Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Joint Operating Agreement
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
Joint Operating Agreements (JOAs) play a pivotal role in facilitating the exploration and development of oil fields across various jurisdictions by allowing multiple parties to collaborate and share resources. However, differing perspectives and priorities among JOA participants can lead to disputes and operational inefficiencies. To ensure smooth operations and prevent potential conflicts, it is crucial that JOAs are precisely drafted and clearly define the scope and limits of joint activities. This paper examines the practical implications of sole-risk and non-consent clauses in JOAs, which aim to regulate unilateral actions by individual parties and maintain the collaborative spirit of the agreement. Sole-risk and non-consent clauses can effectively prevent disputes by specifying the boundaries of joint operations and individual party responsibilities. They ensure that parties do not extend the scope of the JOA to activities that are meant to be conducted independently, thereby preserving the agreement’s original intent. Nevertheless, these clauses must be narrowly defined in order to avoid inadvertently restricting the flexibility and collaboration that are the hallmarks of JOAs. This study analyzes various cases in which sole-risk and non-consent clauses have been implemented and evaluates their effectiveness in preventing disputes and promoting efficient joint operations. The findings reveal that when carefully drafted and unambiguously defined, these clauses can be advantageous in maintaining harmony and cooperation among JOA parties. It is evident that striking a balance between protecting individual interests and fostering collaborative endeavors in oil-field exploration and development is essential for the successful implementation of sole risk and no consent clauses within JOAs.
PL
Wspólne umowy operacyjne (JOA) odgrywają kluczową rolę w ułatwianiu poszukiwań i rozwoju pól naftowych w różnych jurysdykcjach, umożliwiając wielu stronom współpracę i dzielenie się zasobami. Jednak różne perspektywy i priorytety wśród uczestników JOA mogą prowadzić do sporów i nieefektywności operacyjnej. Aby zapewnić płynność działania i zapobiegać potencjalnym konfliktom, ważne jest, aby JOA były precyzyjnie opracowane i jasno określały zakres i granice wspólnych działań. W niniejszym artykule przeanalizowano praktyczne implikacje klauzul wyłącznego ryzyka i klauzuli braku zgody w umowach JOA, które mają na celu uregulowanie jednostronnych działań poszczególnych stron i utrzymanie ducha współpracy w umowie. Klauzule o wyłącznym ryzyku i klauzule o braku zgody mogą skutecznie zapobiegać sporom poprzez określenie granic wspólnych działań i odpowiedzialności poszczególnych stron. Zapewniają, że strony nie rozszerzają zakresu JOA na działania, które mają być prowadzone niezależnie, zachowując w ten sposób pierwotną intencję umowy. Niemniej jednak klauzule te muszą być ściśle zdefiniowane, aby uniknąć nieumyślnego ograniczenia elastyczności i współpracy, które są cechami charakterystycznymi JOA. Niniejsze badanie analizuje różne przypadki, w których wdrożono klauzule wyłącznego ryzyka i klauzule braku zgody, oraz ocenia ich skuteczność w zapobieganiu sporom i promowaniu skutecznych wspólnych operacji. Wyniki pokazują, że starannie opracowane i jednoznacznie zdefiniowane klauzule te mogą być korzystne dla utrzymania harmonii i współpracy między stronami JOA. Oczywiste jest, że znalezienie równowagi między ochroną indywidualnych interesów a wspieraniem wspólnych przedsięwzięć w zakresie eksploracji i rozwoju złóż ropy naftowej jest niezbędne do pomyślnego wdrożenia klauzul wyłącznego ryzyka i klauzuli braku zgody w ramach JOA.
PL
Artykuł przedstawia klasyczne problemy biznesowo-finansowe związane z poszukiwaniem i wydobywaniem węglowodorów. Zostały opisane rozwiązania sektorowe najczęściej stosowane w praktyce. Ponieważ prace poszukiwawcze, a także rozwój wydobycia, wymagają z reguły znaczących nakładów finansowych związanych z realizacją prac sejsmicznych, wierceń poszukiwawczych, a na końcu także produkcyjnych oraz infrastrukturą pomocniczą, włściciel praw do eksploatacji, nawet jeśli posiada niezbędne środki finansowe, to - z uwagi na skalę ryzyka - może nie być skłonny do ich zainwestowania w całości w dany obszar koncesyjny. Przybliżono dlaczego w wielu projektach upstreamowych pojawiają się podmioty kontrybuujące do danego przedsięwzięcia środki finansowe i oczekujące w zamian określonego udziału w wydobyciu. Zwrócono uwagę na potrzebę dywersyfikacji i optymalizacji portfela aktywów oraz zachowanie przedsiębiorstw naftowych, które chętnie oddają część udziałów w swoich koncesjach (poprzez farming, umowy o wspólnym zarządzaniu czy wspólnej realizacji prac poszukiwawczych) nawet w najbardziej obiecujących obszarach geologicznych, by pozyskać udziały w innych, często potencjalnie mniej atrakcyjnych, ale np. bardziej przewidywalnych od strony ryzyka politycznego aktywach. Określono dlaczego koncerny naftowe starają się zachować lub pozyskać pozycję operatora i mieć jak największy wpływ na operacyjne zarządzanie przedsięwzięciami poszukiwawczymi. Skonstatowano, że dla firmy upstreamowej kluczowe są wyniki całego portfela aktywów upstream, a nie sukces czy porażka pojedynczego projektu.
EN
This document presents the financial environment associated with the exploration and extraction of hydrocarbons. The main theme of the article is the description of the most common practices used in this sector of the economy. Exploration and extraction normally require significant financial resources required for the implementation of seismic operations, exploration, assessment, production drilling, and associated infrastructure. That is why even the owner of an exploration concession which has sufficient financial resources may be reluctant to invest them entirely in the concession area. This paper describes the reasons for investors' involvement in many upstream projects in return for partial rights in the extraction - either rights to physical materials flow or financial income. This analysis draws attention to the need for diversification and optimization of the assets portfolio. It also focuses on the behaviour of oil and gas companies that gladly give away some of their rights in the exploitation concessions (through the Farmout Agreement, Joint Operating Agreement, Exploration Agreement) even in the most promising geological areas in order to gain interests in assets which are often potentially less attractive but more predictable in terms of political risk. Additionally, the paper determines why oil and gas companies try to maintain or gain the position of the Operator and have the biggest impact possible on the operational management of exploration projects. Sometimes they settle for being one of the concession holders, controlling the execution of works from the level of Operational Committees. The paper concludes that, for upstream companies, the results of the whole portfolio of upstream assets are much more important than the success or failure of a single project.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.