represented Renaissance Revival, but also Rundbogenstil, Gothic Revival, Baroque Revival and Oriental style. The works of Julian Ankiewicz generally reflect the tendencies that shaped the architectural climate of Warsaw in late 19th century. Analysing them can therefore contribute to better understanding of the stylistic features of historicist architecture of Warsaw.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Architekci, rozpoczynający pracę zawodową przed połową wieku XIX i działający w jego trzeciej ćwierci, podejmowali różnorodne tematy funkcjonalne. Zjawisko specjalizacji zawodowej w architekturze, zaznaczone szczególnie w XX wieku, zaczęło się wykształcać dopiero pod koniec drugiej połowy XIX w. Twórczość Juliana Ankiewicza, który projektował obiekty o przeznaczeniu mieszkalnym, budynki użyteczności publicznej, a także o funkcji przemysłowej i sakralnej, jest reprezentatywna dla tego okresu w warszawskiej architekturze. Różnorodność tematów funkcjonalnych, podejmowanych przez Juliana Ankiewicza, jest dobrym świadectwem wielonurtowości warsztatu architekta, czynnego zawodowo do lat osiemdziesiątych XIX wieku. Konieczność sprostania rozmaitym wymaganiom ze strony inwestorów wymagała dużej wiedzy i warsztatowej sprawności. Ułatwienie stanowił tu brak sprecyzowanych standardów w odniesieniu do poszczególnych typów budowli - określone normy, zarówno w budownictwie mieszkaniowym, jak biurowym czy przemysłowym, dopiero się wykształcały. Pozwalało to architektom, działającym w epoce Ankiewicza, na pewną dowolność w rozwiązywaniu rzutów budowli i indywidualne podejście do zagadnienia funkcjonalności i wygody.
EN
Architects beginning their professional career before the first half of the 19th century and operating in the third quarter of that century addressed various functional issues. The phenomena of professional specialisation in architecture, particularly indicated in the 19th century, started to develop only at the end of the second half of the 19th century. The output of Julian Ankiewicz, who designed residential buildings, public utility facilities, and also industrial and sacral buildings, is representative for this period in the Warsaw architecture. The variety of functional topics tackled by Julian Ankiewicz is great evidence demonstrating the multidimensional skills of an architect professionally active up to the eighties of the 19th century. The necessity to comply with various investor requirements demanded vast knowledge and professional competence. Lack of detailed standards in reference to individual types of construction was a facility here - specific standards, both in reference to residential, office or industrial construction, were only developing. This allowed the architects operating in the époque of Ankiewicz for some freedom in solving sections of buildings, and an individual approach to issues of functionality and convenience.
3
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Architekt Julian Ankiewicz był czynny zawodowo w drugiej połowie XIX wieku. Działał głównie w Warszawie - zaprojektował wiele kamienic, a także willi i budynków użyteczności publicznej. Ceniony za życia, później został niemal całkowicie zapomniany. Większość jego dzieł uległa zniszczeniu podczas II wojny światowej, a o nim samym informowały nieliczne, bardzo krótkie biogramy, ograniczające się zasadniczo do ramowych dat życia oraz miejsca urodzenia i śmierci. Dopiero pogłębione badania archiwalne pozwoliły w sposób pełniejszy nakreślić jego sylwetkę i wyjaśniły przyczyny lakoniczności not biograficznych. Księgi metrykalne, zachowane poza Warszawą, zawierają zapisy, świadczące o relatywnie niskim pochodzeniu architekta. Zdobycie znaczącej pozycji zawodowej nie stanowiło dostatecznej rekompensaty w XIX-wiecznym społeczeństwie, toteż Julian Ankiewicz nie przekazał do wiadomości publicznej żadnych danych na ten temat. Celem artykułu jest prezentacja wyników badań nad biografią architekta i nakreślenie możliwie pełnego obrazu jego stosunków rodzinnych, przebiegu działalności zawodowej w charakterze architekta wolnopraktykującego i pracownika urzędów budowlanych, a także prowadzonej przezeń działalności inwestycyjnej.
EN
The architect Julian Ankiewicz was professionally active in the second half of the 19th century. He worked primarily in Warsaw. He designed many tenement houses, villas and public utility buildings. He was highly valued during his life, however later he became almost completely forgotten. The majority of his work was destroyed during the Second World War, and the only information, very short and rare biographical entries, was reduced to his life-span dates, and the place of birth and death. Only in-depth archival research enabled to depict his profile and explain the reasons for laconic biographical entries. Register books, preserved outside of Warsaw, include entries demonstrating the relatively lowly origins of the architect. The achievement of a significant professional position did not constitute a sufficient compensation in 19th century society; therefore Julian Ankiewicz did not provide any relevant data to the public. The goal of the article is to present the results of the research regarding the architect's biography, and to specify the most complete picture possible of his family relations, the course of his professional activities as a freelancing architect and employee of construction offices, and also conducted investments activity.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.