Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Archives of Metallurgy and Materials

2 2004

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: Darken's method

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

In terdiffusion in non-ideal systems

Filipek R.

Archives of Metallurgy and Materials

2004

Vol. 49, iss. 2

201-218

Darken's method of interdiffusion for multi-component systems is presented. A postulate that the total mass flow is a sum of the diffusion and the drift flows, is applied for the description of interdiffusion in the bounded open system. Nernst-Planck's flux formula assuming chemical potential gradient as a driving force for the mass transport is used for computation of the diffusion flux in non-ideal multi-component systems. An idea of the generalized solution was applied for obtaining the solution to the problem. Numerical solution using finite element method (Galerkin' s approximation) is shown. Applications of the model describing interdiffusion in the Cu-Fe-Ni non-ideal alloys including diffusion mixing in the closed systems and the evolution of an alloy composition due to selective oxidation (open system) are presented.

W pracy przedstawiono model dyfuzji wzajemnej Darkena dla układów wieloskładnikowych. Model ten zakłada, iż strumień masy każdego ze składników jest sumą strumienia dyfuzyjnego i strumienia unoszenia. Zastosowanie wyrażenia Nernsta-Plancka, w którym gradient potencjału chemicznego składników jest siłą napędową dyfuzji, pozwoliło na obliczenie strumieni dyfuzyjnych składników w układach nieidealnych. Zdefiniowano pojęcie rozwiązania słabego zagadnienia dyfuzji wzajemnej w wieloskładnikowych nieidealnych układach otwartych oraz opracowano metodę rozwiązania problemu. przedstawiono efektywne wzory na rozwiązanie numeryczne problemu przy użyciu metody elementów skończonych. Model zastosowano następnie dla opisu dyfuzji wzajemnej w układzie nieidealnym Cu-Fe-Ni. Modelowano proces dyfuzyjnego mieszania się składników w trójskładnikowych parach dyfuzyjnych oraz selektywne utlenianie niklu. Wyniki obliczeń porównano z wynikami eksperymentalnymi.

Diffusion in multicomponent systems

Danielewski M.

Archives of Metallurgy and Materials

2004

Vol. 49, iss. 2

189-200

The key concepts (constitutive equations) for the mass flux and models of the diffusion in multicomponent systems are presented. The Darken concept of separation of diffusion and drift flows, i.e. the postulate that the total mass flow is a sum of diffusion flux and translation is presented as the most promising model of mass transport. This is applied for the general case of diffusional transport in r-component solid solution. The equations of mass conservation, the appropriate expressions describing the fluxes (drift flux and diffusional flux) and momentum conservation equation allow a complete quantitative description of diffusional transport process. The equations describing the interdiffusion (mixing) in the general case where the components diffusivities vary with composition are presented. If certain assumptions and a quantitative condition are fulfilled, then there exists the unique solution of the Darken interdiffusion problem. A condition for the "up-hill diffusion" in the three component mixture is given and a universal example of such effect is demonstrated. The phenomenology allows the quantitative data on the dynamics of the processes to be obtained within an interdiffusion zone.

Przedstawiono podstawowe równania konstruktywne wyrazające strumień masy w osrodku ciagłym oraz metody dyfuzji w wieloskładnikowych roztworach stałych. jako najbardziej zaawansowaną i efejtywną dla opisu dyfuzji w wieloskładnikowych roztworach stałych przedstawiono metodę Darkena. Metoda ta jest oparta na postulacie, iż strumień masy w każdym ośrodku ciągłym, w szczególności w ciele stałym, można jednoznacznie rozdzielić na część dyfuzyjną i konwekcyjną (dryft). Omówiono zastosowanie metody Darkena dla stopów wieloskładnikowych. W takich układach dla jednoznacznego opisu procesu dyfuzji wystarczające są: równania zachowania masy dla każdego ze składników, równanie stanu oraz właściwe równanie na strumień dyfuzji. Omówiono podstawowe zależności opisujące transport w ogólnym przypadku ośrodka, w którym ruchliwości składników są funkcją jego składu. Taki ois procesu posiada jednoznaczne rozwiązanie. Omówiono teorie i przykłady tworzenia struktur dyfuzyjnych w układach trójskładnikowych. omówiona metoda pozwala na opis dynamiki procesów transportu masy dla szerokiej gamy problemów fizyko-chemicznych.