Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Comparison of the “golden mean” in the philosophy of Aristotle and Confucius

Wei Xia, Wang Jinzhong

Zeszyty Naukowe Politechniki Poznańskiej. Architektura, Urbanistyka, Architektura Wnętrz

|

2022

|

Z. 8

169--176

EN

Aristotle (384-322 BC) was a Greek philosopher and a leading philosophical thinker of the classical period in ancient Greece whose philosophical ideas have had a profound influence on almost all forms of theoretical systems of knowledge in the West, and which remain the subject of contemporary philosophical discussion to this day [Wikipedia 2022a]. Confucius (551-479 BCE) was a Chinese philosopher, poet, and statesman of the Spring and Autumn Period, traditionally considered the paragon of Chinese sages, whose teachings and philosophy underpin East Asian culture and society and remain influential in China and East Asia today [Wikipedia 2022b; You, Rud, Hu 2018]. The ethics of Aristotle and Confucius both had the idea of the “golden mean”, and they both considered the “golden mean” (“middle way”) as a very important virtue. It is unusual that two philosophers, who did not intersect at all in the East and the West of the world, produced similar philosophical theories in almost the same period. Aristotle’s and Confucius’ doctrine of the middle ground is a product of history, which has profoundly influenced traditional culture and philosophical thinking in both China and the West, and has become a principle of conduct and a guide for behavior respected by many thinkers. This paper attempts to explore the similarities and differences between the “golden mean” of Aristotle and Confucius from a comparative perspective, and to grasp the meaning of “golden mean” through the comparison of the two. This is not only a reconceptualization of the history of Chinese and Western philosophical thought and a re-examination of traditional Chinese culture, but also a new philosophical inspiration for people in modern life.

PL

Arystoteles (384-322 p.n.e.) był greckim filozofem i wiodącym myślicielem, którego koncepcje filozoficzne wywarły znaczący wpływ na niemal wszystkie formy systemów teoretycznych wiedzy na Zachodzie i pozostają przedmiotem współczesnych filozoficznych dyskusji do dziś [Wikipedia 2022a]. Konfucjusz (551-479 p.n.e.) był chińskim filozofem, poetą i politykiem Okresu Wiosen i Jesieni, tradycyjnie uznawanym za ideał chińskiego mędrca, którego nauczanie i filozofia leżą u podstaw kultury i społeczeństwa Azji Wschodniej oraz pozostają wpływowe w Chinach i Azji Wschodniej do dziś [Wikipedia 2022b; You, Rud, Hu 2018]. W etyce zarówno Arystotelesa, jak i Konfucjusza pojawiła się koncepcja „złotego środka” („złotego środka drogi”), który uznano za bardzo istotną cnotę. To niezwykłe, że dwaj filozofowie, którzy nie mieli żadnej styczności na Wschodzie i Zachodzie, opracowali podobne teorie w niemal tym samym okresie. Doktryny Arystotelesa i Konfucjusza to wytwory historii, która istotnie wpłynęła na kulturę tradycyjną i myślenie filozoficzne zarówno w Chinach, jak i na Zachodzie i stała się zasadą postępowania oraz wytyczną zachowania poważaną przez wielu myślicieli. Niniejsza publikacja próbuje eksplorować podobieństwa i różnice między „złotym środkiem” Arystotelesa i Konfucjusza z perspektywy porównawczej oraz uchwycić jego znaczenie przez porównanie obu teorii. Jest to nie tylko rekonceptualizacja chińskiej i zachodniej historii myśli filozoficznej, rewizja tradycyjnej kultury chińskiej, lecz także nowa inspiracja filozoficzna dla współcześnie żyjących.

2

Is the Galilean law of free fall an a priori truth?

Bigaj Tomasz

Postępy Fizyki

|

2022

|

T. 73, z. 1

21--23

PL

W niniejszym artykule omawiam znany argument a priori Galileusza przeciwko Arystotelesowskiemu prawu spadku swobodnego, przedstawiając go w uwspółcześnionej matematycznej postaci. Pokazuję, że argument ten nie dowodzi, iż tempo spadku swobodnego jest stałe dla wszystkich ciał, chyba że założymy, że jest ono funkcją jednego addytywnego parametru. Jednakże jest całkowicie możliwe, że tempo spadku będzie dane w postaci stosunku dwóch addytywnych parametrów. W takim wypadku argument upada.

EN

In this short note I discuss Galileo’s well-known a priori argument against Aristotle’s law of free fall, presented In a modern mathematical version. I show that the argument does not prove that the rate of fall should be constant for All bodies, unless we presuppose that the rate of fall is a function of one additive parameter. However, it is perfectly possibile that the rate of fall will be given in the form of the ratio of two additive parameters, in which case the argument does not go through.

3

An analysis of the axiology of education for security

Świniarski Janusz, Warchał Arnold

Studia Bezpieczeństwa Narodowego

|

2019

|

R. 9, Nr 15

33--58

EN

In the article, authors semantically analyze the expressive norms of “value” in respect to the axiological concepts of happiness, beauty and security, embedding modern “education for security” in the tradition of Aristotle’s study of the necessary, useful and beautiful things. The attention is then turned to the resulting military and pacifist entanglements of such education. In following deliberation, there is a reference to the recognition by Stefan Kunowski of the three systems of being, and the three philosophies of education, evolving namely around the following values: Christian - rooted in Love, socialist – rooted in Struggle, and liberal - rooted in Freedom. Through a critical re-evaluation of these philosophes and systems, one can notice that they point to the fourth system implied in the philosophy of security. It is a system of contemporary “education for security” based on custody, care and control, and, control over oneself and others. In resulting final part of the article, authors outline the paradigm of this modern education for security, and place it in respect to both, the universal axiological value plain, and the four pillars of the Delors Report entitled “Education has a hidden force in it”. The pillars recommended by this Report are general and refer to: knowledge, cooperation, and acting, as well as, being. According to the authors, the implementation of education resting on these pillars is intentional and creative, of the equally, the cognitive civilization (the civilization of rational people), and the enlightened - one that is secure.

PL

Po semantycznej analizie znaczenia nazwy wartość i jej ukonkretnieniu w aksjologicznym pojęciu szczęścia, piękna i bezpieczeństwa autorzy osadzają nowoczesną edukację na rzecz bezpieczeństwa w nauce Arystotelesa o rzeczach koniecznych, pożytecznych i pięknych. Następnie rozważają wynikające z tych rzeczy uwikłania militarne i pacyfistyczne tej edukacji. W rozważaniach tych przywołują rozpoznanie Stefana Kunowskiego o istnieniu trzech systemów i trzech filozofii wychowania, a mianowicie: chrześcijańskiego osadzonego na Miłości, socjalistycznego na Walce i liberalnego na Wolności. Przez krytyczne przewartościowanie tych systemów i filozofii wskazują na czwarty system implikowany z filozofii bezpieczeństwa. Jest to system nowoczesnej edukacji na rzecz bezpieczeństwa osadzony na pieczy, trosce i kontroli oraz panowaniu nad samym sobą i innymi. W końcowej części artykułu autorzy starają się zarysować paradygmat tej nowoczesnej edukacji na rzecz bezpieczeństwa i osadzają go zarówno na uniwersalnych wartościach aksjologicznych, jak i czterech filarach Raportu Jaques’a Delors’a zatytułowanego Edukacja: jest w niej ukryty skarb. Są to takie rekomendowane przez ten Raport filary jak: wiedza, współdziałanie i działanie oraz bycie. Zdaniem autorów realizacja edukacji wspartej na tych filarach intencjonalnie sposobi zarówno do cywilizacji kognitywnej (cywilizacji ludzi myślących), jak i na rzecz bezpieczeństwa oświeconego.

4

Elektryczność w cywilizacjach starożytnych?

Ulmer A.

Maszyny Elektryczne : zeszyty problemowe

|

2017

|

Nr 4 (116)

39--46

PL

Artykuł jest próbą zademonstrowania rozumienia fenomenu elektryczności w cywilizacjach starożytnych. Uwypuklono aspekt religijnego wytłumaczenia tego zjawiska, co wynika z faktu, że w społeczeństwach przedindustrialnych nie istniała nauka w obecnym rozumienia tego słowa. Zaakcentowany został wkład greckich filozofów z różnych szkół w racjonalne zrozumienie elektryczności. Artykuł jest tekstem o charakterze przyczynkarskim. Przedstawia temat z punktu widzenia nauki antropologii.

EN

The paper constitutes [is / represents] an attempt to describe the understanding of electrical phenomenae in antiquity. The emphasis is put onto the religious mode of grasping these phenomenae in a pre-industrial society, which is presumed to be due to the non-existence of a discipline such as science of today. Against this background the merits - usually attributed to Greek philosophers [of nature ] who were the first scholars capable to provide the explanation of electricity in rational terms - are duly acknowledged and underlined. The exposition in this paper offers a contribution which tries to take advantage from mutually cross-fertilizing perspectives of cultural anthropology and history of science.

5

Enchiridium ethicum Jana Jonstona a podręczniki etyki Arystotelesa i Bartłomieja Keckermanna - podobieństwa i różnice

Matuszewski A.

Kwartalnik Historii Nauki i Techniki

|

2006

|

R. 51, nr 3/4

243-250

6

Koncepcje wojny i pokoju w filozofii Arystotelesa

Mendrala Z.

Zeszyty Naukowe AON

|

1998

|

nr 4(33)

287-295

EN

The article is a presentation of Aristotle’s philosophy and his viewpoints on the essence and sources of wars. A division of wars and also opinions concerning the army and societies education have been presented. In the part of the article dealing with Aristotle’s life and output, his dualism and moderation doctrine have been stressed. Due to an immediate connection with the matters of war, the viewpoints concerning the state and politics have been discussed. The part entitled The Essence of Wars includes viewpoints treating war as an immanent feature of human societies and a specific understanding of war as a measure to gain peace (good because of other good). It is worth paying attention in the war division to a specific understanding of fair and unfair wars. In the final part of the article, there have been described postulates concerning preparing an army and the ways to prepare a citizen to defence. The conclusion includes a general evaluation and suggestion to use some ideas e.g. education to live in peace.