Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!
Sesja wygasła!
Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: Izera-Kowary Unit

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

New insights into the mineralization of the Czarnów ore deposit (West Sudetes, Poland)

Mochnacka K., Oberc-Dziedzic T., Mayer W., Pieczka A., Góralski M.

Geologia Sudetica

2009

Vol. 41

43-56

This paper provides new data on the mineralogy and mineral chemistry of the Czarnów ore deposit, a polymetallic vein that occurs within the eastern envelope of the Karkonosze Pluton (West Sudetes). New data are also provided on the deposits' geothermometry, mineral succession, and origins. The Czarnów ore vein is about 500 m long, strikes SW-NE, dips 80° SE and continues to a depth of 200 m. It is hosted within the albite-mica schists, quartzofeldspathic rocks and striped amphibolites that comprise the Czarnów Schist Formation (CSF); its western part is composed of almost monomineral arsenopyrite, whereas the southwestern part locally contains a pyrrhotite lens that extends downwards. Although many types of sulphides, sulphoarsenides, sulphosalts and native phases accompanied by oxides and arsenates have been previously reported, this paper describes four minerals that have not been previously identified from the Czarnów deposit: ferrokësterite, ikunolite, bismite and pentlandite. Geothermometry data suggest formation temperatures of arsenopyrite between 551 °C and 420 °C and that of sphalerite between about 400 °C to about 200 °C. Fluid inclusion data from vein quartz gave homogenization temperatures between 430 °C and 150 °C. Integrat on of textural and other data suggests the following primary mineral succession: early arsenopyrite and cassiterite as the high-temperature phases; then combinations of pyrrhotite, pyrite, chalcopyrite and sphalerite, all of which formed over a wide temperature range; finally, low temperature galena and Bi phases. Secondary weathering products overprint the primary sequences. Cataclasis of the first-formed arsenopyrite imply that mineralization was related to at least one tectonic event in the region. The Czarnów ore deposit probably resulted from hydrothermal activity associated with the near Karkonosze granite.

Occurrence of sulphides in Sowia Dolina near Karpacz (SW Poland) - en example of ore mineralization in the contact aureole of the Karkonosze granite

Mochnacka Ksenia, Oberc-Dziedzic Teresa, Mayer Wojciech, Pieczka Adam, Góralski Michał

Mineralogia

2007

Vol. 38, iss. 2

185--207

The authors studied the poorly-known, uneconomic sulphide mineralization site in Sowia Dolina near Karpacz. Host rocks are hornfelses of the Velká Úpa schist series, which belongs to the Izera-Kowary Unit. Ore minerals assemblage includes: pyrrhotite, pyrite, chalcopyrite, arsenopyrite, sphalerite, galena and marcasite, accompanied by ilmenite and rutile. The oldest sulphide is high-temperature pyrrhotite crystallized at about 600°C, which is in good agreement with the temperature range of contact metamorphic conditions, revealed by muscovitesillimanite transformation. Low-temperature pyrrhotite and other sulphides formed at about 390°C (arsenopyrite geothermometer) down to 265°C (pyrrhotite geothermometer), whereas fluid inclusions studies of vein quartz demonstrated the temperature range 380-150°C. Mineralization in Sowia Dolina is similar to other ore hydrothermal deposits known from the proximal or distal contact zone of the Karkonosze granite.

Hornfelsy Sowiej Doliny należą do jednostki izersko-kowarskiej i są częścią serii łupkowej grupy Velkej Úpy, przeobrażonej na kontakcie z waryscyjskim granitem Karkonoszy. W Sowiej Dolinie istnieją ślady dawnych robót górniczych, wyloty sztolni i hałdy, na których znaleźć można okazy z mineralizacją siarczków. Okruszcowane hornfelsy odznaczają się dobrze zachowaną foliacją i lineacją. Przejawem metamorfizmu kontaktowego są poligonalne zarysy ziaren kwarcu oraz rozpad muskowitu na sillimanit, zgodnie z reakcją: muskowit + kwarc = Al2SiO5 + K-skaleń + H2O, która oznacza warunki metamorfizmu wysokiego stopnia i osiągnięcie temperatury powyżej 600°C, a także krystalizacja andaluzytu i kordierytu, całkowicie zamienionego w pinit. Efektem zmian kontaktowych jest również powstanie pseudomorfoz po granacie. Najbogatsze skupienia minerałów kruszcowych stwierdzone zostały w hornfelsach wzbogaconych w kwarc lub przecinanych żyłkami kwarcowo-skaleniowymi. Dominującym minerałem rudnym jest pirotyn, rzadziej pojawia się piryt. Minerały te tworzą masywne skupienia kilkucentymetrowej miąższości, niekiedy także żyłki lub struktury rozproszone. W mniejszych ilościach występują: chalkopiryt, galena, sfaleryt, arsenopiryt, bornit, markasyt oraz minerały Ti. Sukcesja minerałów kruszcowych została określona na podstawie przerostów mineralnych (tab. 2). Najstarsze minerały, ilmenit i rutyl, są związane przypuszczalnie z metamorfizmem regionalnym. Po minerałach Ti krystalizował pirotyn. Młodszy od niego jest chalkopiryt, którego starsza generacja tworzy zrosty z pirotynem, następna natomiast występuje jako odmieszania w sfalerycie. Po pirotynie i starszym chalkopirycie, w tym samym czasie powstawały sfaleryt, arsenopiryt i galena. Markasyt jest minerałem wtórnym, tworzącym się w początkowych stadiach procesu wietrzenia rud na hałdzie. Następstwo siarczków potwierdziła interpretacja geotermometryczna wyników analiz chemicznych w mikroobszarze. Wykazała ona, że temperatury powstawania pirotynu wahały się w zakresie temperatur 630–265°C, a arsenopiryt krystalizował w temperaturze około 390°C. Temperatury powstawania kwarcu żyłowego oznaczone za pomocą inkluzji ciekło- -gazowych mieszczą się w zakresie temperatur 380–150°C. Porównanie obserwacji mikroskopowych rud z danymi chemicznymi i petrologicznymi pozwala na sugestię, że procesy metamorfizmu kontaktowego w temperaturach około 600°C odpowiadają krystalizacji wysokotemperaturowego pirotynu, natomiast pozostałe siarczki i kwarc żyłowy tworzyły się w procesach hydrotermalnych niższych temperatur, aż do około 150°C.