Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Geospatial potential and environmental changes : case study of complex nature of the Altai Geopark

Kocheeva Nina A., Iurkova Natalia A., Sukhova Mariia G., Redkin Aleksndr Germanovich, Zhuravleva Olga Valerevna

Journal of Water and Land Development

|

2021

|

no. 49

273--281

EN

The geopark Altai has a set of unique geological, geographical, and archaeological objects. Its basis is made by geological space with a specific relief that plays an important role, and on certain sites, it takes the first place in comparison with other types of objects. The peculiar feature of the geopark Altai is that in its territory there is a landscape connection among archaeological, geological, and geographical objects, which at certain sites is penetrated by mental and cultural fluids causing a deep interest of tourists in this territory. In this regard, the authors consider the relief as an object of cognitive, educational, and practical activities of the geopark Altai. Therefore, the following tasks were set up: to find a site for the realization of several types of activities by the geopark and to develop a theoretical scientific and a popular science base for their implementation. As a result of the work done, the authors allocated the site within the boundaries of the geopark Altai where modern dynamics of the relief are characterized by the maximum speed. On this site, it is possible to recreate the processes that created the relief in the geological past and to study these processes now. The specifics of weather and climatic conditions in this region made its relief very important for economic activity of the population inhabiting this territory. Therefore, as of today, the study of the condition of certain surface sites and forecasting the development of relief-forming processes is an important part of any activity on the described territory. The long-term geological, ecological, geographical, and archaeological research conducted by the authors on the territory of the Altai Republic served as materials for this study. The geological materials were collected by the methods adopted in this field of research (field survey of structures and rocks, cartographic methods, analysis of general geological data, and others). The ecological and geographical results were obtained using geochemical, hydrochemical, analytical, and others.

2

Gemstones of eastern Kazakhstan

Chlachula Jiri

Geologos

|

2020

|

Vol. 26, No. 2

139--162

EN

An overview is presented of gemstones from eastern Kazakhstan in terms of their geographical distribution, geological provenance and genesis, gemmological characteristics, historical use and current applications. Locally occurring precious, semi-precious and decorative stones were extracted and traded along the northern part of the Silk Road that traversed the area in earlier historical times. Currently, non-metallic minerals, which largely originate from mafic igneous and metamorphic bodies of the Altay and Kalba Mountains of Kazakhstan, still are insufficiently known and exploited industrially only marginally. For the present study, selected depositories of coloured stones at the Mineralogy Museum of the East Kazakhstan State Technical University were used, supplemented by the newly collected material during personal fieldwork in the southern Altay between 2005 and 2015. Standard documentation of the gemstones selected is provided, alongside with their known occurrence sites and an evaluation of the perspective gemstone-bearing deposits with respect to regional morphostructural bedrock characteristics. The most precious gemstones include topaz, corundum (sapphire and ruby), beryl (emerald and aquamarine), coloured tourmalines, agates as well as diamonds. Despite the great variety, the majority of these traditionally most valued stones are currently commercially not viable, unlike high-quality decorative stones.

3

On the thermal origin of zoning within the metamorphic complex of the Tongulack Mountain Range, the Altai, Russia

Reverdatto V., Lepezin G. G, Kalinin A. S.

Archiwum Mineralogiczne

|

1999

|

T. 52, z. 1

71-89

EN

The applicability of the models of basic magmatic intrusion and fluid flow to the explanation of the origin of the metamorphic zoning complex of moderate pressure/high temperature in the Tongulack mountain range, in the Altai, Russia, is discussed. According to geological observations, the Tongulack metamorphic complex was formed at temperature of 500-700°C and at pressure of 3.0-5.5 kbar. Four zones can be distinguished within the zoning: chloritic (on the periphery), cordieritic, sillimanitic and staurolitic-out (in the central or axial part). It is argued that the origin of the Tongulack metamorphic zoning complex's structure can best be explained within the framework of a combined fluid-magmatic model which puts together the magmatic intrusion and fluid flow mechanisms; the role of magmatic intrusion considerably predominates over the fluid flow in the heat transfer. The distance from the axial part of the metamorphic zoning to the roof of an expected basic magmatic intrusive body was predicted: it should be no less than about 1.5 km.

PL

Pośrednią przyczyną tworzenia się metamorficznych kompleksów skalnych w warunkach wysokiej temperatury i niskiego lub umiarkowanego ciśnienia mogą być intruzje zasadowej magmy lub strumienie gorących roztorów w środkowych partiach skorupy ziemskiej. W pracy zozpatrzono trzy termiczne modele metamorfizmu skał: Model 1 - sformułowany w postaci układu różniczkowych równań (temperatura jako niewiadoma) - uwzględnia przewodnictwo cieplne, ciepło właściwe, gęstość minerałów w stanie stałym i ciekłym, ciepło fazowych przejść itp.; Model 2 - oparty jest na równaniach konwekcyjnego transportu ciepła dla skał i fluidów z warunkiem Stephena dla mobilnych granic fazowych transformacji; Model 3 (złożony) - łączy w sobie dwa poprzednie modele. Numeryczne obliczenia dla wszystkich modeli przeprowadzono na EWM metodą "różnic skończonych". Teoretyczne rozważania wykorzystano w badaniach powstania i ewolucji przedkambryjskiego kompleksu metamorficznego w Tongułaskim paśmie górskim Ałtaju (Rosja). Wymieniony kompleks skalny, zbudowany głównie z metapelitów, ma symetryczno-strefową strukturę i stanowi typową "termalną antyklinę". W kompleksie tym wydzielono cztery strefy rozgraniczone powierzchniami stałej temperatury; strefę I - chlorytową, strefę II - kordierytową, strefę III - syllimanitową, strefę IV - bezstarolitową. Porównanie chemicznego składu skał tych stref wykazało podobieństwo między nimi, z czego należałoby wyciągnąć wniosek, że omawiany metamorfizm był w swej naturze metamorfizmem izochemicznym. Zaobserwowane miąższości stref są następujące: strefa II - 3,6 km, strefa III - 2-3 km, strefa IV - 2,4 km. Szerokość strefowego przedziału od facji chlorytowej do bezstaurolitowej wynosi 5-6 km. Odległość kordierytowej powierzchni stałej temperatury od środka strefy IV wynosi 7-10 km. Kąty upadu powierzchni stałej temperatury są równe 50-80 stopni; większa stromość występuje w części osiowej strefowego kompleksu. Transformacja: facja I -> facja II zaszła w temperaturze około 520 C; ciśnienie przy procesach metamorfizmu w strefie I (facja chlorytowa) ocenia się na 3.0-3,5 kbar. Maksymalne temperatury towarzyszące metamorfizmowi w strefie IV (facja bezstaurolitowa) przewyższały 670 C, ciśnienie natomiast wynosiło 5,0-5,5 kbar. Oszacowań termodynamicznych parametrów P i T dokonano przy założeniu występowania równowagi mineralnej. W efekcie rozważenia wielu rachunkowych wariantów modeli 1, 2 i 3 uzyskano głębokościowy rozkład maksymalnych temperatur, odpowiadający strefowości kompleksu tongułaskiego. Rezultaty numerycznych obliczeń były porównywane z temperaturami i ciśnieniami litostatycznym metamorfizmu oszacowanymi na podstawie równowag mineralnych. Najlepszą zgodność wyników otrzymano w przypadku modelu 3 - fluidalno-magmowego w wariancie ze znaczną przewagą roli magmy w ogrzewaniu i metamorfizmie skał skorupy ziemskiej. natężenie strumienia fluidów (o początkowej temperaturze 700 C) przekraczało wartości 3 x 10-9 g/cm2s. Wykorzystując konkretne obliczenia, oszacowano odległość od osi strefowego kompleksu metamorficznego do stropu intruzji stanowiącej źródło ciepła; odległość ta nie powinna przekraczać 1,5 km.