Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: ACF

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Trend analysis and SARIMA forecasting of mean maximum and mean minimum monthly temperature for the state of Kerala, India

Kabbilawsh P., Sathish Kumar D., Chithra N. R.

Acta Geophysica

2020

Vol. 68, no. 4

1161--1174

The development of temperature forecasting models for the state of Kerala using Seasonal Autoregressive Integrated Moving Average (SARIMA) method is presented in this article. Mean maximum and mean minimum monthly temperature data, for a period of 47 years, from seven stations, are studied and applied to develop the model. It is expected that the time-series datasets of temperature to display seasonality (and hence non-stationary), and a possible trend (due to the fact that the data spans 5 decades). Hence, the key step in the development of the models is the determination of the non-stationarity of the temperature time-series, and the transformation of the non-stationary time-series into a stationary time-series. This is carried out using the Seasonal and Trend decomposition using Loess technique and Kwiatkowski–Phillips–Schmidt–Shin test. Before carrying out this process, several preliminary tests are conducted for (1) fnding and flling the missing values, (2) studying the characteristics of the data, and (3) investigating the presence of the trend and seasonality. The non-stationary temperature time-series are transformed to stationary temperature time-series, by one seasonal diferencing and one frstorder diferencing. This information, along with the original time-series, is further utilized to develop the models using the SARIMA method. The parsimonious and best-ft SARIMA models are developed for each of the fourteen variables. The study revealed that SARIMA(2, 1, 1)(1, 1, 1)12 as the ideal forecasting model for eight out of the fourteen time-series datasets.

Endoscopic, histological and molecular markers of Aberrant Crypt Foci (ACF)

Kowalczyk M., Pesta W., Zinkiewicz K., Pedrycz A., Paśnik K., Siermontowski P., Orłowski M., Kurpiewski W., Juśkiewicz W., Kowalczyk I.

Polish Hyperbaric Research

2013

nr 3(44)

97--109

According to the Vogelstein theory, the carcinogenesis model in colorectal cancer is one of the best-characterized models of a multistep and multilevel process associated with the progression from normal colonocyte through aberrant crypt foci (ACF) and adenoma with dysplasia to invasive carcinoma. ACF are not visible in standard colonoscopy but are well identified with the use of highmagnification chromoendoscopy with methylene blue or indigo carmine staining. As compared with endoscopic images of normal crypts, ACF orifices appeared 2-3 times larger and had a thicker epithelial lining of a fissured and/or stellate shape, and, moreover, the mucosa staining in the ACF area was much more intense. Under a microscope ACF agglomerations were noted, consisting of several to 200 intestinal glands characterised by various types of lesions (hyperplastic or dysplastic) affecting both the cyto- and histo-architecture. The distribution of ACF correlates well with adenomas and predilection area for the occurrence of polyps, as well as colorectal cancer (CRC) localization. The epidemiologic, genetic and enzymatic chance of ACF occurrence should be similar to that of adenomas and CRC, and their presence is a good predictor of future CRC development. ACF may be precursors of adenoma and colon cancer in APC and a K-ras-dependent pathways, as well as a rare pathogenetic pathway evoked by microsatellite instability (MSI) combined with DNA hypermethylation. ACF are the first morphologically identifiable (endoscopically and microscopically) precursors of colorectal cancer.

Zgodnie z teorią Vogelsteina karcinogeneza w raku jelita grubego (RJG) jest wieloetapowym i wielopoziomowym procesem zaburzenia regulacji dojrzewania nabłonka błony śluzowej jelita, począwszy od prawidłowej komórki macierzystej tego nabłonka, przez ogniskanieprawidłowych krypt jelitowych (ACF),następnie stadium gruczolaka/dysplazji, na gruczolakoraku kończąc. ACF są niewidoczne w rutynowej kolonoskopii, natomiast dobrze identyfikowalne w kolonoskopii o wysokiej rozdzielczości, połączonej z barwieniem błony śluzowej jelita grubego, przy użyciu błękitu metylenowego lub indygokarminu. W porównaniu z obrazem endoskopowym prawidłowych krypt, w ACF ujście krypt jest 2-3x większe, szczelinowatego i/lub gwiazdkowatego kształtu, przy czym te krypty są otoczone pogrubiałym nabłonkiem a na obszarze ACF błona śluzowa jelita grubego intensywniej chłonie (ciemniejsze wybarwianie się) znacznikowy barwnik. W badaniu mikroskopowym ACF stwierdza się gniazda składające się z od kilku do 200 gruczołów jelitowych, objętych różnego typu zmianami (rozrostowymi i/lub dysplastycznymi) dotyczącymi zarówno cyto-, jak i histoarchitektoniki. Rozmieszczenie ACF w jelicie grubym dobrze koreluje z obszarem predylekcyjnym dla występowania zarówno polipów, jak i dla raka jelita grubego. Uwarunkowania epidemiologiczne, genetyczne i enzymatyczne w ACF są podobne do występujących w gruczolakach i RJG, wobec czego obecność ACF może być dobrym wskaźnikiem ryzyka wystąpienia RJG. ACF mogą być prekursorami gruczolaków i RJG powstających na dwóch szlakach patogenetycznych karcinogenezy: klasycznym szlaku związanym z mutacją genów APC i K-ras oraz z rzadszym szlakiem patogenetycznym, spowodowanym niestabilnością mikrosatelitarną (MSI), połączoną z hipermetylacją DNA. ACF są powszechnie uważane za pierwsze identyfikowalne morfologicznie (endoskopowo i mikroskopowo) prekursory raka jelita grubego.