Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: Góry Sowie Gneiss Massif

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Uskok Starego Julianowa w sowiogórskim kompleksie gnejsowym i sytuacja geologiczna w miejscu jego występowania (Pogórze Wałbrzyskie, Sudety Środkowe, południowa Polska)

Wala A., Wolska A., Jeleń P.

Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego

2015

nr 463

77--115

W opracowaniu przedstawiono stan rozpoznania struktury tektonicznej w rejonie Starego Julianowa i Dzieć-morowic, na podstawie wyników prac geologiczno-kartograficznychi badań geologicznych w podziemnych wyrobiskach kopalni Rusinów w Czerniku koło Starego Julianowa. Szczegółowo opisano znajdujący się na tym terenie uranonośny uskok, nazwany uskokiem Starego Julianowa (uStJ). Uskok występuje w sowiogórskim kompleksie gnejsowym na terenie Pogórza Wałbrzyskiego, w północno-zachodnim fragmencie sudeckiej części masywu gnejsowego Gór Sowich (Sudety Środkowe). Jest jednym z uskoków składających się na północną część szerokiej strefy dyslokacyjnej, ciągnącej się od Starego Julianowa po Zagórze Śląskie, będącej miejscem występowania mineralizacji z Dziećmorowic. Należy do „starszych” uskoków w rejonie Dziećmorowic, o kierunku NW-SE i o nachyleniu SW. Uskok jest zorientowany poprzecznie do makrofałdu, występującego na tym terenie. Na architekturę jego strefy uskokowej (fault zone) składają się dwie, różniące się wykształceniem, strefy deformacji. W miejscu głównego ślizgu występują skały uskokowe (fault rocks) z uranonośnymi soczewkami kalcytowymi, na etapie porudnym wtórnie ścinająco zdeformowane, stanowiące fault core tego uskoku. Jego damage zone stanowi przyuskokowa strefa deformacji kruchej, z przejawami mineralizacji kalcytowej i hydrotermalnymi przeobrażeniami gnejsów, szczególnie szeroko rozwinięta w spągowym skrzydle uskoku. Strefa głównego ślizgu – fault core stanowiła złoże uranu o nazwie Morowice i była w latach 1949–1952 rozpoznawana podziemnymi wyrobiskami górniczymi do głębokości 345 m i na długości 900 m. Wykształcenie uskoku i jego pozycja w strukturze tektonicznej rejonu przemawiają za uformowaniem się go na etapie waryscyjskiej ewolucji masywu sowiogórskiego

The paper describes localization and architecture of a uranium-bearing fault, called the Stary Julianów Fault (uStJ). The fault studied occurs in a north-western fragment of the sudetic part of the Góry Sowie Gneiss Massif (MGS), in the area of the Wałbrzych Fo-othills, between Stary Julianów and Dziećmorowice. It is one of faults that make up the northern part of a broad dislocation zone extending from Stary Julianów to ZagórzeŚlaskie, in which the occurrence of hydrothermal mineralization, called mineralization from Dziećmorowice, was described. Information about the Stary Julianów Fault obtained during its exploration by underground workings to the depth of 345 m and the extension of 900 m, which were made in the years 1949–1952 in connection with uranium ore mining. The Stary Julianów Fault belongs to ‘older’ faults with direction NW-SE and it is oriented crosswise to macrofold which occurs in Julianów region. The archi-tecture of a fault zone of the Stary Julianów Fault consists of two parts: a fault core and a damage zone. The fault core is represented by narrow zone, composed of the fault rocks with the occurrence of uranium-bearing calcite lenses The damage zone is brittle deformation with instances of carbonate mineralization and hydrothermal alteration of gneisses. It is particularly wide developed in the east side of the Stary Julianów Fault. The architecture and position of the Stary Julianów Fault in the tectonic structure of the region suggests its formation during the Variscan evolution of the Góry Sowie Gneiss Massif.

Argentopentlandite from barite vein in Zagórze Śląskie, Lower Silesia; a first occurrence in Poland

Piestrzyński A., Kowalik K.

Mineralogia

2014

Vol. 45, iss. 1/2

13--25

Argentopentlandite has been found in samples collected on the dump of the Michael mine, an old silver mine in Zagórze Śląskie in the northern part of the Góry Sowie mountains. Though argentopentlandite is not a very common mineral, it is well known from high-temperature hydrothermal veins and from Ni-Cu deposits hosted in ultramafic rocks also containing platinum-group minerals. The argentopentlandite has been recognized in a sulphide nest in association with pyrrhotite and chalcopyrite in massive barite. In comparison to other occurrences (see Table 2), this mineral is characterized by a low Ni content (ave. 16.02wt% - EDS; 16.43wt% - WDS), a lack of cobalt and a relatively high copper content (ave. 2.13wt% - EDS; 1.55wt% - WDS). Based on these data, it can be concluded that the argentopentlandite, and the associated sulphides, were precipitated from hydrothermal fluids shortly after barite, the major vein constituent. As the optical properties of the argentopentlandite in reflected light are rather similar to those of bornite, it can be overlooked during routine observations. Thus, argentopentlandite or associated ore mineralization may also occur in other barite veins in the area.