Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Rethinking of Turkey’s Geopolitics together with Eastern Mediterranean : Turkish Perspective

Arıboğan Deniz Ülke, Arslan İbrahim

Kwartalnik Bellona

|

2021

|

Nr 2

45--66

EN

In the studies carried out within the scope of geopolitical discipline, the expression “geography is destiny” is frequently used and it is claimed that geography has unchangeable, irreversible qualities and the policies implemented are shaped through this assumption. This assumption ignores the humanitarian interventions over the geography and makes it difficult to understand the results produced by these interventions at both regional and global level. Similarly, the dynamic nature of international relations reveals new actors in the international system in times of bounce and collapse, and the borders that expand or narrow with each transformation can differentiate the geopolitical view with new sovereign countries. In the historical process, transportation accessibility, trade, search for raw materials, security and alliance relations have caused the same geography to be interpreted differently in different periods. This situation also applies to the geography of Turkey had been the homeland of empires. The developments in the Middle East over the past two decades has created a sensitivity in the relations between Turkey and the West, especially the United States. Competing interests with the EU and the US in the Middle East and the Eastern Mediterranean, has necessitated a reassessment of Turkey’s geography.

PL

Na gruncie nauki o geopolityce często wskazuje się, że geografia jest przeznaczeniem i że charakteryzuje się niezmiennymi cechami. Takie założenie wpływa na kształt i prowadzenie polityki, ignoruje humanitarne interwencje i sprawia, że trudniej jest zrozumieć skutki owych interwencji zarówno na poziomie regionalnym, jak i globalnym. Dynamiczny charakter relacji międzynarodowych sprzyja pojawianiu się nowych aktorów na arenie międzynarodowej, zwłaszcza w okresach koniunktury i dekoniunktury, w wyniku transformacji może dochodzić do zmiany granic, a w związku z tym do zróżnicowania geopolitycznego, powstania nowych suwerennych państw. Z perspektywy procesu historycznego - dostępności transportu, handlu, poszukiwania nowych surowców, a także relacji sojuszniczych czy w dziedzinie bezpieczeństwa - można stwierdzić, że sama interpretacja geografii bywa różna w zależności od okresu rozwojowego. Przykładem - geografia Turcji, ojczyzny wielu imperiów. Rozwój wydarzeń na Bliskim Wschodzie w ostatnich dwóch dekadach spowodował, że relacje między Turcją a Zachodem, szczególnie zaś Stanami Zjednoczonymi, zostały nadszarpnięte. Konkurencyjność interesów z Unią Europejską i Stanami Zjednoczonymi na Bliskim Wschodzie oraz we wschodniej części Morza Śródziemnego zmusza do ponownej oceny geografii Turcji.

2

Kolosalny posąg Besa z Amathus na Cyprze. Geneza, funkcja, rekonstrukcja

Niemczyk E.

Architectus

|

2015

|

Nr 3(43)

13--26

PL

Zabawna, pełna wigoru i wojowniczości postać egipskiego boga Besa, odstraszającego zło i dodającego energii erotycznej, opiekującego się ciężarnymi, rodzącymi i dziećmi cieszyła się w starożytności zasłużoną popularnością, zarówno w Egipcie, jak i na całym obszarze rzymskiej ekumeny. Wyjątkowość tej rzeźby, pochodzącej z nadmorskiego miasta Amathus na Cyprze, polega nie tylko na kolosalnych rozmiarach (4,2 m wys.). Rzeźba przedstawiająca Besa ujarzmiającego zło w postaci lwa umieszczona była zapewne w niszy nad zbiornikiem fontanny. Cieknąca z pyska lwa woda nadawała rzeźbie pozory życia. Rzeźba ta jest chyba jedynym znanym przykładem zastosowania w oficjalnej sztuce antyku tak osobliwego kanonu rzeźby Czarnego Lądu – Afryki – i to w tak kolosalnej skali. W próbach określenia czasu powstania tej rzeźby są duże rozbieżności. Sięgają prawie 700 lat. Od około 470 r. p.n.e. do około 200 n.e. Nie usiłując rozstrzygnąć tego sporu, przyjmując „starszą” chronologię, skupiono się na analizie formy i funkcji tego osobliwego dzieła, akcentując zagadnienie proporcji i ich relacji do ówczesnych kanonów rzeźby statuarycznej. Wizualizacją wniosków jest rekonstrukcja całej kompozycji, w której Bes stanowił główny akcent.

EN

The figure of the Egyptian deity Bes, full of joy, vigor, and combativeness driving off evil and providing erotic energy, protecting pregnant women, childbirth, and children enjoyed a well-deserved popularity in the Antiquity both in Egypt and in the whole area of the Roman ecumene. The uniqueness of this sculpture from the coastal city of Amathus in Cyprus regards not only its colossal dimensions (4.2 m tall). Most probably the sculpture depicting Bes taming a lion representing evil was placed in a niche by a fountain pool. The water flowing from the lion’s mouth made the sculpture look alive. This sculpture is probably the only known example of use in the official ancient art of such a unique canon of sculpture of the Dark Continent – Africa – especially on such a colossal scale. The results of the attempts at establishing the time when the sculpture was made greatly differ. They range over almost 700 years, from cir. 470 BC to cir. 200 CE. Trying not to resolve that dispute, assuming the “older” chronology, the attention was focused on the analysis of form and function of that unique work, emphasizing the proportions and their relation to the then applicable canons of statuary sculpture. The conclusions were visualized in the reconstruction of the whole composition where Bes was the main element.

3

Vertebrate tracks in Late Pleistocene–Early Holocene (?) carbonate aeolianites, Paphos, Cyprus

Milàn J., Theodorou G., Loope D. B., Panayides J., Clemmensen L. B., Gkioni B.

Annales Societatis Geologorum Poloniae

|

2015

|

Vol. 85, No. 3

507--514

EN

In 2005, numerous vertebrate tracks were discovered in carbonate aeolianites in and around the town of Paphos, in the south western part of Cyprus. The main track-bearing exposure is located in a protected archaeological site near the Agia Solomoni Church in side the city of Paphos, where cross-sec tions through tracks are abundant in vertical exposures of the aeolianite along Apostolou Pavlou Avenue. Some exposures show as many as 10 tracks per m2 of vertical exposure. Several additional tracks were found in the extensive subterranean tomb complex, the Tombs of the Kings, just outside Paphos. The aeolian deposit was formed when westerly to southwesterly windsdrove fine- to medium-grained calcareous sand onshore from the beach. This generated low coastal dunes, represented by 1–2-m-thick, cross-bedded sets made up of grainflow and wind-ripple strata, and sand sheets composed entirely of wind-ripple strata. The sediment does not yet have an absolute date, but is considered to be of Late Pleistocene to Early Holocene age, as are many other coastal aeolianites in the Mediterranean area. The Late Pleistocene endemic fauna in Cyprus was limited to the dwarf hippopotamus Phanourios minor Desmarest, 1822, the dwarf elephant Elephas cypriotes Bate, 1902, a small carnivore Genetta plesictoides Bate, 1903, and (possibly) humans. The exposed tracks are 5–15 cm in diameter, with a few tracks up to 23 cm in size. This range of size correlates well with the estimated foot size of dwarf hippopotami and dwarf elephants. This low-diversity, endemic is land fauna provides a unique opportunity to correlate tracks with trackmakers.

4

Badania nad pochodzeniem surowców skalnych ze stanowiska archeologicznego Pyrgos-Mavrorachi (Cypr)

Dzwoniarek M.

Przegląd Geologiczny

|

2013

|

Vol. 61, nr 10

583--586

EN

The development of Pyrgos-Mavrorachi settlement in Cyprus (Early and Middle Bronze Age) was closely associated with environmental conditions. The village was founded at a strategic point of an elevation between the sea and the area rich in copper deposits. The purpose undertaken in this work was to assign the provenance of building stone materials. Investigations showed that the fossiliferous porous calcarenite was used as basic building material. In the lower parts ofsome buildings, crystalline rocks, mainly dolerites, were also used. Analysis of the samples revealed a particular structural similarity with rocks from a local outcrop (about 500 m west of Pyrgos-Mavrorachi site). It indicates that the building material came from the local area which belongs to the Circum Troodos Sedimentary Succession zone (Pakhna Formation).

5

Ogrody Basenu Morza Śródziemnego – na przykładzie założeń ogrodowych w Hiszpanii i na Cyprze

Hortyńska P., Dudkiewicz M.

Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych

|

2011

|

T. 7, nr 1

30--36

PL

W basenie Morza Śródziemnego powstały jedne z najstarszych cywilizacji świata. Rozwinęły się tu kultury Egiptu, starożytnej Grecji i Rzymu. Było to miejsce przenikania się sztuki perskiej, hellenistycznej, starochrzesciańskiej, bizantyjskiej i islamu. Ponadto region śródziemnomorski cechuje się łagodnym klimatem i urozmaiconym krajobrazem. Są to powody powstania wspaniałych założeń ogrodowych. Przeprowadzono badania wybranych obiektów ogrodowych na terenie Hiszpanii i na Cyprze. Zwrócono uwagę na układ funkcjonalno-przestrzenny ogrodów, roślinność i zastosowane materiały. Badania objęły ogród zabytkowy Park Güell w Barcelonie oraz współczesne ogrody przydomowe.

EN

In the Mediterranean created some of the oldest civilizations of the world – has developed a culture of Egypt, ancient Greece and Rome. It was a place of interpenetration of art Persian, Hellenistic, Christian, Byzantine and Islam. Moreover, the Mediterranean region is characterized by a mild climate and diverse landscape. These are the reasons for the creation of beautiful garden complexes. Investigations of selected gardening sites in Spain and Cyprus. Attention was paid to the spatial arrangement of functional gardens, plants and materials used. The study included the historic Garden Park Güell in Barcelona and modern gardens.