Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Analiza budowy strefy stopowanej laserowo borem w żeliwie sferoidalnym z wykorzystaniem metody spektroskopii elektronów Auger (AES)

Paczkowska M.

Obróbka Plastyczna Metali

|

2018

|

T. 29, nr 4

331--344

PL

Artykuł dotyczy problematyki związanej z modyfikacją warstwy wierzchniej żeliwa szarego za pomocą laserowej obróbki cieplnej (LOC) przede wszystkim w celu zwiększania odporności na zużycie tribologiczne fragmentów części maszyn wykonanych z tego materiału. W niniejszej pracy przedstawiono badania wpływu stopowania laserowego borem na mikrostrukturę warstwy wierzchniej żeliwa sferoidalnego. Celem prezentowanych badań była ocena budowy strefy stopowanej laserowo borem w warstwie wierzchniej żeliwa sferoidalnego z wykorzystaniem dyskretnej metody spektroskopii elektronów Auger, którą wybrano ze względu na szczególne możliwości badawcze dedykowane warstwom zawierającym pierwiastki lekkie. Modyfikację warstwy wierzchniej dokonano za pomocą lasera molekularnego CO2 o pracy ciągłej firmy Trumpf o maksymalnej mocy wyjściowej 2600W i modzie TEM0,1. Do oceny efektów LOC, oprócz metody AES, wykorzystano mikroskopy optyczne i elektronowy mikroskop skaningowy oraz dyfraktometr rentgenowski. Twardość oceniono metodą Vickersa przy obciążeniu 0,9807 N. Stopowanie laserowe żeliwa sferoidalnego borem umożliwia wytworzenie warstwy wierzchniej składającej się z drobnoziarnistej strefy przetopionej, wzbogaconej w nowopowstałe fazy zawierające wprowadzany pierwiastek, strefy przejściowej oraz zahartowanej ze stanu stałego. Uzyskana strefa przetopiona pozwala ok. 7-krotnie zwiększyć twardość warstwy wierzchniej żeliwa. Badania za pomocą AES tej strefy wykazały obecność wprowadzonego podczas LOC boru, którego zawartość wynosiła ok. 10% at., co umożliwiło powstanie borków Fe2B. Obecność tych borków potwierdziła analiza dyfrakcyjna oraz obserwacje mikrostrukturalne. Ponadto wykazano, że mniejszej zawartości wprowadzonego pierwiastka można spodziewać się pośrodku strefy przetopionej, gdzie odnotowano również mniejszą twardość. Stwierdzono także, że w strefie przetopionej w pobliżu strefy przejściowej występują duże różnice w proporcjach żelaza i boru, co wskazuje na obecność w tym miejscu bardziej drobnoziarnistej mikrostruktury. Występowanie w tym obszarze drobniejszych ziarn potwierdziły obserwacje mikrostrukturalne.

EN

The paper concerns aspects related with surface layer of gray iron modification using laser heat treatment (LHT) mainly to achieve the increase of the resistance to tribological wear of machine elements parts made of this iron. In this paper the influence of laser alloying with boron on the microstructure of the nodular iron surface layer is presented. The aim of the research was the evaluation of the structure of laser alloyed zone with boron in the surface layer of nodular iron using Auger Electron Spectroscopy. This method has been chosen because of special research possibilities dedicated to layers made of light elements. Surface layer modification was made using CO2 Trumpf molecular laser with continuous wave with 2600W output power and TEM0,1 mode. Except AES method to evaluate LHT effects optical and electron scanning microscopes and X-ray diffractometers were applied. Hardness was assessed by Vickers method with the load of 0.9807N. Laser alloying with boron of nodular iron makes possible to achieve the surface layer made of finegrained remelted zone enriched with new phases containing implemented element, the transition zone and the hardened zone form the solid state. The remelted zone allows for approximately 7-fold increase of the harness of the surface layer of the iron. The research with AES of this zone showed the existence of born implemented during LHT. Its amount was about 10% at., which made possible to create Fe2B borides. Presence of those borides was confirmed by microscopic observation and X-ray diffraction. In addition, it was showed that less amount of implemented element could be expected in the middle of the remelted zone, where lower hardness has been also found. Moreover, in the remelted zone in the neighborhood of the transition zone large differences in proportions of iron and boron has been detected. It points to more fine grained microstructure in this place. Presence of such fine grained microstructure was confirmed by microscopic observation.

2

The influence of the laser and diffusion boronizing on the surface layer of nodular iron

Paczkowska M.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2017

|

Vol. 62, nr 1

158--162

EN

Cast irons are commonly used in case of many machine parts in different industry branches, also in agricultural industry. A lot of such machine parts are exposed to tribological wear and corrosion. Therefore, surface layers with improved properties are needed. This paper refers to two different ways of modification of the surface layer of nodular iron. The aim of this research was to compare the effects of the laser boronizing and diffusion boronizing of nodular iron, especially the influence of boron concentration on the hardness of modified surface layer. An optical and scanning electron microscopes, Auger electron spectroscope (AES) and hardness Vickers tester were used to assess the results of the surface layer treatments. The performed research showed, that after diffusion, as well as, after laser boronizing of nodular iron higher hardness of the surface layer (in comparison to the core material) was obtained. Coarse-grained, needle-like shape of iron borides with ferrite grains after diffusive boronizing and very fine-crystalline, homogenous microstructure after laser alloying were observed. Hardness changes measurement from the surface on the cross-section for both cast irons treated with those methods of boronizing were correlated with the registered changes of boron concentration. Nevertheless, this correlation was stronger for diffusion boronizing than for laser modification. Smaller correlation for the zone achieved after laser boronizing is possibly a result of other aspects which influences the hardness and are characteristic for laser treatment like creation of very fine grains or supersaturated solid solutions (unlike diffusion treatment). It was stated, that it is possible to use less alloying element in case of laser treatment to achieve similar hardness to the surface layer after diffusion modification. Higher microstructure fineness and homogeneity, gentle hardness changes on the cross section of the surface layer form the surface to the core material after laser boronizing (in comparison to diffusion boronizing) should favor the wear resistance of machine part as well as be conducive to the selection of this kind of treatment.

PL

Żeliwa stosowane są w przypadku wielu części maszyn w różnych gałęziach przemysłu, w tym w rolniczego. Wiele z nich jest narażonych na zużycie tribologiczne i korozję. W związku z tym potrzebne są warstwy wierzchnie o odpowiednich właściwościach. Niniejszy artykuł dotyczy dwóch metod modyfikacji warstwy wierzchniej żeliwa sferoidalnego. Celem tych badań było porównanie efektów borowania laserowego i borowania dyfuzyjnego żeliwa sferoidalnego, a w szczególności wpływu koncentracji boru na twardości wytworzonej warstwy wierzchniej. Do oceny skutków obróbki powierzchniowej został wykorzystany mikroskop optyczny i skaningowy, spektroskop elektronów Auger (AES) i twardościomierz Vickersa. Przeprowadzone badania wykazały, że po borowaniu dyfuzyjnym, jak i po laserowym żeliwa sferoidalnego uzyskano zwiększoną twardość warstwy wierzchniej (w porównaniu do materiału rdzenia). Po borowaniu dyfuzyjnym obserwowano gruboziarnistą mikrostrukturę z iglastymi borkami żelaza i ziarnami ferrytu. Natomiast mikrostruktura strefy naborowanej za pomocą laserowej obróbki cieplnej była drobnoziarnista i jednorodna. Zmiany twardości zmierzone od powierzchni na przekroju poprzecznym dla obu żeliw po obróbce tymi metodami borowania korelowały z zarejestrowanymi zmianami koncentracji boru. Z tym, że zależność była silniejsza w przypadku borowania dyfuzyjnego niż modyfikacji laserowej. Mniejsza zależność w przypadku borowania laserowego jest prawdopodobnie wynikiem innych czynników wpływających na twardość, które są charakterystyczne dla obróbki laserowej, jak powstawanie bardzo drobnych ziarn czy też silnie przesyconych roztworów stałych (w przeciwieństwie do mikrostruktury otrzymywanej w wyniku obróbki dyfuzyjnej). Stwierdzono, że aby osiągnąć podobną twardość warstwy wierzchniej w przypadku laserowej obróbki cieplnej do twardości po modyfikacji dyfuzyjnej możliwe jest stosowanie mniejszej ilości pierwiastka stopowego. Uzyskanie większej jednorodności, drobnoziarnistości mikrostruktury, łagodne zmiany twardości na przekroju warstwy wierzchniej od powierzchni w kierunku materiału rdzenia po borowaniu laserowym (w stosunku do borowania dyfuzyjnego) powinny sprzyjać większej odporności na zużycie elementów maszyn z żeliwa sferoidalnego oraz sprzyjać w wyborze właśnie tej powierzchniowej obróbki cieplnej.

3

Próba zwiększenia własności przeciwzatarciowych Smaru Maszynowego 2

Czupryk W.

Tribologia

|

2012

|

nr 3

35-44

PL

Smar Maszynowy 2 charakteryzuje się zbyt niskimi własnościami przeciwzatarciowymi w zastosowaniu do smarowania łożysk tocznych. Cechę tę potwierdzają dane literaturowe i wyniki badań własnych wykonanych na aparacie czterokulowym. W celu zwiększenia własności przeciwzatarciowych Smaru Maszynowego 2 wprowadzono do jego objętości mieszankę tlenku miedzi i gliceryny z alkoholem etylowym. Badania miały na celu dać odpowiedź na pytanie, czy w warunkach dużych nacisków, zmiennych naprężeń i wysokich krótkotrwałych temperatur w obszarze kontaktu tlenek miedzi będzie redukowany do miedzi metalicznej, która będzie spełniała rolę smaru stałego. Badania wykonano na aparacie czterokulowym w trzech następujących po sobie seriach. Każda z nich trwała 60 sekund. Nacisk był stały i wynosił 1472 N. Po wykonaniu badań obliczono graniczne obciążenie zatarcia G0Z. Stwierdzono znaczny wzrost wskaźnika G0Z dla smarów z wymienionymi wcześniej dodatkami: G0Z dla Smaru Maszynowego 2 wynosił 529 [N/mm2], a dla innych składów dodatków wprowadzonych do smaru zawierał się w przedziale 900–1736 [N/mm2]. W celu potwierdzenia zjawiska redukcji tlenku miedzi do miedzi metalicznej wykonano badania powierzchniowe i wgłębne z użyciem spektrometrii AES. Wyniki analiz potwierdziły występowanie w warstwie powierzchniowej i warstwach głębiej zlokalizowanych miedzi metalicznej. Obecność warstewki metalicznej miedzi na ścieżce kontaktu spełniającej rolę smaru stałego skutkowała zwiększeniem odporności na zatarcie Ft trzy-, a nawet czterokrotnie w stosunku do tego samego wskaźnika dla Smaru Maszynowego 2.

EN

The anti-seizing properties of Machine Grease 2 are too poor to ensure the proper lubrication of rolling bearings. This is confirmed by research publications and the results of the author's tests carried out using the four-ball EP tester. In order to enhance the anti-seizing properties of Machine Grease 2, a mixture of copper oxide, glycerine, and ethyl alcohol was introduced into its volume. The aim of the tests was to find out if, under high pressures, variable stresses and short-duration temperatures in the contact region cause the copper oxide to be reduced to metallic copper functioning as grease. The tests in the four-ball EP tester were carried out in three consecutive series, each lasting 60 seconds. The pressure remained constant and amounted to 1472 N. After the tests, the limit of the seizure load G0Z was calculated. Index G0Z was found to be considerably higher for lubricants containing the above additives, amounting to 529 [N/mm2] and 900–1736 [N/mm2] for Machine Grease 2 and lubricating compositions containing the mixture of copper oxide, glycerine and ethyl alcohol, respectively. Due to the presence a metallic copper film on the contact path, seizure resistance Pt increased three to even four times in comparison with this index for Machine Grease 2.

4

Auger/AES surface film measurements on AISI 316L biomaterial after magnetoelectropolishing

Hryniewicz T., Rokosz K., Micheli V.

Pomiary Automatyka Kontrola

|

2011

|

R. 57, nr 6

609-614

EN

Auger Electron Spectroscopy (AES) was used to study the elemental composition of surface film formed on AISI 316L biomaterial after its magnetoelectropolishing (MEP) under varied conditions of the magnetic field intensity and the process current density applied. The results of the analyses are compared with those obtained on the samples after a conventional electropolishing (EP) under two different current densities. Changes in general elements' contents of the steel surface film, concerning Fe, O, Cr, and Ni, after EP and MEP processes, have been analyzed. The studies allowed to find out MEP parameters at which the important components/elements of the surface film reach maximum (Cr) and/or minimum (Ni) values. It appears the AES results, mainly with higher amounts of Cr and lower Ni, obtained on 316L biomaterial samples after MEP under selected parameters, are more advantageous than the ones after EP. That way the AES measurements results allowed to indicate the MEP process to be more advantageous for AISI 316L biomaterial treatment.

PL

Spektroskopia elektronów Augera (AES) posłużyła do zbadania składu warstwy wierzchniej (WW) stali AISI 316L jako biomateriału, po magnetoelektropolerowaniu (MEP) przy różnych warunkach natężenia pola magnetycznego i gęstości prądu. Wyniki analiz porównano z wynikami AES uzyskanymi na próbkach stali po konwencjonalnym elektropolerowaniu (EP) przy dwu gęstościach prądu. Analizie poddano zmiany składu chemicznego WW stali, głównie Fe, O, Cr, i Ni, po EP i MEP. Badania pozwoliły na określenie maksymalnych wartości Cr i minimalnych wartości Ni po EP i MEP przy wybranych parametrach. Wyniki pomiarów AES pozwoliły na określenie warunków MEP, przy których skład WW jest najbardziej korzystny, ze względu na wzrost zawartości Cr i zmniejszenie Ni. Wykazano, że proces MEP znacznie korzystniej niż EP wpływa na uzyskanie oczekiwanego stanu WW stali 316L jako biomateriału.

5

Profilowanie składu chemicznego tlenkowych warstw pasywacyjnych metodą spektromikroskopii elektronów Augera

Domanowska A., Klimasek A., Lisiecka E., Bidziński P., Adamowicz B., Szewczenko J., Taube A., Korwin-Mikke K., Gierałtowska S, Żywicki J.

Elektronika : konstrukcje, technologie, zastosowania

|

2011

|

Vol. 52, nr 9

63-66

PL

Zbadano rozkład zawartości pierwiastków w nanowarstwach pasywacyjnych metodą spektromikroskopii elektronów Augera w funkcji czasu trawienia jonowego (Ar⁺): (i) na powierzchni stali nierdzewnej 316L (O i Cr) oraz (ii) w struklurze HfO₂/SiO₂/SiC zawierającej buforową nanowarstwę SiO₂(Hf i Si) Do analizy widm AES wykorzystano opracowaną procedurę numeryczną, która realizuje odejmowanie tła widma oraz dekompozycję - na bazie algorytmu ewolucyjnego - nakładających się złożonych linii pierwiastków, w badanych przypadkach odpowiednio: O KLL i Cr LMM oraz Hf MNN i Si KLL Na tej podstawie wyznaczono grubość warstw tlenkowych na ok. 5-6 nm.

EN

Element content distribution in passivation nanofilms was examined using Auger electron spectromicroscopy (AES) versus ion sputtering time (Ar⁺): (i) at the 316L stainlees steel surface (O and Cr) and (ii) in the HfO₂/SiO₂/SiC structure containing SiO₂ buffer nanolayer (Hf and Si). Analysis of AES spectra was performed using an elaborated numerical procedure, which realizes the spectrum background subtraction and decomposition - using an evolutionary algorithm - of the overlapping lines in the examined cases of O KLL and Cr LMM as well as Hf MNN and Si KLL, respectively On this basis the passivation layer thickness was determined as about 5...6 nm.

6

Porównanie efektów borowania laserowego i dyfuzyjnego elementów z żeliwa sferoidalnego z wykorzystaniem spektroskopii elektronów Auger

Paczkowska M., Waligóra W.

Inżynieria Materiałowa

|

2010

|

Vol. 31, nr 1

30-33

PL

W artykule zaprezentowano wyniki badań dotyczących budowy warstw powierzchniowych otrzymanych dwiema metodami, umożliwiającymi wprowadzenie boru. Porównano efekty obróbki dyfuzyjnej przeprowadzonej w procesie borowania gazowego z efektami obróbki laserowej zrealizowanej za pomocą lasera molekularnego. Materiał do badań stanowiło żeliwo sferoidalne EN GJS-500-7 o osnowie ferrytyczno-perlitycznej. W obu naborowanych warstwach stwierdzono występowanie borków żelaza (w postaci gruboiglastej po obróbce dyfuzyjnej i w postaci drobnych, wielościennych wydzieleń po obróbce laserowej). Z wykonanych pomiarów metodą spektroskopii elektronów Auger wynika, iż za pomocą borowania dyfuzyjnego i laserowego możliwe jest uzyskanie podobnego średniego poziomu stężenia boru przy powierzchni. Średnia mikrotwardość obu stref przy powierzchni jest również porównywalna i wynosi ok. 1200 HV0,1. Jednakże charakter zmian stężenia boru i mikrotwardości dla obu warstw jest inny. W przeciwieństwie do warstwy przetopionej stężenie boru i mikrotwardość w warstwie dyfuzyjnej charakteryzuje się znacznym rozrzutem wyników. Można spodziewać się, że występowanie po obróbce laserowej na prze- kroju strefy naborowanej korzystnych zmian stężenia boru i mikrotwardości, a także zahartowanego podłoża, pozwoli uzyskać lepszą odporność na zużycie tak obrobionych elementów niż elementów po obróbce dyfuzyjnej.

EN

In this paper research results of surface layer structure obtained with two kinds of methods which makes possible implementing boron were presented. Diffusive treatment effects carried out in gas process with laser treatment effects carried out with molecular laser were compared. EN GJS-500-7 nodular iron with ferrite-pearlite matrix was selected as a test material. In both cases boride irons were present (as coarse-grained needle-like after diffusive boronizing - Fig. 1, 2 and as a fine with polyhedral shape after laser boronizing - Fig. 3, 4). Comparable level of boron amount near the surface is possible to achieve by diffusive and laser boronizing as Auger electron spectroscopy research showed (Fig. 5). Average microhardness of both surface layer is also comparable (approx. 1200 HV0,1) - Fig. 7, 8. However the character of boron distribution as well as microhardness distribution for those cases is different entirely. As opposite to laser layer, diffusive layer is characterize by high scatter of boron amount (Fig. 5, 6) and microhardness values (Fig. 7). Surface layer created by laser boronizing is expected to have better wear resistance than surface layer created by diffusive boronizing because of presence of better boron amount and microhardness distributions with hardened base material under boronized zone. Hence laser treatment of machine elements seems to be good alternative for diffusive treatment.

7

The preparation of surface layer of non-alloyed steel to cooperation with lubricating medium

Wojciechowski Ł., Nosal S.

Journal of KONES

|

2009

|

Vol. 16, No. 1

533-540

EN

This paper discusses the influence of cold working to energy conditions of the surface layer of steel 15; it is evaluated with the use of free surface energy calculated (with polar-dispersive method) on the basis of wetting angle measurements. The samples subjected to such working method were also subjected to scuffing resistance tests performed on the pair of counter-samples made of steel 45. In the paper procedure of scuffing was described. Moreover, the methods of results evaluation were put. The tests were carried out in lubricating conditions of different mechanisms of interaction with the lubricated surface. They found out that the free surface energy increase influenced the scuffing resistance decrease for the pairs lubricated with surface non-active substances. However, the resistance increased for the pair lubricated with substances reacting chemically with the surface. In the paper example of test results, average valves of free surface energy were presented. The obtained tests results were verified by the comparison with the results of the experiment where the surface layer energy conditions were evaluated with the use of Auger electron spectroscopy. Changes with coldplastic work to the surface layer can prepare it to co-operation with active lubricants and thus increase its adhesive scuffing resistance.

8

Określenie właściwości smarnych oleju napędowego z hydrokrakingu w funkcji zawartości wybranych estrów CHO - Cz. 2

Korycki J., Kajdas Cz., Frydrych J., Słowiński G., Pisarek M.

Tribologia

|

2008

|

nr 2

257-276

PL

W Cz. 1 badanego obszaru tematycznego omówiono wyniki badań wstępnych - metodycznych. W niniejszej pracy przedstawiono szczegółowe wyniki badań właściwości smarnych dwóch estrowych dodatków CHO (węgiel, wodór i tlen): butynianu metylu, dekanianu metylu. Ocenę właściwości smarnych w funkcji stężenia dodatków, prowadzono w bazowym oleju napędowym z hydrokrakingu o zawartości siarki poniżej 5 ppm. Badania te wykonano dla próbek strumieni surowcowych różnych producentów paliw i cieczy wzorcowej - n-heksadekanu. Próbki po procesie tarcia w specjalnej komorze myto i suszono w azocie. Procedurę tę opracowano i wdrożono w IPiEO by ograniczyć utlenianie i inne procesy na powierzchni tarcia. Następnie wybrane fragmenty powierzchni tarcia badano metodami instrumentalnymi. Badania AFM z rozdzielczością poniżej 1nm pozwoliły na ocenę topologii powierzchni po procesie tarcia oraz określenie zakresu zmienności grubości tworzonej warstwy tribofilmu. Postawiono hipotezę, że utworzony tribofilm jest zbudowany z polimerów tarcia. Podjęto próbę potwierdzenia postawionej hipotezy, poprzez oznaczenie składu fragmentów powierzchni tarcia za pomocą innych adekwatnych badań instrumentalnych (AES, XPS). Wpływ tego rodzaju dodatków na strumienie i/lub frakcje paliw węglowodorowych nie jest jeszcze dokładnie poznany. Wynika to m.in. z faktu, że tego rodzaju produkty są dopiero w trakcie opracowywania i atestacji technicznej i ekologicznej. Obszerne badania w tym obszarze tematycznym są prowadzone w Instytucie Paliw i Energii Odnawialnej.

EN

In the article introduced research was presented results of the lubrication properties of selected additives CHO (carbon, hydrogen and oxygen) in hydrocracked or hydrotreated base feel fuels, contain- ing sulphur below 5 ppm. Samples after the friction process in the special chamber were washed and dried in nitrogen. This procedure was worked out and initiated in IPiEO to limit the oxygenation and other processes on the friction surface. Then chosen fragments of friction surfaces were investigated with instrumental methods. Research using AFM apparatus with the resolution below 1 nm allowed estimating surface topology after the friction process and the qualification of the range of the variability of the created layer thickness of friction polymers. By means of other adequate instrumental analytical methods the author investigated the composition of selected friction surface sites. Base fuels of two producers n-hexadecane were used as solvents to test the effect of two esters at different treatment the rates. The hydrocracking process permits the production of base fuels meeting constantly increasing ecological requirements. The influence of such CHO ester type additives on streams and/or fractions of hydrocarbons fuels is not as wide of research on this subject has being performed in the Institute of Fuels and the Renewable Energy.

9

Specular and diffuse X-ray reflectivity study of surfactant mediated Co/Cu multilayers

Marszałek M., Kąc M., Krupiński M., Polit A., Zabila Y.

Materials Science Poland

|

2008

|

Vol. 26, No. 3

735--741

EN

The application of X-ray techniques for studies of the interface structure of Co/Cu multilayers has been presented with a pre-deposited ultrathin film of Bi and Pb. The [Co(1 nm)/Cu(2 nm)] multilayers were thermally evaporated at very low deposition rates with a small amount of Bi and Pb surfactant (about 0.2 ML) introduced at each Cu layer. The structure of Co/Cu multilayers with added surfactant has been studied using low-angle specular and nonspecular X-ray reflectivity. In all studied specimens, the off-specular reflectivity replicates some of the features of specular reflectivity. The presence in diffuse spectra of a Bragg peak due to coherent scattering, as well as visible finite thickness clearly indicates a high degree of conformality and interface roughness replication in the surfactant mediated Co/Cu multilayers. X-ray reflectivity as well as X-ray diffuse scattering measurements showed a distinct variation in the structure of the multilayers with introduction of surfactant which leads to well-ordered periodic structures with small roughness.

10

Spektroskopia elektronów Augera w zaawansowanej pracowni fizycznej

Greczyło T., Mazur P., Dębowska E.

Aparatura Badawcza i Dydaktyczna

|

2008

|

T. 13, nr 1

35-44

PL

Artykuł opisuje doświadczenie studenckie - spektroskopię elektronów Augera (AES) z zastosowaniem analizatora z polem hamującym (RFA) - realizowane w II Pracowni fizycznej Instytutu Fizyki Doświadczalnej Uniwersytetu Wrocławskiego. Autorzy prezentują stanowisko doświadczalne oraz ilustrują jego działanie przykładowymi wynikami eksperymentalnymi. Dyskutowane są także wady i zalety stanowiska pomiarowego oraz proponowanych zadań doświadczalnych.

EN

This paper presents AES - Auger Electron Spectroscopy with RFA - Retarding Field Analyzer designed for an advanced physics experiment to be carried out in Physics Laboratory II at the Institute of Experimental Physics, Wrocław University. The authors discuss the process of setting up the experiment and the results of measurements obtained within. Advantages and disadvantages of the apparatus are discussed along with descriptions of possible didactical uses.

11

Studies of chemical composition and response of the SnO2 based sensor structure to dry and humid synthetic air

Adamowicz B., Izydorczyk W., Klimasek A., Waczyński K., Uljanow J., Jakubik W., Żywicki J.

Elektronika : konstrukcje, technologie, zastosowania

|

2006

|

Vol. 47, nr 12

5-6

EN

The measurements of the resistance response to synthetic air of the SnO₂ thin film based sensor structures were carried out. The sensing SnO₂ films were deposited on alundum substrates in the rheotaxial growth and thermal oxidation (RGTO) process. The sensor responses were registered under dry and humid airflow during structure heating and cooling (within the temperature range from 20°C to 400°C). The maximum sensor sensitivity to O₂ exposition was registered at a temperature of about 275°C. The temperature reversibility of the studied sensor response was compared with that of a commercial SnO₂ thick film Taguchi sensor. In order to understand the relationship between the sensing and chemical properties of SnO₂ films, the in-depth chemical composition profiles were investigated using the scanning Auger microprobe equipped with an Ar⁺ ion sputtering system.

PL

Zaprezentowano wyniki pomiarów rezystancji cienkich warstw sensorycznych SnO₂ otrzymanych metodą reotaksjalnego wzrostu i termicznego utleniania (RGTO). Pokazano, że wytworzone warstwy są czułe na tlen zawarty w syntetycznym powietrzu. Zarejestrowano odpowiedź sensora na suche i wilgotne syntetyczne powietrze podczas wygrzewania i ochładzania próbki (w zakresie temperatur od 20 do 400°C). Sensor wykazywał maksimum czułości na tlen zawarty w syntetycznym powietrzu w temperaturze około 275°C. Porównano temperaturową zależność odpowiedzi (przy grzaniu i chłodzeniu) badanego sensora z komercyjnym sensorem Taguchi na bazie grubych warstw SnO₂. W celu określenia zależności między właściwościami sensorowymi a składem chemicznym próbki, zbadano głębokościowe profile składu chemicznego za pomocą skaningowego mikroanalizatora elektronów Augera z systemem bombardowania jonami Ar⁺.

12

Zastosowanie spektroskopii elektronów Augera do oceny składu chemicznego warstwy wierzchniej elementów maszyn

Waligóra W.

Zeszyty Naukowe Politechniki Poznańskiej. Maszyny Robocze i Transport

|

2004

|

Nr 57

213-218

PL

Spektroskopia elektronów Augera umożliwia jakościową i ilościową analizę składu chemicznego, uwzględniającą wszystkie pierwiastki (oprócz wodoru i helu) w bardzo małych obszarach. W artykule przedstawiono przykładowe wyniki badań warstwy wierzchniej elementów maszyn uzyskane tą metodą badawczą.

EN

Auger Electron Spectroscopy enables qualitative and quantitative analysis of chemical constitution in a very small area and makes possible to take into account all chemical elements (except hydrogen and helium). The paper presents an example results of chemical constitution of machine elements surface layer carried out by means of Auger Electron Spectroscopy.

13

Metody badania powierzchni cd.

Sarbak Z.

LAB Laboratoria, Aparatura, Badania

|

2003

|

R. 8, nr 2

13-16

14

Comparative studies of surface composition in polycrystalline and nanocrystalline LaNi4.2Al0.8 alloys.

Smardz L., Jurczyk M., Smardz K., Nowak M.

Inżynieria Materiałowa

|

2001

|

R. XXII, nr 5

854-856

EN

The surface chemical compositions of nanocrystalline LaNi4.2Al0.8 alloys was studied by Auger electron spectroscopy and compared to that of a polycrystalline sample. Results showed that the surface segregation of La atoms in the mechanically alloyed nanocrystalline LaNi4.2Al0.8 alloy is stronger compared to that of polycrystalline powders from arc-melted ingots. On the other hand, the level of oxygen impurities trapped in the mechanically alloyed powder during the processing is practically the same as in the arc-melted ingots. Small amounts of Fe impurities, which strongly segregate to the surface, could be responsible for the observed a little lower hydrogen storage capacity of the MA nanocrystalline LaNi4.2Al0.8 alloy compared to that of polycrystalline samples.

15

Kontrola przygotowania warstwy pośredniej katalizatora na bazie folii żaroodpornej za pomocą spektroskopii elektronów Augera.

Tylus W., Kucharczyk B., Godowski P.J.

Inżynieria Materiałowa

|

1998

|

R. XIX, nr 1

28-31

PL

Zastosowano mikroskopię elektronową oraz spektroskopię elektronów Augera do kontroli laboratoryjnego wytwarzania warstwy pośredniej katalizatora na bazie nośnika metalicznego. Otrzymany metodą spektroskopii elektronów Augera skład powierzchniowy został skorelowany z budową warstwy pośredniej, określoną z obserwacji mikroskopowych. Omówiono wpływ preparatyki nanoszenia warstwy na jej przyleganie do podłoża.

EN

Scanning electron microscopy and Auger electron spectroscopy were applied for control laboratory production of the intermediate layer of catalyst on the basis of the metallic support. Surface composition, obtained by Auger electron spectroscopy, was correlated with external structure of the layer determinated by microscopy observations. Effect of practical coating on the adhesion to the base foil was discussed.

16

Characterization of water atomised AlSi6 powders.

Hertl B., Kosec L., Vojvodic Gvardjancic J.

Inżynieria Materiałowa

|

1998

|

R. XIX, nr 4

1195-1198

EN

The water atomisation technique has been used to produce rapidly solidified AlSi6 powders. We were interested how thickness and type of the oxide layers depend on the cooling rate and on the size range of particles. The microstructure after different cooling rate was observed. The thickness of the oxide layer was evaluated by Auger Electron Spectroscopy (AES). The type of the oxide was determined by X-Ray Diffraction method (XRD). Scanning Electron Microscopy (SEM) was used for the microstructure observation.