Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Green Energy in the Caribbean: Influence on Toursim and Economic Development

Tazikhina Tatiana, Kvasha Vladimir Kvasha, Solovova Yulia, Guliev Igbal

Problemy Ekorozwoju

|

2022

|

Vol. 17, nr 1

279--287

EN

The green energy agenda has become one of the most important issues in international relations. Many island states of the Oceania have taken the course of green economy construction. The Caribbean states are in some way similar to the Oceania ones and have also made several steps towards greener future. Some of these states are tightly connected with international tourism, leading to the high dependence of their economies from touristic revenues. The article examines this interconnection, including economic component in the analysis. The major question of the article is how does (or doesn’t) tourism influence the development of green energy in the Caribbean states. The two major economies examined in the region are Cuba and Dominican Republic as the two examples of the totally different economic systems and approaches to the development of the green energy. The key findings of the article include such conclusions as the possibility of synergetic interdependence between tourism, economy and green energy and the positive effects this interdependence has. The other finding is that the Cuban method of introducing green energy is less effective than the Dominican one. The novelty of the article includes the comparison of the two economic models in the Caribbean and the development of strategies for the green energy proliferation in the countries.

PL

Agenda zielonej energii stała się jedną z najważniejszych kwestii w stosunkach międzynarodowych. Wiele wyspiarskich stanów Oceanii przeszło na kurs budowy zielonej gospodarki. Państwa karaibskie są w pewien sposób podobne do krajów Oceanii i również poczyniły kilka kroków w kierunku bardziej ekologicznej przyszłości. Niektóre z tych państw są ściśle powiązane z turystyką międzynarodową, co prowadzi do silnego uzależnienia ich gospodarek od przychodów z turystyki. W artykule przeanalizowano to powiązanie, uwzględniając w analizie komponent ekonomiczny. Głównym pytaniem artykułu jest to, w jaki sposób turystyka wpływa (lub nie) na rozwój zielonej energii w krajach karaibskich. Dwie główne gospodarki badane w regionie to Kuba i Dominikana jako dwa przykłady całkowicie odmiennych systemów gospodarczych i podejść do rozwoju zielonej energii. Do kluczowych ustaleń artykułu należą takie wnioski, jak możliwość synergicznej współzależności między turystyką, gospodarką i zieloną energią oraz pozytywne skutki tej współzależności. Drugim wnioskiem jest to, że kubańska metoda wprowadzania zielonej energii jest mniej skuteczna niż dominikańska. Nowością artykułu jest porównanie dwóch modeli gospodarczych na Karaibach oraz opracowanie strategii proliferacji zielonej energii w tych krajach.

2

Some ammonite genera from the Tithonian of western Cuba and their palaeobiogeographic importance

Myczyński R.

Studia Geologica Polonica

|

1999

|

Vol. 114

93-112

EN

Ammonites of the genus Hybonoticeras Breistroffer, 1947, described here as: Hybonoticeras (Hybonoticeras) sp. ex. gr. beckeri (Neumayr) and Hybonoticeras (Hybonotella) cf. mundulum striatulum Berckhemer & Hölder, derive from Lower Tithonian deposits of the Sierra de los Organos and Sierra del Rosario belts (Guaniguanico terrane, western Cuba). The presence of the genus Hybonoticeras Breistroffer, 1947, in Cuba, confirms the palaeobiogeographical connections between Spain, Cuba and Mexico during Early Tithonian time, as proposed earlier by the present author. A direct marine connection between Mediterranean Tethys and the proto-Caribbean basin at that time had probably occurred through the “hispanic corridor” sensu Westermann (1984). The taxonomic position of the endemic Cuban genera (Salinites, Protancyloceras - hondense type, Vinalesites, Butticeras, and Paralytohoplites) is specified. These ammonites can be used only for regional correlation, limited to the Gulf of Mexico (Eastern Mexico and Southern part of the United States) and the Caribbean (Cuba). The new data caused modification of local ammonite biozonation.

3

New data on the Lower Cretaceous microfossil and nannoconid stratigraphy in the Guaniguanico terrane of western Cuba

Pszczółkowski A.

Studia Geologica Polonica

|

1999

|

Vol. 114

7-33

EN

The age of some Lower Cretaceous lithostratigraphic units and their boundaries in the Guaniguanico terrane, western Cuba, is modified on the basis of calpionellids, foraminifers and nannoconids. In the Northern Rosario belt, the Artemisa/Polier formations boundary is diachronous (upper Lower Berriasian to Lower Valanginian). In the studied sites located in the Southern Rosario belt, the topmost part of the Sumidero Member of the Artemisa Formation is latest Valanginian to Hauterivian in age. Comparing this result with previous data, the Artemisa/Santa Teresa formations boundary ranges from Lower Valanginian to Hauterivian. The Late Valanginian to earliest Hauterivian age of the lowermost part of the Pons Formation in the Río Las Piedras section, Sierra de los Organos, is accepted on the basis of the planktonic foraminifers, calpionellids and nannoconids. The presence of Tintinnopsella carpathica Murgeanu et Filipescu is characteristic for the Tintinnopsella Zone. Nannoconus truittii Brönnimann, 1955, subsp. truittii Deres et Achéritéguy, 1980, is present in the Barremian-Lower Aptian assemblages. Comparing the Lower Cretaceous stratigraphic record from the Guaniguanico terrane to that registered at the Southern Gulf of Mexico basin site (Hole 535), some similarities, as well as differences, can be discerned.

4

Nannoconid assemblages in Upper Hauterivian-Lower Aptian limestones of Cuba: their correlation with ammonites and some planktonic foraminifers

Pszczółkowski A., Myczyński R.

Studia Geologica Polonica

|

1999

|

Vol. 114

35-75

EN

The nannoconids are abundant in the Lower Cretaceous pelagic limestones in western and central Cuba. In some limestone beds, these nannofossils occur together with ammonites or planktonic foraminifers. Our samples were collected from the Polier, Veloz and Paraiso formations. The Late Hauterivian to Early Aptian age of the studied samples is based mainly on ammonites. The nannoconids identified in these samples are grouped in 4 assemblages: Late Hauterivian, Early Barremian, Late Barremian and late Early Aptian. In the Early Barremian assemblage, the narrow- canal nannoconids are by far more frequent than the wide-canal ones. Small specimens, classified herein provisionally as N. truittii truittii, occur also in this assemblage. On the other hand, the representatives of the Nannoconus steinmannii group are absent in the late Early Aptian assemblage, which includes the wide canal forms only. Nannoconids found in one sample may represent an assemblage of the earliest Aptian age.

5

Inoceramids and buchiids in the Tithonian deposits of western Cuba: a possible faunistic link with South-Eastern Pacific

Myczyński R.

Studia Geologica Polonica

|

1999

|

Vol. 114

77-92

EN

Occurrence of the “Boreal type” bivalves: inoceramids (represented by the genera: Inoceramus Parkinson, 1819; Retroceramus Koshelkina, 1963 and Anopaea Eichwald, 1861) and buchiids (Buchia Rouillier, 1845) in the Tithonian sections of the Sierra de los Organos and Sierra del Rosario belts, western Cuba, is described. Anopaea and other “Boreal” bivalves probably migrated to the Cuban Jurassic basin over the South American shelf and probably throught Southern Mexico. Their occurrence might reflect cooler temperature in the proto-Caribbean basin caused by oceanic currents and/or upwelling, rather than tectonic transport from Southern Boreal province.

6

Geometric reconstruction of thrusts in the Sierra de los Organos Massif (western Cuba)

Piotrowska K., Piotrowski J.

Kwartalnik Geologiczny

|

1999

|

Vol. 43, Nr 3

277-284

EN

A developmental scheme of fold-thrusts against a palaegeographic background is presented, basing upon a spatial analysis of the Sierra de los Organos structures in the Gauniguanico Cordillera (western Cuba). Thrusting which took place within the Sierra de los Organos terrane (Ch. W. Hatten et al., 1988; K. Piotrowska, 1993) resulted from deep-seated processes of a regional extent. The thrusting process was initiated during the early Middle Eocene (K. Piotrowska, 1978; A. Pszczółkowski, 1978). Initial detachment of the whole Jurassic-Tertiary sequence from its basement occurred in the basal part of the sandstone-shale San Cayetano Formation. Within this huge mass detached from its basement, another detachment took place. This occurred at top parts of the San Cayetano Formation which is overlain by a considerably thick carbonate sequence. An essential role in the process of nappes formation was played by a difference in competency (strength) of rock formations. Two nappes were formed: the Mogote and Alturas de Pizarras del Sur nappes. Due to compressive conditions existing all the time and related to a migration of the Sierra de los Organos terrane towards the north, both these nappes were subjected to a process of imbrication and duplexing. A stack of imbrications of the Mogote nappe was formed, over which duplex structures of the San Cayetano Formation composing the Alturas de Pizarras del Sur nappe were thrusted. As a result a structural inversion was taking place. The highest position is occupied by tectonic units of the metamorphosed nappe (J. Piotrowski, 1976). They come from the southern part of the terrane which underwent metamorphic processes (greenschist facies).

PL

Masyw górski Sierra de los Organos jest położony w zachodniej części Kuby, w prowincji Pinar del Rio. W obrębie tego masywu można wyróżnić trzy grupy jednostek strukturalnych: -płaszczowinę mogotową, znajdującą się w najniższej pozycji strukturalnej, zbudowaną głównie ze skał wapiennych (oksford-eocen); -płaszczowinę Alturas de Pizamas del Sur, zbudowaną z piaskowców i łupków formacji San Cayetano (jura dolna?-środkowa), nasuniętą na płaszczowinę mogotową; -płaszczowinę zmetamorfizowaną, zajmującą najwyższą pozycję strukturalną. W opracowaniu oparto się na klasycznych opracowaniach modelowych eksperymentalnych i teoretycznych dotyczących mechanizmu genezy i rozwoju struktur płaszczowinowych (S. E. Boyer, D. Elliott, 1982; P. B. Jones, 1995). Proces nasunięć rozpoczął się od inicjalnego odkłucia, które nastąpiło w najniższej części sekwencji osadowej reprezentowanej przez piaskowcowo-łupkową formację San Cayetano. Po powstaniu inicjalnego odkłucia w transportowanej sekwencji doszło do dalszego jej różnicowania na mniejsze płaszczowiny cząstkowe na granicy zespołów o różnym stopniu podatności. W wyniku drugiego odkłucia powstały dwie płaszczowiny: wyższa- mogotowa- i płaszczowina Alturas de Pizarras del Sur. Płaszczowina mogotowa dzieli się na mniejsze segmenty, które wspinają się na rampę i tworzą spiętrzenie łusek w postaci stosu płaszczowinowego Niższa pierwotnie płaszczowina Alturas de Pizarras del Sur, pozostająca tyle mogotowego stosu płaszczowinowego, dzieli się na mniejsze struktury dupleksowe nasunięte następnie na mogotowy stos płaszczowinowy. Zachodzi tu zjawisko inwersji strukturalnej. Najwyższą pozycję zajmuje płaszczowina zmetamorfizowana, interpretowana jako wachlarz łusek. W świetle takiej interpretacji w strukturze Sierra de los Organos można wyróżnić najniżej leżący mogotowy stos płaszczowinowy, wywodzący się z wachlarza łusek, struktury dupleksowe płaszczowiny Alturas de Pizarras del Sur oraz wachlarz łusek płaszczowiny zmetamorfizowanej, znajdujący się w najwyższej pozycji strukturalnej.