Ograniczanie wyników
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
Powiadomienia systemowe
  • Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Dyrektywa 2013/40/UE
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available Network eavesdropping
EN
The subject of the article is the surveillance of ICT networks, commonly known as network eavesdropping or network wiretapping. First, the author presents the basic technical aspects of wiretapping. The main part of the article discusses international regulations (the Convention on Cybercrime), European Union regulations (Directive 2013/40 on attacks against information systems) and Polish regulations (Penal Code) concerning network eavesdropping. The last part of the article contains conclusions from the comparison of the provisions of the Cybercrime Convention, Directive 2013/40 and the Polish Penal Code.
PL
Przedmiotem artykułu jest inwigilacja sieci teleinformatycznych, popularnie nazywana podsłuchem sieciowym. W pierwszej kolejności autor przedstawia podstawowe techniczne aspekty podsłuchu. W głównej części artykułu omawia regulacje międzynarodowe (Konwencja o cyberprzestępczości), regulacje Unii Europejskiej (Dyrektywa 2013/40/ UE w sprawie ataków na systemy informatyczne) oraz regulacje polskie (kodeks karny) dotyczące podsłuchu sieciowego. Ostatnia część artykułu zawiera wnioski z porównania przepisów Konwencji o cyberprzestępczości, dyrektywy 2013/40 i polskiego kodeksu karnego.
PL
Celem artykułu jest przedstawienie postanowień aktów prawa unijnego dotyczących prawa karnego materialnego. Cyberterroryzm nie doczekał się odrębnej regulacji. Nie oznacza to oczywiście, że unormowanie tej problematyki nie istnieje. Jest ona po prostu rozproszona i żeby odtworzyć regulację odpowiedzialności karnej za czyny, które można zakwalifikować jako cyberterroryzm, czyli przestępstw o charakterze cyberterrorystycznym, należy sięgnąć do dwóch aktów prawa unijnego: dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/541 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie zwalczania terroryzmu i zastępującej decyzję ramową Rady 2002/475/WSiSW oraz zmieniającej decyzję Rady 2005/671/WSiSW oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/40/UE z dnia 12 sierpnia 2013 r. dotyczącej ataków na systemy informatyczne i uchylającej decyzję ramową Rady 2005/222/WSiSW. Stąd niniejszy artykuł składa się z dwóch części: pierwszej dotyczącej dyrektywy 2017/541 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie zwalczania terroryzmu oraz drugiej, której przedmiotem jest dyrektywa 2013/40/UE z dnia 12 sierpnia 2013 r. dotycząca ataków na systemy informatyczne.
EN
The purpose of the article is to present EU law provisions on substantive criminal law. Cyber terrorism is not regulated independently. This, of course, does not mean that there is no regulation for this problem. It is scattered and to decode the regulation of criminal liability for acts that can be classified as cyberterrorism, i.e. cyber-terrorist offences, two EU legal acts should be refered: Directive (EU) 2017/541 of the European Parliament and of the Council of 15 March 2017. Combating terrorism and replacing Council Framework Decision 2002/475/JHA and amending Council Decision 2005/671/JHA and Directive 2013/40/EU of the European Parliament and of the Council of 12 August 2013 on attacks against information systems and repeals Council Framework Decision 2005/222/JHA. This article therefore consists of two parts: the first on Directive 2017/541 of 15 March 2017 on the fight against terrorism and the second on Directive 2013/40/EU of 12 August 2013 on attacks against information systems.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.