Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Dendrochronological dating of St. George’s Orthodox Church in Drohobych, Ukraine

Krąpiec Marek, Szychowska-Krąpiec Elżbieta, Tymoshenko Leonid, Myska Roman

Geochronometria

|

2020

|

Vol. 47, no.1

93--100

EN

St. George’s Orthodox Church in Drohobych is a wooden monument of sacral architecture, recently registered in the UNESCO World Heritage List. However, clear, unequivocal written sources about the origins of the structure are lacking. Absolute dating was attempted with the dendrochronological method, and it was carried out in a noninvasive way due to the status and value of the object. Construction elements of the church were documented with over 40 macrophotographs. The studies were made for selected elements, displaying distinct perpendicular or tangential cross sections. Most of the elements examined represented fir wood. It turned out that the wood used for the construction of this church was contemporaneous and most likely represented a single construction phase. The 124-year chronology based on correlated curves covers the period 1464–1598 AD. Construction elements with the outermost rings retained indicate that the timber was harvested in the 1590s. In most cases, the outermost rings were lacking, which allowed only for dating terminus post quem. The youngest preserved rings (1598 AD) from the church wood apparently reveal the dates of both the wood harvesting and the structure’s construction. Such a dating may indicate that the church mentioned in the sources as purchased in Nadiyevo in 1657 AD could be the basis for the rebuilding of Drohobych St. George’s Orthodox Church, only adapted to the new conditions. The church later underwent renovation, consisting in reconstruction of the dome in 1821 AD.

2

The restoration problems of the gothic alabaster portal of the parish church in Drohobych

Fomina Olena

Wiadomości Konserwatorskie

|

2019

|

Nr 58

44--47

EN

The object of the research is the alabaster portal of the parish church of Assumption of the Virgin Mary, Holy Cross and Bartholomew the Apostle in Drohobych. The portal consists of fourteen separate blocks cut out of alabaster, and only blocks No.1, 2, 13, and 14, which are the results of the previous restoration, cut out of sandstone. Conservation and longevity maintenance leads to the further discussion of the restoration problems. This article covers a range of issues, in particular the scale of the portal and the size of the blocks, which must be disassembled and transported, numerous secondary additions of different types of alabaster and cement mortars; deterioration of structure of the stone and portal forming of two types of stone – alabaster and sandstone. This paper gives a scheme of losses and suggestions for restoration: 1) disassembling of the unstable parts of the portal; 2) cleaning of contaminated surfaces; 3) strengthening of the stone; 4) portal waterproofi ng; 5) reconstruction of lost portal fragments; 6) application of protective coating. Sandstone blocks of the portal: 1) cleaning of contaminated surfaces; 2) stone desalination; 3) strengthening; 4) addition of lost fragments.

PL

Przedmiotem badania jest portal alabastrowy kościoła parafialnego pw. Wniebowzięcia NMP, św. Krzyża i św. Bartłomieja w Drohobyczu. Portal składa się z 14 oddzielnych bloków z alabastru, bloki nr 1–2 oraz 13–14 są wynikiem poprzednich renowacji i są zrobione z piaskowca. Potrzeba zachowania oraz zabezpieczenia długowieczności portalu powoduje aktualność kwestii restauracji. Ten artykuł obejmuje szereg problemów, w tym rozmiar portalu oraz waga bloków, które trzeba demontować i transportować, liczba wtórnych dodatków różnego rodzaju zapraw cementowych i gipsowych; zniszczenie struktury kamienia i to, że portal składa się z dwóch rodzajów kamienia – alabastru i piaskowca. Podany został również kartogram strat oraz zalecenia do restauracji: 1) demontaż niestabilnych elementów portalu; 2) usuwanie zanieczyszczeń powierzchniowych; 3) wzmocnienie kamienia; 4) hydroizolacja portalu; 5) rekonstrukcja utraconych fragmentów portalu; 6) nałożenie powłoki ochronnej. Bloki portalu z piaskowca: 1) usuwanie zanieczyszczeń powierzchniowych; 2) odsalanie powierzchni kamienia; 3) wzmocnienie; 4) uzupełnienie strat.

3

The oil and ozokerite mine in Boryslav and historical monuments of petroleum and salt industries in the vicinity of Boryslav (Ukrainian Fore-Carpathian region)

Radwański A. B.

Geoturystyka

|

2009

|

nr 3

35-44

EN

The Boryslav region was one of the world largest petroleum basins, discovered in the second half of the 19th century. Situated southwest from Drohobych, it includes several localities: Boryslav - Tustanovychi - Mraznytsa - Banya Kotyvska with their rich and long history of brine and salt industry dating back to the 12th century. Rapid development of mining activity has sommenced with the implementation of the new, Canadian method of drilling for oil by the Canadian MacGarvey Company. The decisive date in the activity of the MacGarvey Company was 1893 when exploration drilling for oil commenced in Boryslav and then, in 1895, in Tustanovychi. Discovery of an oilfield in Boryslav was the beginning of the "golden age" of the oil industry in the Fore-Carpathian region and many people amassed fortunes. From the geological point of view, the Boryslav region covers the three Carpathian structural units: Skyba (Skole), Boryslav-Pokuttya and Sambir (Stebnik). The Boryslav-Pokuttya Unit is the main oil reservoir in the Ukrainian Carpathians with multi-layered oilfields, including the largest one-Boryslav. In this region ozokerite deposits are also known, hosted in the salt-bearing Lower Miocene Vorotyscha Beds. The city of Drohobych has become famous for its long tradition of salt trade. In the 19th century the period of rapid development started when the oil industry flourished in the vicinity, although the town was still in the shadow of Boryslav. The city of Truskavets, the famous health resort, has several mineral waters, also related to the oilfields, including the famous "Naftusia" spring. Another interesting site is Urych - the place where patients from the Truskavets resort travelled in order to admire scenic crags of the Yamna Sandstones and ruins of the Tustan Castle. The region of Boryslav and its surroundings was the site of the most effective petroleum exploitation in the territory of Poland in the past. This place is connected with the activity of Stanisław Szczepanowski (1846-1900), pioneer of oil industry and industrialization of the Galicia province.

PL

Rejon Borysławia, w którym pierwsze złoże odkryto pod koniec XIX wieku, stał się w owym czasie jednym z największych zagłębi naftowych na świecie. Jest on położony na SW od Drohobycza i obejmuje miejscowości Borysław - Tustanowice - Mraźnica - Bania Kotowska, o bogatej i długiej historii związanej z istniejącym tu od XII w. przemysłem solnym. Rozwój działalności wydobywczej wiąże się z wprowadzeniem przez Kanadyjczyka Williama MacGarvey a metody kanadyjskiej wiercenia otworów poszukiwawczych ropy naftowej. Przełomową datą był rok 1893, kiedy rozpoczął on wiercenia w Borysławiu, a następnie, w roku 1895, w Tustanowicach. Odkrycie złoża ropy naftowej w Borysławiu zapoczątkowało "złoty wiek" podkarpackiego przemysłu naftowego, a jego odkrywcom zapewniło fortunę. Pod względem geologicznym rejon Borysławia położony jest na obszarze występowania trzech karpackich jednostek strukturalnych: skibowej (ukraińska nazwa jednostki skolskiej), borysławsko pokuckiej i samborskiej (ukraińska nazwa jednostki stebnickiej). Jednostka borysławsko-pokucka jest podstawową strukturą roponośną w Karpatach ukraińskich, w której uformowały się wielohoryzontowe złoża ropy naftowej, w tym największe z nich - Borysław. Mamy tu złoża ozokerytu w mioceńskich, solonośnych warstwach worotyszczańskich. Drohobycz, miasto przez wieki żyjące z handlu solą, w XIX wieku zaczął gwałtownie rozwijać się w cieniu Borysławia, stając się zapleczem dla przemysłu naftowego. Truskawiec to wielkie uzdrowisko, posiadające wiele wód mineralnych, towarzyszących złożom ropy naftowej, w tym słynną "Naftusię". Innym interesującym miejscem jest Urycz - miejscowość, do której wyjeżdżali kuracjusze wypoczywający w Truskawcu by podziwiać piękne ostańce skalne (piaskowce jamneńskie) oraz ruiny zamku Tustań. Borysław i jego okolice był w tych czasach największym obszarem naftowym na ziemiach polskich. Z miejscem tym jest związana działalność Stanisława Szczepanowskiego (1846-1900), pioniera przemysłu naftowego i rzecznika uprzemysłowienia Galicji.