Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Physical factors affecting the production of amylase from Bacillus species isolated from natural environment

Grata K., Nabrdalik M.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2014

|

Vol. 21, nr 1

51--60

EN

The influence of different factors on amylolytic activity Bacillus cereus (2 strains) and Bacillus mycoides (2 strains), isolated from soil samples and water of Turawa Lake has been studied. Effect of physiological (pH of reaction mixture in the range of 4.0–8.0, temperature of reaction from 30 to 60 oC) and nutritional parameters (the carbon sources and they concentration in medium) were examined spectophotometricaly for their effect on amylase production. The results obtained showed, that in view of all studied factors the least favorable value of pH was 5.0, while in most cases the most favourable for the process of amylase production were following values 7.0 and 8.0. Moreover, it has been stated that the lowest amount of amylase was noted at 30 oC, and the highest at 60 oC. In case of amylolytic activity, in view of all temperatures the most effective strain was B. mycoides A134 whereas the least B. mycoides G3. The best results of amylase production have been achieved for all remaining strains in two cases – on maltose and glucose medium at all tested temperatures. Additionally, soil occurring strains preferred lower concentration of potato starch (ie 1 %) when compared with water strains which favoured higher concentration (5 %).

PL

Celem badań była ocena wpływu różnych czynników na aktywność amylolityczną Bacillus cereus (2 szczepy) i Bacillus mycoides (2 szczepy) wyizolowanych z gleby i Jeziora Turawskiego. Metodą spektrofotometryczną badano wpływ pH mieszaniny reakcyjnej w zakresie od 5.0 do 8.0 i temperatury w zakresie od 30 oC do 60 oC oraz źródła węgla i jego koncentracji w podłożu na poziom produkowanych amylaz. Stwierdzono, iż najgorszą wartością pH do syntezy amylaz było 5.0, natomiast najlepszą, w większości przypadków pH 7.0. Uwzględniając zakres badanych temperatur, najwyższą aktywność uzyskano w temp. 60 oC, natomiast najniższą w temp. 30 oC dla wszystkich testowanych szczepów. Najbardziej aktywnym szczepem był B. mycoides A 134, natomiast najmniej B. mycoides G3.

2

Skuteczność wybranych związków dezynfekcyjnych wobec przetrwalników Bacillus

Olesiak P., Stępniak L.

Inżynieria i Ochrona Środowiska

|

2012

|

T. 15, nr 1

41-50

PL

Badano wpływ trzech często stosowanych w antyseptyce i dezynfekcji związków: kwasu nadoctowego, nadtlenku wodoru w stężeniu 5 i 30% oraz aldehydu glutarowego na przetrwalniki bakterii. Kwas nadoctowy stanowił główny składnik preparatu komercyjnego pod nazwą Steridial P. Natomiast aldehyd glutarowy stosowano w postaci preparatu handlowego o nazwie Lysoformin 3000. Skuteczność dezynfektantów badano wobec przetrwalników bakterii z rodzaju Bacillus: B.subtilis, B.mycoides oraz B.cereus. Endospory, czyli przetrwalniki, są formami bakterii, które pozwalają im przeżyć skrajnie niekorzystne dla nich warunki, takie jak: suszę, wysoką temperaturę czy działanie środków dezynfekcyjnych. Zawdzięczają to odmiennej od komórek wegetatywnych budowie. Wykazano, że testowane związki są bardzo silnymi biocydami. Działanie sporobójcze wobec badanych szczepów obserwowano po trzydziestominutowej ekspozycji na każdy z testowanych związków.

EN

The effect of three frequently used in antyseptic and disinfection of: peracetic acid, hydrogen peroxide at a concentration of 5 and 30%, and glutaraldehyde. Peracetic acid was the main ingredient Steridial P, in addition to acetic acid and hydrogen peroxide. Hydrogen peroxide in the form of 5% is much stronger than what we use hydrogen peroxide to antiseptic wounds in our homes. However, glutaraldehyde has performed under the trade name as Lysoformin 3000. Disinfecting measures are an especially important role in maintaining cleanliness in hospitals but also in our homes. Also are needed in the pharmaceutical and grocery industry. Thanks it did reduce the incidence of some diseases, and sometimes eliminate them. Disinfectants allow us to fight drug-resistant strains of bacteria, which occur in hospitals.The effectiveness of disinfectants affected by many factors. Their role in our lives is invaluable. Disinfectants were used against bacterial spores of the genus Bacillus: B.subtilis, B.mycoides and B.cereus. Bacillus-genus bacteria occur everywhere: in water, air and soil are transferred along with objects, and air movements on human hands. So it's easy to get infected. Endospores are forms of bacteria that allow them to survive extremely unfavorable to them, conditions such as drought, high temperatures or the action of disinfectants. Construction disputes differs significantly from the construction of cell vegetative. The most important part of sports is the cover phones, which represent up to 50% of the dry matter (d.m.) of the spore. It is the presence of these creations provides endosporom such "integrity". Guards are constructed primarily of proteins containing large amounts of cysteine. Endospores are forms very dehydrated, the water is only 15% of all cells. Compared with cell vegetative, spores have also about almost half proteins more and 75% carbohydrates less. They do not have beta-hydroxybutyrate, which is to 1/3 d.m. cells vegetative. In construction there are large quantities of endospores dipikolinic acid (DPA), associated mainly with calcium ions, but also other divalent elements. Complexes of Ca2+ - DPA may constitute up to 10% d.m. all disputes. DPA is the most frequently isolated from the mantle. This compound is not present in vegetative cells and spores is responsible for resistance to UV radiation from 5 to 50 times greater (depending on the strain) than vegetative forms. The lower sensitivity to ultraviolet radiation also correspond to protein family SASP (small amidesoluble proteins). They change the structure of DNA-stiffen and straighten - through the saturation of these biomolecules is on the outer side of the helix. These proteins are present only in disputes, and are destroyed during germination. Spore cell wall is much thicker, otherwise refracts light and is composed of many layers, so that is poorly permeable. It was shown that the tested compounds are very potent biocides. Sporicidial action against all tested strains was observed after a thirty-minute exposure to each of the tested.

3

Influence of the Culture Conditions on Lipolytic Activity of Bacillus cereus and Bacillus mycoides

Nabradalik M., Grata K.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2011

|

Vol. 18, nr 12

1727-1736

EN

The aim of the research was the evaluation of lipolytic activity of B. cereus and B. mycoides strains, in reference to carbon source, pH and the temperature. In the research, two strains of Bacillus cereus and Bacillus mycoides each, isolated from the soil and water, were applied. The sources of carbon in culture media were fatty substrates: tributyrin, Tween 40, Tween 60, Tween 80 and glucose. The lipolytic activity was measured by means of titration at pH ranging from 5 to 8 and the temperature ranging from 30 oC to 60 oC. The results were presented in the units of lipolytic activity [U cm–3]. In the conducted research, the amount of liberated lipolytic activity depended on the type of fatty substrate in the medium, pH and the temperature. The strains under study showed the lowest activity at pH 5 and 6, and the highest at pH 7 and 8. In these conditions, most of the strains showed the lipolytic activity, even in case of the lack of fatty substrate in the medium. The highest amount of lipolytic activity was liberated at pH 8 in the medium with Tween 40, and the highest results (0.88 [U cm–3]) were noted for the soil strain B. cereus. When analysing the influence of the temperature on the lipolytic activity, it was stated that the highest amount of lipolytic activity was noted at 30 and 40 oC, and the lowest at 50 and 60 oC. The best results were obtained for most of the strains at 30 oC, in medium with Tween 40, and the most active was the soil strain of B. mycoides (0.88 [U cm–3]). The exception is B. cereus, as it liberated 1.38 [U cm–3], in the medium with glucose. Taking into account all analysed sources of carbon and parameters, it seems that the most active were B. mycoides strains.

PL

Celem podjętych badań była ocena aktywności lipolitycznej szczepów B. cereus oraz B. mycoides w zależności od źródła węgla, pH oraz temperatury. Do badań wykorzystano 2 szczepy Bacillus cereus oraz 2 szczepy Bacillus mycoides wyizolowane z gleby i wody. ródłem węgla w pożywkach były substraty tłuszczowe: tributyryna, Tween 40, Tween 60, Tween 80 oraz glukoza. Aktywność lipolityczną oznaczono w zakresie pH od 5 do 8 oraz temperaturach od 30 do 60oC metodą miareczkową, a wyniki podano w jednostkach aktywności enzymatycznej [U cm-3]. W przeprowadzonym doświadczeniu aktywność lipolityczna uzależniona była od rodzaju substancji tłuszczowej zawartej w podłożu, pH oraz temperatury. I tak, badane szczepy B. cereus oraz B. mycoides wykazywały najmniejsza aktywność przy pH 5 oraz 6. Natomiast największą aktywność stwierdzono przy pH 7 i 8. W tych warunkach większość szczepów wykazywała aktywność lipolityczną nawet przy braku substratu tłuszczowego w podłożu. Największe wartości aktywności lipolitycznej uzyskano przy pH 8 na podłożu z dodatkiem Tween 40, a największe wartości (0,88 U cm-3) uzyskano dla glebowego szczepu B. cereus. Analizując wpływ temperatury na aktywność lipolityczną stwierdzono, iż najwyższą aktywność odnotowano w temperaturze 30 i 40 oC, a najmniejszą w 50 i 60 oC. Największe wartości, dla większości szczepów, uzyskano w temperaturze 30 oC na podłożu z dodatkiem Tween 40, gdzie najbardziej aktywnym okazał się glebowy B. mycoides (0,88 U cm-3). Wyjątek stanowi glebowy B. cereus, dla którego wartość aktywności lipolitycznej na podłożu z dodatkiem glukozy wynosiła aż 1,38 U cm-3. Uwzględniając wszystkie analizowane źródła węgla i parametry, najaktywniejszymi były szczepy B. mycoides.

4

Evaluation of proteolytic activity of Bacillus mycoides strains

Grata K., Nabrdalik M., Latała A.

Proceedings of ECOpole

|

2010

|

Vol. 4, No. 2

253--256

EN

The research has focused on evaluation the capability of Bacillus mycoides strain isolated from soil (designated as A134) and from water (designated as G3) to secrete proteolytic enzymes. The effect of temperatures (30÷60ºC) and medium composition (albumin, casein, skim milk) on protease production was evaluated. The proteolytic activity was determined by using the spectrophotometric method and expressed as amounts of µmol tyrosine liberated by 1 cm3 crude enzyme. In conducted research, the amount of tyrosine depended on the temperature, medium formulation and strain of Bacillus mycoides. It was found that milk and albumin media were proved to be best for protease production by soil strain A134 at 30ºC (14.00 and 13.72 µmol of tyrosine, respectively), while casein medium at 60ºC (11.44 µmol). Strain B. mycoides isolated from water G3 behaved differently from strain A134. The best temperature for enzyme production was 60ºC but milk and albumin media (16.2 and 17.0 µmol, respectively), whereas 30ºC on casein medium. Moreover, it was observed that this strain did not exhibit any enzyme expression on casein medium at 50 and 60ºC.

PL

Celem badań była ocena potencjalnej zdolności proteolitycznej szczepu Bacillus mycoides A134 wyizolowanego z gleby i szczepu G3 wyizolowanego z wody. Oceniono wpływ temperatury (30÷60ºC) i składu podłoża zawierającego albuminę, kazeinę lub odtłuszczone mleko na aktywność proteolityczną. Oznaczenie aktywności proteolitycznej przeprowadzono metodą spektrofotometryczną, a wyniki podano jako ilość uwolnionych mikromoli tyrozyny. W przeprowadzonym doświadczeniu ilość mikromoli tyrozyny uzależniona była od temperatury i składu podłoża, a także szczepu. Stwierdzono, że Bacillus mycoides A134 uwolnił największą ilość w temperaturze 30°C na podłożach z mlekiem odtłuszczonym lub albuminą (14,00 oraz 13,72 µmoli tyrozyny, odpowiednio), natomiast w 60ºC na podłożu z kazeiną (11,44 µmol). W porównaniu do niego szczep wyizolowany z wody G3 wykazywał odmienną aktywność. Największą ilość mikromoli tyrozyny stwierdzono w temperaturze 60ºC na podłożach z mlekiem lub albuminą (16,2 oraz 17,0 µmoli odpowiednio), a 30°C na podłożu z kazeiną. Ponadto nie stwierdzono żadnej aktywności proteolitycznej na podłożu z kazeiną w 50 i 60ºC.

5

Effect of different environmental factors on amylolytic activity of Bacillus cereus and Bacillus mycoides

Grata K., Nabrdalik M., Latała A.

Proceedings of ECOpole

|

2010

|

Vol. 4, No. 1

49--53

EN

The influence of different factors on amylolytic activity Bacillus cereus (2 strains) and Bacillus mycoides (2 strains), isolated from soil samples and water of Turawa Lake has been studied. Effect of physiological (temperature of reaction from 30 to 60 and pH of reaction mixture in the range of 4.0÷8.0) and nutritional parameters (the carbon sources and they concentration in medium) were examined spectophotometricaly for their effect on amylase production. The amylase activity was estimated on the basis of the reduction in blue colour intensity resulting from enzymatic hydrolysis of starch. The results obtained, that in view of all studied factors, the best pH level appear 7.0 or 8.0 and temperature 60ºC for all tested strains. Moreover amylase yield was the highest in media containing maltose or glucose as sole carbon source in all tested temperature.

PL

Celem badań była ocena wpływu różnych czynników na aktywność amylolityczną Bacillus cereus (2 szczepy) i Bacillus mycoides (2 szczepy), wyizolowanych z gleby i jeziora Turawa. Badano wpływ pH mieszaniny reakcyjnej w zakresie od 5,0 do 8,0 i temperatury w zakresie od 30 do 60°C oraz źródła węgla i jego koncentracji w podłożu na poziom amylaz. Na podstawie stopnia zmniejszenia się zabarwienia z jodem oznaczono ilość rozłożonej skrobi metodą spektrofotometryczną. Uzyskane wyniki badań wykazały, iż spośród przebadanych czynników dla wszystkich szczepów najlepszą wartością pH była 7,0 lub 8,0, a temperatura 60ºC. Ponadto najwyższy poziom amylaz uzyskano, hodując badane szczepy na podłożu z maltozą lub glukozą w zakresie badanych temperatur.