Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Działalność polskich służb specjalnych w zakresie zwalczania szpiegostwa w latach 2009-2020

Kijek Daniel

Wiedza Obronna

|

2020

|

nr 4

39--56

PL

Celem niniejszego artykułu jest opisanie działań podejmowanych przez polskie służby specjalne w zakresie przeciwdziałania szpiegostwu. W artykule tym autor przybliża zjawisko szpiegostwa w polskim prawie karnym, a także analizuje upublicznione przykłady działalności anty-szpiegowskiej i wskazuje jej największe sukcesy. W celu rozwiązania głównego problemu, zawartego w pytaniu: „w jaki sposób polskie służby specjalne realizowały zadania kontrwywiadowcze w latach 2009-2020?”, dokonana zostaje także m. in. analiza corocznych raportów z działalności Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Cezurą początkową analizowanego okresu jest rok 2009, za który po raz pierwszy ABW opublikowało raport ze swojej działalności. Zawierał on, podobnie jak kolejne raporty, odniesienie również do swojej aktywności w obszarze zwalczania szpiegostwa. Cezurę końcową zamyka luty 2020.

EN

The main aim of this article is to characterise activities special service takes to tackle espionage. Author of below article will present phenomenon of espionage in polish criminal law by analysing public accessible examples of espionage prevention and indicate the greatest successes. To solve the main problem, which is contained in the question “How did the Polish secret services implement counterintelligence tasks in the years 2009-2020?” among other matters, author will analyse annual Internal Security Agency activities reports. The initial of analysed period is 2009, for when the Internal Security Agency publishes first report on its activities. The final report completing the analysis is from year 2020.

2

Przeciwdziałanie zagrożeniom w sieciach i systemach teleinformatycznych : uwagi o działalności ABW i CSIRT

Siwicki Maciej

Kwartalnik Bellona

|

2020

|

Nr 3

57--68

PL

Konieczność kompleksowej i wielopłaszczyznowej ochrony informacji przetwarzanej elektronicznie nie budzi wątpliwości. Mimo wprowadzania różnorodnych rozwiązań technicznych i programowych służących zapewnieniu bezpieczeństwa informatycznego wciąż zwiększa się liczba zamachów mających na celu bezprawne uzyskanie dostępu do informacji, zakłócenie jej automatycznego przetwarzania czy też uniemożliwienie dostępu do niej osobom uprawnionym. Nasilają się także ataki na urządzenia do automatycznego przetwarzania, gromadzenia i przekazywania danych informatycznych. Dlatego wiele państw tworzy specjalne jednostki, a nawet wykorzystuje służby wywiadowcze do ścigania sprawców takich przestępstw. W artykule podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, czy przyjęty w Polsce model organizacji systemu bezpieczeństwa cyberprzestrzeni zapewnia odpowiednim służbom kompetencje pozwalające szybko i skutecznie przeciwdziałać zagrożeniom, a także incydentom związanym z naruszeniem bezpieczeństwa systemów i sieci komputerowych oraz użytkowników korzystających z usług świadczonych drogą elektroniczną. Analizę ograniczono do działalności Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Zespołów Reagowania na Incydenty Bezpieczeństwa Komputerowego.

EN

The necessity of comprehensive and multifaceted protection of electronically processed information is beyond doubt. Despite the fact that new technical and software solutions are systematically improve in security systems, the number of attacks aimed at unlawful access , disrupting automatic processing or preventing access by authorized persons continues to grow at an alarming rate. There are also numerous attacks on a technical device used for automatic processing, collection or transmission of IT data. In response to the above-mentioned challenges, many countries decided to establish special units to prosecute perpetrators of such crimes. Some countries, due to the frequent linking of attacks from the territory of another country, also decided to use intelligence services for this purpose. This study is devoted to the answer the question whether the model of cyberspace security system organization adopted in Poland properly provides the relevant services with the appropriate competences enabling quick and effective counteracting of threats and incidents. Due to the limited framework, this study focuses on the activities of the Internal Security Agency and Computer Security Incident Response Teams.

3

System antyterrorystyczny w Polsce : wybrane zagadnienia

Trubalska J.

Zeszyty Naukowe AON

|

2016

|

nr 4(105)

153--166

PL

Obserwujemy współcześnie ciągły rozwój organizacji terrorystycznych na świecie. Problemy społeczne, ekonomiczne oraz polityczne w Afryce i na Bliskim Wschodzie, a także fundamentalizm religijny generują zagrożenia terroryzmem. Jeśli nałożymy na to usytuowanie geopolityczne Polski, a dodatkowo zaangażowanie w działania stabilizacyjne w Afganistanie oraz Iraku, potencjalnie może być ona celem ataków terrorystycznych. Mimo że od lat poziom zagrożenia terrorystycznego w Polsce jest oceniany jako niski, analizy zagrożenia tego rodzaju nie można lekceważyć w kontekście oceny bezpieczeństwa wewnętrznego państwa. Głównym celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie, czy w Polsce istnieje efektywny system antyterrorystyczny, oraz próba uchwycenia jego istoty i wykazanie swoistych cech przez analizę jego poszczególnych elementów, tj. regulacji prawnych, podmiotów tworzących analizowany system oraz powiązań między wskazanymi elementami.

EN

Today we are seeing a systematic development of terrorist organisations in the world. Social, economic and political problems in Africa and the Middle East, as well as religious fundamentalism generate threats of terrorism. If we consider in this context both Poland’s geopolitical situation, and involvement in stabilisation operations in Afghanistan and Iraq, those factors make our country a potential target for terrorist attacks. Although for years the level of terrorist threat in Poland is assessed as low, the risk analysis of this kind cannot be underestimated in the context of the analysis of internal security of the state. The main aim of this article is to answer the question whether there is an effective counter-terrorism system in Poland. This is done by attempting to capture the essence and demonstrating its unique features by analyzing its individual components, i.e. regulations, entities forming the analysed system and relationships between the indicated elements.

4

Rewolucja czy ewolucja w ochronie informacji niejawnych. Ułatwienie czy utrudnienie dla przedsiębiorców

Koczkowski T.

Chemik

|

2011

|

Vol. 65, nr 3

179-180

PL

W dniu 5 sierpnia 2010 r. uchwalona została przez Sejm RP , nowa ustawa o ochronie informacji niejawnych, która weszła w życie z dniem 2 stycznia 2011r. Ustawa wprowadza kompleksowe, spójne, konsekwentne i łatwe do zastosowania regulacje prawne, zmierzające do uproszczenia obowiązującego systemu ochrony informacji niejawnych, przy równoczesnym zwiększeniu jego efektywności. Jednym z fundamentalnych założeń ustawy jest rezygnacja z podziału informacji niejawnych na tajemnicę państwową i służbową. Ochronie określonej przepisami tejże ustawy podlegać będą wyłącznie informacje, których ujawnienie przyniosłoby szkodę całemu państwu. Nowa ustawa umożliwia stosowanie zarządzania ryzykiem przy określaniu poziomów bezpieczeństwa fizycznego i teleinformatycznego. Dopasowanie odpowiednich środków ochrony do liczby i rangi chronionych informacji oraz rzeczywistego poziomu istniejących dla nich zagrożeń pozwoli na ograniczenie nadmiernych wydatków z nimi związanych. Obowiązek organizacji kancelarii tajnych nałożono wyłącznie na jednostki organizacyjne dysponujące informacjami oznaczonymi klauzulami "tajne" lub "ściśle tajne". Istotne znaczenie ma również wprowadzenie obowiązku szkolenia w zakresie ochrony informacji, nie rzadziej niż co 5 lat, wszystkich osób mających dostęp do informacji niejawnych. Zniesiono obowiązek prowadzenia postępowań sprawdzających wobec osób, które mają uzyskać dostęp do informacji niejawnych o klauzuli "zastrzeżone". W celu uniknięcia sytuacji, w której pełnomocnik ochrony prowadziłby postępowanie sprawdzające w stosunku do swojego pracodawcy wprowadzono zasadę prowadzenia przez służby postępowań wobec wszystkich kierowników jednostek organizacyjnych niezależnie od klauzuli.

5

Charakter i pozycja prawna polskich służb specjalnych w strukturze aparatu państwa

Bożek M.

Zeszyty Naukowe AON

|

2005

|

nr 2(59)

143-161

EN

Considering the issue of Polish Special Services legal position requires referring to many specific matters. It is essential to explain the definition of "special services" in the Polish legal system. Firstly, it is necessary to describe what state institutions belong to special services. The analysis of the Polish law shows that the term "special services" is used only in two legal acts. They are: The Law on Internal Security Agency (the ABW) and Intelligence Agency (the AW), passed on the 24th May 2002, and The Law on Military Information Services (the WSI), passed on the 9th July 2003. Other legislation either does not know the term "special services" at all, or it is used in the context of defining the co-operation with institutions that the special services apply to. In the regulations concerning the ABW and the AW the term "special services" is used in article 11 and the following, whereas the act on the WSI uses it in article 1.2. As a consequence of these regulations we can say about the strict list of the Polish Special Services which include only three state institutions: Internal Security Agency, Intelligence Agency and Military Information Services. Such direct pointing in article 11 makes the issue of the special services beyond doubts. Secondly, what seems to have decided of such an approach to the issue of the secret services is the range of tasks which these three institutions are supposed to perform. The objects of the interests of the special services are intelligence and counterintelligence actions. They are reserved only for the ABW, the AW and the WSI. They are not taken by other state organisations dealing with state security such as: Police, Border Guard, Government Protection Bureau and Military Police. The connection between intelligence, counterintelligence and the state security is so obvious that the special treatment of institutions taking this kind of actions should not be a surprise. It is also the first step towards indicating the place of the special services in that part of the legal system that is responsible for providing the state security. The character of these tasks causes more and more noticeable organisational isolation of the special services from the structure of the State. These services, on ground of legislation of 2002 and 2003, are still dependent of constitutional executive authorities. But the situation of the ABW and the AW has profoundly changed. Since 2002, these two institutions have been subordinated to the Prime Minister. They are led by the Chiefs of the ABW and the AW, who are directly subordinate to the Prime Minister. The WSI is supervised by the National Defence Minister, as it has been to date. What changed in 2002 is the fact that the positions of the ABW and the AW chiefs were established instead of the Minister Co-ordinator for Special Services. The rule is that these Services are led by the Chiefs who are not officers but civilians. That last change influences the character of the ABW and the AW as the civil special services. On the one hand, their tasks and activity have to be apolitical. On the other hand, the civil status of their chiefs gives an opportunity to fill these positions by members of political parties. Obviously, the fact that they are staffed by politicians does not have to mean that the Services are political. The transparency of the system is important. This regulation is open to doubt as far as the constitutional rule of the parliament is concerned. The point of this rule is the government's answerability to the Parliament. The government is a creation of a party or a coalition having a majority to support the government. Members of the government are also answerable to the Parliament individually. Consequently, the Parliament has the power to react up immediately to every minister's actions. However, the Parliament cannot apply that towards the Chiefs of the ABW and the AW because they are not members of the government formally, despite the fact that their factual status is basically not different from the position of any minister who is not in charge of a particular government department.