Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Lithostratigraphic classification of the Tsodilo Hills Group: a Palaeo- to Mesoproterozoic metasedimentary succession in NW Botswana

Wendorff Marek, Świąder Andrzej

Geology, Geophysics and Environment

|

2019

|

Vol. 45, no. 4

305--318

EN

The Tsodilo Hills Group strata exposed in the Tsodilo Hills are an association of meta-arenites, metaconglomerates, quartz-mica schists, sandstone, red siltstone and sedimentary breccia deposited on an open siliciclastic marine shelf between the Late Palaeoproterozic and Late Mesoproterozoic, and outcropping in NW Botswana. The succession is dominated by three micaceous quartzite units interlayered with subordinate lenses and wedges of other rock types. Facies gradients from S to N are expressed by: decreasing content of muscovite at all levels of metasediment organisation from thin wedge-shaped units to thick quartzite complexes, as well as a decrease in pebble content and increase in arenaceous matrix in some metaconglomerate beds, matching regional palaeotransport direction. Well-rounded pebbles of extrabasinal rocks are flat, suggesting redeposition from a beach environment. Lenticular conglomeratic bodies with erosional lower boundaries represent infills of local incisions in the sandy bottom sediments. The abundance of laterally discontinuous lithological units reflects shelf palaeotopography controlled and modified by deposition and migration of large bed forms, ranging from megaripple marks (or submarine dunes) to sand waves. Deposition was influenced by tides and two regressive events. The older regression resulted in a marker unit of tidal mudflat-related red-bed facies: mudstone, siltstone, channel-fill sandstone and sedimentary breccia. The second regression is indicated by a tabular conglomerate marker reflecting increased input of coarse terrigenous material.

2

DC resistivity and seismic refraction survey across the SE margin of Lake Ngami, NW Botswana

Shemang E.M., Molwalefhe L.N.

Acta Geophysica

|

2009

|

Vol. 57, no. 3

728-742

EN

Seismic refraction survey and DC resistivity measurements were made across the margin of the Lake Ngami. The structure and stratigraphy at the lake were determined. High resolution aeromagnetic data showed a prominent anomaly coinciding with the Kunyere Fault. Estimated depths to magnetic sources are increasing towards the lake. Two velocity layers were mapped. The top layer (500 m/s) is thin outside the lake and thicker inside the lake. The underlying layer (3125 m/s) has undeterminable thickness. Resistivity sounding results inside the lake showed that the low velocity layer has four sub-units: dry hard clays; diatomaceous earth; soft clays interlayered with silts; and wet whitish clays interlayered with silts. Normal faults were mapped along the profile with a total displacement up to 50 m. The results of the study indicate that the formation of the Lake Ngami basin was structurally controlled and probably initiated by the tectonics of the Okavango Rift Zone.

3

Outline of lithostratigraphy, sedimentation and tectonics of the Tsodilo Hills Group, a Neoproterozoic-Lower Palaeozoic siliciclastic succession in NW Botswana

Wendorff M.

Annales Societatis Geologorum Poloniae

|

2005

|

Vol. 75, No. 1

17--25

EN

The Tsodilo Hills Group is an association of meta-quartzites, meta-conglomerates and quartz-mica schists altered to kyanite metamorphic grade and outcropping in NW Botswana. The unit is a part of the regional Neoproterozoic–Lower Palaeozoic succession deformed during the Pan-African orogenesis and present in the Damara belt of Namibia to the west, in which the main orogenic event occurred at ca. 534–516 Ma, and in the Katangan suite of the Lufilian arc in Zambia and the Democratic Republic of Congo to the north-east. Sedimentary structures, textures, mineral composition, facies trends and palaeocurrent patterns suggest that the deposition of the Tsodilo Hills Group strata took place on an open continental shelf influenced by tides and supplied with siliciclastic material derived from a source area elevated to the south of the depository. The ongoing sedimentation was punctuated by two regressive stages. The older one is reflected by an association of red mudstone, siltstone and sandstones/quartzites, and incised in them channel-fill sandstone bodies with bimodalbipolar palaeocurrent patterns, which are interpreted here as deposits of tidal mudflats intersected by tidal creeks. Enrichment of these rocks in phosphorous was probably caused by upwelling of deep ocean waters reflecting sea-level changes. The second regression was related to an increased input of terrigenous material and is indicated by a conglomerate marker bed. Numerous shear zones, a few small-scale reverse faults and one major thrust, displacing strata towards the south-west, deform the succession. The degree of deformation evolves laterally along the strike of this structure from a prominent thrust in the southern part of the Tsodilo Hills to a thin shear zone in the north.

PL

Praca prezentuje w zarysie nowe wyniki badań nad grupą Tsodilo Hills, odsłaniającą się w północno-zachodniej części Botswany. Jednostka ta reprezentowana jest przez zmetamorfizowane skały terrygeniczne: kwarcyty, piaskowce, zlepieńce i łupki muskowitowe będące cześcią sukcesji deponowanych od neoproterozoiku, a następnie zdeformowanych we wczesnym paleozoiku podczas orogenezy panafrykańskiej, której maksimum w orogenie Damara w Namibii, bezposrednio na zachód od dyskutowanego obszaru, przypada na okres ok. 534-516 Ma. Skały te reprezentują kyanitową fację metamorficzną. Grupa Tsodilo Hills leży w obrębie pasma orogenicznego Damara, które ciągnie się z Namibii poprzez Botswanę. Jego przedłużenie ku północnemu wschodowi znane jest jako orogeniczny łuk lufilianski (“Lufilian arc”) rozciągający się pomiędzy Zambią na południu a Demokratyczną Republika Konga (DRC) na północy. Struktury i tekstury sedymentacyjne, systemy paleoprądów oraz kierunkowe zmiany facjalne sugerują iż depozycja grupy Tsodilo Hills przebiegała na obszarze otwartego szelfu pozostającego pod wpływami pływów i zaopatrywanego w materiał terrygeniczny dostarczany ze strefy źródlowej położonej na południe od obszaru sedymentacji. Postępująca depozycja została przerwana przez dwa epizody regresywne. Świadectwem pierwszej regresji jest kompleks czerwonych mułowców, pyłowców i piaskowców/kwarcytów erozyjnie rozciętych przez kanały wypełnione piaskowcami o dwukierunkowym warstwowaniu skośnym, interpretowane tutaj jako osady równi pływowych. Wzbogacenie tych skał w fosfor spowodowane było prawdopodobnie przez ‘upwelling’ głębinowych wód oceanicznych wywołany eustatycz nymi zmianami poziomu morza. Druga regresja, której odbiciem jest poziom zlepieńcowy, wywołana była wzrostem intensywności dostawy materiału klastycznego. Sukcesja osadowa jest zdeformowana przez liczne fałdki ciągnione, małoskalowe uskoki wsteczne oraz jedno nasunięcie. Stopień deformacji zmienia się stopniowo wzdłuż biegu tej struktury tak, że wyraźna strefa nasunięcia w południowym sektorze Tsodilo Hills ewoluuje lateralnie w cienką strefę skał nieznacznie zdeformowanych przez ścinanie w obszarze północnym. Kierunkowe struktury tektoniczne wskazują, iż lokalne ruchy nasuwcze skierowane były ku południowemu zachodowi.