In February 2004 the International Maritime Organization (IMO) adopted the International Convention for the Control and Management of Ships’ Ballast Water and Sediments (BWM Convention). There are regulations of ballast water discharges and methods of risk reducing of introducing non-native species. To complement the BWM Convention, the IMO has adopted the guidelines prepared as resolutions and circulars by Maritime Environment Protection Committee (MEPC). In addition to the IMO, other national or regional bodies have introduced own regulations for example the United State Coast Guard rules. At first the D-1 standard of ballast water was obligatory. The BWM Convention has entered into force in 8th of September, 2017 and it needs the D-2 standard of ballast water cleanliness. The article presents the ballast water managements systems, the cleanliness requirements, solutions of ballast water treatment and expectations for improvement the quality of ballast water pumped outboard and the decreased risk for the environment. It was discussed the D-1 standard of ballast water required from February 2004 and its imperfections. The routine ought to be the cleaning of the ballast tank to remove sediments, possible in mid-ocean or under controlled arrangements in port or dry dock. The marine market is so considerable and important for manufacturers that they prepared full ready systems and still tried them to develop as to the effectiveness of cleaning process, the fulfillment of cleanliness standard, the minimal mass and dimensions of the pack, the minimal required electric energy, automatic operation with very little crew attention, series of types (different capacities) – the most often proposition is only with one capacity, for bigger capacity there is a possibility by using more than one pack, the long term life, the total cost of investment and operation etc. As an example it was presented the HG250GS system of Hyde Marine. As an very important solution is an automatic backwashing filter with continuous filtration and flow to ballast tanks is the first stage. The second stage uses high intensity of ultraviolet (UV) treatment for disinfection. UV dosage results from a combination of lamp power flow path and exposure time. The cleanliness of UV lamp glasses is very important, so the washing systems for lamp glasses ought to be installed. The effectiveness of ballast water treatment depends on many factors – they were indicated. The existing and unsolved problem is the cleanliness state inside the ballast tanks and inside the ballast water pipelines. As a final remark – the expectations concerning to ballast water treatment systems are not properly verified.
PL
W lutym 2004 roku Międzynarodowa Organizacja Morska (IMO) wprowadziła Międzynarodową konwencję o kontroli i zarządzaniu statkowymi wodami balastowymi oraz osadami z wód balastowych (Konwencja BWM). Przedstawiono w niej regulacje możliwości usuwania wody balastowej za burtę oraz metody zmniejszenia ryzyka wprowadzania do środowiska obcych gatunków. Dopełnieniem Konwencji są przewodniki, rezolucje i okólniki przygotowane przez Komitet Ochrony Środowiska Morskiego (MEPC). Dodatkowo, oprócz IMO, narodowe lub regionalne administracje morskie mogą wprowadzać własne regulacje np. wymagania Amerykańskiej Straży Granicznej (USCG). Początkowo standard D-1 wód balastowych był obligatoryjny. Po wejściu wymogów Konwencji BWM w dniu 8 września 2017 roku, wymaga się spełnienia standardu D-2 czystości wód balastowych. W artykule przedstawiono systemy zarządzania wodami balastowymi, wymagania czystości, rozwiązania obróbki wód balastowych oraz oczekiwania związane ze zwiększeniem jakości wód balastowych i zmniejszeniem ryzyka dla środowiska. Poddano dyskusji standard D-1 obowiązujący od lutego 2004 roku oraz jego niedoskonałości. Czynnością rutynową winno być czyszczenie zbiorników balastowych z osadów, możliwe do przeprowadzenia na otwartym oceanie lub pod kontrolą urządzeń portowych lub suchego doku. Rynek urządzeń okrętowych jest tak istotny i ważny dla producentów, że są oni w stanie przygotować w pełni gotowe systemy, będą je rozwijać, aby spełnić wymagania efektywności procesu czyszczenia, wymagania standardów czystości, jak najmniejszej masy i gabarytów urządzenia, jak najmniejszego zapotrzebowania na energię elektryczną, automatyzacji procesu z jak najmniejszą pracochłonnością dla załogi, budowy typoszeregu (o różnych wydajnościach – obecnie propozycje dotyczą jednego typu urządzenia z jedną wydajnością, można zastosować kilka urządzeń w celu zwiększenia wydajności), wieloletniego okresu użytkowania, całkowitych kosztów inwestycji i eksploatacji. Jako przykład przedstawiono system HG250GS firmy Hyde Marine. Ważnym rozwiązaniem jest zastosowanie w pierwszym stopniu automatycznego filtra umożliwiającego pracę urządzenia podczas jego czyszczenia. Jako drugi stopień stosuje się intensywne napromieniowanie ultrafioletem (lampami UV) w celu dezynfekcji wody balastowej. Dawka promieniowania lamp UV jest ustalana jako kombinacja mocy lampy UV i czasu naświetlania. Czystość szkieł lampy UV ma decydujące znaczenie dla skuteczności procesu, dlatego zainstalowano system ich czyszczenia. Wskazano na wiele parametrów, od których zależy efektywność obróbki wody balastowej. Istniejącym i nierozwiązanym problemem jest stan czystości zbiorników balastowych i rurociągów obsługujących tą instalację w czasie eksploatacji. Końcową uwagą jest, że oczekiwania dotyczące skutecznej obróbki wód balastowych nie zostały w pełni zweryfikowane.
Artykuł przedstawia problematykę związaną z wejściem w życie Konwencji o kontroli i postępowaniu ze statkowymi wodami balastowymi i osadami (International Convention for the Control and Management of Ships' Ballast Water and Sediments – BWM Convention). Zawiera informacje z zakresu wymagań Konwencji w stosunku do statków, państw bandery i państw przybrzeżnych oraz przedstawia sposoby postępowania z wodami balastowymi.
EN
This paper presents problems with implementation of International Convention for the Control and Management of Ships' Ballast Water and Sediments (BWM Convention). Contains information concerning of requirements of the Convention to ships, Flag States and Costal States, and presents way of proceedings with ballast water.
This article presents an analysis of environmental risks in the Southern Baltic area posed by the transfer of invasive species in ships' ballast water, based on the results of research and relevant literature. The prospects for the implementation of the International Convention for the Control and Management of Ships, Ballast Water and Sediments (the BWM Convention) have also been evaluated. The relevant research has been conducted in the Polish harbours of Szczecin, Police, Świnoujście and Gdańsk (the data for Gdańsk have been derived from the research study conducted by the CTO SA research team). The transport of ballast water is a highly complex issue, combining the requirements of technical and environmental safety, and the expected economic outcome. Alien species introductions appear to be a serious problem, especially if the species turn out to be invasive (IS). They have a damaging and limiting effect on the populations of the native fauna, some indigenous species even risk extinction. Moreover, some alien species generate high financial losses, fouling underwater structures, such as pipelines and ships' or boats' hulls, and constraining the volume of fishing. Owing to its low salinity, the coastal area of the Southern Baltic is conducive to the growth of populations of alien species brought from harbours located on the mouths of rivers. Apart from causing biological contamination of coastal waters, such species may go up the rivers. Both the Helsinki Commission and the European Commission are taking actions aimed at protecting the natural environment of the Baltic Sea, including, among others, at implementing the BWM Convention within the shortest possible time to minimize this type of biological contamination of the Baltic.
PL
W artykule, w oparciu o uzyskane wyniki badań oraz dane literaturowe, przeprowadzono analizę zagrożeń ekologicznych dla rejonu Bałtyku Południowego, będących skutkiem przenoszenia z wodami balastowymi gatunków inwazyjnych. Ponadto poddano ocenie możliwość wdrożenia Międzynarodowej Konwencji o Kontroli i Zarządzaniu Wodami Balastowymi i Osadami na Statkach (Konwencja BWM). Badaniami objęto polskie porty morskie: Szczecin, Police, Świnoujście. Dodatkowo na podstawie danych literaturowych do analizy włączono port w Gdańsku (dane dla Gdańska pochodzą z badań przeprowadzonych przez zespół badawczy CTO w Gdańsku). W analizie odniesiono się do liczby i wielkości statków, tras podróży, ilości przewożonych wód balastowych, gatunków inwazyjnych, wdrażania technologii oczyszczania wód balastowych i osadów dennych oraz wymogów prawnych. Transport wód balastowych jest problemem niezwykle złożonym, ponieważ jest wypadkową wymogów bezpieczeństwa technicznego, ekologicznego oraz oczekiwanego efektu ekonomicznego. Introdukowane nierodzime gatunki (ang. Alien Species, AS) są dzisiaj bardzo ważnym problemem, szczególnie, jeśli okażą się gatunkami inwazyjnymi (ang. Invasive Species, IS), wywierającymi negatywny wpływ na środowisko. Jest to zjawisko bardzo niepożądane, ponieważ populacje gatunków rodzimych mogą być degenerowane, ograniczane ilościowo, a nawet całkowicie wyginąć. Ponadto, niektóre z gatunków generują wysokie straty finansowe, obrastając budowle podwodne, w tym rurociągi, kadłuby statków i łodzi, jak również ograniczając wielkość połowów rybackich. Bałtyk Południowy w strefie brzegowej, ze względu na niskie zasolenie, jest dobrym środowiskiem dla gatunków obcych przywożonych z portów o podobnych warunkach. Zarówno Komisja Helsińska, jak i Komisja Europejska podejmują działania mające na celu ochronić środowisko naturalne Bałtyku, w tym doprowadzić do jak najszybszego wdrożenia Konwencji BWM, aby wyeliminować, na ile jest to możliwe, ten rodzaj biologicznego zanieczyszczenia Bałtyku.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.