Zaprezentowano procedury obliczeniowe z wykorzystaniem wielomianów ortogonalnych (Hermite’a i Laguerre’a) oraz zmodyfikowanych funkcji sferycznych Bessela pierwszego rodzaju zastosowane do zapewnienia stabilności późnoczasowych rozwiązań równań całkowych pola elektrycznego w dziedzinie czasu. Procedury te pozwalają uzyskiwać zadowalającą dokładność przybliżania przy stosunkowo niskich stopniach funkcji aproksymujących.
EN
Computational procedures are presented with the use of orthogonal polynomials (Hermite and Laguerre) and modified spherical Bessel functions of the first kind. These procedures are good way to obtain the satisfying approximation with comparatively low degrees of approximation functions. It is showed that mentioned polynomials and functions stabilize the late-time part of solutions of integral equations of the electric field in time domain.
Introduction and aim: Selected elementary material about Hermite polynomials have been shown in the paper. The algorithm of expanding functions in the series by Hermite polynomials has been elaborated in the paper. Material and methods: The selected knowledge about Hermite polynomials have been taken from the right literature. The analytical method has been used in this paper. Results: Has been shown the theorem describing expanding functions in a series by using Hermite polynomials. It have been shown selected examples of expanding functions in a series by applying Hermite polynomials, e.g. functions exp(az), sgn(z) and z2p. Conclusion: The function f(z) can be expand in the interval (-∞+∞) in a series according to Hermite polynomials where the unknown coefficients can be determined from the orthogonality of Hermite polynomials.
PL
Wstęp i cel: W pracy pokazuje się wybrane podstawowe wiadomości o wielomianach Hermite’a. W artykule opracowano algorytm rozwijania funkcji w szereg według wielomianów Hermite’a. Materiał i metody: Wybrane wiadomości o wielomianach Hermite’a zaczerpnięto z literatury przedmiotu. W pracy zastosowano metodę analityczną. Wyniki: W pracy pokazano twierdzenie dotyczące rozwijania funkcji w szereg według wielomianów Hermite’a. Pokazano wybrane przykłady rozwijania funkcji w szereg według wielomianów Hermite’a m.in. funkcji exp(az), sgn(z) oraz z2p. Wniosek: Funkcja f(z) może być w przedziale (-∞,+∞) rozwinięta w szereg według wielomianów Hermite’a, gdzie nieznane współczynniki można wyznaczyć korzystając z ortogonalności wielomianów Hermite’a.
3
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
In this paper, we introduce a new class of Hermite multiple-poly-Bernoulli numbers and polynomials of the second kind and investigate some properties for these polynomials. We derive some implicit summation formulae and general symmetry identities by using different analytical means and applying generating functions. The results derived here are a generalization of some known summation formulae earlier studied by Pathan and Khan.
Introduction and aim: The paper presents a recurrence formula, some differential compounds and differential equation for Hermite polynomials. The aim of the discussion was to give some proofs of presented dependences. Material and methods: Selected material based on a recurrence formula, some differential compounds and differential equation has been obtained from the right literature. In presented proofs of theorems was used a deduction method. Results: Has been shown some proof of the theorem of the generating function for Hermite polynomials. It has been done the proof of recurrence formula between Hermite polynomials, some proof of differential compound and two differential equations for Hermite polynomials. Conclusion: The derivative of Hermite polynomial expressed by Hermite polynomials can be determined from the equation H’n(z) = 2nHn-1(z) for n = 1, 2, 3,...
PL
Wstęp i cel: W pracy przedstawiono związek rekurencyjny, zależności różniczkowe i równanie różniczkowe dla wielomianów Hermite’a. Celem rozważań było przeprowadzenie dowodów omawianych własności. Materiał i metody: Materiał stanowiły wybrane zależności rekurencyjne i równanie różniczkowe uzyskane z literatury przedmiotu. W przeprowadzonych dowodach zastosowano metodę dedukcji. Wyniki: Pokazano dowód twierdzenia o funkcji tworzącej dla wielomianów Hermite’a. Przeprowadzono dowód związku rekurencyjnego między wielomianami Hermite’a, zależności różniczkowej oraz dwóch równań różniczkowych dla wielomianów Hermita. Wniosek: Pochodną wielomianu Hermite’a wyrażoną przez wielomiany Hermite’a można określić z równania H’n(z) = 2nHn-1(z) for n = 1, 2, 3,...
Introduction and aim: The paper presents some Hermite polynomials, orthogonality condition for Hermite polynomials, recurrence formula and differential equation for Hermite polynomials. The aim of the discussion was to give some proof of orthogonality of Hermite polynomial system. Material and methods: Selected material based on some knowledge about Hermite polynomials which has been obtained from the right literature. The proof of the theorem describing the orthogonality of Hermite polynomials has been elaborated using a deduction method. Results: Has been shown some proof of the theorem describing the orthogonality of Hermite polynomials. It has been shown an example of orthogonality testing a pair of two arbitrary Hermite polynomials. Conclusions: In the paper has been shown the proof for theorem: The system of Hermite polynomials is orthogonal in the interval (-∞,+∞) with the weighting function p(z) = exp(-z2).
PL
Wstęp i cel: W pracy przedstawiono wielomiany Hermite’a, warunek ortogonalności dla układu tych wielomianów, funkcję tworzącą oraz równanie różniczkowe dla wielomianów Hermite’a. Celem rozważań było przeprowadzenie dowodu twierdzenia o ortogonalności układów wielomianów Hermite’a. Materiał i metody: Materiał stanowiły wybrane wiadomości o wielomianach Hermite’a uzyskane z literatury przedmiotu. W przeprowadzonym dowodzie zastosowano metodę dedukcji. Wyniki: Pokazano dowód twierdzenia o ortogonalności układów wielomianów Hermite’a. Podano przykład badania ortogonalności pary dwóch dowolnych wielomianów Hermite’a. Wniosek: W pracy przeprowadzono dowód twierdzenia: Układ wielomianów Hermite’a jest ortogonalny w przedziale (-∞,+∞) z wagą p(z) = exp(-z2).
6
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
In this paper, we introduce a new class of generalized Apostol-Hermite-Euler polynomials and Apostol-Hermi-te-Genocchi polynomials and derive some implicit summation formulae by applying the generating functions. These results extend some known summations and identities of generalized Hermite-Euler polynomials studied by Dattoli et al, Kurt and Pathan.
In this paper, we are motivated by uncertainty problems in volatility. We prove the equivalent theorem of Wiener chaos with respect to G-Brownian motion in the framework of a sublinear expectation space. Moreover, we establish some relationship between Hermite polynomials and G-stochastic multiple integrals. An equivalent of the orthogonality of Wiener chaos was found.
The aim of this paper is to introduce and compare some fundamental analytical properties of the title polynomials. Many similarities between them are emphasized in the paper. Moreover, the authors present many isolated results, new proofs and identities.
9
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
We review properties of the q-Hermite polynomials and indicate their links with the Chebyshev, Rogers–Szegö, Al-Salam–Chihara, continuous q-utraspherical polynomials. In particular, we recall the connection coefficients between these families of polynomials. We also present some useful and important finite and infinite expansions involving polynomials of these families including symmetric and non-symmetric kernels. In the paper, we collect scattered throughout literature useful but not widely known facts concerning these polynomials. It is based on 43 positions of predominantly recent literature.
10
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
The aim of the paper is to prove the strong law of large numbers for Gaussian functionals (Theorem 3.1). The functionals are of the form f (Xi), where / is integrable with respect to the Gaussian noise and the random vectors Xi are coordinatewise suitable correlated. In the last section we comment on the possibility of building noise analysis corresponding to the Legendre orthogonal polynomials analogous to the Wiener white noise theory based on Hermite orthogonal polynomials (Mehler’s kernel).
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.