Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: Cunninghamia lanceolata

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Rośliny mało znane. Kuningamia chińska

Czekalski Mieczysław

Zieleń Miejska

2021

Nr 4

Kuningamia chińska (Cunninghamia lanceolata (Lamb.) Hook.) należy do roślin drzewiastych nagozalążkowych (Gymnospermatophyta) i rodziny cipryśnikowatych (Taxodiaceae). Pod względem filogenetycznym (rozwojowym) należy do roślin starych. Została odkryta w 1702 r. przez angielskiego królewskiego botanika Jamesa A. Cunninghama, lekarza w Brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej, w Chinach. Rośnie tam w lasach górskich do wysokości 2800 m n.p.m., tworząc także drzewostany jednolite. Oprócz Chin występuje także w Wietnamie, Laosie i Kambodży. W Chinach i Japonii jest rozpowszechniona w uprawie. W Polsce do tej pory była uważana za wrażliwą na niską temperaturę ujemną i przydatna do uprawy w strefie klimatycznej 8 wg USDA, czyli wytrzymujące temperaturę do -12°C. U nas najpierw, tj. w 1824 r., była w Warszawskim Ogrodzie Botanicznym, w prywatnym ogrodzie Stanisława hr. Wodzickiego w Małopolsce w 1833 r., a w Krakowskim Ogrodzie Botanicznym w 1843 r. Po II wojnie światowej miało ją Arboretum w Rogowie, gdzie dwa okazy o wysokości 3,45 m i 3,75 m przetrwały zimę 1969/1970 z minimalną temperaturą -28°C. Obecnie gatunek znajduje się w 12 ogrodach botanicznych i arboretach polskich, a odmiana sina ‘Glauca’ – w Ogrodzie Botanicznym Uniwersytetu Wrocławskiego we Wrocławiu. Postępujące ocieplenie klimatu prawdopodobnie przyczyni się do rozpowszechnienia jej uprawy w naszym kraju.

Elevation Distribution of Fine Root Biomass and Soil Organic Carbon Storage of Mature Chinese Fir (Cunninghamia lanceolata) Plantations in East China

Wang Qin, Teng Zhen, Wang Jingjing, Xie Xinyun, Xu Xiaoniu

Polish Journal of Ecology

2020

Vol. 68, nr 1

84--93

Fine roots play an important role in productivity and dynamics of carbon and nutrient in forest ecosystems. The objective of this study is to reveal the elevational distribution patterns of fine-root (≤ 2 mm in diameter) biomass and its carbon and nitrogen stoichiometry, and the relationship between fine-root biomass and soil organic carbon storage in mature Chinese fir (Cunninghamia lanceolata) plantations (40-45 year old) in Mt. Dabie, eastern China. A field survey was conducted at five different sites along an elevation gradient from 360 m to 1200 m a.s.l. At each site, the sampling stands had similar density (from 1039 to 1238 stems ha–1) with three replicates. The fine-root biomass was ranged from 264.3 to 331.9 g m–2, with marginal significant correlation to elevation (P = 0.052). However, fine-root necromass was significantly decreased with elevation (P = 0.010). The C:N ratios ranged from 52.9 to 56.4 for living fine-roots and from 47.3 to 51.2 for dead ones, and showed an increasing trend over elevation gradient. Soil organic carbon (SOC) storages in the surface 50-cm soil layer ranged from 59.7 to 97.9 Mg ha–1 and significantly increased with elevation (P < 0.001). Positive correlations were observed between fine-root biomass and SOC density across this elevation gradient. These results indicate that fine-root turnover might be an important regulation of SOC in the Chinese fir plantation.