In the early 1990s, the first questions began to arise about the legitimacy of large-scale projects, made on a grand scale for sports events, lasting only a short period. Doubts were not only raised about the organizers’ budgets and the debts often left behind, but also about the impact of these projects on the environment and society. During this time, the word ‘legacy‘ also appeared - in academic discourse, defining the remnants of these competitions. The two most recent editions of the Summer Olympics in Europe were analysed, which did not differ in scale, but due to being played over a longer interval, differed in the awareness of the organizers and the knowledge of how to plan projects more sustainably. The purpose of this work is to demonstrate that the design of Olympic venues in the context of the idea of an Olympic legacy should take into account elements of a strategy for the duration of these venues over time. It is only over a longer period of time that one can assess whether these original assumptions were correct, and the region gained valuable spaces for recreation, or whether they led to the creation of costly unfunctional sports facilities.
PL
Na początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku, wraz z rozpowszechnieniem się idei projektowania zrównoważonego, zaczęły się pojawiać pierwsze pytania o zasadność wielkich inwestycji realizowanych na potrzeby jednorazowych wydarzeń sportowych. Wątpliwości budziło nie tylko zaangażowanie olbrzymich środków finansowych - a nierzadko również pozostawiane długi, ale także wpływ tych inwestycji na miejskie ekosystemy. Tak zrodziła się idea dziedzictwa olimpijskiego, zgodnie z którą inwestycje realizowane na potrzeby igrzysk olimpijskich powinny wpływać pozytywnie na rozwój miast-organizatorów igrzysk. Artykuł przedstawia analizę porównawczą dwóch skrajnie odmiennych strategii implementacji idei dziedzictwa olimpijskiego na gruncie europejskim, na przykładzie letnich igrzysk w Atenach (2004) i Londynie (2012). Celem pracy jest zwrócenie uwagi na trudności mogące zniweczyć nawet najbardziej ambitne plany organizatorów igrzysk oraz rolę, jaką w kształtowaniu dziedzictwa olimpijskiego i integracji wielkich planów inwestycyjnych z harmonijnym rozwojem ośrodków miejskich pełni strategia trwania wielkoskalowych obiektów w dłuższej perspektywie czasowej.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.