Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Socha R.

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: Brent

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Analiza relacji cen gazu ziemnego i ropy naftowej. Czy ceny są nadal od siebie zależne?

Socha R.

Polityka Energetyczna

2014

T. 17, z. 2

65--80

Ropa naftowa i gaz ziemny postrzegane są jako bliskie substytuty, co w praktyce sprawia, że ceny tych surowców w długim okresie powinny podlegaæ określonej, stabilnej w czasie relacji. Na podstawie danych historycznych możemy wskazaæ, że stosunek cen ropy naftowej do cen gazu ziemnego kształtował się na poziomie około 10:1. Badania zależności cen ropy naftowej i gazu ziemnego wskazywały na istnienie równowagi między cenami tych surowców w długim okresie (m.in. Kirchene 2002; Brown i Yücel 2007; Shafiee i Topal 2010; Asche i in. 2012; Asche i in. 2013), choć prowadzone przez badaczy weryfikacje empiryczne dotyczyły okresu przed rokiem 2008, po którym obserwowaliśmy niespotykany w latach wcześniejszych wzrost zmienności na rynku ropy naftowej. Możemy zauważyć, że nagły wzrost cen ropy naftowej począwszy od 2009 roku sprawił, iż stosunek cen tego surowca do cen gazu ziemnego wzrósł z 10:1 przeciętnie w latach 2005–2008 aż do 34:1 w 2012 roku. Celem niniejszego artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie czy między cenami gazu ziemnego i ropy naftowej istniała zależność długookresowa w czasie zawirowań na rynku „czarnego złota”. W ramach weryfikacji empirycznej wykorzystano klasyczne narzędzia analizy szeregów czasowych, tj. test stacjonarnooeci ADF oraz analizę kointegracji z wykorzystaniem metod Engle’a–Grangera (1987) oraz Johansena (1988). W dalszej kolejności dokonano wizualizacji stabilności istnienia relacji kointegrującej między zmiennymi przy wykorzystaniu metody Hansena i Johansena (1999). Na podstawie wyników empirycznych możemy przypuszczać, że w czasie wahań cen ropy naftowej z lat 2008–2012 doszło do załamania równowagi między cenami ropy naftowej a gazu ziemnego, ale dopiero w 2009, a nie 2008 roku, gdy ceny ropy naftowej determinował silny trend wzrostowy, który wywindował cenę baryłki do poziomu przekraczającego 140 USD/bbl.

Crude oil and natural gas are recognized as close substitutes, which means that in the long term their prices should be defined by a stable relationship. Historical data indicates that the ratio of the crude oil price to the natural gas price has been set at about 10:1. Previous studies on crude oil and natural gas indicated that a stable, long-term correlation was observed (i.e. Kirchene 2002; Brown, Yücel 2007; Shafiee and Topal 2010; Asche et al. 2012; Asche et al. 2013), but most of these studies were empirically verified in a sample before the year 2008, after which unprecedented volatility in the oil market was observed. As the crude oil price rocketed in 2009, the ratio of the oil price to the natural gas price increased from10:1 on average during the period 2005–2008 to 34:1 in 2012. The inspiration for this paper was to answer the question whether the relationship between crude oil and natural gas prices remained stable during a period of high oil price variability. To verify this hypothesis, time series analyses were employed – stationarity testing with the ADF test, and cointegration analysis with both the Engle–Granger (1987) and Johansen (1988) approaches. The Hansen and Johansen (1999) method was used to visualize the stability of cointegration. According to the results of empirical analysis, it could be argued that during the period from 2008–2012 a break was observed in the equilibrium between the crude oil and natural gas prices, but the moment of the break should be assigned to the year 2009, not 2008, when oil prices rocketed to the historically highest level of 140 USD/bbl.

Analiza relacji cen wybranych gatunków ropy naftowej

Socha R.

Polityka Energetyczna

2013

T. 16, z. 2

17--31

Obserwowane po 2004 roku trendy na światowym rynku ropy naftowej pozwalają wskazać na szereg fundamentalnych zdarzeń, do jakich doszło w procesach kształtowania cen różnych gatunków ropy naftowej, tj. m.in.: załamania relacji cenowych między trzema benchmarkami ropy naftowej, próby ustanowienia nowych benchmarków cenowych (Oman DME, rosyjskie ESPO), odejścia niektórych państw–eksporterów od wyceny sprzedawanej ropy naftowej względem WTI czy Dubai Fateh. W niniejszym artykule starano się poddać analizie relacje między cenami wybranych gatunków ropy naftowej i wskazać, których gatunków tego surowca ceny stanowią przyczynę dla kształtowania się cen innych gatunków. Niedostateczna transparentność rynku oraz niewielka ilość gatunków ropy naftowej sprzedawanych w warunkach wolnorynkowych sprawiają, że badanie relacji cenowych może przybliżyć kierunek poszukiwania czynników, które powinny być uwzględnianie w analizach mechanizmów cenowych czy próbach prognozowania cen ropy naftowej. W ramach przeprowadzonej analizy zastosowano test kointegracji Engle’a Grangera, a następnie analizę przyczynowości w sensie Grangera dla określenia kierunku relacji przyczynowo-skutkowej między cenami poszczególnych gatunków ropy naftowej w okresie silnych zawirowań na rynku ropy naftowej 2004–2012 oraz w okresie poprzedzającym 1997–2003. Uzyskane rezultaty pozwalają uznać za wysoce prawdopodobną hipotezę tzw. broken benchmark w odniesieniu do ropy naftowej WTI. Widoczna jest również marginalizacja znaczenia innego benchmarku cenowego Dubai Fateh, który przed 2004 rokiem stanowił istotny punkt dla rozprzestrzeniania się zmian na rynku. Spośród gatunków ropy naftowej, których ceny uznawane są za referencyjne jedynie ropa naftowa Brent odgrywała istotną rolę w kształtowaniu światowych cen tego surowca. Uzyskane rezultaty pozwalają również skierować uwagę na rolę, jaką po 2004 roku pełniły niektóre gatunki ropy naftowej pochodzące z państw OPEC, tj.: Arab Light, Arab Heavy, K. Export czy Cabinda.

Trends observed in the global oil market after 2004 allowed to point out a range of fundamental changes, which resulted in price movements of different grades of crude oil, i.e. shifts in relation between the three benchmarks of crude oil, activities to establish new price benchmarks (Oman DME, Russian ESPO), cessation of utilizingWTI or Dubai as a reference price in valuation processes by few oil exporting countries. In this article we try to analyze a long termrelations between prices of selected grades of crude oil and indicate which prices can be perceived as a cause for shift of other oil prices. Insufficient transparency of oil market and limited number of oil grades distributed in a free market could make use of analyzing price relations to highlight the determinants, which should be involved in price movements analyses or forecasts. In this analysis Engle – Granger test for co-integration was employed and after that test for Granger causality was utilized to check the direction of relation among different prices of crude oil in a period of strong price deviation 2004–2012 and period before that 1997–2003. Results indicate that the broken benchmark hypothesis for WTI crude oil could be accepted as a statistically probable. We also observe the marginalization of importance of another oil benchmark Dubai Fateh which before 2004 was a substantial point for other oil grades movement. Brent was the only one benchmark that could be perceived as an important factor for price shifts of other crude oil grades. Other crude oil grades, for which our attention should be drawn after 2004, are these produced in OPEC countries i.e. Arab Light, Arab Heavy, K. Export, Cabinda.