Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: Cu-C composites

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Tribological Properties of Graphene Oxide-Metal-Carbon Composites

Muzyka R., Duda P., Robak Z., Kaptacz S., Drewniak S.

Tribologia

2018

nr 5

53--64

Cu-C composites are materials used for the production of brushes, contacts, and pressing shoes for electric machines due to their mechanical and wear properties. These characteristics include good thermal and electrical conductivity, a low coefficient of friction, and lubricity under varying operating conditions. Currently, graphite and copper nanopowder based materials are used as a metal-carbon material in different ratios of these components. Graphite content in this kind of material has a positive effect on the smaller consumption of, e.g., rings and commutators. In contrast, a material without graphite content is used at high current densities. The examples of such machines are a DC motor starter or generators for electrolysis characterized by large current and low voltage. The present study tested the effect of graphene oxide (rGO) content on tribological properties in contact with steel in Cu-C composites. Tests were conducted on a ball-on-disk apparatus in conditions of dry friction. Disk wear and surface geometrical structure parameters (SGP) of the samples after tribological tests were determined on the basis of measurements made on the Talysurf.3D contact profilometer from Taylor Hobson. Damage mechanisms were identified and their relationships with structural characteristics were deducted. The hardness of Cu-C materials was higher than in copper. Cu-C based materials produce a better improvement of wear resistance, while the wear resistance of the graphene oxide based composites also decreased.

Kompozyty Cu-C są materiałami używanymi do produkcji szczotek, styków i ślizgów do maszyn elektrycznych ze względu na ich dobre właściwości mechaniczne i odporność na zużycie. Cechy te obejmują dobre przewodnictwo cieplne i elektryczne, niski współczynnik tarcia i samosmarność w różnych warunkach roboczych. Obecnie grafit i nanoproszek na bazie miedzi są stosowane jako materiały kompozytowe metal–węgiel w różnych proporcjach. Obecność grafitu w tym rodzaju materiału ma pozytywny wpływ na mniejsze zużycie np. pierścienia i komutatora. Materiały bez dodatku grafitu na ogół są stosowane podczas używania dużych gęstości prądu. Przykładami takich maszyn są rozrusznik silnika prądu stałego lub generatory do elektrolizy charakteryzujące się dużym prądem i niskim napięciem. W niniejszym artykule zbadano wpływ zawartości tlenku grafenu (rGO) w kompozytach Cu-C na właściwości tribologiczne w kontakcie ze stalą. Testy przeprowadzono na urządzeniu z kula–tarcza w warunkach tarcia technicznie suchego. Zużycie tarcz i parametry struktury geometrycznej powierzchni (SGP) próbek po testach tribologicznych wyznaczono na podstawie pomiarów wykonanych na profilografometrze stykowym Talysurf 3D firmy Taylor Hobson. Zidentyfikowano mechanizmy uszkodzeń i powiązano z cechami strukturalnymi. Twardość materiałów Cu-C była wyższa niż w miedzi. Materiały na bazie Cu-C odznaczały się poprawą odporności na zużycie, podobnie jak kompozyty modyfikowane tlenkiem grafenu w porównaniu z materiałem osnowy.

Termofizyczne właściwości kompozytów Ag-C

Homa A., Sobczak N., Gazda A., Siewiorek A., Kudyba A., Pietrzak K., Frydman K., Wójcik-Grzybek D., Strojny-Nędza A.

Materiały Ceramiczne

2015

T. 67, nr 3

248--256

Praca prezentuje wyniki wstępnych badań materiałów typu Ag-C, otrzymanych metodą metalurgii proszków, domieszkowanych różnymi postaciami węgla (nanoproszek węgla, nanorurki węglowe oraz tlenek grafenu). Na podstawie, przeprowadzonych metodami skaningo- wej mikroskopii elektronowej, badań mikrostrukturalnych oraz wykonanych badań właściwości termofizycznych metodami DSC, DIL i LFA stwierdzono, że zastosowana procedura wytwarzania materiałów kompozytowych nie zapewnia zadawalającego rozmieszczenia fazy węglowej w osnowie metalowej. W celu uzyskania poprawy jednorodności materiałów typu Ag-C należy opracować sposób deaglomeracji fazy węglowej.

The work presents the results of preliminary studies of Ag-C type materials obtained by the powder metallurgy method and doped by using carbon of different form, comprising carbon nanopowder, carbon nanotubes, and graphene oxide. Basing on SEM microstructural studies and DSC, DIL, and LFA measurements, it has been stated that the applied manufacturing procedure did not guarantee the satisfied distribution of the carbon phase within the metal matrix. A deagglomeration method of the carbon phase is to be developed to improve homogeneity of the Ag-C materials.

Fabrication and Cold Drawing of Copper Covetic Nanostructured Carbon Composites

Knych T., Kiesiewicz G., Kwaśniewski P., Mamala A., Kawecki A., Smyrak B.

Archives of Metallurgy and Materials

2014

Vol. 59, iss. 4

1283--1286

This paper presents the research results of copper Covetic metallurgical synthesis along with the characterization of cast material and the processing of casts into wires. The Cu-C composite production method was based on patent applications of Third Millennium Metals. Obtained materials were tested for their chemical composition (including Secondary Ion Mass Spectrometry (SIMS) analysis for carbon presence), mechanical properties and electrical conductivity. Measurements were also performed for wires which were first cut from obtained casts and next cold drawn into final wire form. Produced wires were tested for their mechanical and electrical properties. Electrical conductivity of wires was measured with the use of high precision Thompson’s- Kelvin’s bridge type device. A key objective of the research was to determine if Covetic copper has higher electrical conductivity than pure oxygen free copper.

W ramach artykułu przedstawione zostały wyniki badań metalurgicznej syntezy miedzianego stopu typu Covetic, analizy uzyskanych odlewów oraz badań drutów uzyskanych w procesie ciaągnienia. Metoda syntezy stopu Cu-C oparta została na patencie firmy Third Millennium Metals. Uzyskane odlewy przebadane zostały pod kątem ich składu chemicznego (wraz z analizą obecności węgla metodą SIMS), podstawowych własności materiałowych oraz przewodności elektrycznej. Ponadto badaniom własności wytrzymałościowych i elektrycznych poddane zostały druty, które otrzymane zostały poprzez ciągnienie z uzyskanych odlewów. Przewodność elektryczna drutów mierzona była na z wykorzystaniem mostka Thompsona - Kelvina. Celem przeprowadzonych badań było ustalenie czy miedziany kompozyt typu Covetic posiada, w formie odlewów bądz drutów, wyższa niż czysta miedź przewodność elektryczna.