Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: Feynman-Kac formula

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Stochastic analysis in the acoustics of damped sounds

Banek T.

Mechanics and Control

2014

Vol. 33, no. 1

1--4

A stochastic model of sound propagation in damping medium is proposed. It consists of: (1) Ito's stochastic differential equation describing the sound propagation, (2) a potential which models the damping effects. However, due to presence of path integrals this model is elaborate and time consuming, hence inappropriate for numerical simulations and/or model calibrations. To make it simpler we used the classical results of stochastic analysis; Feynman-Kac formula and Girsanov tansformation obtaining easy-to-use computational procedure for practical purposes.

W pracy przedstawiono stochastyczny model propagacji dźwięku w ośrodku tłumiącym. W badaniach, do modelowania propagacji dźwięku, zastosowano stochastyczne równanie różniczkowe Ito. Zjawiska tłumienia zamodełowano z zastosowaniem potencjału V(x). Ze względu na obecność całki po trajektoriach opracowanie modelu jest czasochłonne. W celu uproszczenia modelu i umożliwienia jego zastosowania w symulacjach numerycznych wykorzystano wyniki klasycznej analizy stochastycznej. Zastosowanie wzoru Feynmana--Kaca i transformacji Grisanova umożliwiło opracowanie łatwej w użyciu procedury obliczeniowej do zastosowań praktycznych.

Feynman`s path integrals and Henstock`s non-absolute integration

Muldowney P.

Journal of Applied Analysis

2000

Vol. 6, nr 1

1-24

R. Feynman formulated quantum mechanics in terms of integrals over spaces of paths (Feynman path integrals). But the absolute value of Feynman's integrand is not integrable. And his integrand does not generate a measure. So Lebesgue integration theory could not be used by Feynman. To establish the equivalence of his theory with the traditional formulation of quantum mechanics, Feynman gave an argument that his path integral satisfies Schrodinger's equation. This paper gives a proof of this part of Feynman's theory. To justify Feynman's and other investigators' use of the language and concepts of integration and probability theory, and to justify taking limits under the integral sign in Feynman's integral, we use R. Henstock's approach to non-absolute integration, which does not require the measure concept, and for which the absolute value of the integrand need not be integrable.