Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 2024

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: Hancock-Mitchell house

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Dendrochronology and Accelerator Mass Spectrometry (AMS) Carbon 14 Dating: A Novel and Potent Combination

Stachiw Myron O., Flynt William A.

Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych

2024

T. 20, nr 1

69--79

Over the past several decades the use of dendrochronology, or tree-ring dating has become a mainstream build-ings archeology tool to firmly establish when framing timbers of historic structures were felled. While not every building tested can or has been successfully dated, a vast majority do allow dating using this method. As a result, dendrochronology has been instrumental in our rethinking of the architectural evolution of many historic building practices. One of the hurdles encountered when conducting such studies is having to work in areas where dated master chronologies are lacking, thus requiring testing against more far-flung masters which may, or may not, yield consistent alignments. One such case involved the supposedly 17th century Hancock-Mitchell house located in Chilmark on Martha’s Vineyard, an island off the coast of Cape Cod, Massachusetts, first settled by Europeans in 1641. While initial dendrochronological testing did not yield conclusive results, further sampling in this house as well as in three others on the island resulted in a provisional oak master chronolo-gy for the island. In an attempt to confirm the accuracy of this master, a novel use of Accelerator Mass Spectrometry (AMS) Carbon 14 dating was employed whereby two rings, carefully selected based on their provisional dates in conjunction with the Carbon 14 recalibration curve, were sampled from one timber fragment. The results of these tests proved unequivocally that the dendrochronology dating was correct and the house was in fact constructed in the mid 18th century, and not in the mid 17th century as has been long believed.

W ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci dendrochronologia, czyli datowanie słojów drewna, stała się głównym narzędziem w archeologii budowlanej umożliwiającym dokładne określenie, kiedy wycięto drewno do historycznych budow-li. Chociaż nie każdy testowany budynek może zostać pomyślnie datowany, zdecydowana większość umożliwia datowanie przy użyciu tej metody. W rezultacie dendrochronologia odegrała ważną rolę w naszej reinterpretacji ewolucji architekto-nicznej wielu historycznych metod budowlanych. Jedną z przeszkód napotykanych w prowadzeniu takich badań jest praca w obszarach, w których nie ma datowanych głównych baz danych chronologii, co wymaga sprawdzenia z bardziej odległymi chronologiami, które mogą, ale nie muszą, zapewnić spójną zgodność.Jeden z takich przypadków dotyczył rzekomego XVII-wiecznego domu Hancocka-Mitchella, położonego w Chilmark na Martha’s Vineyard, wyspie u wybrzeży Cape Cod w stanie Massachusetts, zasiedlonej po raz pierwszy przez Europejczyków w 1641 roku. Chociaż wstępne badania dendrochronologiczne nie dały jednoznacznego wyniku, późniejsze pobranie pró-bek z tego domu, a także trzech innych na wyspie, doprowadziło do wstępnej chronologii dębu na wyspie. Aby potwierdzić dokładność tej próbki, zastosowano nowatorskie zastosowanie akceleracyjnej spektrometrii mas (AMS) do datowania C-14, w wyniku której dwa pierścienie (starannie wybrane na podstawie ich poprzednich dat w połączeniu z kartą kalibracyjną węgla-14) pobrano z ten sam fragment drewna Wyniki tych badań jednoznacznie wykazały, że datowanie dendrochrono-logiczne było prawidłowe i że dom faktycznie powstał w połowie XVIII w., a nie w połowie XVII w., jak dotychczas sądzono.