Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Dry Matter Yield of Different Varieties of Dactylis Glomerata and Festuca Pratensis

Sosnowski J., Jankowski K., Domański P., Herda D.

Journal of Ecological Engineering

|

2015

|

Vol. 16, nr 3

211--216

EN

The aim of this paper is to analyze yield variation of Dactylis glomerata and Festuca pratensis varieties grown on organic and mineral soil. This paper has drawn on two field experiments set up and carried out between 2010 and 2013. The experiment was conducted in two experimental stations: one in the Research Centre for Cultivar Testing in Krzyżewo and the other in the Experimental Stations for Variety Testing in Uhinin. The experiment in Krzyżewo was set up on ploughed soil, with spring barley as a forecrop. In Uhnin the experimental plots were located on peat meadow. The experimental plots were sown with varieties of Dactylis glomerata: Niva, Tukan, Amila, Crown Royale and with varieties of Festuca pratensis: Limosa, Pasja, Anturka, Amelka. The full exploitation of Dactylis glomerata varieties was due between 2012 and 2013, whereas for Festuca pratensis it was due between 2011 and 2012. In the experimental plots with the varieties of Dactylis glomerata the grass was harvested six times a year and chemical analysis of the biomass was done taking dry matter only from five cuts. The varieties of Festuca pratensis were harvested four times. Each year in the course of the experiment fresh and dry matter of each cut were weighed. The grass species and their varieties as well as the particular mowing and kind of soil where the grass was grown have an impact on the yield. On mineral soil the yield of Dactylis glomerata was higher than Festuca pratensis. On organic soil the yield of both species was similar. During the two years of experiment the highest yield among Festuca pratensis varieties was noted for Amelka whereas among varieties of Dactylis glomerata the yield was similar and differences were not statistically signifi.

2

Effect of Puccinia graminis ssp. Pers. infection on the macroelements' content in selected grass species

Grzybieniec B., Radkowski A.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

|

2006

|

Vol. 13, nr 1-2

61-65

EN

The investigations were conducted in the years 2002-2004 in the Floriculture Station in Skrzeszowice near Krakow (altitude of 220 m). In the experimental object designed by the split-splot method in four replicants, four grass species were taken juto account i.e.: Festuca pratensis cultivar Skawa, Festuca rubra cultivar Brudzyńska, Phleum pratense cultivar Skald and Poa pratensis cultivar Eska 46. Among all examined species, uninfected and infected with stalk rust (Puccinia graminis) plants were selected. The level of infection determined in a 9-degree scale amounted to 5°, 4°,6° and 2°, respectively. The aim of this work was to determine the infection influence on the macroelements' con-tent in selected grass species. Uninfected plants were characterised with the highest total protein content: from 8 % for Phleum pratense to 27 % for Poa pratensis, phosphorus: from 13 % (Phleum pratense) to 36 % (Festuca pratensis, Poa pratensis) and potasium: from 9 % (Festuca rubra) to 70 % (Poa pratensis) than infected plants. On the other hand, infected species were richer in calcium, magnesium and sodium by 34-48 %, 11-20 % and 19-148 %, respectively.

PL

Badania przeprowadzono w latach 2002-2004 na terenie Stacji Hodowli Roślin w Skrzeszowicach pod Krakowem (220 m n.p.m.). W doświadczeniu za-łożonym metodą losowanych bloków w czterech powtórzeniach, uwzględniono cztery gatunki traw Festuca pratensis odmiana Skawa, Festuca rubra odmiana Brudzyńska, Phleum pratense odmiana Skald oraz Poa pratensis odmiana Eska 46. Spośród badanych gatunków wydzielono rośliny zdrowe i porażone przez rdzę źdźbłową (Puccinia graminis), przy czym stopień porażenia w skali 9 stopniowej wynosił odpowiednio 5°, 4°, 6° i 2°. Niniejsza praca miała na celu określenie wpływu porażenia na zawartość makroelementów u wybranych gatunków traw. Rośliny zdrowe charakteryzowały się większą zawartością azotu ogólnego od 8 % u Phleum pratense do 27 % u Poa pratensis, fosforu od 13 % (Phleum pratense) do 36 % (Festuca pratensis. Poa pratensis) i potasu od 9 % (Festuca rubra) do 70 % (Poa pratensis) niż rośliny porażone. Gatunki zainfekowane były bardziej zasobne w wapń o 34-85 %, magnez o 11-20 % oraz w sód o 19-148 %.

3

After-effect of fertilization on trace metal concentrations in Festuca pratensis

Kopeć M.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

|

2004

|

Vol. 11, nr 7

603--611

EN

The soil used in the experiment was taken from the objects of long-term fertiliser experiment at Czarny Potok near Krynica. The soil (25 kg), different in terms of physical-chemical properties, was collected from individual objects (Tab. 1) in 2002 (35th year oft he experiment). The after-effect of fertilization on yield and chemical composition of Festuca pratensis were studied. During the vegetation of grasses three cuts were collected. For Festuca pratensis cultivated in the soil degraded by long-term NPK fertilization the content of heavy metals decreased rapidly. It was regarded as high in the 1st cut and as very low in the 3rd cut. The changes for individual elements ranked as follows: Co > Zn > Cu > Mn > Cd > Pb > Fe > Ni > Cr. Higher than a threefold decrease in the content of heavy metals (comparing the 1st and 3rd cuts) indicates depletion of their available forms in the soil. The long-term after-effect of liming inf1uenced the content of heavy, metals to a higher degree than the pervious mineral fertilization.

PL

Do doświadczenia wykorzystano glebę z obiektów długotrwałego doświadczenia nawozowego w Czarnym Potoku k. Krynicy. W doświadczeniu stosowano nawożenie dwiema dawkami azotu (90 i 180 kg N . ha-1 na tle PK, nawożenie PK oraz nawożenie jednostronne P i N. Azot stosowany był dwóch formach: saletra amonowa i mocznik. Zróżnicowaną pod względem właściwości fizykochemicznych glebę (25 kg) pobrano z poszczególnych obiektów (tab. l) w 2002 r. (35 roku doświadczenia). Badano następczy wpływ nawożenia na plonowanie i skład chemiczny kostrzewy łąkowej. Podczas wegetacji kostrzewy łąkowej zebrano trzy pokosy. W kostrzewie łąkowej uprawianej w glebie zdegradowanej długotrwałym nawożeniem NPK następuje gwałtowne zmniejszenie zawartości metali ciężkich z zawartości uważanych za duże w I pokosie do zawartości uważanych za bardzo małe w III pokosie. Ponad trzykrotne zmniejszenie zawartości niektórych metali ciężkich pomiędzy I a III pokosem świadczy o wyczerpaniu ich form dostępnych w glebie. Zmiany te dla poszczególnych pierwiastków kształtują się w szeregu: Co > Zn > Cu > Mn > Cd > Pb > Fe > Ni > Cr. Na zawartość metali ciężkich w większym stopniu niż wieloletnie nawożenie mineralne miał wpływ wieloletni wpływ wapnowania. Zawartości wszystkich przebadanych metali ciężkich, szczególnie w III pokosie, świadczą o wyczerpaniu dostępnych ich form dla roślin.