Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Architektura przyrostowa i problemy naśladownictwa nieformalnych rozwiązań architektonicznych

Żyła Michał

Środowisko Mieszkaniowe

|

2020

|

nr 32

24--33

PL

Osiągnięcia architektury Ameryki Południowej początku XXI w. postawiły architektów tego kontynentu w światowej czołówce w zakresie innowacyjnych i nieortodoksyjnych rozwiązań projektowych. W zasadzie „przyrostowości” (ang. incrementality) wielu widzi podstawy nowych, społecznie zrównoważonych metod projektowania dla architektury przyszłości. Celem artykułu jest analiza przydatności i uniwersalności centralnej cechy niektórych najbardziej docenianych projektów „przyrostowych”, jaką jest umiejętne wprowadzenie procesów nieformalnych (m.in. partycypacji) w silnie sformalizowany i zinstytucjonalizowany proces projektowy. Do analizy projektów i ich szerokiego kontekstu zastosowany jest aparat pojęciowy zapożyczony z teorii postmodernizmu w architekturze i sztuce (szczególnie prac Christophera Alexandra i George’a Dickiego). Pozwala on wyróżnić podobieństwa i fundamentalne różnice między kulturami architektonicznymi oraz przybliżyć odpowiedź na pytanie o możliwość naśladownictwa projektów powstałych w zupełnie innych kulturach w kontekście polskim i europejskim.

EN

The achievements of South American architecture of the early twenty-first century have put the architects of this continent at the forefront in the field of innovative and unorthodox design solutions. Many see the basics of new, socially sustainable design methods for the architecture of the future in the principle of incrementality. The purpose of the paper is to analyse the usefulness and universality of the central feature of some of the most appreciated incremental projects, which is the skilful introduction of informal processes (including participation) into a highly formalised and institutionalised design environment. To analyse the projects and their broad context, a conceptual apparatus was used, as applied in the theory of Postmodernism in architecture and art (especially the works of Christopher Alexander and George Dickie). It allows to highlight similarities and fundamental differences between architectural cultures and to take a step closer to answer the question of the possibility of imitating designs created in completely different cultures in the Polish and European context.

2

Zagadnienie złożoności w teorii architektury końca XX wieku

Żyła Michał

PUA Przestrzeń Urbanistyka Architektura

|

2019

|

Vol. 1

87--97

PL

Postmodernizm podniósł rangę pojęcia złożoności, które stało się kluczowe dla teorii architektury XX wieku. Niezależnie przez pół stulecia rozwijały się interdyscyplinarne nauki o złożoności. Praca śledzi związki obu dziedzin, zwracając uwagę m.in. na wspólne źródła (teorię systemów złożonych Herberta A. Simona, z którego prac korzystali Robert Venturi i Christopher Alexander) oraz teoretyków architektury wyraźnie czerpiących z nauk o złożoności (m.in. Lucien Kroll, Nikos Salingaros).

EN

Postmodernism established the term ‘complexity’ as crucial for the twentieth century theory of architecture. Interdisciplinary complexity sciences developed independently throughout half of the century. The article tracks down relationships between the two, highlighting, among others, common genesis (Herbert A. Simon’s complex systems theory, adopted by Robert Venturi and Christopher Alexander) and theorists depending heavily on complexity sciences (eg. Lucien Kroll or Nikos Salingaros).

3

Przestrzenie miast Krakowa, Poznania i Warszawy ujęte we wzory Christophera Alexandra

Nadolny A.

Zeszyty Naukowe. Architektura / Politechnika Śląska

|

2004

|

z. 43

145-149

PL

Artykuł ukazuje postać Christophera Alexandra i przybliża tematykę badań, które prowadził nad strukturami i przestrzeniami miejskimi w swoim dziele A Pattern Language. Jednocześnie przedstawia metodę selekcji "wzorów" ze wzmiankowanego dzieła wykorzystanych do analizy struktur urbanistycznych Krakowa, Poznania i Warszawy na przestrzeni XIX i XX wieku pod kątem ich występowania.

EN

The article describes the researches on urban structures and cities that were done by Christopher Alexander in his book A Pattern Language. Morever it shows the selection of patterns, that were used in analyzed Polish cities such us Cracow, Poznan and Warsaw in XIX and XX century.