Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Narażenie zawodowe hodowców krów mlecznych na czynniki chemiczne występujące w budynkach inwentarskich

Karpińska Katarzyna, Jaguszewski Sebastian, Wlazło Łukasz, Ossowski Mateusz, Nowakowicz-Dębek Bożena

Przemysł Chemiczny

|

2022

|

T. 101, nr 7

481--484

PL

Przedstawiono wyniki badań stężeń substancji chemicznych występujących w środowisku pracy hodowcy bydła mlecznego (NH₃, CH₄, H₂S). Pomiary ciągłe wykonano w pomieszczeniach, gdzie hodowca wykonuje swoje codzienne czynności związane z obsługą hodowli. Wykorzystana metoda pomiarowa pozwoliła przeanalizować zależność ilości substancji chemicznych wykrywanej w środowisku pracy od pory dnia i wykonywanych czynności obsługowych. Stwierdzono obecność badanych związków w objętych pomiarami pomieszczeniach. Największe stężenia odnotowywano w porach: wieczornej, nocnej oraz wczesnoporannej. Zmierzone wartości w żadnym przypadku nie przekroczyły dopuszczalnych poziomów dla danych substancji.

EN

The content of gaseous pollutants (NH₃, CH₄, H₂S) in the air of the rooms where the cattle farmer performs his daily activities was detd. The av. concns. of NH₃, CH₄ and H₂S were 3.26, 34.79 and 1.11 ppm, resp., and did not exceed the permissible levels.

2

Using Jordanian Natural Zeolite for Capturing Hydrogen Sulfide Gas

Al Jarrah Asem Mohammad

Ecological Engineering & Environmental Technology

|

2022

|

Vol. 23, iss. 5

164--168

EN

In this work a fixed bed column was used to study the adsorption capability of Jordanian natural zeolite for capturing H2S gas. The effect of pressure, inlet concentration, and zeolite particles size was study, and the breakthrough curves were obtained. The results indicate that Jordanian natural zeolite is an effective material for capturing H2S gas at a pressure around 5 atm or more and the adsorption capacity is comparable to commercial zeolite. At a pressure of 6atm or more, the saturation adsorption capacity of zeolite is about 0.24 g H2S/g zeolite. For pressure more than 6 atm the adsorption capacity remains almost the same, and therefore, 6 atm is the suitable operating pressure for Jordanian natural zeolite to capture H2S.

3

Indoor and Outdoor Concentrations of Particulate Matter and Gaseous Pollutants on Different Floors of a University Building: A Case Study

Cichowicz Robert, Dobrzański Maciej

Journal of Ecological Engineering

|

2021

|

Vol. 22, nr 1

162--173

EN

In this study, we investigate the changes in the concentrations of suspended particulate matter (PM10 and PM2.5) and selected gaseous pollutants (VOCs, H2S) in the atmospheric air inside and outside a 9-story building, which is intended primarily for the teaching activities. The purpose was to determine whether the air quality inside the building is directly dependent on the outside air quality. The analysis also included the influence of the height of the building, its location and environment, as well as meteorological conditions. No clear correlation was found between the measured parameters inside and outside the building. The height above ground (the floor on which the measurements were made) was found to have a significant influence on the concentration of each pollutant. Wind direction was also found to have a very important impact on the air quality inside the building. A strong relationship was observed on the leeward side between the concentration of impurities on the inside and outside of the building.

4

Biologiczne usuwanie siarkowodoru z biogazu w warunkach anoksycznych

Ziemiński Krzysztof

Gaz, Woda i Technika Sanitarna

|

2020

|

Nr 11

11--16

PL

Badania prowadzone w biogazowni przemysłowej wykazały, że można zastosować biologiczne złoże zraszane, pracujące w warunkach anoksycznych, do usuwania siarkowodoru z biogazu. Przebadano trzy rodzaje wypełnień stanowiące złoża biologiczna, kształtki z tworzywa sztucznego, ceramiczne pierścienie Raschiga oraz keramzyt. Badania prowadzono przy obciążeniu złóż ładunkiem siarkowodoru wynoszącym od 1,96 do 6,29 mg/m3h. Najlepsze wyniki uzyskano dla złoża wykonanego z tworzywa sztucznego. Stosując wartość EBRT- 8,3 min oraz obciążenie złoża ładunkiem LR 3,25 g/m3h, uzyskano wysoką ponad 99% redukcję siarkowodoru. Porównywalne efekty uzyskano dla złoża wykonanego z keramzytu. Wykorzystywany w prowadzonych badaniach azotan wapnia będący składnikiem pożywki, może być dobrym akceptorem elektronów w tego typu procesach.

EN

Research conducted in an industrial biogas plant has shown that it is possible to use a biological sprinkler bed operating in anoxic conditions to remove hydrogen sulphide from biogas. Three types of fillings were tested: biological deposits, plastic fittings, ceramic Raschig rings and expanded clay. The research was carried out with the load of hydrogen sulphide from 1.96 to 6.29 mg/m3h. The best results were obtained for the bed made of plastic. Using the EBRT value of 8.3 min and the load of hydrogen sulphide LR 3.25 g/m3h, a high over 99% reduction of hydrogen sulphide was obtained. Comparable effects were obtained for the deposit made of expanded clay. Calcium nitrate used in the conducted research, being a component of the medium, may be a good acceptor of electrons in this type of processes.

5

Adsorption and gas sensing properties of CuFe2O4 nanoparticles

Abu Haija Mohammad, Basina Georgia, Banat Fawzi, Ayesh Ahmad I.

Materials Science Poland

|

2019

|

Vol. 37, No. 2

289--295

EN

Spinel ferrite nanoparticles in the form CuFe2O4 were tested for gas sensing applications. Nanoparticles pressed in a disk form were used to construct conductometric gas sensors. The disk was placed between two electrical electrodes wherein the top electrode had a grid structure. The produced sensors were tested against H2S and H2 gases and they were found to be selective and sensitive to H2S concentration as low as 25 ppm. The composition of the nanoparticles was confirmed by X-ray diffraction and energy dispersive X-ray spectroscopy measurements. The crystal structure was verified by both X-ray diffraction and transmission electron microscope. The observations obtained from the experiments demonstrated the high potential of using CuFe2O4 nanoparticles for H2S sensing applications.

6

Sorbenty smektytowe przeznaczone do usuwania H2S z atmosfer korozyjnych

Jaroń A., Kuc A., Wzorek Z., Żurek Z.

Ochrona przed Korozją

|

2016

|

nr 5

176--181

PL

Wielowarstwowe minerały ilaste są szeroko badane jako potencjalne sorbenty do pochłaniania różnych gazów, w tym agresywnych gazów powodujących korozję. W niniejszej pracy smektyt 2:1 (złoże Krzeniów) został wykorzystany jako materiał bazowy do otrzymywania spieków – sorbentów ceramicznych. Proces absorpcji H2S został zbadany na złożu spieków smektytowych z wykorzystaniem mieszanki gazów Ar/H2S zawierającej 450 ppm siarkowodoru. Morfologia otrzymanych sorbentów została określona z wykorzystaniem SEM. Skład chemiczny i fazowy sorbentów badano technikami EDX, XRF i XRD. Koncentracja siarki w sorbencie po pracy w atmosferze zawierającej H2S została określona techniką XRF. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że wzrost temperatury spiekania sorbentów ceramicznych na bazie smektytu wpływa niekorzystnie na ich zdolność pochłaniania H2S.

EN

Multilayered clay minerals have been widely studied as potential sorbents for the absorption of various gases including the aggressive ones that cause corrosion. In the present work smectite 2:1 (Krzeniów deposits) has been used as the base material for obtaining sinters – ceramic sorbents. The absorption process of H2S was studied on a smectite sinter deposit using a mixture of Ar/H2S gases containing 450 ppm of hydrogen sulfide. Morphology of the obtained sorbents was determined with the use of SEM. The chemical and phase composition of sorbents were examined with EDX, XRF, and XRD techniques. Sulfur concentration in sorbent after work in an atmosphere containing H2S was determined by XRF technique. Research findings have shown that an increase in sintering temperature of ceramic sorbents based on smectite unfavourably influences their ability to absorb H2S.

7

Gas sensing performance of nanocrystalline ZnO prepared by a simple route

Murade P. A., Sangawar V. S., Chaudhari G. N., Kapse V. D., Bajpeyee A. U.

Materials Science Poland

|

2013

|

Vol. 31, No. 3

298--305

EN

The nanocrystalline powders of pure and Al3+-doped ZnO with hexagonal structure were prepared by a simple hydrothermal decomposition route. The structure and crystal phase of the powders were characterized by X-ray diffraction (XRD) and the microstructure by transmission electron microscopy (TEM). All the compositions exhibited a single phase, suggesting a formation of solid solution between Al2O3 and ZnO. DC electrical properties of the prepared nanoparticles were studied by DC conductivity measurements. The indirect heating structure sensors based on pure and doped ZnO as sensitive materials were fabricated on an alumna tube with Au electrodes. Gas-sensing properties of the sensor elements were measured as a function of concentration of dopant, operating temperature and concentrations of the test gases. The pure ZnO exhibited high response to NH3 gas at an operating temperature of 200 C. Doping of ZnO with Al3+ increased its response towards NH3 and the Al3+-doped ZnO (3.0 wt% Al2O3) showed the maximum response at 175 C. The selectivity of the sensor elements for NH3 against different reducing gases like LPG, H2S and H2 was studied. The results on response and recovery time were also discussed.

8

Siarkowodór

Stetkiewicz J

Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy

|

2011

|

Nr 4 (70)

97-117

EN

Hydrogen sulfide (H2S) is a colorless gas, heavier than air, with the characteristic odor of rotten eggs; it dissolves readily in water to form hydrosulphide water or, at higher concentrations, hydrosulphide acid. Hydrogen sulfide can be obtained by treating sulfides with acids or, in some cases, with water. Hydrogen sulfide is used in manufacturing sulfuric acid and in the laboratory as a chemical reagent. It is found in some mineral waters, volcanic fumes, and protein decomposition products. According to data released by the Chief Sanitary Inspector, six people were exposed to hydrogen sulfide above the maximum admissible concentration (MAC) (10 mg/m3) in the following Polish NACE (Nomenclature statistique des Activités économiques dans la Communauté Européenne) sectors in 2007: agriculture and hunting, construction, health and welfare services. Hydrogen sulfide is readily absorbed into the body through the lungs and, to a small extent, through the skin. In the organism, it is converted to tiosulfates and sulfates. The process occurs in the enzyme system involving sulfide oxidase, mainly in the liver and kidneys. The process of hydrogen sulfide detoxification that occurs in the intestinal mucosa requires also the involvement of thiol S-methyltransferase. Hydrogen sulfide is partially removed unchanged via the lungs, and with urine as free or conjugated sulfates. The rates of removal of hydrogen sulfide from the body have not been studied (there is no information on the removal rates). On the basis of the speed of recovery of H2S-poisoned people, it has been found that hydrogen sulfide elimination rate (H2S half-life, t1/2) is, roughly, from 60 min to several hours. Hydrogen sulfide toxicity is associated with blocking the activity of enzymes containing metals in the prosthetic group. Hydrogen sulfide in the cells blocks the active iron of cytochrome oxidase, the final enzyme in the mitochondrial respiratory chain, and the activity of carbonyl anhydrase. The tissues that are most sensitive to the activity of hydrogen sulfide include the mucous membranes and the tissues with a high demand for oxygen (nervous tissue and heart muscle). The values of median lethal concentrations of hydrogen sulfide for rats range between 450 and 701 mg/m3 (335–501 ppm). Inhalation exposure of rats and mice to hydrogen sulfide at concentrations of 42–112 mg/m3 for 70–90 days caused damage to the olfactory epithelium and produced signs of bronchial epithelium hyperplasia. Hydrogen sulfide concentration of 14 mg/m3 did not cause damage to the nasal olfactory epithelium or bronchial epithelium in the exposed animals and this value should be assumed to represent NOAEL. No data on the mutagenic, genotoxic or carcinogenic potential of hydrogen sulfide could be located. Hydrogen sulfide does not show embryotoxic or teratogenic activity or reproductive impairment in female rats exposed before and during pregnancy at 4–112 mg/m3. There is also no evidence of the effect of H2S on the growth and development of offspring, or impaired results of the performance or behavioral tests. The major target organs in acute H2S poisoning are the central nervous system and lungs. Hydrogen sulfide at high concentrations (above 4000 mg/m3) causes death of animals within a few to several seconds. It affects the respiratory system, causing cyanosis, dyspnea and eventually death. Exposures to lower concentrations of hydrogen sulfide immediately result in conjunctivitis and painful erosions in the cornea, as well as nose and throat irritation and bronchitis. Frequent complications include bronchopneumonia and pulmonary edema. A considerable number of cases of neurological and neuropsychological changes have been recorded following acute H2S poisoning. Under conditions of occupational and repeated exposure, the principal target organs of hydrogen sulfide are the nose, eyes and respiratory tract. Odor threshold for hydrogen sulfide is 0.18 mg/m3. Irritation of the conjunctiva and cornea was observed in workers exposed to hydrogen sulfide at 28 mg/m3. Hydrogen sulfide concentration of 14 mg/m3 showed no adverse effect on the respiratory system of volunteers exposed for 30 min, as well as in rats exposed by inhalation for 70–90 days. On the basis of the results of single inhalation exposure of volunteers to hydrogen sulfide, as well as experimental data on chronic inhalation exposure, the concentration of 14 mg/m3 has been adopted for the NOAEL. Assuming the value of only one factor of uncertainty for individual sensitivity is 2, the proposed value of the MAC of hydrogen sulfide should be 7 mg/m3. Considering the irritating and highly toxic activity of hydrogen sulfide, 14 mg/m3 has been proposed as the value of the short-term exposure limit (STEL). The proposed values of the hygienic standards should protect workers from the harmful effects of hydrogen sulfide on the eyes, the airways and the nervous system.

PL

Siarkowodór (H2S) jest bezbarwnym, cięższym od powietrza gazem o zapachu zgniłych jaj, który dobrze rozpuszcza się w wodzie, tworząc wodę siarkowodorową lub w większych stężeniach kwas siarkowodorowy. Siarkowodór można otrzymać, działając kwasami (lub niekiedy wodą) na siarczki. Siarkowodór jest stosowany do produkcji kwasu siarkowego oraz w laboratoriach jako odczynnik chemiczny. Występuje w niektórych wodach mineralnych, wyziewach wulkanicznych oraz wśród produktów gnicia białek. Według danych Głównego Inspektora Sanitarnego w 2007 r. sześć osób było narażonych na siarkowodór powyżej wartości NDS (10 mg/m3) w następujących działach PKD: rolnictwo i łowiectwo, budownictwo oraz ochrona zdrowia i opieka społeczna. Siarkowodór łatwo wchłania się do organizmu przez płuca i w małym stopniu przez skórę. W ustroju podlega przemianie do tiosiarczanów i siarczanów. Proces zachodzi w układzie enzymatycznym z udziałem oksydazy siarczkowej, głównie w wątrobie i nerkach. W błonie śluzowej jelit w procesie detoksykacji siarkowodóru bierze też udział S-metylotransferaza tiolowa. Siarkowodór wydala się częściowo w postaci niezmienionej przez płuca oraz z moczem w postaci wolnych lub sprzężonych siarczanów. Szybkość wydalania siarkowodóru z organizmu nie była badana (nie ma informacji w dostępnym piśmiennictwie). Na podstawie szybkości powrotu do zdrowia ludzi zatrutych ustalono, że półokres wydalania siarkowodóru (t1/2) wynosi, w przybliżeniu, od 60 min do kilku godzin. Toksyczne działanie siarkowodoru jest związane z blokowaniem aktywności enzymów zawierających metale w grupie prostetycznej. Siarkowodór w komórkach blokuje aktywne żelazo oksydazy cytochromowej, końcowego enzymu łańcucha oddechowego w mitochondriach oraz aktywność anhydrazy karbonylowej. Najbardziej wrażliwymi na działanie siarkowodóru tkankami są błony śluzowe oraz tkanki o dużym zapotrzebowaniu na tlen (tkanka nerwowa i mięsień sercowy). Wartości medialnych stężeń śmiertelnych siarkowodóru dla szczurów mieszczą się w zakresie 450-701 mg/m3 (335 -501 ppm). Narażenie inhalacyjne szczurów i myszy na siarkowodóru o stężeniach 42- 112 mg/m3 przez 70 -90 dni powodowało uszkodzenie nabłonka węchowego oraz cechy rozrostu nabłonka oskrzeli. Siarkowodór o stężeniu 14 mg/m3 nie powodował uszkodzenia nabłonka węchowego nosa i nabłonka oskrzeli u narażanych zwierząt i wartość tę należy uznać za wartość NOAEL. W dostępnym piśmiennictwie i bazach danych nie znaleziono danych dotyczących działania muta-gennego, genotoksycznego i rakotwórczego siarkowodoru. Siarkowodór nie wykazuje działania embriotoksycznego i teratogennego oraz upośledzenia rozrodczości u samic szczura narażanych przed ciążą i w czasie ciąży na siarkowodór o stężeniach 14- 112 mg/m3. Nie wykazano również wpływu siarkowodoru na wzrost i rozwój potomstwa, jak również odchyleń w testach wydolnościowych i beha wioralnych. Głównymi narządami docelowymi w ostrych zatruciach siarkowodorem są: ośrodkowy układ nerwowy i płuca. Siarkowodór o dużych stężeniach (ponad 4000 mg/m3) powoduje padnięcia zwierząt w ciągu od kilku do kilkunastu sekund. Porażony zostaje układ oddechowy występuje sinica, duszność i zgon. Po narażeniu na siarkowodór o mniejszych stężeniach natychmiast pojawia się zapalenie spojówek i bolesne nadżerki rogówki, zostaje podrażniony nos i gardło, pojawia się zapalenie oskrzeli. Często powikłaniami są odoskrzelowe zapalenie płuc oraz obrzęk płuc. W następstwie ostrego zatrucia odnotowano znaczną liczbę przypadków zmian neurologicznych i neuropsychologicznych. W warunkach narażenia zawodowego, jak i powtarzanego głównymi narządami docelowymi działania siarkowodoru są: nos, oko i układ oddechowy. Próg zapachowy siarkowodoru wynosi 0,18 mg/m3. Działanie drażniące na spojówki i rogówkę obserwowano u pracowników narażanych na siarkowodór o stężeniu 28 mg/m3. Siarkowodór o stężeniu 14 mg/m3 nie wykazywał działania szkodliwego na układ oddechowy ochotników narażanych przez 30 min, jak również u szczurów narażanych inhalacyjnie przez 70-90 dni. Na podstawie wyników badań jednorazowego narażenia inhalacyjnego ochotników na siarkowodór, a także danych doświadczalnych z inhalacyjnej toksyczności przewlekłej przyjęto stężenie 14 mg/m3 za wartość NOAEL. Przyjmując wartość tylko jednego współczynnika niepewności dla wrażliwości osobniczej równą 2, to proponowana wartość najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) siarkowodoru powinna wynosić 7 mg/m3. Z uwagi na działanie drażniące i silnie toksyczne siarkowodoru proponuje się przyjęcie stężenia 14 mg/m3 związku za jego wartość najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego (NDSCh). Zaproponowane wartości normatywów higienicznych

9

Metody przeciwdziałania procesom tworzenia się biogennego H2S w podziemnych magazynach gazu

Turkiewicz A.

Nafta-Gaz

|

2009

|

R. 65, nr 3

220-227

PL

Artykuł omawia badania biomonitoringowe płynów złożowych na krajowych obiektach podziemnego magazynowania gazu ziemnego (PMG), wytworzonych w sczerpanych złożach, ktore stanowią rezerwę energetyczną o ważnym znaczeniu strategicznym dla gospodarki. Przedstawiono wyniki badań mikrobiologicznych i chemicznych próbek wód wynoszonych wraz z gazem w trakcie cyklicznej eksploatacji. Obiekt badań stanowią próbki wody złożowej pochodzącej z czynnych i obserwacyjnych odwiertów PMG, ze szczególnym uwzględnieniem obiektu PMG Wierzchowice. Badania laboratoryjne przeprowadzono w kierunku występowania bakterii produkujących siarkowodór i antagonistycznej grupy mikroorganizmów, posiadających zdolności do utleniania zredukowanych związków siarki. W artykule przedstawiono sposoby eliminacji niekorzystnej mikroflory i nagromadzonego biogennego siarkowodoru w warunkach podziemnego magazynowania gazu ziemnego, a także wpływ poszczególnych rodzajów preparatów antybakteryjnych na zawartość H2S w gazie ziemnym oraz w płynach złożowych.

EN

The article discusses deposit fluids biomonitoring research results in national underground gas storage (UGS), located in depleted deposits which represent energy reserves of major strategic significance for the economy. Microbiological and chemical test results have been presented of samples of water carried out with gas in exploitation process. The object of examination are deposit water samples from producing and observational PMG boreholes, with particular consideration of the PMG object in Wierzchowice. Laboratory studies have been carried out to examine the presence of bacteria producing hydrogen sulphide and antagonistic group of microorganisms capable of oxidizing reduced sulphur compounds. The article demonstrates methods of elimination of unfavourable microflora and accumulated biogenic hydrogen sulphide in natural gas storage and the effect of particular kinds of antibacterial agents on H2S content in natural gas and deposit fluids.

10

Stosowanie biocydów oraz neutralizacja H2S na obiekcie PMG Swarzów w latach 1989-2004

Turkiewicz A., Szwast R.

Prace Instytutu Nafty i Gazu

|

2004

|

nr 130

685--690

PL

Pojawienie się siarkowodoru w gazie ziemnym wydobywanym z Podziemnego Magazynu Gazu w Swarzowie w X cyklu eksploatacji (1989 r.) stało się inspiracją do podjęcia szczegółowych badań mikrobiologicznych i chemicznych mediów złożowych na tym obiekcie. Poszukiwano przyczyn występowania tego zjawiska, a także opracowywano metody przeciwdziałania tworzeniu się H2S w warunkach złożowych. W artykule omówiono wyniki badań monitoringowych płynów złożowych i magazynowanego gazu ziemnego od X do XXV cyklu eksploatacji, a także przedstawiono efekty działań prewencyjnych z zastosowaniem biocydów, które zrealizowano na badanym obiekcie magazynowania gazu ziemnego w ostatnich latach. Ponadto zaprezentowano aktualny stan prac laboratoryjnych i wdrożeniowych w tym zakresie, z uwzględnieniem nowatorskich metod i rozwiązań opracowanych przez Zakład Mikrobiologii INiG w Krakowie oraz Dział Podziemnego Magazynowania Gazu SZGNiG w Sanoku.

11

Studium geologiczne nad genezą i procesem tworzenia H2S w PMG Swarzów w oparciu o budowę geologiczną złoża i własności petrofizyczne kolektora

Piesik W., Zamojcin J.

Nafta-Gaz

|

2004

|

R. 60, nr 1

3-6

PL

Podziemny magazyn gazu Swarzów utworzono w sczerpanym złożu gazowym. Wytwarzanie magazynu rozpoczęto w 1979 r. Do tej pory odbyły się XXII cykle zatłaczania i odbioru gazu. Podczas pracy magazynu wystąpiły zjawiska złożowe utrudniające jego eksploatację. Pierwszoplanowym problemem jest wywołujący trudności eksploatacyjne siarkowodór pojawiający się w gazie odbieranym. Chcąc wyjaśnić przyczyny pojawiania się H2S, a co za tym idzie zmniejszyć lub wyeliminować to zjawisko, wykonano szereg prac badawczych. Rezultaty tych prac nie doprowadziły jednak do końca wyjaśnienia genezy powstania H2S. W środowisku geologicznym H2S może powstawać drogą różnych reakcji chemicznych, ale warunkiem koniecznym jest obecność związków chemicznych zawierających w swym składzie pierwiastki siarki. Siarka jest niezbędnym składnikiem żywej substancji, wchodząc w skład wielu związków obecnych w organizmach. W przyrodzie rozpowszechnione są nieorganiczne związki siarki. Zatem w środowisku geologicznym występuje podstawowy składnik siarkowodoru jakim jest "S" oraz istnieją warunki do procesów chemicznych i biochemicznych prowadzących do jego powstania.

EN

Natural gas has been stored in UGS Swarzów since 1979. The storage was developed in depleted gas field. During the first 10 year operation there was no sign of H2S in produced gas. H2S was detected first time in 1989 during production period. From that time the H2S became a major production problem. Paper presents research that was carried to find out the source of the problem. The article describes results of research and microbiological treatment which was done in case of H2S reduction.

12

Emission Factors for Combustion of Biomass Fuels in the Pulp and Paper Mills

Tarnawski W.

Fibres & Textiles in Eastern Europe

|

2004

|

Vol. 12, no. 3 (47)

91--95

EN

As one of the biggest wood consumers, pulp and paper mills are full participants in the C⇒CO2⇒C cycle. Thanks to the production of climate-neutral biomass fuels recovered from pulping (including cellulose for textile applications, i.e. fibre manufacturing) and papermaking waste, carbon dioxide emission from biomass combustion as neutral is not counted in the inventory. In this paper, the main grades of biomass waste are defined. The Kyoto Protocol target on reduction of greenhouse gas (GHG) emissions and methods of emission estimation are discussed. The available information on methane and nitrous oxide emission factors from different biomass boilers and other sources are collected. At the end, we present and discuss the factors of the other gas emissions from recovery boilers, lime kilns and BFB boilers when burning fuel mixture of wood waste, sludge and peat.

PL

Celem artykułu jest określenie wielkości emisji gazów cieplarnianych, pochodzących ze spalania biomasy w przemyśle celulozowo-papierniczym. Podczas spalania biomasy, wytwarzany i emitowany jest CO2, atmosferyczny dwutlenek węgla pochłaniany przez rosnące drzewa. Następuje zamknięcie cyklu węglowego. Chociaż CO2 będący wynikiem spalania biomasy jest wyłączany z bilansu gazów cieplarnianych, to jednak czasami pojawia się metan i tlenki azotu. W artykule przedstawiono współczynniki emisji dla CH4 i N2O. Dołączono przykład obliczenia emisji gazów dla celulozowni i papierni.

13

Próba wyjaśnienia genezy siarkowodoru w PMG Swarzów w oparciu o analizę geologiczno-złożową oraz wyniki badań mikrobiologicznych i chemicznych

Dudek J.

Prace Instytutu Górnictwa Naftowego i Gazownictwa

|

2000

|

nr 110 wyd. konferencyjne

735--741

EN

Geological analysis and results of microbiological and chemical investigations used to explain the reason for H2S centent in gases of underground gas store Swarzów.

14

Emisje rafineryjne

Surygała J., Puchowicz A.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

|

2000

|

Vol. 7, nr 6

641-654

PL

Scharaklteryzowano działalność produkcyjną rafinerii oraz jej związek z emisją do atmosfery gazów rafineryjnych. Oceniono wpływ typu rafinerii, jej kompleksowości, mocy przetwórczej i lokalizacji na poziom emisji. Podano źródła emisji podstawowych gazów rafineryjnych: SO2, NOx, CO, CO2, HC, H2S i cząstek stałych.

EN

The production profile of refinery has been characterized in an aspect of its impact on the refinery gases emissions. Effect of the refinery type, complexity, capacity and localization on the emissions quantity has been discussed. The main emitters of the refinery gases: SO2, NOx, CO, CO2, HC, H2S and particles have been identified.