Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Wykorzystanie przedziału ufności krzywej kalibracyjnej do oszacowania granicy wykrywalności i oznaczalności miedzi w metodzie FAAS

Ilba E., Kasprzyk G. P.

Czasopismo Inżynierii Lądowej, Środowiska i Architektury / Journal of Civil Engineering, Environment and Architecture

|

2015

|

z. 62, nr 3/I

123--138

PL

W pracy wykorzystano nowe metody obliczeniowe wykorzystywane do wyznaczania wartości granic wykrywalności (LOD) i oznaczalności (LOQ), zalecane przez międzynarodowe organizacje normalizacyjne IUPAC i ACS, do oznaczenia śladowych ilości miedzi w metodzie FAAS. We wprowadzeniu przedstawiono podstawy teoretyczne standardowych metod statystycznych (SA1, SA2) wykorzystywanych do obliczania granic wykrywalności (LOD) i oznaczalności (LOQ), jak i nowe metody (ULA1, ULA2) wykorzystujące przedział ufności krzywej kalibracyjnej. W celu porównania metod wyznaczania LOD i LOQ w części eksperymentalnej przeprowadzono serie oznaczeń miedzi w metodzie płomieniowej atomowej spektrofotometrii absorpcyjnej w zakresie stężeń 0,0-1,0 mg/L. Obliczenia dla danych eksperymentalnych wykonane zgodnie z metodologią opisanych technik, pozwoliły na uzyskanie zbliżonych wartości granic oznaczalności i wykrywalności miedzi w metodzie FAAS na poziomie odpowiednio 30 mg/L (LOD) i 80-100 mg Cu/L (LOQ) dla wszystkich stosowanych metod. Wyniki uzyskane dla metod stosowanych w pracy są zgodne z danymi literaturowymi.

EN

In this paper new procedures for estimation of limit of detection and quantification recommended by IUPAC and ACS have been applied for determination of copper in FAAS method. In introduction, the theoretical background for standard statistical methods for LOD and LOQ calculation as well as new methods based on upper limit approach has been described. In order to compare presented procedures for calculation of limit of detection and quantification a series of FAAS experimental data for copper in range of 0-1 ppm have been recorded and analyzed. Presented calculations for experimental data according to both presented procedures gave similar results on level of 30 mg Cu/L (LOD) and 80-100 mg Cu/L (LOQ). Experimental results obtained are similar to levels reported in AAS literature.

2

Oznaczanie manganu w benzynie bezołowiowej techniką płomieniowej absorpcyjnej spektrometrii atomowej (FAAS)

Mazur-Badura X.

Nafta-Gaz

|

2013

|

R. 69, nr 6

468--475

PL

W artykule przedstawiono wyniki walidacji metody oznaczania manganu w benzynie bezołowiowej według normy PN-EN 16135 techniką płomieniowej atomowej spektrometrii absorpcyjnej (FAAS). Zakres analityczny metody obejmował stężenia manganu w formie trikarbonylku (metylocyklopentadienylo)manganowego (MMT) od 2 mg/l do 8 mg/l. Walidacja z zastosowaniem certyfikowanych materiałów odniesienia (CRM) objęła: określenie czynników wpływających na niepewność metody i oszacowanie niepewności metody, ocenę poprawności metody i odzysku, sprawdzenie osiąganej precyzji (powtarzalności i odtwarzalności), udział w badaniach międzylaboratoryjnych. Zwalidowana metoda oznaczania manganu w benzynie bezołowiowej według PN-EN 16135 została zakredytowana.

EN

This paper presents validation results of manganese content determined in unleaded petrol in accordance with the PN-EN 16135 test method, based on flame atomic absorption spectrometry (FAAS). The analytical method range covered concentration of manganese content, in the form of tricarbonyl (methylcyclopentadienyl) manganese (MMT), from 2 mg/ml to 8 mg/ml. Validation with the use of certified reference materials (CRM) consisted of: the identification of factors affecting the uncertainty of the method as well as estimating the factors affecting uncertainty of the method recovery and accuracy assessment, precision (repeatability and reproducibility) checking, participation in round robin tests. The validated method for the determination of manganese content in unleaded petrol in accordance with the PN-EN 16135 test method has been accredited.

3

Nowoczesne metody oznaczania rtęci. Cz. 1

Garboś S.

LAB Laboratoria, Aparatura, Badania

|

2003

|

R. 8, nr 1

18-19

PL

Rtęć jest metalem ciężkim, który obok kadmu i ołowiu, stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia człowieka. Kumuluje się w glebie, roślinach, organizmach ludzkich i zwierzęcych a ze względu na dużą zdolność do parowania i rozpraszania się, jest wyjątkowo niebezpieczną trucizną. Toksyczne działanie i biologiczny efekt, jaki wywołuje ten pierwiastek, zależą od rodzaju związku rtęci, od jego budowy i czasu ekspozycji. Najbardziej toksyczne są organiczne związki tego metalu, a w szczególności pochodne alkilowe z krótkimi łańcuchami węglowymi. Pod wpływem bakterii substancje zawierające rtęć ulegają biotransformacji do metylortęci - najbardziej trwałej i szkodliwej, która kumuluje się w organizmach żywych.