Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Plant Ornaments in The Architectural Details of Art Nouveau Townhouses And Villas in Sopot

Szumigała Paweł Piotr, Szumigała Karolina Olenia

Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych

|

2022

|

T.18, nr 2

55--69

EN

The article presents issues related to the use of floral ornaments in decorations and in detail of Art Nouveau tenement houses in Sopot. The research covered 2 and 3 storey buildings – 14 tenement houses and 4 villas. The research was aimed at isolating the characteristic and most commonly used plant motifs and fragments of the façade on which these motifs appeared. Comparisons of floral motifs and architectural details in iconographic form and in the form of tabular lists are presented. The results of the research indicate that the most frequently used characteristic plant motifs in Sopot are: the dominant acanthus, then field poppy and a group of three plants – water lily, nasturtium and sunflower. Privileged in this respect fragments of the façade are: the zone under the windows and doors (joinery and glazing) and the next in the order of occurrence of plant ornaments are frames and glazing of windows (stained glass).

PL

W artykule przedstawiono zagadnienia związane z wykorzystaniem ornamentów roślinnych w dekoracjach oraz w detalu secesyjnych kamienic w Sopocie. Badaniami objęto 2 i 3 kondygnacyjne obiekty – 14 kamienic i 4 wille. Badania miały na celu wyodrębnienie charakterystycznych i najczęściej stosowanych motywów roślinnych oraz fragmentów elewacji, na których te motywy występowały. Zaprezentowano porównania motywów roślinnych i detali architektonicznych w formie ikonograficznej oraz w postaci zestawień tabelarycznych. Wynik badań wskazują, że najczęściej stosowane w obiektach Sopotu charakterystyczne motywy roślinne to: dominujący akant, następnie mak polny oraz grupa trzech roślin – nenufar, nasturcja i słonecznik. Uprzywilejowanymi pod tym względem fragmentami elewacji są: strefa pod oknami oraz drzwi (stolarka i oszklenia) a następnymi w kolejności występowania ornamentów roślinnych są ramy i przeszklenia okien (witraże).

2

Figurative originality of the building of the Japanese Middle School In Qingdao in the modern world heritage of Art Nouveau

Shuan Li, Remizova Olena, Tovbych Valerii, Kashchenko Oleksandr, Korovkina Anna

Wiadomości Konserwatorskie

|

2021

|

Nr 65

180--190

EN

This paper presents an analysis of the specifics of the transformation of a style while accounting for its point of origin. Using the example of Northern National Romanticism, it is shown how this style manifested itself in St. Petersburg, Kharkov and Qingdao. The main features of this style were massive forms, the dominance of gray color, using of natural stone and rough decor, a variety of finishing materials. On the example North National Romanticist buildings in China, it was demonstrated how Chinese architectural traditions were layered on the European style. The history of construction and the features of the Japanese Middle School were described in detail, as an illustrative example of mixing different traditions.

PL

W artykule przeanalizowano specyfikę transformacji stylu, biorąc pod uwagę obszar, z którego on się wywodzi. Na przykładzie północnego narodowego romantyzmu pokazano, jak ten styl przejawiał się w Petersburgu, Charkowie i Qingdao. Głównymi cechami tego stylu były masywne formy, dominacja szarości, wykorzystanie naturalnego kamienia i surowych dekoracji oraz różnorodność materiałów wykończeniowych. Na przykładzie obiektów północnego romantyzmu narodowego w Chinach pokazano, jak chińskie tradycje architektoniczne nakładały się na styl europejski. Szczegółowo opisano historię budownictwa i cechy Japońskiego Gimnazjum jako przykład ilustrujący przenikanie się różnych tradycji.

3

Plant ornaments in the architectural detail of Art Nouveau tenement houses and villas of Jeżyce and Łazarz in Poznań

Szumigała Paweł Piotr, Tomczak Przemysław, Szumigała Karolina

Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych

|

2021

|

T. 17, nr 3

91--107

EN

The article presents the issues related to the use of plant ornaments in decorations and details of Art Nouveau tenement houses in Poznań. Elements of decoration and detail of selected examples of Art Nouveau buildings were discussed in terms of the most frequently used plant prototypes.

PL

W artykule przedstawiono zagadnienia związane z wykorzystaniem ornamentów roślinnych w dekoracjach i detalach secesyjnych kamienic Poznania. Omówiono elementy dekoracji i detalu wybranych przykładów budowli secesyj-nych pod kątem najczęściej stosowanych prototypów roślin.

4

Stylistic evolution of Volhynia temple architecture in XIX – early XX centuries

Rychkov Petro

Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych

|

2015

|

T. 11, nr 1

92--115

EN

An attempt to retrace the main trends in the temple architecture in Volhynia province within the Russian Empire was made in the article. This period was generally characterized by a gradual strengthening of the Russian Orthodox Church and the expulsion of two other Christian denominations: Byzantine-rite Catholic (Uniat) and Roman Catholic. Against this background, in church architecture can be traced the various stylistic currents, based on different artistic paradigms: Classicism (the first third of the 19th century), Romanticism, Gothic, Byzantinism, Neo-Russian Historicism, Art Nouveau, as well as their morphological interferences.

RU

В статье предпринята попытка проследить основные направления развития храмовой архитектуры на территории Волынской губернии в составе Российской империи. Этот период в целом характеризувався постепенным усилением Русской Православной Церкви и вытеснением двух других христианских конфессий: греко-католической (униатской) и римско-католической. На этом фоне в церковной архитектуре прослеживаются стилистические течения, основанные на различных творческих парадигмах: классицизма (первая треть XIX века), романтизма, неоготики, византийского стиля, неорусского историзма, модерна, а также их морфологических взаимовлияний.

5

Bolesławiecka garncarnia artystyczna Kurta Randhahna – zapomniany epizod z okresu secesji

Bober-Tubaj A.

Szkło i Ceramika

|

2015

|

R. 66, nr 6

13--17

PL

Kurt Randhahn, wykładowca w bolesławieckiej Zawodowej Szkole Ceramicznej, w latach 1899–1906 kierował również garncarnią artystyczną w Bolesławcu. Wyróżniała się ona eleganckim i ekskluzywnym asortymentem wyrobów (wazony, dzbany, miseczki, prace figuralne), które zdobione były szkliwami zaciekowymi, matowymi, półmatowymi, tzw. alabastrowymi, lustrami i nowoczesnymi malaturami. Prace powstawały według projektów rzeźbiarzy berlińskich: Arthura Lewina-Funcke, Konstantina Starka, Augusta Gaula i Carla Storka oraz artystów bolesławieckich: Ernsta Heineckego i Hermanna Knauera. Ceramika Randhahna była wysoko oceniana przez krytyków i otrzymywała wiele nagród, m.in.: dyplom honorowy na I Międzynarodowej Wystawie Nowoczesnej Sztuki Dekoracyjnej w Turynie w 1902 r. oraz srebrny medal na Wystawie Światowej w Saint Louis w Stanach Zjednoczonych w 1904 r.

EN

Kurt Randhahn, was a lecturer in the Ceramic Vocational School of Bolesławiec, and also managed an artistic pottery in this city between 1899 and 1906. What distinguished it from other works, was the elegant and exclusive assortment of products (vases, jugs, bowls, figurative works), decorated with drip glaze, opaque glaze, half-opaque, so-called alabaster glaze, mirrors glaze and modern paint layers. The works were created on the basis of the designs made by Berlin sculptors: Arthur Lewin-Funcke, Konstantin Stark, August Gaul and Carl Stork, as well as artists from Bolesławiec: Ernst Heinecke and Hermann Knauer. Randhahn’s ceramics was highly appraised by critics and won numerous awards, among other things: a honorary diploma on the 1st International Modern Decorative Arts Exhibition in Turin in 1902 and a silver medal on the World Exhibition in Saint Louis in the United States in 1904.

6

Przydatność dziedzictwa inżynierii – obserwacje na podstawie hal wystawowych P.L. Nerviego w Turynie

Jabłońska J., Tarczewski R., Trocka-Leszczyńska E.

Materiały Budowlane

|

2015

|

nr 11

137--140

PL

W zasobach dziedzictwa inżynierii z okresu ostatnich sześćdziesięciu lat trudno jest znaleźć obiekty w równym stopniu reprezentujące doskonałość techniczną i piękno architektoniczne, jak budynki użyteczności publicznej zaprojektowane przez P.L. Nerviego. Trzy z nich, znajdujące się w Turynie: duża i mała Hala Wystawowa oraz „Palazzo del Lavoro” są szczególnie interesujące, gdyż ogniskują się w nich wszystkie problemy związane z ochroną dziedzictwa inżynierii. Można je podzielić na dwie grupy: utrzymanie stanu technicznego i utrzymanie przydatności funkcjonalnej. Lokalna, piemoncka, wielowiekowa tradycja budowy wciąż nowych pałaców i jednocześnie zaniedbywania, czy wręcz porzucania starych, przeniosła się również na budynki współczesne. Artykuł przedstawia problemy związane z ochroną wspomnianych obiektów i próby znalezienia racjonalnego sposobu ich użytkowania.

EN

Among the engineering heritage of the past sixty years, it would be difficult to find buildings of technical excellence and architectural beauty, equal to those public use structures, which were designed by P. L. Nervi. Three of them, located in Turin: large and small Exhibition Hall and Palazzo del Lavoro are particularly interesting, because they focus all problems relating to the protection of engineering heritage. This problematics can be divided into two fields of expertise: maintaining the technical condition and maintenance of functional usefulness. Centuriesold, local tradition of Piemont Italian region of erecting new palaces while neglecting or even abandoning the old, was implemented to the contemporary buildings as well. The article presents issues related to protection of aforementioned objects and pursuit after a rational method for their nowadays use.

7

At the confluence of art nouveau and ecclectic early modernism in Riga’s metropolitan architecture

Tołłoczko Z.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2015

|

Y. 112, iss. 10-A

51--72

EN

The aim of this paper was to draw attention to the coincidence of streets intersections ending, in general, in corner buildings making up typical and picturesque parts of the townscape of the 19th c. European cities, including the central quarter of Riga. This type of town-planning establishments perfectly compose with the art and aesthetics of Art Nouveau in Riga. An additional and very important component of the town-planning-architectonic solutions is the decorative finial of the corner houses (not only in Jugendstil, but also the Latvian national romanticism) creating a harmonious composition in respect of art and town-planning, ideally completing the townscape of this Baltic metropolis.

PL

Celem prezentowanego artykułu jest zwrócenie uwagi na koincydencję zbiegów ulic zakończonych na ogół wyraźnymi narożami, tworzącymi typowe, a jednocześnie malownicze, fragmenty krajobrazu dziewiętnastowiecznych miast europejskich, w tym również śródmieścia Rygi. Tego rodzaju założenia urbanistyczne doskonale komponują się ze sztuką i estetyką Art Nouveau w Rydze. Dodatkową i jednocześnie niezwykle ważną komponentą rozwiązań urbanistyczno-architektonicznych są umieszczone na narożach ozdobne zwieńczenia (nie tylko w stylu Jugendstil’u, ale także łotewskiego narodowego romantyzmu) komponujące się wspólnie i harmonijnie pod względem artystycznym i urbanistycznym, uzupełniając znakomicie pejzaż tej nadbałtyckiej metropolii.

8

Value of antiquity in the restoration process of the art nouveau Villa Duelfer in Barlinek

Rutyna H.

Civil and Environmental Engineering Reports

|

2015

|

No. 17

129--136

EN

The value assigned to time-worn objects and buildings seems crucial to a conservator’s theoretical beliefs. The notion of antiquity is almost imprinted in the structure of the building itself, as well as in the concept of the time that has lapsed since the erection of the building. The head of the restoration project of the 1908 art nouveau Villa Duelfer, in Barlinek, which gradually fell into ruin after the war, presents how, in practice, this idea of antiquity was respected in that project. On the hundredth anniversary of the construction of the villa, the building, commonly referred to as the ‘Pałacyk Cebulowy‘, has lived to see its revival by sustaining its primary residential function, its architectural form and its historic values, in an urban context.

PL

Kluczowa dla poglądów konserwatora zabytków architektury jawi się idea wartości dawności. Jest ona niejako odciśnięta w strukturze budowli i w wyobrażeniu o czasie, jaki upłynął od chwili powstania. Dobrym przykładem ilustrującym zagadnienie dawności zabytku jest ostatnia renowacja Willi Duelfera w Barlinku, wzniesionej w 1908 roku i potocznie zwanej „Pałacykiem Cebulowym”. Po wojnie popadającej w ruinę, W 2008 roku w wyniku konsultacji z konserwatorem zabytków właściciel postanowił przywrócić jej symetrię i dobudować z lewej strony dodatkowe pomieszczenie. Podjęto także rozbudowę wilii od strony zachodniej poprzez dostawienie klatki schodowej i dodanie balkonu opartego na kolumnach na wzór elewacji wschodniej. Dokonano również renowacji zdobień elewacji i odtworzono brakujące elementy od frontu i z tyłu obiektu. Prace przebiegały w szybkim tempie i trwały zaledwie dwa lata, choć budynek był bardzo zniszczony.

9

Fractal structures and self-similar forms in the artwork of Salvador Dalí

Sławomirski M. R.

Prace Instytutu Mechaniki Górotworu PAN

|

2013

|

Vol. 15, no. 3-4

131--146

EN

In the paper the author discusses fractal and self-similar forms encountered in various historic and modern branches of art. The idea of fractal forms and their properties have briefly been discussed. A number of ‘non-typical’ sets (Cantor set, Fig. 2, two- and three-dimensional Cantor dust, Figs. 3, 4, Sierpiński triangle, Fig. 10), semi-natural shapes (Barnsley fern, Fig. 1, lion male mane, Fig. 6), and natural shapes (silver fi r, Fig. 5) have been presented as typical fractals shapes. The problem of the definition of fractal dimesion has been explained by means of the coastline length paradox. The intuitive idea of the Hausdorff dimension has been explained by means of covering of Britain coastline by the set of balls. Basing on the concept of the metric space understood as the pair consisting of the set and the metic attached to it, the exact definitions of the exterior measure, s-dimensional Hausdorff measure and Hausdorff dimension have been presented. The notion of the similarity dimension D has also been introduced in order to show a simple technique of determination of the fractal dimension. The author discusses fractal and self-similar shapes encountered in various branches of European, Islamic and Far East art. Referring to middle century art, the tracery in the window of the Cathedral of Milan (Fig. 11), and the façade of the Church of the Trinity, Vendôme, France (Fig. 12) have been discussed as examples of fractal and self-similar forms in the flamboyant Gothic. The interiors of Alhambra (Fig. 13) and Taj Mahal (Fig. 14) are depicted as examples of fractal forms in the islamic art. The Great Wave off Kanagawa painted by Katsushika Hokusai about 1830 and shown in Fig. 15 is the example of fractal structures present in the Japanese art. Fractal, self-similar and curvilinear motives typical for Art Nouveau are discussed and presented in sect. 3 (Figs. 16-18 and 104). The author presents the detailed analysis of two artworks of Salvador Dalí: The Persistence of Memory and The Burning Giraffe. The similarity dimension of the fragmented table contained in The Disintegration of The Persistence of Memory is evaluated. The discussion of a number of self-similar motives in The Burning Giraffe has also been presented. The purpose of the paper is to demonstrate that fractal and self-similar motives may be encountered in various branches of European and non-European art developed in various historic periods.

PL

W artykule autor omawia formy fraktalne i samopodobne spotykane w rozmaitych kierunkach sztuki, zarówno historycznych jak i współczesnych. Krótko przedstawiona została idea fraktali i form fraktalnych jako nietypowych tworów geometrycznych o specjalnych własnościach matematycznych. Jako przykłady form fraktalnych pokazano jedno- dwu- i trój-wymiarowe zbiory Cantora (Fig. 2, 3, 4), trójkąt Sierpińskiego (Fig. 10), kształty pół-naturalne, jak paproć Barnsleya (Fig. 1), lwią grzywę (Fig. 6), a także formy naturalne jak jodłę karpacką (Fig. 5). Trudności ze zdefi niowaniem wymiaru fraktala w tradycyjnym sensie pokazano na przykładzie paradoksu pomiaru długości wybrzeża. Ideę wymiaru Hausdorffa przedstawiono w sposób intuicyjny poprzez pokrycie wybrzeża Wielkiej Brytanii zbiorem kul. Wychodząc z koncepcji przestrzeni metrycznej rozumianej jako para złożona ze zbioru i rozciągniętej na nim metryki rozumianej w sensie topologicznym, podano ścisłe defi nicje miary zewnętrznej, miary Hausdorffa, wymiaru Hausdorffa i wymiaru faktalnego. Zdefi niowano również wymiar podobieństwa (niemal zawsze równy wymiarowi Hausdorffa) jako prostą metodę wyznaczania wymiaru fraktalnego. Po przedstawieniu pojęć wstępnych autor omawia formy fraktalne i kształty samopodobne spotykane w rozmaitych kierunkach sztuki europejskiej i pozaeuropejskiej. Odnosząc się do architektury średniowiecza jako przykłady form fraktalnych występujących w gotyku płomienistym przedstawiono maswerk w oknie Katedry w Mediolanie (Fig. 11) oraz fasadę Kościoła pod wezwaniem Św. Trójcy w Vendôme we Francji (Fig. 12). Fragmenty wnętrza Alhambry w Grenadzie (Fig. 13) oraz mauzoleum Taj Mahal w Agrze (Fig. 14) pokazano jako przykłady fraktalnych form w sztuce islamu. Wielka Fala w Kaganawie namalowana przez japońskiego artystę Katsushika Hokusai około 1830 roku i pokazana na Fig. 15 stanowi przykład form fraktalnych stosowanych w sztuce Dalekiego Wschodu. Fraktalne i samopodobne kształty wbudowane w systemy wymyślnie powikłanych linii krzywych typowych dla sztuki secesji omówiono w rozdziale 3, uzupełnionym Fig. 16-18 oraz Fig. 104. W następnych dwóch rozdziałach autor analizuje szczegółowo dwa słynne dzieła Salvadora Dalí: Trwałość Pamięci oraz Płonącą Żyrafę. Oszacowano wymiar fraktalny rozbitego w pył Cantora stołu występującego w obrazie Rozkład Trwałości Pamięci pochodzącego z 1952 roku i stanowiącego zmodyfi kowaną wersję Trwałości Pamięci z 1931 roku. Omówiono elementy fraktalne i samopodobne występujące w obrazie Płonąca Żyrafa. Podano też interpretację zawartości obydwu obrazów. Zasadniczym celem artykułu było pokazanie, że motywy fraktalne i samopodbne występowały i występują nadal w rozmaitych kierunkach sztuki zarówno europejskiej jak i pozaeuropejskiej odnoszących się do różnych epok historycznych.

10

Secesyjne dekoracje roślinne w architekturze Rzeszowa

Konieczna K., Krupa B.

Architektura Krajobrazu

|

2011

|

nr 3

67--72

EN

The theme of flowers and decoration plants was characteristic for Art Nouveau. The worship of the floral ornamentation was so significant for the secession, that in some European countries, this style was directly identified with floristry, as evidenced by its name, such as Stile Floreale (Italy), the Floral Style (England), das florae Erlebnis (Germany). In Poland, the architecture of the late nineteenth and early twentieth century, most stood out in the big cities such as Wrocław, Gorzów, Poznań, Warsaw, Łódź, and the cities of Galicia - Cracow, Przemyśl, Tarnów or in Nowy Sącz, where it has been well documented and discussed in the scientific literature. The architecture of Rzeszów of the Galician autonomy period, compared to other major cities presents rather poorly. In Rzeszów, long remained a classical style and "rustic" building, and the rising buildings were characterized by modest and historicizing ornamentation. Only the first decade of the twentieth century brought new architectural solutions that have influenced contemporary Kraków, and what bothered inter alia the Lvov environment. The rising in Galicia architectural buildings were often kept in the spirit of bygone eras, and the art nouveau features as a new trend, were scratched only as details. The origins of the Rzeszów secession should be sought in the building project Stryjeński's Thaddeus, built in the years 1900-1901, in which the District Council hada seat, located at ul. Sokoła 13 (now Library). The modern forms have introduced architects such as: T. Hoffman, MT Tekielski, J. Peros, representatives of the family Holzer, P. Emilewicz. The last author can be regarded as the most creative and innovative architect of the period. The buildings emerging after 1905 in Rzeszów, bearing with the protrusions, turrets, geometric details and floral ornaments were treated by some authors as a romantic. It should be noted that the shape of the Galician Art Nouveau was influenced ful ly by the variety of Viennese Secession. Until modern times, few buildings have survived, some were destroyed or converted. An example might be a project, a non-existent, Art Nouveau house at ul. Kraszewski 558/3, by P. Emilewicz. To the architectural works of Rzeszów, which contain floral motifs can be included, among others: tenement of family Różycki, building development at pl. Sreniawitów, vii la at ul. Szopena 57.

11

Teodor Talowski i jego "Willa pod Kozłem" w Bochni

Sołtysik A.

Przestrzeń i Forma

|

2009

|

nr 12

485-496

PL

"Willa pod Kozłem" (1895 r.) to jedna z wielu realizacji T. Talowskiego, jednego z najwybitniejszych polskich architektów z przełomu XIX i XX w. Wejście do willi wieńczy malowniczy szczyt, z herbem "jelita" i głową kozła. Nadbudowa z lat 30. XX wieku nie pozbawiła willi pierwotnego charakteru i wysokich walorów artystycznych. Na szczególną uwagę zasługują detale kamienne szczytu, podcienia wejściowego i portali, które same w sobie są dziełami rzeźbiarskimi. Willa jest wybitnym przykładem polskiej architektury spomiędzy historyzmem a secesją.

EN

"Villa under the billy goat", built in 1895 in Bochnia is one of the most interesting work of Theodor Talowski, who was very remarkable, polish architect from the turn of the century. Characteristic element of this building is picturesque gable of the main entrance to villa with the blazon and head of the billy goat on the coping. Despite the additional storey, built in 30's, villa did not lose it's character and til nowadays it is a building with special, artistic values. Noteworthy are stone details of the gable, arcades of the entrance and portals, which all are works of art. This building is unrepeatable example of polish architecture from among historicism and Art Nouveau.

12

Architektura secesji w Małopolsce

Gutowski M.

Zeszyty Naukowe Politechniki Białostockiej. Architektura

|

1999

|

Z. 18

57-77

PL

Artykuł niniejszy przedstawia wstępny podział architektury secesyjnej w Mało-polsce na cztery grupy: architekturę zapowiadającą secesję dużych ośrodków, architekturę o modernistycznym traktowaniu form z secesyjną dekoracją elewacji, architekturę o jedynie secesyjnych elewacjach oraz architekturę o nielicznych motywach secesyjnych. Szczególną uwagę zwrócono na budynki wzniesione w małych miastach regionu, co rzuca nowe światło na architekturę tego okresu. Przeprowadzoną tutaj próbę klasyfikacji potwierdzono analizą odrębności i cech powszechnych w architekturze Małopolski oraz jej ocenę wartościującą.

EN

The present paper presents a preliminary classification of art nouveau style in architecture in Małopolska. The style can be divided into four categories: architecture anticipating art nouveau style in large centres, architecture with a modernistic approach to form and art nouveau facade ornamentation, architecture of art nouveau facade exclusively and finally architecture including only few art nouveau motifs. Particular attention was paid to buildings erected in small towns of the region, which throws a new light on the architecture of the period. An attempt at the preliminary classification undertaken here has been strengthened by distinction and common features analysis of Małopolska architecture as well as by the value judgement.