Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: 2-etyloheksanol

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

2-Etyloheksan-1-ol : oznaczanie w powietrzu środowiska pracy

Jeżewska A.

Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy

2017

Nr 2 (92)

149--160

2-Etyloheksan-1-ol (2-EH) jest bezbarwną cieczą, słabo rozpuszczalną w wodzie, jednak dobrze mieszającą się z większością rozpuszczalników organicznych. Na skalę przemysłową jest produkowany z butyraldehydu. Związek jest głównie stosowany do produkcji plastyfikowanego poli(chlorku winylu), (PCW) oraz w procesach przetwórstwa plastyfikowanego PCW. 2-Etyloheksan-1-ol jest substancją drażniącą. Celem pracy było opracowanie metody oznaczania 2-etyloheksan-1-olu w powietrzu na stanowiskach pracy w zakresie stężeń od 0,54 - 10,8 mg/m3, zgodnie z wymaganiami zawartymi w normie europejskiej PN-EN 482. Badania wykonano, stosując chromatograf gazowy (GC) z detektorem płomieniowo-jonizacyjnym (FID), wyposażony w kolumnę kapilarną Stabilwax (60 m x 0,32 mm, 0,5 µm). Metoda polega na: adsorpcji par 2-etyloheksan-1-olu na węglu aktywnym, desorpcji dichlorometanem i analizie chromatograficznej otrzymanego roztworu. Zastosowanie do analizy kolumny Stabilwax pozwala na selektywne oznaczenie 2-etyloheksan-1-olu w obecności innych substancji. Uzyskane krzywe kalibracyjne charakteryzują się wysoką wartością współczynnika korelacji (r = 0,9998), który świadczy o liniowości wskazań detektora FID w zakresie stężeń 0,013 ÷ 0,26 mg/ml dla próbki powietrza o objętości 24 l. Granica wykrywalności (LOD) tej metody wynosi 8,05 ng/ml, a granica oznaczalności (LOQ) – 24,14 ng/ml. Metoda charakteryzuje się dobrą precyzją i dokładnością, spełnia wymagania zawarte w normie europejskiej PN-EN 482 dla procedur dotyczących oznaczania czynników chemicznych. Metoda może być stosowana do wykonywania pomiarów stężeń 2-etyloheksan-1-olu w powietrzu na stanowiskach pracy w celu oceny narażenia zawodowego, stwarzanego przez tę substancję. Opracowaną metodę oznaczania 2-etyloheksan-1-olu zapisano w postaci procedury analitycznej, którą zamieszczono w załączniku.

2-Ethylhexan-1-ol (2-EH) is a colorless liquid that is poorly soluble in water but soluble in most organic solvents. On an industrial scale, 2-Ethylhexanol is produced in the aldol condensation of n-butyraldehyde. It is mainly used as an alcohol component in manufacturing ester plasticizers for soft poly(vinyl chloride) (PVC). The aim of this study was to develop a method for determining concentrations of 2-ethylhexan-1-ol in workplace air in the range from 0.54 to 10.8 mg/m3 , in accordance with the requirements of Standard No. EN 482. The study was performed using a gas chromatograph (GC) with a flame ionization detector (FID) equipped with a capillary column Stabilwax (60 m × 0.32 mm, 0.5 µm). The method is based on the adsorption of 2-ethylhexan-1-ol vapours on activated charcoal, desorption with dichloromethane and GC-FID analysis. The use of Stabilwax column enabled selective determination of 2-ethylhexan-1-ol in the presence of other substances. The measurement range was from 0.013 to 0.26 mg/ml for a 24-L air sample. The limit of detection was 8.05 ng/ml and the limit of quantification was 24.14 ng/ml. This method is precise, accurate and it meets the criteria for procedures for measuring chemical agents listed in Standard No. EN 482. The method can be used for assessing occupational exposure to 2-ethylhexan-1-ol and associated risk to workers’ health. The developed method of determining 2-ethylhexan-1-ol has been recorded as an analytical procedure (see appendix).

Wpływ rodzaju katalizatora na przebieg syntezy glicydylowego eteru 2-etyloheksanolu

Spadło M., Iwański L., Pokorska Z.

Przemysł Chemiczny

2004

T. 83, nr 3

133-136

Przedstawiono wyniki badań reakcji 2-etyloheksanolu z epichlorohydryną w obecności katalizatorów typu Lewisa: SnCI4, BF3 i AICI3. Porównano wpływ tych związków na ilość powstającego w reakcji chlorohydrynowego eteru 2-etyloheksanolu. Największe stężenie tego związku (81%) otrzymano przy zastosowaniu SnCI4. Reakcja dehydrochlorowania eteru chlorohydrynowego wodorotlenkiem sodu w obecności C8H20BrN przebiegała z dużą wydajnością (98%), a otrzymany glicydylowy eter 2-etyloheksanolu posiadał liczbę epoksydową 0,470-0,495 mol/100g.

Lewis-type compds. like SnCI4 BF3 (complex with PhOH), and anhyd. AICI3 (complex with 2-butoxyethanol in toluene) were studied as catalysts in the reaction of epichlorohydrin (I) with 2-ethylhexanol (II). Anhyd. SnCI4, 0.2-0.84%, was the most effective at 70-75°C, 35 min, and 1:11 mole ratio of (0.951.05):1, to yield 81% of chlorohydrin ether of 2-ethylhexanol, with l reacting to completion. Chlorohydrin polyether by-products were 7-8%. Dehydrochlorination of the chlorohydrin ether with NaOH in the presence of tetraethylammonium bromide gave the title ether in 98% yield with the chlorohydrin polyethers converted into glicydyl polyethers. The distillate had epoxyno. 0.470-0.495 mol/100 g, viscosity 2-6 mPa⋅s at 25°C, total Cl 5-6%, and hydrolyzable Cl 0.1-0.18%.