Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  ATP assay
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Analizowano przydatność metod mikroskopii fluorescencyjnej oraz oznaczania ATP do oceny aktywności przeciwdrobnoustrojowej bioaktywnych polimerów. Stwierdzono iż stosowanie jednocześnie obu metod daje pełną informację na temat adhezji do powierzchni polimerów i żywotności komórek bakterii. Porównanie mniej czaso- i pracochłonnej metody oznaczania ATP z metodą hodowlaną wskazuje, iż dają one porównywalne wyniki dotyczące żywotności komórek. Zależności między zawartością ATP a liczbą bakterii na polimerze oznaczoną metodą hodowlaną można opisać, z wysokim stopniem korelacji, funkcją wykładniczą lub liniową. Odpowiednie przygotowanie powierzchni próbek bioaktywnych polimerów (zawierających nośniki dla biocydów), umożliwiające uzyskanie gładkiej ich powierzchni, zmniejsza błąd powtarzalności obu testowanych metod. W przypadku polimeru kontrolnego (bez dodatków) błąd powtarzalności był niewielki (rzędu kilku %), w przypadku zaś polimerów z nośnikami błąd zwiększa się do poziomu kilkudziesięciu % (47 % i 73 %). Ocena żywotności i adhezji sześciu gatunków bakterii na bioaktywnych polimerach wykazała statystycznie istotne różnice w działaniu ograniczającym adhezję i żywotność: na polimerze z miedzią bakterii E. coli oraz na polimerze ze srebrem bakterii S. aureus. B. cepacia okazała się bakterią silnie przylegającą do polimerów bioaktywnych, ale jej żywotność skutecznie ograniczała obecność srebra w polimerze.
EN
The usefulness of fluorescence microscopy and ATP determination methods for the assessment of the antimicrobial activity of bioactive polymers was analyzed. It was found that the simultaneous use of both methods gives full information about the adhesion to the polymer surface and cells viability. The comparison of less time-consuming and labor-intensive ATP assay with culture method shows that these methods give comparable cell viability results. The dependence of ATP content on the number of bacteria on the polymer determined by the culture method can be described, with a high degree of correlation, with exponential or linear function. The appropriate way to prepare the surfaces of bioactive polymer samples (containing biocide carriers), in order to make them smooth, reduces non-repeatability of both tested methods. For the control polymer (without additives) the repeatability error was low: 1 % for fluorescence microscopy and 3 % for ATP assay; the use of polymers with carriers increases this error to the level of 47 % and 73 %, respectively. Evaluation of the viability and adhesion of six bacteria on the bioactive polymers showed a statistically significant differences in the reduction of E. coli viability and adhesion on the polymer with copper and of S. aureus viability and adhesion on the polymer with silver. The bacterium B. cepacia proved to be highly adhesive to bioactive polymers, but her viability was effectively inhibited by the presence of silver in the polymer.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.