Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

International security management in Central Asia

Simtikov Zhomart, Sembinov Murat, Chumachenko Tatyana, Kurmangali Aimen, Matakbayeva Lyazat

Polish Journal of Management Studies

|

2019

|

Vol. 20, No. 2

478--490

EN

The paper analyzes international security management in Central Asia. Based on the reports of international organizations, the most vulnerable areas of public life are identified. Typical risks, dangers and threats are identified for each of the areas based on an analysis of the precedents in the region. The paper study is based on the synthesis of historical experience of diplomatic relations and deduction determination of risks, dangers and threats to various spheres of public life of the state as well as comparative analysis of the security management strategies of individual countries of the region. The article presents a comparison of security management strategies of various countries of Central Asia. Regional experience in diplomatic relations and modern regulatory base of security issues are analyzed.

PL

Artykuł analizuje zarządzanie bezpieczeństwem międzynarodowym w Azji Środkowej. Na podstawie raportów organizacji międzynarodowych zidentyfikowano najbardziej wrażliwe obszary życia publicznego. Typowe ryzyka, niebezpieczeństwa i zagrożenia są identyfikowane dla każdego z obszarów na podstawie analizy precedensów w regionie. Opracowanie oparte jest na syntezie doświadczeń historycznych w stosunkach dyplomatycznych oraz dedukcji, określaniu ryzyka, niebezpieczeństw i zagrożeń dla różnych dziedzin życia publicznego państwa, a także analizie porównawczej strategii zarządzania bezpieczeństwem poszczególnych krajów regionu. W artykule przedstawiono porównanie strategii zarządzania bezpieczeństwem różnych krajów Azji Środkowej. Przeanalizowane są regionalne doświadczenia w stosunkach dyplomatycznych oraz nowoczesna baza regulacyjna kwestii bezpieczeństwa.

2

Late Ordovician palaeogeography and the positions of the Kazakh terranes through analysis of their brachiopod faunas

Popov L. E., Cocks L. R. M.

Acta Geologica Polonica

|

2017

|

Vol. 67, no. 3

323--380

EN

Detailed biogeographical and biofacies analyses of the Late Ordovician brachiopod faunas with 160 genera, grouped into 94 faunas from individual lithotectonic units within the Kazakh Orogen strongly support an archipelago model for that time in that area. The Kazakh island arcs and microcontinents within several separate clusters were located in the tropics on both sides of the Equator. Key units, from which the Late Ordovician faunas are now well known, include the Boshchekul, Chingiz-Tarbagatai, and Chu-Ili terranes. The development of brachiopod biogeography within the nearly ten million year time span of the Late Ordovician from about 458 to 443 Ma (Sandbian, Katian, and Hirnantian), is supported by much new data, including our revised identifications from the Kazakh Orogen and elsewhere. The Kazakh archipelago was west of the Australasian segment of the Gondwana Supercontinent, and relatively near the Tarim, South China and North China continents, apart from the Atashu-Zhamshi Microcontinent, which probably occupied a relatively isolated position on the south-western margin of the archipelago. Distinct faunal signatures indicate that the Kazakh terranes were far away from Baltica and Siberia throughout the Ordovician. Although some earlier terranes had joined each other before the Middle Ordovician, the amalgamation of Kazakh terranes into the single continent of Kazakhstania by the end of the Ordovician is very unlikely. The Late Ordovician brachiopods from the other continents are also compared with the Kazakh faunas and global provincialisation statistically determined.

3

Afganistan w polityce bezpieczeństwa mocarstw regionalnych Azji Środkowej i Południowej

Paszyn M.

Studia Bezpieczeństwa Narodowego

|

2014

|

R. 4, Nr 5

87--112

PL

Artykuł jest próbą przedstawienia, w jaki sposób mocarstwa regionalne w Azji Środkowej i Południowej - Rosja, Iran, Chiny, Pakistan i Indie - postrzegają problem Afganistanu po zakończeniu misji ISAF w 2014 roku. Można stwierdzić, że pomimo konfliktów, różnorodnych priorytetów politycznych i militarnych, potęg regionalnych Iranu, Pakistanu, Indii czy aspirujących do grona potęg globalnych Rosji i Chin, w ich polityce wobec Afganistanu istnieje punkt wspólny, który łączy te kraje w dążeniu do utrzymania dotychczasowego status quo. Jest to obawa przed destabilizacją regionu po wycofaniu sił ISAF po roku 2014. Pomimo deklarowanej przez lokalnych potentatów niechęci wobec obecności sił NATO u podnóża Hindukuszu, Indie, Chiny, Pakistan, Iran, czy nawet Rosja są w gruncie rzeczy zadowolone, że to zachodnie wojska biorą na siebie ciężar walki z talibami i Al-Kaidą, powstrzymując groźbę rozlania się ekstremizmu w regionie. Firmy z tych krajów, dzięki ochronie militarnej NATO, mogą eksploatować bogactwa lokalne, a także realizować politykę pomocową swoich państw. W ten sposób soft power lokalnych potęg Azji Środkowej realizowane było pod ochroną Sojuszu Północnoatlantyckiego. Brak sił ISAF może spowodować zaognienie wzajemnych relacji Afganistanu z jego sąsiadami, głównie z Pakistanem i Iranem. Kraje te posiadają broń atomową. Wszystko to niesie ze sobą zagrożenie bezpieczeństwa regionalnego, a nawet światowego.

EN

This article is an attempt to present the way in which regional powers in Central and South Asia: Russia, Iran, China, Pakistan and India perceive the problem of Afghanistan after the ISAF mission in 2014. It can be concluded that, despite the conflict, a variety of political and military priorities, regional powers, Iran, Pakistan, India, or aspiring to be among the world powers Russia and China, in their policies towards Afghanistan, there is a common point that connects these countries in an effort to maintain the current status quo. It is the fear of destabilizing the region after the withdrawal of ISAF forces after 2014 despite declared by local potentates resentment against the presence of NATO forces in the foothills of the Hindu Kush, both India, China, Pakistan, Iran, and even Russia are in fact satisfied that it is Western troops take the brunt of the fight against the Taliban and al-Qaida, stopping the threat of spillage extremism in the region. Companies from these countries, by protecting NATO military may exploit local wealth, as well as implement aid policies of their countries. In this way, the soft power of local powers in Central Asia was carried out under the protection of NATO. No ISAF forces can cause the fiery mutual relations of Afghanistan with its neighbors, mainly from Pakistan and Iran. These countries possess nuclear weapons. All this poses a threat to regional security, and even the world.

4

Assesment of halophytic vegetation to improve livestock-feeding resources on saline desert renglands

Aralova D., Shuyskaya E., Khujanazarov T., Toderich K., Taha F., Oishi S., Voronin P., Black C.

Roczniki Geomatyki

|

2009

|

T. 7, z. 5

7-15

EN

The present study aims to describe the spatial distribution of desert plant communities along salinity gradient and explores the relationship between different ecological types of halophytic vegetation and soil properties. Modern techniques to predict trends of neo-halophylization process from soil and plant cover data were tested. The regression analysis was applied to investigate correlation between remote sensing data, Na+ ion content and EC values calculated from field data in order to predict soil salinity and vegetation changes.

PL

W badaniach zależności pomiędzy przestrzennym rozmieszczeniem roślinności na pustyni Kuzył-Kum a zmianami biofizycznej i chemicznej charakterystyki gleby wykorzystano geobotaniczny opis zespołów roślinnych oraz mapy roślinności uwzględniające gradient zasolenia. Wyniki tych badań wskazują, że zasolenie gleby, wilgotność i zawartość jonów sodu są głównymi czynnikami odpowiedzialnymi za zmiany roślinności. Bogactwo roślinności, różnorodność gatunków botanicznych, biomasa roślin są dobrze zintegrowane z zasoleniem gleby liczonej dla nagromadzenia jonów sodu. W sezonie zimowo-wiosennym stwierdzono spadek zasolenia gleby oraz koncentrację innych jonów, co przypisuje się efektowi rozcieńczenia przez wodę ze śniegu i deszczu. Zawartość jonów mineralnych, mierzona za pomocą EM38 oraz elektrokonduktometru (EC), w połączeniu z opisem geobotanicznym dominujących zespołów roślinnych, posłużyły jako wskaźniki biomasy (ilość żywej tkanki roślinnej) i są używane razem z liczbą dni wegetacji z temperaturą wyższą od zera (GDD>0) lub dni od zasadzenia do dokładnie przewidywanego terminu zbiorów. Wykonany w badaniach pomiar przewodności elektrycznej (EM38) wskazuje na dodatnią korelację z zawartością jonu Na+ w profilach gleby i może być wykorzystywany dla szybkiego testowania rozkładu przestrzennego zasolenia gleby, a w efekcie zmian pokrywy roślinnej w środowisku słonej pustyni. Większość gatunków słonolubnych wykazywała regularne rozmieszczenie. Ich obfitość wahała się znacznie w zależności od gradientu zasolenia, a w mniejszym stopniu od wskaźnika suchości klimatu. W wyniku rosnącego zasolenia gleby zaobserwowano zastępowanie zespołów drzew i krzaków głównie trawiastymi roślinami słonolubnymi. Struktura gatunków zmieniła się również w wyniku wypasu bydła . pojawiły się w pokrywie roślinnej egzotyczne, mniej smaczne, rośliny słonolubne. Rekultywacji i zwiększeniu produktywności terenów o glebach podatnych na zasolenie sprzyjałoby zagospodarowanie i włączenie roślin słonolubnych, wartościowych jako pasza, do systemu rolnictwa biosolnego. Problem żywienia bydła można by rozwiązać wprowadzając uprawę na pasze trawiastych roślin słonolubnych pomiędzy plantacjami drzew i krzewów tolerujących sól. Tym samym wzrosłyby dochody rolników.

5

Rosyjska polityka w Azji Środkowej

Czarnota Zygmunt, Moszumański Zbigniew

Wiedza Obronna

|

2007

|

nr 2

5--16