Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Fibres & Textiles in Eastern Europe

1 2002

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: Fenton reagent

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Treatment of Textile Dyeing Wastewater by Hydrogen Peroxide and Ferrous Ions

Perkowski J., Kos L.

Fibres & Textiles in Eastern Europe

2002

Vol. 8, no. 3 (38)

78--81

The results of investigations on the applicability of Fenton reagent in the treatment of textile dyeing wastewater were discussed. The optimum conditions and efficiency of the method were determined, taking as an example three types of wastewater produced while dyeing cotton, polyacrylonitrile and polyester. The effect of the type and dose of coagulant was investigated. Two types of iron (II) salt were used: sulphate (FeSO4 x 7 H2O) and chloride (FeCl2 x 4 H2O); to adjust the pH of the wastewater, a 1% solution of calcium oxide (CaO) was used. The process of pollutant decomposition which took place in the wastewater under the influence of hydrogen peroxide alone at different concentrations was investigated. When the Fenton reagent was used both for sulphate and iron (II) chloride, the optimum doses of the two salts and hydrogen peroxide were determined. It was found that the tested dyeing wastewater revealed high susceptibility to treatment using a combined action of ferrous salts and hydrogen peroxide. The main parameters of wastewater, i.e. the colour threshold number, chemical oxygen demand and anionic surfactants, were reduced by dozens of percent. Investigations of the wastewater after treatment showed a remarkable increase in susceptibility to biodegradation.

Przedstawiono wyniki badań nad określeniem możliwości zastosowania odczynnika Fentona w procesie oczyszczania ścieków barwiarskich przemysłu włókienniczego. Określenie optymalnych warunków oraz efektywności metody dokonano na przykładzie trzech rodzajów ścieków pochodzących z procesów barwienia bawełny, włókien poliakrylonitrylowych i poliestrowych. Zbadano wpływ rodzaju i dawki koagulanta. Zastosowano dwie sole żelaza II, siarczan (FeCl2 x 4 H2O) i chlorek (FeSO4 x 7 H2O). Do korekty pH ścieków zastosowano 1%> roztwór tlenku wapnia. Sprawdzono przebieg procesu rozkładu zanieczyszczeń, zachodzący w ściekach pod wpływem samego nadtlenku wodoru, przy różnym jego stężeniu. W przypadku stosowania odczynnika Fentona, zarówno w przypadku siarczanu jak i chlorku żelaza II wyznaczono optymalną dawkę zarówno soli jak i nadtlenku wodoru. Stwierdzono, że przebadane ścieki barwiarskie wykazują dobrą podatność na oczyszczanie za pomocą łącznego działania soli żelazawych i nadtlenku wodoru. Podstawowe parametry ścieków, a mianowicie liczba progowa barwy, chemiczne zapotrzebowanie na tlen i anionowe środki powierzchniowo czynne, ulegają kilkudziesięcioprocentowej redukcji. Ścieki po obróbce wykazują wyraźny wzrost podatności na rozkład biologiczny.