Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!
Sesja wygasła!
Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: DALLOP MT

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Innowacyjne siatki chirurgiczne do zaopatrywania ubytków tkanki łącznej

Struszczyk M., H.

Zeszyty Naukowe. Rozprawy Naukowe / Politechnika Łódzka

2007

Z. 361

11-262

Jednymi z najczęściej wykonywanych zabiegów w chirurgii ogólnej sąl operacje zaopatrywania przepuklin (łac. hernia). Problem ten dotyczy okoto 4 % populacji ludzkiej. Czynnikiem znacznie obniżającym efektywność wspomnianych zabiegów, zwanych także hernioplastyką, jest wysokie ryzyko nawrotu, co prowadzi do konieczności przeprowadzenia ponownego zabiegu. Zastosowanie nowej techniki zaopatrywania przepuklin, tzw. techniki beznapięciowej, spowodowało zmniejszenie ilości nawrotów z 8 % do 1,5 %. Celem niniejszej pracy jest zaprojektowanie optymalnej struktury siatki chirurgicznej, służącej do zaopatrywania przepuklin techniką beznapięciową, charakteryzującą się: .średnią liczbową powierzchnią makroporów większą niż 1000 žm2, .stosunkiem procentowym całkowitej powierzchni makroporów do całkowitej powierzchni siatki chirurgicznej nie mniejszym niz 50 %. Zastosowanie odpowiedniej wielkości makroporów w projektowanej siatce chirurgicznej, powinno wpłynąć na obniżenie ryzyka wystąpienia efektu fibrotic briging oraz ryzyka nadbudowy grubej blizny pooperacyjnej, jeżeli implantuje się relatywnie dużą ilość materiału sztucznego. Wielkość powierzchni makroporów powinna być ograniczona jedynie kryterium wytrzymałości mechanicznej (obwodowa siła przebicia powinna byc większa od 32 N/cm obwodu, maksymalna siła rozciągająca większa od 100 N). Masa powierzchniowa projektowanych implantów powinna zostać obniżona, jednakże jej poziom powinien gwarantować utrzymanie wymaganych parametrów wytrzymałościowych, wynikających z patofizjologii miejsca aplikacji. Odczyn tkankowy, po implantacji prototypów siatek chirurgicznych, powinien być porównywalny z odczynem tkanki na obecność komercyjnych siatek chirurgicznych. W ramach pracy wyselekcjonowano optymalny rodzaj surowca do projektowania siatek chirurgicznych. Selekcja surowca odbywała się pod kątem czystości chemicznej oraz wtaściwości mechanicznych. Główny nacisk zostat położony na minimalizację materiału syntetycznego przy zachowaniu odpowiednio wysokiej wytrzymałości mechanicznej. Opracowano technologię wytwarzania różniących się splotem pięciu prototypów siatek chirurgicznych, biorąc pod uwagę zastosowanji takich warunków wytwarzania, które w minimalnym stopniu wpływałyby na wtaściwości użytego surowca oraz na czystość biologiczną gotowego wyrobu. Z powodu rodzaju zastosowanego polimeru -polipropylenu, zastosowano do sterylizacji tlenek etylenu (EO). Celem selekcji optymalnego prototypu przeprowadzono analizę jakościową w zakresie czystości chemicznej ekstraktów polarnych i apolarnych oraz wtaściwości fizycznych pod kątem morfologicznym oraz patofizjologicznym. Wytypowany do badań biozgodności prototyp siatki chirurgicznej charakteryzował się minimalną masą powierzchniową, zapewniającą jednak wymagane parametry wytrzymałości mechanicznej: .wytrzymałość na rozciąganie > 100 N, .wytrzymałość na rozrywanie > 32 N/cm obwodu, .wytrzymałość na wyrwanie szwu > 17N. Wyznaczone grupowe wskaźniki jakości oraz generalny wskaźnik jakości pozwoliły na wyselekcjonowanie optymalnego prototypu siatki chirurgicznej. Jej właściwości zostaty zweryfikowane w cyklu oceny biozgodności, w zakresie zgodnym z wymaganiami normy zharmonizowanej PN-EN ISO 10993-1:2004, tzn.: .cytotoksyczności, .reaktywności sródskórnej, .alergenności, .genotoksyczności, zarówno w stosunku do: -komórek bakteryjnych, -komórek ssaczych. .lokalnego efektu poimplantacyjnego (w okresie 2,4, 12, 26 i 52 tygodni), .toksyczności ostrej, .toksyczności subchronicznej, .zawartości endotoksyn bakteryjnych, .zanieczyszczenia mikrobiologicznego przed procesem sterylizacji EO. Testowany prototyp siatki chirurgicznej spełnia wymagania biozgodności z potencjalnym miejscem aplikacji klinicznej. Wyselekcjonowany prototyp siatki chirurgicznej charakteryzował się wysoką porowatością, powyżej 50 % oraz średnią liczbową powierzchnią makroporów > 1000 žm2, co spowodowało tworzenie, po implantacji w tkance mięśniowej i podskórnej, pasma łącznotkankowego jedynie wokół pojedynczych nitek prototypu siatki. Szerokość pasma łącznotkankowego była zmienna i wynosiła maksymalnie 0,3 -0,5 mm, nie przekraczając jednocześnie całkowitej średnicy "oczka" implantu. Charakterystyczną cechą tego pasma było jego zwązanie, aż do zaniknięcia, w centralnej części "oczka". W ogólnie dostępnej literaturze nie odnaleziono tak szerokiego aspektu badań, dotyczącego oceny właściwości fizycznych, czystości chemicznej oraz biozgodności siatek chirurgicznych, a także analizy wpływu wyżej wymienionych właściwości na bezpieczeństwo i funkcjonalność projektowanych siatek chirurgicznych. W dotychczas opublikowanych pracach badawczych postawiono główny nacisk na ocenę lokalnego efektu poimplantacyjnego siatek chirurgicznych, wykonanych z nitek polipropylenowych, zakładając, że surowiec składa się tylko z czystego polimeru. Nie badano efektu ogólnoustrojowego implantowalnych siatek chirurgicznych, które, jak oznaczono w niniejszej pracy, zawierają w znaczącej ilości substancje pomocnicze o nieznanym wplywie na organizm, zarówno lokalnym, jak i ogólnoustrojowym.

One of the most commonly conducted procedures in general surgery are hernia treatment (in Latin: hernia). This problem concerns approx. 4% of the human population. The factor that significantly lowers the efficacy of the hernia treatment procedure, also called hernioplasty, is high risk of recurrence which leads to repeated surgery. The use of new technique of hernia treatment, so called non-tension method, resulted in smaller number of recurrences from 8% to 1,5%. The aim of this thesis is designing of optimal surgical mesh structure for hernia treatment with the use of non-tension method which will be characterized by: .mean number of macropores higher than 1000 ~m2, .percentage relation of total macropore surface to total mesh surface not lower than 50%. The use of macropores at the appropriate size in the designed surgical mesh should influence the decrease in risk of fibrotic bridging effect and risk of thick postoperative scar formation, if relatively high amount of synthetic material is implanted. The size of macropore surface should be limited by mechanical strength criterion only (circumference bursting strength should be higher than 32 N/cm of circumference, maximum tensile strength higher than 100 N). Surface weight of designed implants should be lowered, however its level should guarantee maintenance of required endurance parameters resulting from pathophysiology of the application site. The tissue reaction after implantation of prototype surgical meshes should be comparable with tissue reaction against presence of commercial surgical meshes. Within frames of this thesis the optimal type of raw material was selected for designing of surgical meshes. The selection of the raw material was performed from the point of view of chemical purity and mechanical properties. The main emphasis was put on minimizing the amount of synthetic material with maintaining high enough mechanical strength. The manufacturing technology of five surgical mesh prototypes was elaborated differentiated by the knit, bearing in mind the application of such manufacturing conditions which minimally would influence the properties of the used raw material, as well as appropriate biological purity of the readymade product. Due to the used polymer, polypropylene, the ethylene (EO) oxide was used for sterilization. In order to select optimal prototype the qualitative analysis as for chemical purity of polar and non- polar extracts was performed, physical properties as for morphology and pathophysiology. Chosen surgical mesh prototype for biocompatibility testing characterized by minimal surface weight guaranteeing sufficient mechanical strength parameters, namely.: .tensile strength > 100 N, .rupture strength > 32 N/cm of circumference, .suture pull out strength > 17N. Designated group quality markers and general quality marker allowed to select the optimal surgical mesh prototype the parameters of which have been verified in wide cycle of biocompatibility evaluation in compliance with scope of harmonized requirements of PN-EN 150 10993-1:2004 Standard, namely: .cytotoxicity, indirect test, .intradermal reactivity, .allergenicity, .genotoxitity, both towards: -bacteria cells, -mammalian cells. .local post-implantation effect (after 2, 4, 12, 26 and 52 weeks), .systemic acute toxicity, .systemic subthronic toxicity, .content of bacteria endotoxins, .microbiological contamination before EO sterilization process. The tested surgical mesh prototype completely fulfil'ed biocompatibiiity requirements as for possible application sites. The selected surgical mesh prototype characterized by high porosity above 50% and mean number macropore surface > 1000 žm2 what significantly lowered, after implantation in muscle and subcutaneous tissue, formation of connective tissue band only around single threads of the mesh prototype. The width of the connective tissue band was changeable and amounted maximally to 0,3 -0,5 mm, not exceeding the total diameter of "the loop". The characteristic quality of this band was its narrowing till it disappeared in the central part of "the loop" of the selected surgical mesh prototype. In commonly available literature no such wide aspect of testing was found concerning evaluation of physical properties, chemical purity and biotompatibility of surgical meshes and also the influence analysis of the above mentioned properties on safety and functionality of the designed surgical meshes. In research theses published so far main emphasis was put on the evaluation of local post- implantation effect of surgical meshes made of polypropylene threads, assuming that the raw material consists only of pure polymer. Systemic effect of implanted surgical meshes has not been tested which, as designated in his thesis, contain substantial amount of auxiliary substances with unknown influence on the organism both local and systemic.