Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: 316LVM

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Atomic layer deposited ZnO films on stainless steel for biomedical applications

Basiaga Marcin, Walke Witold, Kajzer Wojciech, Sambok-Kiełbowicz Agata, Szewczenko Janusz, Simka Wojciech, Szindler Marek, Ziębowicz Bogusław, Lubenets Vira

Archives of Civil and Mechanical Engineering

2021

Vol. 21, no. 1

1--15

The main goal of carried out tests were the impact of physicochemical properties of surface layers on the course of processes taking place on the surface of implants made of metallic biomaterials used in the bone system. As a precursor of ZnO, diethylzinc (DEZ) has been used, which reacted with water enabling the deposition of thin films. The chamber temperature was as follows—T = 200°–300 °C. The number of cycles was 500, 1000, and 1500. In the first stage, pitting corrosion test was carried out. Corrosion resistance has been tested under conditions simulating tissue environment. Moreover, the created layers were tested using electrochemical impedance spectroscopy (EIS). The conducted electrochemical tests showed the beneficial effect of the ZnO layer on the substrate made of 316 LVM steel, as evidenced by the obtained parameters describing the corrosion resistance. Furthermore, tests were performed on mechanical properties (scratch test), surface morphology (SEM and AFM method), and physical properties (wettability and thickness layers) for samples with different surface treatments. The investigations of the surface morphology of the applied ZnO layer using the ALD method showed a tendency to inherit the substrate independently of the used application parameters. On the other hand, the tests of adhesion to the substrate showed that the number of cycles of the application process has a fundamental impact on the adhesion of the applied layer to the substrate. Summarizing tests have clearly shown that the number of cycles and temperature in the case of the ZnO coating is significant and positively influences the increase of electrochemical, mechanical, and physical properties of layers.

Adhezja warstw SiO2 naniesionych metodą ALD i zol-żel na stal 316LVM

Basiaga M., Walke W., Kajzer A., Kajzer W., Staszuk M., Kurtyka P.

Engineering of Biomaterials

2017

Vol. 20, no. 141

13--19

Celem prezentowanej pracy była ocena przydatności stosowania warstw SiO2 naniesionych dwiema metodami Atomic Layer Depositon (ALD) i zol-żel na podłoże ze stali 316LVM stosowanej na implanty w układzie sercowo-naczyniowym. Do badań wytypowano stal austenityczną 316LVM i poddano ją następującym modyfikacją powierzchni: polerowanie elektrochemiczne, pasywacja chemiczna, naniesienie warstw SiO2 zarówno metodą ALD, jak i zol-żel. Wymienione metody są obecnie najczęściej stosowane w przypadku nanoszenia warstw powierzchniowych na implanty. W ramach oceny przydatności zaproponowanych metod modyfikacji powierzchni analizowanej stali autorzy pracy przeprowadzili badania własności mechanicznych, elektrochemicznych oraz fizycznych. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że niezależnie od metody nanoszenia zaobserwowano korzystny wpływ warstwy SiO2 na badane własności w porównaniu do stanu wyjściowego. Ponadto stwierdzono, że najkorzystniejszym zespołem własności mechanicznych, elektrochemicznych i fizycznych charakteryzuje się warstwa SiO2 naniesioną metodą ALD. Tak naniesiona warstwa charakteryzowała się większą siłą krytyczną powodującą delaminację warstwy, większą odpornością na korozję wżerową oraz większym kątem zwilżania wodą (charakter hydrofobowy), co w przypadku implantów stosowanych w układzie krwionośnym jest zjawiskiem pożądanym, ponieważ wymagana jest mała adsorpcja białek, która ogranicza proces krzepnięcia krwi. Zaproponowanie odpowiednich wariantów obróbki powierzchniowej z wykorzystaniem metody ALD oraz zol-żel ma perspektywiczne znaczenie i przyczyni się do opracowania warunków technologicznych o sprecyzowanych parametrach wytwarzania powłok tlenkowych na implantach stosowanych w układzie sercowo-naczyniowym.

The aim of this study was to evaluate the usefulness of SiO2 layers deposited by two methods - atomic layer deposition (ALD) and sol-gel, on the surface of stainless steel 316LVM used in application of cardiovascular implants. In assessing the suitability of the proposed methods to modify surfaces of the analysed steel, authors carried out tests of mechanical, electrochemical and physical properties. The austenitic steel 316LVM was chosen and subjected to the following surface modifications: electrochemical polishing, chemical passivation and application of the SiO2 layer using both methods – ALD and sol-gel. These methods were proposed for research, because they are most commonly used in the case of applying surface layers to implants. Based on the obtained results, it was observed that regardless of the method of application, the SiO2 layer has beneficial effect on examined properties compared to control. Moreover, it was found that the SiO2 layer deposited by ALD is characterized by the most preferred combination of mechanical, physical and electrochemical properties. The layer obtained by this method is characterized by a higher critical force, which causes delamination of the layers, higher resistance to pitting corrosion and higher water contact angle (hydrophobic character), which is a desirable phenomenon in the case of implants used in the circulatory system, resulting in lower adsorption of proteins and blood clothing. Proposing of suitable variants of surface treatment using the ALD and sol-gel methods is of perspective importance. It will contribute to the development of technological conditions with specified parameters for the production of oxide coatings on implants used in the cardiovascular system.

Analysis and development of the adhesion of stent coatings

Bognar E., Ozsvath P., Kertesz A., Pelyhe L., Devenyi L.

Selected Engineering Problems

2014

nr 5

15--20

The influence of the surface roughness on adhesion strength of polyurethane coating on stainless steel alloy (316LVM) is introduced. These coatings are one of the development directions in coronary stent production. One of the widely spread stent base material is the 316LVM, so in the presented study these materials were involved. The samples were prepared by etching and electro-polishing. The current density and polishing time were changed to create samples with different surface roughness. After electro-polishing polyurethane (Chronoflex®) coating was applied. The adhesion of the coating on different surfaces was tested by scratch test (nano indenter technique). The increasing surface roughness gives stronger adhesion. According to our experiments it was concluded that the coronary stents, treated by etching without polishing could cut out the balloons during expansion, therefore the surface roughness should be under this value. It is recommended to use an electro-chemical treatment that is resulting Ra=1.5-2.0 μm roughness.