Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Application of potassium ferrate(VI) in the treatment of selected water and wastewater pollutants - short review

Kliś Simona, Barbusiński Krzysztof, Thomas Maciej, Mochnacka Anna

Architecture Civil Engineering Environment

|

2020

|

Vol. 13, no. 1

129--138

EN

The paper presents the application of potassium ferrate(VI) (K2FeO4) for the removal of selected pollutants from water and wastewater. The research results on the degradation of endocrine disrupting compounds (EDCs), decomposition of surfactants (SPCs), personal care products (PCPs), pharmaceuticals and their metabolites have been reviewed. Due to K2FeO4 strong oxidizing and coagulating properties, high stability, non-toxic by-products and non-selectivity it is sometimes called “environmentally friendly oxidant”. Due to this reasons K2FeO4 can be a multi-purpose water and wastewater treatment chemical and an alternative to advanced oxidation processes (AOPs).

2

Assessment of environmental pollution caused by EDCs from everyday objects

Pacia A., Dołhańczuk-Śródka A., Ziembik Z.

Proceedings of ECOpole

|

2016

|

Vol. 10, No. 2

481--487

EN

Endocrine-disrupting compounds (EDCs) are a specific category of chemicals that attracted a great deal of public and scientific attention in the past few decades. They are proved to interfere with the endocrine system, and thus affect the growth, reproduction, homeostasis and metabolism of living organisms. They appear as a threat not only for humans but also for the wildlife. EDCs are present in plastics such as plastic food packaging, detergents, pesticides, fire retardants, heavy metals, pharmaceuticals. They are also components of personal care products, for example cosmetics like creams, soaps or UV filters, oral contraceptives, analgesics and many more. They are not always detected and eliminated in sewage treatment plants and because of that they get to the environment and with the running water into the households. In order to eliminate different contaminants, appropriate techniques have to be chosen

PL

Związki modulujące pracę hormonów estrogenowych są grupą związków chemicznych, które przez ostatnich kilka dekad zwróciły uwagę zarówno społeczeństwa, jak i naukowców. Dowiedziono, że substancje te ingerują w prawidłową pracę układu hormonalnego i zaburzają rozwój, reprodukcję, homeostazę i metabolizm żywych organizmów. Zagrażają nie tylko ludziom, ale także wszystkim żywym organizmom. Są obecne w: plastikach, między innymi plastikowych opakowaniach na żywność, detergentach, pestycydach, tworzywach ognioodpornych, metalach ciężkich, a także farmaceutykach i produktach codziennej higieny, takich jak kosmetyki - kremy czy mydła, filtry UV, doustne środki antykoncepcyjne i przeciwbólowe, a także w wielu innych produktach. Nie zawsze są wykryte i usunięte ze ścieków, a w ten sposób dostają się do środowiska i gospodarstw domowych wraz z bieżącą wodą. W celu eliminacji powyższych substancji zanieczyszczających muszą być użyte odpowiednie techniki oczyszczania ścieków.

3

Usuwanie mikrozanieczyszczeń o estrogenicznej aktywności biologicznej w procesie nanofiltracji

Bohdziewicz J., Kamińska G., Grübel K.

Proceedings of ECOpole

|

2015

|

Vol. 9, No. 1

171--177

PL

Celem niniejszej pracy było zastosowanie procesu nanofiltracji do usuwania mikrozanieczyszczeń z rzeczywistych ścieków komunalnych oczyszczonych metodą osadu czynnego. Zastosowane membrany różniły się graniczną masą molową i polimerem, z jakiego je wytworzono. Filtrację membranową realizowano w ciśnieniowym urządzeniu przystosowanym do prowadzenia procesu w układzie filtracji jednokierunkowej (dead-end), na membranie o powierzchni czynnej 144 cm2. W zależności od parametrów operacyjnych procesu (ciśnienie transmembranowe) i rodzaju polimeru membranotwórczego współczynniki retencji badanych związków kształtowały się w zakresie wartości 10-90%. W badaniach analizowano również wpływ zjawiska foulingu membran na zmianę ich właściwości powierzchniowych i charakteru kwasowo-zasadowego.

EN

The aim of this study was to the remove micropollutants with biological estrogenic activity from real effluent. Four types of nanofiltration membranes were used, differ in molecular weight cut-off and polymer material. The nanofiltration process was carried out in pressure installation enabling conduction of the process in the dead-end mode on membrane area of 144 cm2. In dependence of operational parameters of the process (the transmembrane pressure), and type of membrane, retention coefficients of the tested compounds were in the range 10-90%. The study also determined the impact of the fouling phenomenon of membranes on change their surface characteristics.

4

Badania porównawcze rozkładu wybranych estrogenów i ksenoestrogenów w procesie UV i UV/O3

Dudziak M., Burdzik-Niemiec E.

Proceedings of ECOpole

|

2015

|

Vol. 9, No. 2

589--595

PL

Obecność mikrozanieczyszczeń organicznych, a szczególnie substancji zakłócających procesy hormonalne (Endocrine Disrupters Compounds EDCs) w wodach powierzchniowych stanowi potencjalne zagrożenie dla zdrowia i życia organizmów żywych, w tym również dla człowieka. Niebezpieczna aktywność biologiczna tych związków (w tym ich toksyczność) oraz duża odporność na biodegradację stwarza konieczność prowadzenia badań nad ich usuwaniem w konwencjonalnych i niekonwencjonalnych procesach uzdatniania wody i oczyszczania ścieków. Na podstawie coraz częstszych doniesień w literaturze przedmiotowej, dotyczących skuteczności zastosowania różnych technik zaawansowanego utleniania do eliminacji mikrozanieczyszczeń, podjęto badania nad oceną efektywności eliminacji 17β-estradiolu (E2), 17α-etynyloestradiolu (EE2) oraz bisfenolu A (BPA) z rzeczywistego odpływu z oczyszczalni ścieków komunalnych w procesie fotolizy (UV) oraz w procesie łącznym fotoliza i ozonowanie (UV/O3). Uzyskane wyniki badań porównano pod kątem skuteczności rozkładu badanych związków dla wody zdejonizowanej. Określono, że zarówno zastosowanie procesu UV, jak i UV/O3 umożliwiło osiągnięcie wysokich stopni rozkładu dla 17β-estradiolu oraz 17α-etynyloestradiolu bez względu na rodzaj oczyszczanego roztworu. Rozkład związków następował w bardzo krótkim czasie trwania procesów, natomiast efektywność eliminacji bisfenolu A zależała od zastosowanego procesu oraz składu fizykochemicznego roztworu. Wykazano, że połączenie fotolizy z ozonowaniem umożliwiło osiągnięcie wyższego stopnia rozkładu badanego związku niż w przypadku pojedynczego procesu UV.

EN

The presence of organic micropollutants, especially endocrine disrupting compounds (EDCs) in surface waters is a potential threat to the health and life of living organisms, including humans. Dangerous biological activity of these compounds (including their toxicity) and high biodegradation resistance leads to investigations on their removal in the conventional and unconventional processes of water purification and sewage treatment, such as UV and UV/O3. Based on the frequent reports in literature, studies on the elimination efficiency of 17β-estradiol (E2), 17α-ethinylestradiol (EE2) and bisphenol A (BPA) from real urban wastewater effluents by means of photolysis (UV) and photolysis with ozonation (UV/O3) processes were undertaken. The obtained results were juxtaposed in terms of the efficiency of these compounds elimination from deionized water. It was established that both process, UV and the combination of UV/O3 resulted in high level of 17β-estradiol and 17α-ethinylestradiol decomposition. Even very short duration of the processes were sufficient for decomposition of the compounds. However, bisphenol A elimination efficiency differed depending on the chemical composition of the solution and kind of the investigated processes. It was indicated that the combination of photolysis and ozonation led to the highest level of compound decomposition.

5

Comparative studies on elimination of estrogens and xenoetrogens by the oxidation processes

Dudziak M., Burdzik-Niemiec E.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2014

|

Vol. 21, nr 2

189--198

EN

The presence of organic micropollutants, especially the substances interfering with hormonal processes termed as endocrine disrupting chemicals EDCs, in surface waters is a potential threat to life and living organisms, including humans. Hazardous biological activity of these compounds (including toxicity) and high resistance to biodegradation necessitate research on their removal in conventional and non-conventional water treatment and wastewater treatment processes. The presented research was motivated by the increasingly frequent reports in the literature regarding the effectiveness of different advanced oxidation processes used for the elimination of micropollutants. In the present study the degradation efficiency for 17ß-estradiol (E2), 17α-ethinylestradiol (EE2) and bisphenol A (BPA) in the photolysis process (UV) and in the coupled photolysis and ozonation process (UV/O3) was evaluated in real and artificial municipal wastewater treatment plant effluent. The obtained results were compared for the degradation efficiency of the test compounds in deionised water. It was determined that both the use of the UV and UV/O3 processes enabled to achieve high degradation efficiencies for 17ß-estradiol and 17α-ethinylestradiol regardless of the treated solution. Degradation of the compounds in the processes occurred in a very short time. On the other hand, the efficiency of elimination of bisphenol A depended on the applied process and the physico-chemical composition of the solution. It was shown that the combination of photolysis with ozonation allowed achieving higher degree of degradation of the test compound than in the case of a single UV process. The study allowed also the identification of substances supporting the degradation of bisphenol A in the UV-O3 process.

PL

Obecność mikrozanieczyszczeń organicznych, a szczególnie substancji zakłócających procesy hormonalne z ang. Endocrine Disrupters Compounds EDCs w wodach powierzchniowych stanowi potencjalne zagrożenie dla zdrowia i życia organizmów żywych, w tym również dla człowieka. Niebezpieczna aktywność biologiczna tych związków (w tym również toksyczność) oraz duża odporność na biodegradację stwarza konieczność prowadzenia badań nad ich usuwaniem w konwencjonalnych i niekonwencjonalnych procesach uzdatniania wody i oczyszczania ścieków. W oparciu o coraz częstsze doniesienia w literaturze przedmiotowej dotyczące skuteczności zastosowania różnych technik zaawansowanego utleniania do eliminacji mikrozanieczyszczeń podjęto badania nad oceną efektywności eliminacji 17ß-estradiolu (E2), 17α-etynyloestradiolu (EE2) oraz bisfenolu A (BPA) z rzeczywistego i modelowego odpływu z oczyszczalni ścieków komunalnych w procesie fotolizy (UV) oraz w procesie łącznym fotoliza i ozonowanie (UV/O3). Uzyskane wyniki badań porównano pod kątem skuteczności rozkładu badanych związków dla wody zdejonizowanej. Określono, że zarówno zastosowanie procesu UV, jak i UV/O3 umożliwiło osiągnięcie wysokich stopni rozkładu dla 17ß-estradiolu oraz 17α-etynyloestradiolu bez względu na rodzaj oczyszczanego roztworu. Rozkład związków następował w bardzo krótkim czasie trwania procesów. Natomiast, efektywność eliminacji bisfenolu A zależała od zastosowanego procesu oraz składu fizykochemicznego roztworu. Wykazano, że połączenie fotolizy z ozonowaniem umożliwiło osiągnięcie wyższego stopnia rozkładu badanego związku, niż w przypadku pojedynczego procesu UV. Przeprowadzone wyniki badań umożliwiły również identyfikację substancji wspomagających rozkład bisfenolu A w procesie UV/O3.

6

Advanced treatment of municipal wastewater in nanofiltration. Effect of membranes and operating parameters on performance

Bohdziewicz J., Kamińska G., Peszke S.

Proceedings of ECOpole

|

2013

|

Vol. 7, No. 2

467--472

EN

In recent years, increasing attention is focused on the presence of endocrine disrupting chemicals (EDCs) in the aquatic environment that degrade its quality. These substances and derivatives of their incomplete oxidation, even at low concentrations discharge with effluent streams into natural reservoirs, strongly degrade water quality and pose a serious threat to aquatic ecosystems. Among EDCs, which presence even in trace amount is adverse for biological equilibrium in aquatic environment to which belong inter alia xenoestrogens (ie bisphenol A). The aim of this study was to polish wastewater constituting effluent from municipal WWTP in the nanofiltration process. Two types of membranes were used, differ in molecular weight cut-off and material (cellulose acetate, polyethersulphone). The nanofiltration process was carried out in pressure installation enabling conduction of the process in the dead-end mode on membrane area of 0.44 m2. Polishing effectiveness was evaluated on the base of the reduction degree of typical pollution indicators (COD, TOC, phenolic compounds, total nitrogen) and bisphenol A. Obtained results show that removal efficiency of phenolic compounds in case of applied membranes was comparable. Overall it was found that membranes characterized of diversified hydraulic permeability and resistance to fouling, what constitute important factor during exploitation of membrane processes.

PL

Celem niniejszej pracy było pogłębione oczyszczenie ścieków rzeczywistych stanowiących odpływ z komunalnej oczyszczalni ścieków w procesie nanofiltracji. Zastosowane membrany nanofiltracyjne różniły się graniczną masą molową i materiałem, z jakiego je wykonano (octan celulozy i polieterosulfon). Proces filtracji membranowej odbywał się w ciśnieniowym urządzeniu przystosowanym do prowadzenia procesu w układzie filtracji jednokierunkowej (dead-end), na membranie o powierzchni czynnej 0,44 m2. Efektywność procesu doczyszczania została określona na podstawie stopnia obniżenia bisfenolu A i typowych wskaźników zanieczyszczeń (COD, TOC, IC (węgiel nieorganiczny), Nog.). Uzyskane wyniki wskazują, że stopień usuwania mikrozanieczyszczeń na badanych membranach był porównywalny. Badane membrany nanofiltracyjne charakteryzowały się zróżnicowaną wydajnością hydrauliczną i odpornością na foulingu, co jest istotne z punktu widzenia eksploatacji procesów.

7

Phenolic compounds in the environment - occurrence and effect on living organisms

Olak M., Gmurek M., Miller J. S.

Proceedings of ECOpole

|

2012

|

Vol. 6, No. 2

459--465

EN

Many of organic compounds used as preservatives in cosmetics, drugs and foods have adverse impact on human and animal health. In recent years, special attention has been paid on substances which interferes with endocrine system of living organisms. The group of this substances is called endocrine disrupting compounds (EDCs) and include wide range of chemicals eg phenolic compounds (parabens, phenylphenols, alkylphenols, bisphenol A etc.). EDCs can mimic or block the action of natural hormones causing changes mainly in the reproductive and immune systems, as well tumours formation. Similar to the natural hormones, EDCs are biologically active at very low concentration (pg/g - ng/g), it is the level comparable with their presence in wastewater effluents. Wastewater treatment plants using conventional treatment methods are not effective in removing most of EDCs, therefore, these compounds are present in the environment for example in marine and riverine sediments and surface water, which is often a drinking water reservoir.

PL

Wiele związków organicznych stosowanych jako środki konserwujące w kosmetykach, lekach i żywności niekorzystnie wpływa na zdrowie ludzi i zwierząt. W ostatnich latach szczególną uwagę naukowców na całym świecie zwracają związki chemiczne, powodujące różnego rodzaju zakłócenia w układzie hormonalnym organizmów żywych. Do związków tych, określanych mianem syntetycznych związków endokrynnych (endocrine disrupting compounds - EDCs), zalicza się m.in. szeroką gamę pochodnych fenolowych (np. parabeny, fenylofenole, alkilofenole, bisfenol A) i wiele innych. Związki endokrynne mogą naśladować lub blokować działanie naturalnych hormonów, powodując zmiany w układzie rozrodczym, immunologicznym oraz powstawanie nowotworów, co w konsekwencji prowadzi do poważnego zachwiania równowagi ekologicznej. EDCs, podobnie jak ich naturalne odpowiedniki, wykazują aktywność hormonalną już przy bardzo niskich stężeniach, rzędu pg g–1 i ng g–1. Większość oczyszczalni ścieków nie jest przystosowana do wydajnego usuwania EDCs ze strumienia ścieków, dlatego też związki te są obecne w wielu elementach środowiska, m.in. w osadach rzecznych i morskich, jak również wodzie powierzchniowej, będącej często rezerwuarem wody pitnej.

8

Endocrine disrupting compounds (EDCs) - environmental hazards and their photochemical degradation

Gmurek M., Olak M., Miller J. S.

Proceedings of ECOpole

|

2012

|

Vol. 6, No. 1

85--90

EN

Some of xenoestrogens presented in aqueous environment can mimic or/and block natural hormones (Endocrine disrupting compounds - EDCs). Those hazardous contaminants consist of many natural and synthetic organic compounds, but are mostly man-made substances such as pharmaceuticals and additives for personal care products. The presence of EDCs in the aquatic environment at low concentrations, coupled with their toxicity to microbe cause that the classical method of water purification, including biodegradation are ineffective. Removal of EDCs from the aquatic environment can be effectively carried out by oxidation using advanced oxidation processes and photosensitized oxidation. Applications of photochemical processes permit to obtain a high degree of reduction of EDCs in relatively short time. Photosensitized oxidation, that has shown satisfactory results, has an unquestionable advantage in being able to use oxygen from the air and the energy of sunlight. The paper presents the application of several photochemical methods for degradation of phenolic compounds belonging to the EDCs parabens, chlorophenols, phenylphenol.

PL

Niektóre ksenoestrogeny występujące w środowisku wodnym mogą naśladować lub/i blokować naturalne hormony (EDCs). Do grupy tych groźnych substancji zaliczyć można wiele naturalnych i syntetycznych organicznych związków, ale głównie są to substancje stworzone przez człowieka, takie jak farmaceutyki czy środki higieny osobistej. Obecność EDCs w środowisku wodnym w niewielkich stężeniach i często toksycznych wobec mikroorganizmów powoduje, że klasyczne metody oczyszczania wód łącznie z biodegradacją są nieefektywne. Usuwanie EDCs ze środowiska wodnego może być skutecznie realizowane na drodze utleniania poprzez zastosowanie zaawansowanych technik utleniania (AOP) oraz fotosensybilizowanego utleniania. Zastosowanie procesów fotochemicznych pozwala na uzyskanie wysokiego stopnia redukcji EDCs w relatywnie krótkim czasie. Metoda fotosensybilizowanego utleniania posiada niekwestionowaną zaletę, jaką jest możliwość wykorzystania tlenu z powietrza i energii światła słonecznego. W pracy przedstawiono zastosowanie szeregu fotochemicznych metod do degradacji związków fenolowych zaliczanych do EDCs - parabenów, chlorofenoli, fenylofenoli.

9

Szybka ocena biodegradacji estriolu w oparciu o metodę Ternesa oraz mikrochromatografię cienkowarstwową (mikro-TLC) w warunkach kontrolowanej temperatury

Włodarczyk E., Zarzycki P. K.

Pomiary Automatyka Kontrola

|

2011

|

R. 57, nr 6

620-623

PL

Spośród różnych systemów oczyszczania ścieków w krajach europejskich najczęściej stosuje się technologie wykorzystującą osad czynny. Jednak proces ten może nie być w pełni efektywny w przypadku usuwania substancji zaliczanych do grupy tzw. modulatorów hormonalnych (endocrine disrupting compounds, EDCs), w tym naturalnych estrogenów. Aby poprawić skuteczność pracy oczyszczalni, należy poznać czynniki odpowiedzialne za prawidłowy przebieg procesu technologicznego. Dlatego prace badawcze przeprowadzane na skalę laboratoryjną pomagają określić warunki i mechanizmy biodegradacji wybranych związków. W niniejszej pracy do oceny tempa rozkładu estriolu przez mikroorganizmy osadu czynnego w warunkach laboratoryjnych, zastosowano metodę opracowaną przez Ternesa i in. (1999). Jej skuteczność oceniano poprzez rozdzielenie estriolu i produktu biodegradacji za pomocą mikrochromatografii cienkowarstwowej z użyciem płytek typu RP18W. Detekcję analitów przeprowadzono za pomocą wybarwiania mikrochromatogramów kwasem fosforo-molibdenowym.

EN

Wastewater treatment plant effluents are the main sources of micropollutants like endocrine disrupting compounds (EDCs) that are present in the aquatic environment. Raw sewages treatment technology based on activated sludge is presently most commonly used in Europe. Unfortunately, a number of studies have revealed that this method seems to be non-effective to remove of estrogenic compounds including natural estrogens.The aim of this study was to apply the method invented by Ternes (et al. 1999) to estrogens biodegradation involving activated sludge material and target component quantification using the micro-TLC method combined with PMA detection of low-molecular target compounds. Activated sludge samples were taken from the munic-ipal sewage treatment plant Jamno near Koszalin. The aerobic batch experiments with real sludge samples (Fig. 1) have revealed that estriol can be biodegraded relatively slowly toward one degradation product, which seems to be less polar than estrogen investigated. Particularly, it has been found that after 72h around 50% of the initial steroid level has still been detected (Fig. 2). This confirms the authors' earlier observation concerning biodegradation product analysis via temperature-dependent inclusion chromatography (HPLC) involving beta-cyclodextrin as the inclusion agent. The laboratory biodegradation test with micro-TLC determination of target components has confirmed that microorganisms are not able to efficiently decompose estriol mole-cules within 24 hours period, which corresponds to the typical retention time of wastewater in treatment plant Jamno. The described protocol can be successfully applied to fast screening and fingerprinting of wide range of estrogens and related low-molecular mass active substances from complex environmental samples. This approach is non-expensive and requires basic analytical equipment, because separation process involves commercially available typical HPTLC plates. Moreover, data acquisition and quantification process can be simply performed using common office scanners or digital cameras.

10

Photodegradation of n-butylparaben in natural water from Sulejow reservoir

Błędzka D., Gmurek M., Olak-Kucharczyk M., Miller J., Ledakowicz S.

Ecological Chemistry and Engineering. S

|

2011

|

Vol. 18, nr 4

517-525

EN

Removal of n-butylparaben (BP) - a compound which disrupts the endocrine system - from pure water and natural water taken from Sulejow Reservoir was investigated. Target compound degradation was performed using photochemical methods: direct photolysis by UVC irradiation, advanced oxidation in an H2O2/UV system and photosensitized oxidation employing a xenon arc lamp as a solar radiation simulator with two sensitizers. In the course of direct photolysis by UVC light (ë = 254 nm) and degradation in the H2O2/UV system, no or slight influence of the natural water matrix was observed, respectively. In the case of photosensitized oxidation, the decrease of BP concentration was 15% higher in natural water in comparison to pure water.

PL

W pracy przedstawiono badania degradacji n-butyloparabenu, ksenobiotyku zakłócającego pracę gruczołów wydzielania wewnętrznego w roztworach wody destylowanej i w wodzie naturalnej, pochodzącej z Zalewu Sulejowskiego. Reakcję rozkładu prowadzono metodami fotochemicznymi na drodze fotolizy promieniowaniem lampy UVC, bez i w obecności nadtlenku wodoru oraz poprzez fotosensybilizowane utlenianie z użyciem dwóch sensybilizatorów i lampy ksenonowej imitującej promieniowanie słoneczne. Przebieg fotolizy oraz utleniania w układzie H2O2/UV prowadzony w buforowanej wodzie destylowanej i w wodzie naturalnej praktycznie się nie różni. Natomiast proces fotosensybilizowanego utleniania w wodzie naturalnej przebiega ze zwiększoną szybkością, pozwalając uzyskać w tym samym czasie reakcji o około 15% wyższą redukcję zanieczyszczenia.

11

Zastosowanie chromatografii w analizie modulatorów hormonalnych występujących w środowisku

Włodarczyk E., Zarzycki P. K.

Camera Separatoria

|

2010

|

Vol. 2, (monographs No. 122)

109--129

PL

Modulatory hormonalne (Endocrine Disrupting Compounds; EDCs) są to egzogenne substancje chemiczne, naturalne, jak i syntetyczne, zakłócające aktywność hormonów, głównie sterydowych, u ludzi i zwierząt. Stanowią one niejednorodną grupę związków o różnej budowie chemicznej, właściwościach i wywoływanym efekcie biologicznym. Do substancji tych zalicza się między innymi: pestycydy, fenole, ftalany, wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne, polichlorowane bifenyle, dioksyny oraz sterydy, w szczególności naturalne i syntetyczne estrogeny. W pracy przedstawiono przegląd literatury dotyczący zastosowania chromatografii w oznaczaniu ilościowym substancji typu EDCs w próbkach środowiskowych, ze szczególnym uwzględnieniem ekosystemów wodnych.

12

Efektywność degradacji ksenoestrogenu 4-tert-oktylofenolu metodami fotochemicznymi

Błędzka D., Gryglik D., Lach M., Olak M., Miller J. S.

Inżynieria i Aparatura Chemiczna

|

2009

|

Nr 3

28-29

PL

W pracy przestawiono wyniki badań nad fotodegradacją 4-tert-oktylofenolu (OP). Celem przeprowadzonych eksperymentów było porównanie efektywności metod unieszkodliwiania tego związku w homogenicznym roztworze wodnym. Degradację OP zbadano przy użyciu następujących metod: fotolizy bezpośredniej przy wykorzystaniu trzech różnych źródeł światła, fotosenybilizowanego utleniania oraz układu H2O2/UV.

EN

Results of the study on photodegradation of 4-tert-octylphenol (OP) are presented with the aim to compare its removal efficiency from aqueous solution. Various methods of OP degradation were tested: direct photolysis with the use of three different radiation sources, H2O2 UV advanced oxidation process and photosensitized oxidation.

13

Endocrine disruptors - ecotoxicological assays

Łebkowska M., Załęska-Radziwiłł M.

Archiwum Ochrony Środowiska

|

2007

|

Vol. 33, no. 3

81-88

EN

Endocrine disrupting compounds (EDCs) have the potential to alter hormone pathways that regulate life processes in humans, vertebrates and invertebrates. Besides xenobiotics having endocrine effects, there arc naturally occurring estrogenie compounds. The limited number of studies with EDCs in invertebrates is partially due to the fact that their hormonal systems arc rather poorly understood in comparison with vertebrates. It is also important, but difficult to discriminate between hormone - mediated and other toxicological modes of action. Data of the potentially adverse impact of EDCs on wildlife species arc reviewed.

PL

Związki zakłócające procesy hormonalne (EDs - endocrine disruptors) zmieniają funkcje hormonów regulujących przemiany fizjologiczne u ludzi, kręgowców i bezkręgowców. Do tych związków należą zarówno ksenobiotyki jak i substancje pochodzenia naturalnego między innymi o charakterze estrogenów. W piśmiennictwie jest niewiele danych o systemach hormonalnych u bezkręgowców i zaburzeniach w ich funkcjach pod wpływem zanieczyszczeń. W artykule podano informacje mające na celu przybliżenie problemów metodycznych w badaniach ckotoksykologicznych wybranych ED na niektórych grupach bezkręgowców.