Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

The diversity and porosity in urban design – works by Kees Christiaanse

Christiaanse Kees, Jabłońska Joanna

Architectus

|

2022

|

Nr 3 (71)

105--114

EN

Contemporary urban design deals with numerous challenges ranging from providing an interactive and sustainable living environment to addressing social disparities and disruptive conditions, like the post-Covid condition or the energy transition. Architectural and public space quality should focus primarily on fostering community-building and social interaction. Another challenge poses the inability of government bodies and building legislation to keep up with the expedited innovations in mobility systems and construction and material technology by the private sector. In the work of Kees Christiaanse and his office KCAP, through projects like the GWL-housing project in Amsterdam, HafenCity in Hamburg, the Olympic Legacy in London and Jurong Lake District in Singapore, these challenges were synthesized in an inclusive way. This article is based on talks with the architect and urbanist and reveals specific design and procedural approaches to equip the urban fabric for today’s and future users’ needs.

PL

We współczesnym projektowaniu urbanistycznym uwzględnia się liczne kwestie – od zapewnienia interaktywnego i zrównoważonego środowiska życia po rozwiązywanie problemów społecznych i łagodzenie destrukcyjnych uwarunkowań, tj. stan po pandemii czy konieczność szybkiej transformacji energetycznej. Co więcej, związaną z tymi zagadnieniami jakość architektury i przestrzeni publicznej powinno wspierać budowanie społeczności i interakcji międzyludzkich. Kolejnym wyzwaniem, któremu musi sprostać urbanista, jest opieszałość organów rządowych i prawa budowlanego w nadążaniu za szybkimi innowacjami w systemach mobilności, technologii budowlanej i materiałowej, stymulowane przez sektor prywatny. W pracach Keesa Christiaanse i jego biura KCAP, takich jak GWL-housing project w Amsterdamie, HafenCity w Hamburgu, Olympic Legacy w Londynie i Jurong Lake District w Singapurze wyzwania te zostały syntetycznie i inkluzywnie rozwiązane. Artykuł powstał na podstawie rozmów z architektem i urbanistą – Keesem Christiaanse i prezentuje autorskie podejście projektowe i proceduralne służące dostosowaniu tkanki miejskiej do potrzeb dzisiejszych i przyszłych użytkowników.

2

Rewitalizacja zdegradowanych terenów poprzemysłowych na wybranych przykładach z terenu Niemiec

Ślusarczyk M.

Czasopismo Inżynierii Lądowej, Środowiska i Architektury / Journal of Civil Engineering, Environment and Architecture

|

2017

|

z. 64, nr 3/II

349--360

PL

Po okresie dominacji przemysłu ciężkiego w 2 połowie XX wieku pozostały nieużytkowane i zdegradowane tereny hut, kopalń, fabryk bawełny, cementowni, doków, linii transportowych oraz kamieniołomów. Obszary te obecnie pełnią role drugoplanowe, czasem uzupełniając jedynie współczesne funkcje, niejednokrotnie zupełnie inne od tych pierwotnych. Zatem ich rewitalizacja jest szczególnie ważnym zadaniem i jednym istotniejszych problemów współczesnych miast. W niniejszym artykule zaprezentowano wybrane przykłady rewitalizacji z terenu Niemiec: HafenCity w Hamburgu; Spinnerei From Cotton to Culture w Lipsku oraz Park am Gleisdreieck w Berlinie. HafenCity w Hamburgu – to realizacja nowej dzielnicy portowej, obejmującej hotele, sklepy, biura, budynki użyteczności publicznej i zabudowę mieszkaniową oraz liczne przestrzenie publiczne. Spinnerei From Cotton to Culture w Lipsku pokazuje jak pierwotną fabrykę bawełny zamieniono na ośrodek produkcji artystycznej. Mieści on m.in. pracownie i sale wystawowe, jednocześnie zachowując industrialny charakter budynków. Natomiast Park am Gleisdreieck jest przykładem przekształcenia nieczynnego fragmentu linii kolejowej w Berlinie w nowoczesny, ogólnodostępny park miejski. Realizacje te są dowodem na to, że odpowiednio przeprowadzona rewitalizacja, dostosowana do konkretnych warunków, pozwala na ożywienie istniejącej struktury, przy jednoczesnym jak najlepszym wykorzystaniu jej walorów. Przywołane w artykule przykłady mogą posłużyć jako inspiracje dla władz do rewitalizacji przestrzeni postindustrialnych polskich miasta takich jak m.in. Rzeszów.

EN

After the period of heavy industry dominance in the second half of the 20th century, there remained unused and degraded areas of smelters, mines, cotton factories, cement plants, docks, transport lines and quarries. These areas currently have supporting roles, only complementing contemporary functions sometimes, which usually are quite different from primary functions. Their revitalization is a particularly important task and one of the major problems of modern cities. This article presents selected examples of revitalization from Germany: HafenCity in Hamburg, Spinnerei From Cotton to Culture in Leipzig and Park am Gleisdreieck in Berlin. HafenCity in Hamburg – it is a revitalization of a new port district, including hotels, shops, offices, residential areas and numerous public spaces. Spinnerei From Cotton to Culture in Leipzig shows how the original cotton factory was turned into an artistic production center. It includes, among others, work places and galleries, while retaining the industrial character of the buildings. On the other hand, Park am Gleisdreieck is an example of the transformation of an inactive part of a railway line in Berlin to a modern, public city park. These realizations are proofs that proper revitalization, tailored to the specific conditions, enables the existing structure to be revitalized, while maximizing its value. The examples listed in this article may serve as inspiration for the authorities to revitalize the postindustrial space of Polish cities such as Rzeszów.

3

Wpływu zrównoważonego rozwoju na poprawę jakości życia w Hafencity, Hamburg. Ecolabel

Juchimiuk J.

Przegląd Budowlany

|

2012

|

R. 83, nr 12

20-27

4

Przestrzeń publiczna w obszarach rewitalizowanych - na przykładzie Hafencity

Nowacka-Rejzner U., Rejzner K. A.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2012

|

R. 109, z. 3-A

121--128

PL

Współcześnie coraz powszechniejsza jest rewitalizacja terenów miejskich. Działania podejmowane na tych terenach wymagają szerokiego i wielopłaszczyznowego rozeznania istniejących uwarunkowań dla znalezienia optymalnych rozwiązań przestrzennych i funkcjonalnych. W niniejszym artykule poruszono problem rewitalizacji terenów portu w Hamburgu. W szczególności zwrócono uwagę na sposób kształtowania przestrzeni publicznej jako obszaru szeroko rozumianej polityki rozwoju zrównoważonego.

EN

Nowadays the revitalization of Urban areas becomes more and more common. Activities started on these areas require a wide-ranging and thorough diagnosis of the existing situation in order to find optimal spatial and functional solutions. In the present paper we treat the problem of revitalization of the harbor area in Hamburg. In particular we focus on the formation of the public space in the context of sustainability policy.

5

HafenCity - przestrzeń przyjazna rzece i ludziom

Rudawa D.

Zieleń Miejska

|

2010

|

Nr 12

48-51

PL

Nowa dzielnica powstająca na terenie dawnego portu w Hamburgu to największe przedsięwzięcie rewitalizacyjne w Europie. Ideą przyświecającą projektantom była integracja z rzeką i pogodzenie tego, co buduje człowiek, z kaprysami przyrody. HafenCity leży poza wałem chroniącym Hamburg przed powodzią. Zamiast odgradzać nim ludzi od rzeki, pozostawiając im możliwość spoglądania na wodę jedynie z wysokich mostów i murów, tereny zalewowe zmieniono w promenady i publiczne place.

6

Hafencity - rozbudowa Speicherstadt czy jego zaprzeczenie

Danek J.

Zeszyty Naukowe Politechniki Poznańskiej. Architektura i Urbanistyka

|

2009

|

Z. 17

67-75

PL

Hamburskie Speicherstadt1 jest największym na świecie kompleksem spichlerzy, zbudowanym na terenie umocnionym dębowymi balami. Został wybudowany na przełomie XIX i XX w., aby Hamburg mógł lepiej funkcjonować jako wolny port. Nowe spichlerze o konstrukcji stalowej ze ścianami murowanymi zastąpiły dotychczasowe, o konstrukcji drewnianej z murem szachulcowym. Dzielnica Speicherstadt, zniszczona w ponad 50% w czasie II wojny światowej, została odbudowana w latach 60. XX w. Jako miejsce składowania towarów z całego świata funkcjonowała do lat 90. XX w. Na południe od tego terenu rozciąga się ogromy obszar HafenCity2. To obecnie jeden z największych placów budowy w Europie. Krajobraz tego miejsca zmienia się w błyskawicznym tempie. Powstają tutaj nowe budynki o funkcjach biurowych, mieszkalnych, usługowych, kulturalnych. Dzielnica Speicherstadt dzięki HafenCity ożyła ponownie, ale jednocześnie zmieniła swoją pierwotną funkcję.

EN

Free and Hanseatic City of Hamburg flourished in the XIX. At the turn of the century the city joined the German Customs Union. In 1881 it signed the customs agreement with the Empire. In order to improve the city's position as a free harbour, Speicherstadt was built (1888-1910). New metal-frame granaries with brick walls replaced the former wooden, Prussian-wall facilities. Speicherstadt suffered during World War II, and more than fifty percent had to be rebuild in the 60-ties. The area was used commercially until late 1990-ties. Nowadays it is the largest existing complex of oak-reinforced granaries. In 1991 the whole area was recognized as landmark. South of the granaries, there is HafenCity - an enormous piece of real estate, that -jointly with Speicherstadt - was detached from the free harbour area. This underdeveloped estate gave the whole metropolitan area a unique opportunity to develop, a phenomenon rarely achievable in large, well-established cities. In 1998 an open competition for plans to revitalize and reincorporate HafenCity was held. Based on the winning project of Hamburgplan and Kees Christiaanse|Astoc a local masterplan was drafted. Over the next twenty years, within a 155 ha area it is planned to build residential complexes for twelve thousand people, and to generate more than twenty thousand jobs in the commercial spaces. At present HafenCity is one of the biggest construction sites in Europe. The landscape changes constantly. Since 2004 various new office complexes, condominiums, and entertainment facilities have been built. HafenCity's structure is meant to be exclusive and coherent, trying not to compete with Speicherstadt. In the newly constructed buildings, one can observe subtle elements borrowed from the granaries, but it would not be correct to assume that the old district's architecture is being extended. In fact, HafenCity, being five times bigger than the granaries area, has been gradually encompassing the old quarter. Regardless, the assessment of the overall influence of the new district on the landmark granaries is positive. Speicherstadt is currently in a phase of rapid redevlopment and increased interest due to HafenCity, not in spite of. As of today, it has been steadily enhancing its facilities to serve as a cultural backyard of the newly built district.