Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: Burgers vector

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Modified method of Burger’s vector identification in a B2 structure

Kupka M., Nieśpiałowski N.

Inżynieria Materiałowa

2010

Vol. 31, nr 2

99-103

Certain ambiguity of dislocation's Burger's vector identification methodology used so far, with the utilisation of so-called 'two-beam' diffraction, has been encountered during the studies on the mechanism of iron aluminides of B2 FeAl structure deformation [1]. It allowed a possibility of making an error at Burger's vector determination despite the correctness of all related actions performance. This paper is aimed at presentation of a new approach to the problem of studied dislocation Burger's vector determination in B2 alloys, based on the contrast decay criterion, eliminating a possibility to assign incorrect Burger's vector to specific dislocation and at the same time substantially facilitating and accelerating the process of identification. Relevant tables (1 and 2) have been proposed, which provide the values of vector products (b×g) of diffraction vectors g and Burger's vectors b of dislocations for orientation <001>, [111] and <101>, helpful in obtaining an unambiguous result. The last part of the paper presents an example of using the modified method of Burger's vector determination for dislocations existing in the structure of undeformed Fe-38.4Al-4.98Cr-0.17Zr-0.016B (at. %) alloy.

Podczas badania mechanizmu odkształcania aluminidków żelaza o strukturze B2 FeAl [1], napotkano na pewną niejednoznaczność stosowanej dotąd metodyki identyfikacji wektora Burgersa dyslokacji, z wykorzystaniem tzw. dyfrakcji "dwuwiązkowej". Dopuszczała ona możliwość popełnienia błędu przy wyznaczaniu wektora Burgera, mimo poprawności wykonania wszystkich związanych z tym czynności. Celem obecnej pracy było przedstawienie nowego sposobu podejścia do problemu wyznaczania wektora Burgersa badanej dyslokacji w stopach o strukturze B2, opartego o kryterium zaniku kontrastu, eliminującego możliwość przypisania danej dyslokacji niewłaściwego wektora Burgersa, a jednocześnie znacznie ułatwiającego i przyśpieszającego proces identyfikacji. Zaproponowano stosowne tabele (1 i 2), w których podano wartości iloczynów wektorowych (b×g) wektorów dyfrakcji g i wektorów Burgera b dyslokacji dla orientacji <001>, [111] oraz <101>, pomocne w uzyskaniu jednoznacznego wyniku. Ostatnia część artykułu zawiera przykład wykorzystania zmodyfikowanej metody do określenia wektorów Burgersa dyslokacji obecnych w strukturze nieodkształconego stopu Fe-38,4Al-4,98Cr-0,17Zr-0,016B (% at.).

Effective dislocation lines in continuously dislocated crystals. I. Material anholonomity

Trzęsowski A.

Journal of Technical Physics

2007

Vol. 48, no 3-4

193-214

A continuous geometric description of Bravais monocrystals with many dislocations and secondary point defects created by the distribution of these dislocations is proposed. Namely, it is distinguished, basing oneself on Kondo and Kröner's Gedanken Experiments for dislocated bodies, an anholonomic triad of linearly independent vector fields. The triad defines local crystallographic directions of the defective crystal as well as a continuous counterpart of the Burgers vector for single dislocations. Next, the influence of secondary point defects on the distribution of many dislocations is modeled by treating these local crystallographic directions, as well as Burgers circuits, as those located in such a Riemannian material space that becomes an Euclidean 3-manifold when dislocations are absent. Some consequences of this approach are discussed.