Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 2022

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: Bioelectric Impedance Analysis

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Porównanie wyników pomiarów składu masy ciała uzyskanych za pomocą techniki impedancji bioelektrycznej (BIA) i dwuenergetycznej absorpcjometrii promieniowania X (DXA)

Sobczyk Joanna, Pusz-Sapa Aleksandra

Inżynier i Fizyk Medyczny

2022

Vol. 11, nr 2

113--118

Wprowadzenie. Analiza składu masy ciała wykorzystywana jest do oceny stanu zdrowia zarówno na poziomie populacyjnym, jak i indywidualnym u osób zdrowych, a także w celach diagnostycznych u osób chorych, np. z nadwagą lub niedowagą. Dodatkowo jest ważnym narzędziem w badaniach składu ciała sportowców, np. do kontroli treningu sportowego, a przez to do oceny stopnia przygotowania zawodników wielu dyscyplin sportowych. Obecnie uznanymi technikami, które mają zastosowanie w badaniach klinicznych do oceny składu ciała, są: impedancja bioelektryczna (BIA, bioelectric impedance analysis) i dwuenergetyczna absorpcjometria rentgenowska (DXA, dual-energy X-ray absorptiometry). Cel badania. Celem pracy było porównanie wyników pomiaru składu masy ciała: zawartości mineralnej tkanki kostnej (BMC), tkanki tłuszczowej i beztłuszczowej oraz % zawartości tłuszczu w tkance miękkiej uzyskanych w technice BIA i DXA u tych samych osób. Materiał i metoda. Badania wykonano u osób zdrowych (n = 50) – kobiet (n = 34) i mężczyzn (n = 16) w wieku 19-56 l at (średnia wieku: 24,9 lat). U każdego badanego wykonano pomiar składu ciała w technice bioimpedancji elektrycznej (BIA) i dwuenergetycznej absorpcjometrii rentgenowskiej (DXA). Wyniki. W metodzie DXA istotne statystycznie wyższe wartości uzyskano dla procentowej zawartości tłuszczu w tkance miękkiej (p ˂ 0,000), a niższe wartości masy tkanki beztłuszczowej FFM i tkanki tłuszczowej FM (p ˂ 0,000) zarówno ogółem w grupie badanych, jak i w grupie kobiet oraz u osób z prawidłowym BMI (19,0 < BMI > 24,9) i w grupie osób z nadwagą (25,0 < BMI > 29,9). Natomiast istotnie statystycznie wyższą wartość masy tkanki beztłuszczowej FFM (p = 0,001) uzyskano metodą BIA w grupie mężczyzn. Wnioski. Przedstawione wartości pomiarów składu masy ciała (masy tkanki tłuszczowej FM i beztłuszczowej FFM oraz procentowej zawartości tłuszczu w tkance miękkiej %BF) zmierzone obiema technikami u tych samych pacjentów różnią się istotnie statystycznie, dlatego w ocenie składu masy ciała metod tych nie powinno stosować się wymiennie.

Introduction. The analysis of body mass composition is used to assess the health condition of both population and individual of the healthy, as well as for diagnostic purposes of the sick, e.g. overweight or underweight. In addition, it is an important tool in the study of the body composition of athletes, e.g. for the control of sports training, and thus to assess the level of preparation of players in various sport’s disciplins. Currently, the recognized techniques that are used in clinical trials to assess the body mass composition are: bioelectric impedance analysis (BIA) and dual-energy X-ray absorptiometry (DXA). Aim. The aim of the study was to compare the results of body mass composition measurements: bone mineral content (BMC), adipose tissue and lean tissue as well as % fat content in soft tissue obtained in the BIA and DXA techniques for the same people. Material and methods. The studies were performed in healthy (n = 50) women (n = 34) and men (n = 16) aged 19-56 (mean age 24.9 years). Body composition was measured for each subject using the electrical bioimpedance (BIA) and dual-energy X-ray absorptiometry (DXA) techniques. Results. In the DXA method, statistically significant higher values were obtained for the percentage of fat in soft tissue (p ˂ 0.000), and lower values of the mass of lean tissue FFM and adipose tissue FM (p ˂ 0.000) were obtained both in the total group of subjects and in the group of women and in subjects with normal BMI (19.0 < BMI > 24.9) and in the overweight group (25.0 < BMI > 29.9). On the other hand, a higher statistically significant value of the mass of lean tissue FFM (p = 0.001) was obtained by the BIA method in the group of men. Conclusions. The presented values of body mass composition measurements (mass of FM fat and lean FFM and percentage of fat in soft tissue %BF) measured with both techniques in the same patients differ statistically significantly, therefore, when assessing body mass composition, these methods should not be used interchangeably.