Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Przydatność mieszanek trawiastych z udziałem Festulolium braunii i Lolium perenne do odnowy użytków zielonych na glebie organicznej namurszowej

Czyż H., Jänicke H., Kitczak T., Bury M.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2015

|

T. 15, z. 2

17--29

PL

Doświadczenie przeprowadzono w latach 2009–2011 na kompleksie łąkowym zlokalizowanym na glebie organicznej typu gleba murszowa, podtypu – gleba namurszowa, w dolinie rzeki Randow, koło Ramin (Niemcy). Odnowy użytków zielonych dokonano metodą pełnej uprawy w 2007 r. Celem badań było porównanie przydatności sześciu mieszanek z udziałem kostrzycy Brauna (Festulolium braunii) i życicy trwałej (Lolium perenne) do odnowy użytków zielonych na glebie organicznej. Badania szczegółowe obejmowały: skład florystyczny runi łąkowej, plony zielonej i suchej masy oraz zawartości: białka surowego, cukrów prostych, włókna surowego i koncentrację energii netto. Skład florystyczny runi łąkowej w pierwszym roku pełnego użytkowania (2009) był zbliżony do składu mieszanek użytych do obsiewu poszczególnych obiektów. Kostrzyca Brauna (Festulolium braunii), wiechlina łąkowa (Poa pratensis), kupkówka pospolita (Dactylis glomerata) i tymotka łąkowa (Phleum pratense) okazały się bardziej odporne na niską temperaturę zimą i nadmiar wody wiosną niż życica trwała (Lolium perenne). Największym potencjałem produkcyjnym zielonej i suchej masy charakteryzowała się mieszanka o składzie: Lolium perenne – 29%, Festulolium braunii – 21%, Poa pratensis – 11%, Phleum pratense – 18% i Dactylis glomerata – 21%. Parametry jakości paszy kształtowały się na zbliżonym poziomie na wszystkich obiektach, natomiast w dużym stopniu zależały od zbieranego pokosu. Paszę najlepszej jakości uzyskiwano z pierwszego pokosu. Do odnowy użytków zielonych w analizowanym siedlisku zasadne jest stosowanie mieszanek trawiastych, w których łączny udział Festulolium braunii i Lolium perenne wynosi ok. 50%.

EN

An experiment was conducted in the years 2009–2011 in a meadow complex located on organic soil of muck type and mucky subtype in the valley of the Randow River near Ramin (Germany). The renewal of grassland was conducted with the use of full crop method in 2007. The aim of the study was to compare six mixtures with Festulolium braunii and Lolium perenne in the context of their suitability for the renewal of grassland on organic soil. The detailed research included: floristic composition of meadow sward, yields of green and dry matter and the content of: crude protein, monosaccharides, crude fibre and concentration of net energy. The floristic composition of meadow sward in the first year of use (2009) was similar to the composition of mixtures used for sowing particular objects. Fetulolium braunii, Poa pratensis, Dactylis glomerata and Phleum pratense proved to be more resistant to low temperatures in winter and the excess of water in spring than Lolium perenne. The mixture of the greatest potential for green and dry matter production had the following composition: Lolium perenne – 29%, Festulolium braunii – 21%, Poa pratensis – 10%, Phleum pratense – 18% and Dactylis glomerata – 21%. Parameters of fodder quality were similar in all objects but largely depended on the cut, the first one being of the highest quality. It is advised to use grass mixtures with combined share of Festulolium braunii and Lolium perenne of about 50% for grassland renewal in the analysed habitat.

2

The effect of growth regulator on structural and non-structural carbohydrates and lignin content in selected grass species and cultivars

Ciepiela G. A., Godlewska A.

Journal of Ecological Engineering

|

2015

|

Vol. 16, nr 3

189--197

EN

The research was undertaken to determine the effect of the biostimulant Kelpak SL, derived from brown seaweed species Ecklonia maxima (kelp), on structural and non-structural carbohydrates, as well as lignin content in orchard grass and Braun’s festulolium. The experiment was a split-plot arrangement with three replicates. It was set up at the experimental facility of the University of Natural Sciences and Humanities, Siedlce, in late April 2009. The following factors were examined: an application of the plant growth regulator Kelpak SL applied at the rate of 2 dm3·ha-1 vs an untreated control (0 dm3··ha-1), pure sown grass species and cultivars grown in monoculture: Dactylis glomerata, cv. Amila and Tukan, as well as Festulolium braunii cv. Felopa and Agula. This study revealed that an application of Kelpak significantly reduced cellulose, hemicellulose and lignin contents of the grasses but significantly increased non-structural carbohydrates, regardless of the remaining factors. Non-structural carbohydrates were the highest in Kelpak-treated Festulolium braunii (on average, 232.7 g·kg-1).

3

Effect of different factors on the quality of feed components

Sosnowski J.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2012

|

Vol. 19, nr 11

1331--1339

EN

The aim of this study was to determine the effect of different doses of nitrogen and soil’s fertilizers on the feed value of Festulolium braunii mixture with red clover and alfalfa. The experience with cultivation of Festulolium braunii (Felopa variety) in mixture with red clover (Tenia variety) and alfalfa (Tula variety), was established in April 2007. Full period, three – cuts of experimental objects using, were in 2008–2010. The first study factor was the following levels of nitrogen fertilization: N0 – controlo (without nitrogen fertilization), N1 – 60 kgN ha–1, N2 – 120 kgN ha–1. The second factor was the tested soil’s fertilizer. The studies included total protein content, crude fiber and organic or dry matter digestibility [%].The best nutritional value (concentration of protein, fiber and digestibility of dry matter) were characterized the crops on the objects supplied with a lower dose of nitrogen (60 kgN ·ha–1). The study showed lack of efficacy for increasing nitrogen doses to improve the feed quality of Festulolium braunii in a mixture with red clover and alfalfa. Application of soil’s fertilizer to nutrition of tested mixtures not caused significant differences in protein and fiber content in the feed. Its significant impact was noted only on the objects supplied with 60 kgN ·ha–1, where it caused a decrease in dry matter digestibility (an average about 2 %) of Festulolium braunii mixture with red clover and alfalfa.

PL

Doświadczenie z uprawą Festulolium braunii (odmiana Felopa) w mieszance z koniczyną łąkowa (odmiana Tenia) i lucerna mieszańcową (odmiana Tula) założono w kwietniu 2007 r. Udział poszczególnych komponentów mieszanki były następujące: Festulolium braunii 50 %, koniczyna łąkowa 25 %, lucerna mieszańcowa 25 %. Okres pełnego, trzykośnego użytkowania obiektów doświadczalnych przypadał na lata 2008–2010. Pierwszym czynnikiem doświadczalnym były następujące poziomy nawożenia azotem: N0 – obiekt kontrolny (bez nawożenia azotem), N1 – 60 kgN ha–1, N2 – 120 kgN ha–1. Azot (34 % saletra amonowa) zastosowano w trzech dzielonych dawkach, wysiewanych kolejno na każdy odrost. Drugi czynnik to użyźniacz glebowy: BUG – bez użyźniacza, UG – użyźniacz glebowy. Ponadto na wszystkich poletkach zastosowano nawożenie potasem (60 % sól potasowa) w ilości 120 kgK20 ha–1 – użyto na odrosty. Natomiast fosfor (46 % superfosfat) w dawce 80 kgP2O5 ha–1, wysiano jednorazowo wczesną wiosną. Szczegółowymi badaniami objęto zawartość białka ogólnego, włókna surowego oraz strawność organicznej i suchej masy (%). Przeprowadzone badania wykazały, że najlepszą wartością pokarmową (koncentracją białka, włókna i strawnością suchej masy) odznaczały się uprawy prowadzone na obiektach zasilanych niższą dawka azotu (60 kgN ha–1). Zastosowanie użyźniacza glebowego do zasilania badanych mieszanek nie przyczyniło się do istotnego zróżnicowania omawianych parametrów jakościowych surowca paszowego.