Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Każde zwycięstwo pociąga za sobą ofiary. Pochówki wojenne 77 lat po II wojnie światowej

Bardzińska-Bonenberg Teresa, Grygorowicz-Kosakowska Klaudia

Zeszyty Naukowe Politechniki Poznańskiej. Architektura, Urbanistyka, Architektura Wnętrz

|

2022

|

Z. 8

119--133

PL

W ostatnich dniach wojny na rynku w Czarnkowie pochowano żołnierzy radzieckich, którzy zginęli w tej okolicy. Powojenny czas nie sprzyjał przeprowadzeniu działań ekshumacyjnych i powoli zapomniano o tej sytuacji. Dopiero przy przebudowie płyty rynku w latach 2004-2005 przeprowadzono ekshumacje i na miejskim cmentarzu stworzono kwaterę żołnierzy radzieckich. Powstało jednak pytanie, gdzie pochowani zostali uciekający Niemcy, którzy także musieli ginąć w starciach. Na terenie Polski, w miejscach, gdzie toczyły się walki w czasie II wojny światowej, wciąż jeszcze poza cmentarzami znajdują się groby żołnierzy, o których wiedzą tylko lokalni mieszkańcy. Badania w rejonie Czarnkowa, na terenie Wielkopolski, potwierdziły, że są miejsca, gdzie niemieccy żołnierze spoczywają do dziś. Miejscowi, którzy byli zazwyczaj świadkami śmierci, chowali zmarłych. Pamięć o wydarzeniach i opieka nad tymi miejscami stała się więc elementem pamięci pokoleń. Badania ujawniły ponad 50 pochówków rozsianych na terenie gminy Czarnków. Dla upamiętnienia grobów Niemców przewidziana została formuła uwzględniająca ich bardzo różne lokalizacje – znak krzyża nawiązujący formą do krzyży na niemieckich wojskowych kwaterach na cmentarzach w Polsce.

EN

In the last days of the war, the Soviet soldiers who were killed in this area were buried in the Market Square in Czarnków. The post-war period was not conducive to carrying out the exhumation activities and the situation was slowly forgotten. It was only during the reconstruction of the Market Square in 2004/5 that the excavation was carried out and the section for remains of the Soviet soldiers was created in the town cemetery. However, a question arose where the escaping Germans, who also had to die in the clashes, were buried. In Poland, in places where fights took place during World War II, there are still graves of soldiers outside cemeteries, about which only local residents know. Research in the area of Czarnków, in Great Poland, confirmed that there are places where German soldiers are buried to this day. Local residents, who were usually witnesses of deaths, buried the dead. Thus, the memory of events and care for these places has become an element of memory for generations. The research revealed over 50 burials scattered throughout the commune of Czarnków. In order to commemorate the graves of the Germans, a formula has been envisaged that takes into account their very different locations: the sign of the cross referring in form to the crosses on German military quarters in cemeteries in Poland.

2

Ułani przeciwko czołgom Armii Czerwonej: walka 101 Rezerwowego Pułku Ułanów o Kodziowce 22 września 1939 roku

Włodarkiewicz W.

Kwartalnik Bellona

|

2017

|

Nr 2

58--72

PL

Przebieg kampanii polskiej 1939 roku dzięki systematycznym badaniom polskich historyków jest już dobrze znany, natomiast wiele wydarzeń militarnych, głównie związanych z agresją ZSRR, nadal wymaga badań oraz upowszechniania ich wyników. W połowie września 1939 roku pod Wołkowyskiem z czterech rezerwowych pułków kawalerii: 101 Pułku Ułanów mjr. dypl. Stanisława Żukowskiego, 102 Pułku Ułanów mjr. Jerzego Florkowskiego, 110 Pułku Ułanów ppłk. w st. spocz. Jerzego Dąbrowskiego (jego zastępcą był mjr Henryk Dobrzański, późniejszy „Hubal”) oraz 103 Pułku Szwoleżerów ppłk. w st. spocz. Zdzisława Kwiatkowskiego sformowano Rezerwową Brygadę Kawalerii „Wołkowysk”. Po agresji ZSRR na Polskę Brygada rozpoczęła trudny marsz w kierunku Wilna, a następnie Grodna, częścią sił uczestniczyła w obronie Grodna, a po jej zakończeniu wycofywała się w kierunku granicy z Litwą. 101 Rezerwowy Pułk Ułanów Rezerwowej Brygady Kawalerii „Wołkowysk” 22 września 1939 roku stoczył nocną walkę o Kodziowce, niewielką wieś położoną na północ od Grodna, z oddziałem wydzielonym 2 Brygady Pancernej Armii Czerwonej. Oddział polskiej kawalerii, choć niemający etatowego uzbrojenia ciężkiego, wspierany przez artylerię i broń przeciwpancerną, nie tylko skutecznie oparł się batalionowi czołgów lekkich BT-7 i wspomagającej go zmotoryzowanej piechocie, lecz także zadał przeciwnikowi poważne straty.

EN

Thanks to the methodical research of Polish historians, the course of the Polish Campaign of 1939 is currently well-known. However, many military events, mainly connected to the Soviet aggression, still require studies and publicizing their results. In the middle of September, 1939, a Reserve Cavalry Brigade "Wolkowysk" was formed near the town of the same name from four reserve cavalry regiments: the101st Uhlan Regiment under Maj Stanislaw Zukowski, the 102nd Uhlan Regiment under Maj Jerzy Florkowski, the 110the Uhlan Regiment under LtCol (Res) Jerzy Dabrowski (his deputy was Maj Henryk Dobrzariski, the later "Hubal"), and the 103rd Light Cavalry Regiment under LtCol (Res) Zdzislaw Kwiatkowski. After the Soviet aggression on Poland, the Brigade began a difficult march towards Vilnius, and later Grodno, where some of its forces took part in the battle for the city, after the end of which it retreated towards the border with Lithuania. On September 22, 1939, the 101st Reserve Uhlan Regiment of the Reserve Cavalry Brigade "Wolkowysk" fought a night battle near Kodziowce, a small village situated north of Grodno, against a detached unit of the Soviet 2nd Armored Brigade. The Polish cavalry unit, although not equipped with any heavy armament of its own, was supported by artillery and anti-tank weapons. It not only successfully resisted a battalion of light BT-7 tanks and supporting motorized infantry, but also inflicted very serious losses on the adversary.

3

Agenturalna łączność radiowa w strukturach wywiadu operacyjnego Armii Czerwonej w końcowym okresie II wojny światowej /1944 -1945/. Część I: Organizacja węzłów łączności wywiadu operacyjnego

Nogaj A.

Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki

|

2014

|

Nr 2

45--69

PL

W opracowaniu, autor prezentuję organizację łączności radiowej, wykorzystywanej przez oddziały wywiadowcze sztabów frontów Armii Czerwonej oraz sztaby partyzanckie, w końcowym okresie II wojny światowej. W części pierwszej opracowania, tytułem wprowadzenia, autor omawia zarys organizacji radzieckich frontów oraz organizację oddziałów wywiadowczych sztabów frontów, a także wydziałów wywiadowczych sztabów partyzanckich. W części zasadniczej artykułu zaprezentował strukturę organizacyjną węzłów łączności organów wywiadowczych, ich wyposażenie oraz charakterystykę sprzętu łączności. Bazę źródłową opracowania stanowią materiały archiwalne Oddziału Wywiadowczego Sztabu Głównego Wojska Polskiego, jak również materiały Polskiego Sztabu Partyzanckiego oraz powstałej w wyniku jego przekształcenia Bazy Materiałowo-Technicznego Zaopatrzenia przy Naczelnym Dowódcy WP dla Oddziałów na Tyłach Wroga, a także literatura historyczna i relacje. Z uwagi na fakt, że wymienione instytucje organizowane były według etatów, regulaminów i instrukcji Sztabu Generalnego Armii Czerwonej, autor przyjął, że organizacja oddziałów wywiadowczych, jak również Węzłów Łączności wywiadu operacyjnego we wszystkich sztabach frontów Armii Czerwonej oraz sztabach partyzanckich w okresie od lata 1943 r. do zakończenia wojny była identyczna, bądź bardzo podobna i bazowała na tych samych radzieckich etatach organizacyjnych, instrukcjach, kadrach oraz urządzeniach łączności.

EN

In the paper, the author presents the organization of radio communication established by the intelligence divisions of the front staffs and partisan staffs in the final years of World War II. As an introduction, in the first part of the paper, the author presents the draft of the Soviet fronts organization and the organization of the intelligence divisions of the front staffs, as well as the intelligence divisions of partisan staffs. The paper also shows the organizational structure of communication nodes, their equipment and the description of communication equipment. The source literature consists of archival materials of the Intelligence Department of the General Staff of the Polish Army, as well as documents from the Polish Partisan Staff and the Base for Material and Technical Supply under the Supreme Commander of the Polish Army for the troops behind enemy lines, which was created in the process of transforming the Polish Partisan Staff. The source literature also includes historical literature and personal accounts. Based on the fact that the aforementioned institutions were organized according to the plan of the General Staff of the Red Army, the author assumes that the organization of the intelligence divisions in all front staffs of the Red Army and in the partisan staffs between the year 1943 and the end of the War was identical, or similar, and that it was based on the same organizational plan.

4

Ostatnia walka żołnierzy II Rzecypospolitej

Niedziela Szymon

Wiedza Obronna

|

2009

|

nr 1

111--127

5

Pozostał ból i gorycz

Reziecki Michał

Wiedza Obronna

|

2004

|

nr 3

85--91

6

Armia Czerwona we wrześniu 1939 roku

Grzelak C.

Zeszyty Naukowe AON

|

1999

|

nr 2(35)A Numer specialny

249-266