Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Impact of Extra Nitrogen on Ecological Stoichiometry of Alpine Grasslands on Tibetan Plateau : Meta-Analysis

Zhang H. R., Sun W., Li S. W., Han F. S., Yu C. Q., Zhang X. Z., Wang J. S., He Y. T., Zhong Z. M.

Polish Journal of Ecology

|

2018

|

Vol. 66, nr 4

315--324

EN

The general impact of extra nitrogen on ecological stoichiometry was examined in alpine grasslands on the Tibetan Plateau. Extra nitrogen increased the ratio of nitrogen to phosphorus (N:P ratio) in leaves and aboveground parts of plants by 43.4% and 32.7%, respectively. In contrast, extra nitrogen reduced the ratio of carbon to nitrogen (C:N ratio) in leaves by 30.6%. Extra nitrogen decreased soil C:N ratio by 9.1% in alpine meadows, but increased soil C:N ratio by 3.4% in alpine steppes. Extra urea had a stronger positive impact on aboveground vegetation N:P ratio than did extra ammonium nitrate. Extra urea rather than ammonium nitrate decreased aboveground vegetation C:N ratio and soil C:N ratio. The impact of extra nitrogen on aboveground vegetation N:P ratio was positively correlated with latitude, mean annual temperature and precipitation, nitrogen application rate and accumulated amount, but negatively correlated with elevation, duration and aboveground vegetation N:P ratio of the control plots. The impact of extra nitrogen on leaves N:P ratio was positively correlated with nitrogen application rate and accumulated amount. The impact of extra nitrogen on leaves C:N ratio was positively correlated with latitude, but negatively correlated with mean annual temperature and precipitation, nitrogen application rate, accumulated amount, duration and leaves C:N ratio of the control plots. Therefore, nitrogen enrichment caused by human activities will most likely alter element balance and alpine plants from nitrogen limitation to phosphorus limitation. This effect may weaken with time, and increase with climatic warming, increased precipitation and nitrogen input rate.

2

Wskaźniki pochodzenia i kierunków przemian materii organicznej w osadach dennych zbiorników wodnych

Piwińska D., Gruca-Rokosz R.

Czasopismo Inżynierii Lądowej, Środowiska i Architektury / Journal of Civil Engineering, Environment and Architecture

|

2017

|

z. 64, nr 1

23--33

PL

W osadach dennych zbiorników wodnych gromadzi się materia organiczna pochodzenia autochtonicznego i allochtonicznego. Pochodzenie materii organicznej można opisać za pomocą wskaźników, do których należą: skład izotopowy węgla δ13C i azotu δ15N, iloraz C:N, biomarkery lipidowe oraz pigmenty roślinne. Izotopy węgla i azotu występują powszechnie w środowisku w dużych ilościach. Stężenia mierzonych izotopów można opisać za pomocą delty (δ), wyrażanej w promilach [‰]. Materia organiczna pochodzenia lądowego jest zubożona w izotop 13C w porównaniu do materii organicznej pochodzenia autochtonicznego. Wskaźnik δ13C ulega zmianie podczas sedymentacji, mineralizacji oraz transformacji materii organicznej w środowisku wodnym. Natomiast wartość δ15N zmienia się w zależności od przebiegu procesów denitryfikacji i odgazowania amoniaku. Materia organiczna jest również zróżnicowana pod względem stosunku C:N, gdzie dla autochtonicznej materii organicznej osiąga wartości mniejsze w porównaniu do materii pochodzenia allochtonicznego. Z kolei biomarkery lipidowe stanowią ważną grupę związków uznawanych za substancje wskaźnikowe, gdyż nie ulegają przeobrażeniom na przestrzeni lat. Stąd też wykorzystuje się je w badaniach ekologicznych i paleoekologicznych. Podobne właściwości wykazuje kolejna grupa biomarkerów, do której należą pigmenty roślinne. Dzielą się na trzy rodzaje: chlorofile, karotenoidy i fikobiliny. Analiza zawartości i składu materii organicznej w osadach dennych zbiorników wodnych za pomocą wskaźników jest skuteczną metodą pozwalającą na ocenę pochodzenia materii organicznej oraz produktywności biologicznej akwenów. Na podstawie wielkości rozkładu i stopnia zachowania wskaźników w osadach można wyznaczyć warunki środowiskowe panujące w zbiornikach wodnych w przeszłości. W artykule scharakteryzowano poszczególne wskaźniki pochodzenia materii organicznej i możliwości interpretacji w badaniach zbiorników wodnych.

EN

Autochthonous and allochthonous organic matter is accumulated in sediments of water reservoirs. Organic matter can be described as indicators, such as: isotopic signatures of δ13C and δ15N, C:N ratio, lipid biomarkers and plant pigments. A large amount of carbon and nitrogen isotopes widely occur in the environment. Concentrations of the measured isotopes can be described with δ delta, expressed in ‰. Allochthonous organic matter is depleted in 13C isotope in comparison to autochtchonous organic matter. δ15N value changes according to denitrification process and ammonia degasification. Organic matter is also diverse in terms of C:N ratio and for autochthonous organic matter achieves values less than for allochthonous organic matter. Lipid biomarkers form an important group of compounds which are considered as indicators, because they do not undergo any transformation over the years. Thus they are used in ecological and paleoecological research. Another group of biomarkers to which plant pigments belongs has similar properties. Plant pigments are divided into three types: chlorophylls, carotenoids and phycobilins. Organic matter content and composition analysis in sediments of water reservoirs with indicators is an effective method which allows to assess organic matter origin and biological productivity of water reservoirs. On the basis of decomposition level and degree of conservation of indicators in sediments we can determine environmental conditions in water reservoirs in the past. In this scientific paper, particular indicators of organic matter origin and possibilities of interpretation in water ecosystem research were characterized.

3

Wartości stosunku C:N dla osadów dennych jeziora Strażym

Daniszewski P.

International Letters of Chemistry, Physics and Astronomy

|

2012

|

Vol. 4

112-118

PL

W pracy przedstawiono wyniki badan osadów dennych z pobranych do badan z jeziora Strażym. Wartości stosunku C:N, obliczone dla badanych osadów, mieszczą sie w większości przypadków zakresie 13-19, co wskazuje na względnie jednakowy udział szczątków roślin naczyniowych i nienaczyniowych w osadach badanego jeziora. Podczas badan stwierdzone różnice w zawartości poddanych ocenie parametrów jakościowych - tj. zawartość materii organicznej, główne składniki biogenne - azot ogólny i fosfor osadów dennych jeziora Strażym wynikają z przemian jakie zachodzą w tym jeziorze.

EN

The results of analysis of bottom sediments from Strazym Lake. The C:N ratio of the analyzed sediments is 12,2 - 18,2 which indicates a rather equal participation of higher plant and lower plant residues in the sediments. The identification of differences in content assessed the quality parameters - organic matter content, main ingredients - nitrogen and phosphorus nutrient general bottom sediments Strazym lake arise from the changes taking place in this lake. The quality of the bottom sediments considered lake depends on the organic material, including the type of robes to plant, which has an effect on the emerging bottom sediment.

4

Wartości stosunku C:N dla osadów dennych jeziora Barlineckiego (wiosna, lato i jesień 2008 r.)

Daniszewski P.

International Letters of Chemistry, Physics and Astronomy

|

2012

|

Vol. 2

46-52

PL

W pracy przedstawiono wyniki badan osadów dennych z pobranych do badań z jeziora Barlineckiego. Wartości stosunku C:N, obliczone dla badanych osadów, mieszczą sie w większości przypadków zakresie 13-19, co wskazuje na względnie jednakowy udział szczątków roślin naczyniowych i nienaczyniowych w osadach.

EN

The results of analysis of bottom sediments from Barlinek Lake. The C:N ratio of the analyzed sediments is 13-19 which indicates a rather equal participation of higher plant and lower plant residues in the sediments.

5

Biodegradowalność hydrolizatów z dezintegracji termicznej odpadów komunalnych

Myszograj S.

Inżynieria i Ochrona Środowiska

|

2011

|

T. 14, nr 3

281-290

PL

Omówiono zmiany charakterystyki dezintegrowanej termicznie biofrakcji odpadów komunalnych. Wykonano serie badań, w których bioodpady poddawano obróbce w temperaturach 55, 75, 95, 115, 135, 155, 175°C w czasie 0,5, 1 i 2 godzin. Potencjalną biodegradowalność hydrolizatów oceniono w oparciu o stężenie lotnych kwasów tłuszczowych, zawartość węgla organicznego i iloraz C:N. Stwierdzono, że parametrem decydującym o sprawności termohydrolizy jest temperatura, a czas procesu ma mniejszy wpływ. Dezintegracja odpadów w całym zakresie temperatur spowodowała wzrost ilości OWO w hydrolizatach. Najwyższe stężenie rozpuszczonego węgla organicznego (odpowiednio 9125 i 8899 gC/m3) oznaczono w hydrolizatach po dezintegracji odpadów w czasie 1 i 2 h oraz w temperaturze 175°C. Wyłącznie w wysokich temperaturach obróbki, od 135 do 175°C, na ilość uzyskanych lotnych kwasów tłuszczowych wyraźnie wpływała nie tylko temperatura, ale również czas procesu. Najwyższe stężenie LKT w hydrolizatach uzyskano w temperaturze 175°C (1 i 2 h); wynosiło ono około 1000 gCH3COOH/m3. Wraz ze wzrostem temperatury dezintegracji wartości ilorazu C:N w hydrolizatach zwiększały się od 10:1 do 20:1.

EN

The rate and effectiveness of biodegradation of organic matter depends on many factors such as concentration of substrate and biomass, content of biodegradable organic carbon, the degree of microorganisms adopting, the characteristic and concentration of the final acceptor of electrons, the presence of nutrients, inhibitors and catalysts, suitable environmental conditions. Fundamental to the processes of biodegradation is also a relationship between organic carbon and other nutrients, as well as access to the macro-and micronutrients. One method of improving the ratio C:N and hence the biodegradability is the mixing of substrates such as in the process of co-fermentation or composting, where usually one of the substrates is in greater proportion (> 50%). Large potential for improving the characteristics of biowaste also give disintegration methods. The article discusses the changing of characteristics of thermally disintegrated biowaste. Biowaste was at temperatures of 55, 75, 95, 115, 135, 155, 175°C for 0.5, 1 and 2 hours treated. The potential biodegradability of hydrolysates was on the concentration of volatile fatty acids, organic carbon content and the ratio C: N rated. It was found that the principal parameter of thermo hydrolyses process efficiency is temperature and time has less impact. Disintegration of the waste in the whole range of temperatures has increased of the amount of TOC in the hydrolysates. The highest concentration of dissolved organic carbon (respectively 9125 and 8899 gC/m3) were determined in hydrolysates after the disintegration of the waste during the 1 and 2 h, and at 175°C. Only in the high temperature treatment, from 135 to 175°C, the amount of generated volatile fatty acids specifically was influenced not only from temperature, but also from a time of process The highest VFA concentration in hydrolysates achieved at 175°C (1 and 2 h) and it was approximately 1000 g CH3COOH/m3. With increasing temperature of disintegration the ratio C:N in hydrolysates increased from 10:1 to 20:1.

6

Wpływ użytkowania zlewni na właściwości fizykochemiczne osadów dennych jezior

Mielnik L.

Inżynieria Rolnicza

|

2005

|

R. 9, nr 4

31--36

PL

W pracy przedstawiono wyniki badań osadów dennych z trzech jezior różniących się zagospodarowaniem zlewni, w aspekcie oceny wybranych parametrów fizykochemicznych tych osadów. Stwierdzono m. in., że rodzaj materiału roślinnego, porastającego zlewnię jeziora, w istotny sposób determinuje właściwości osadów. Wartości stosunku C:N, obliczone dla badanych osadów, mieszczą się w zakresie 12-19, co wskazuje na względnie jednakowy udział szczątków roślin naczyniowych i nienaczyniowych w osadach. Jakość osadów zmienia się także wraz z rozmieszczeniem ich w misie jeziornej.

EN

The results of analysis of bottom sediments from tree lakes differing as for as the use of the drainage basin was concerned were presented. The land of the plant cover of the catchments of a lake significantly influences the sediments properties. The C:N ratio of the analyzed sediments is 12-19 which indicates a rather equal participation of higher plant and lower plant residues in the sediments. The quality of the sediment varies also with its distribution in the lake pan.