Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

1,2-Dichloropropan

Gromadzińska J, Wąsowicz W.

Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy

|

2008

|

Nr 2 (56)

49--71

PL

1,2-Dichloropropan (1,2-DCP) jest bezbarwną cieczą o słodkawym zapachu podobnym do chloroformu, stosowaną jako rozpuszczalnik żywic, smarów, tłuszczów, smół i asfaltów. Związek znajduje zastosowanie w wielu procesach technologicznych, w tym do impregnacji, oczyszczania i odtłuszczania powierzchni metali w procesach galwanizacyjnych, do usuwania farb, w pralniach do czyszczenia na sucho i do usuwania ołowiu z benzyny. Występuje jako składnik fumigantów oraz insektycydów. Stosowany jest w syntezie tetrachloroetylenu i tetrachlorku węgla. Według danych służb sanitarno-epidemiologicznych w 2000 r. w Polsce na 1,2-dichloropropan było narażonych kilkadziesiąt osób. Nie zgłaszano narażenia na związek o stężeniach ponadnormatywnych, czyli > 50 mg/m3. 1,2-Dichloropropan jest hepatotoksyczny dla zwierząt laboratoryjnych, ponieważ narażenie na tę substancję powoduje uszkodzenie wątroby i nerek oraz wielokrotny wzrost aktywności enzymów wątrobowych w osoczu. Istnieją dowody, że związek może powodować depresję ośrodkowego układu nerwowego. Zatrucie mieszaniną rozpuszczalników czyszczących zawierających 1,2-dichloropropan u ludzi powodowało śpiączkę, utratę świadomości, niewydolność serca, nieodwracalny szok i w rezultacie śmierć. Wykazano słabe działanie genotoksyczne 1,2-dichloropropanu w limfocytach ludzkich w hodowli w warunkach in vitro. Nie wykazano działania teratogennego 1,2-dichloropropanu, a dostępne dane dostarczają ograniczonych dowodów działania toksycznego związku na ciężarne samice i płody. Wchłanianie związku w miejscu pracy następuje drogą inhalacyjną. Opisano zapalenie skóry u pracowników narażonych na 1,2-dichloropropan. Podczas wyznaczania wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) wykorzystano wyniki 13-tygodniowych badań inhalacyjnych na szczurach obu płci narażanych na 1,2-dichloropropan o stężeniach: 70; 230 lub 700 mg/m3. Za efekt krytyczny przyjęto statystycznie znamienne zmniejszenie masy ciała (o 10%). Zmiany degeneracyjne nabłonka węchowego w głowowej części jamy nosowej obserwowano u wszystkich zwierząt narażanych na związek o stężeniach 230 lub 700 mg/m3. Stan zapalny krtani opisano u szczurów narażanych na 1,2-dichloropropan o stężeniu 700 mg/m3. Stężenie 230 mg/m3 1,2-dichloropropanu przyjęto za wartość najniższego obserwowanego poziomu działania szkodliwego (LOAEL) związku. Po zastosowaniu odpowiednich współczynników niepewności ustalono, że wartość NDS 1,2-dichloropropanu wynosi 50 mg/m3, czyli tyle, ile wynosi obowiązująca wartość NDS tego związku. 1,2-Dichloropropan nie został zaklasyfikowany jako substancja drażniąca w wykazie substancji niebezpiecznych, nie znaleziono również danych na temat jego działania drażniącego na drogi oddechowe ludzi, dlatego nie ustalono wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego (NDSCh) dla tego związku. Nie ma także podstaw do ustalenia wartości dopuszczalnego stężenia w materiale biologicznym (DSB) 1,2-dichloropropanu.

EN

1,2-Dichloropropane (1,2-DCP) is a colorless liquid, with a chloroform-like odour, used as an industrial solvent (resins, lubricants, bitumens, asphalts, paints) for specific technological processes or as a cleaning and soil fumigant. In experiments on animals, exposure to high levels of 1,2-DCP caused injury of the liver, kidneys and the respiratory tract. Respiratory effects were reported in humans following oral and dermal exposure. A case of dermatitis resulting from dermal exposure to mixtures of solvents containing 1,2-DCP was reported. On the basis of LOAEL for the irritation effect of the upper respiratory tract obtained from an animal study, the TLV value was calculated at 50 mg/m3.

2

Mass transfer in the bath reactor of the adsorption process of 1,2-dichloropropane from aqueous solution onto the activated carbon

Pełech R.

Polish Journal of Chemical Technology

|

2007

|

Vol. 9, nr 2

30-33

EN

A pseudo-second order rate equation describing the kinetics of the adsorption of 1,2-dichloropropane from aqueous solution onto the activated carbon at different initial concentrations, adsorbent dose, temperature, particle diameter and the rate of stirring have been developed. The rate constant was calculated. The rate constant correlation in a good mixing conditions was described as a function of the temperature.

3

Adsorption of 1,2-dichloropropane from aqueous solution

Pełech R., Milchert E.

Polish Journal of Chemical Technology

|

2007

|

Vol. 9, nr 2

34-36

EN

In this study dependences of the adsorption equilibrium of 1,2-dichloropropane in aqueous solution for six activated carbons (A, AG, AG5, DTO, WD-ekstra, CWZ-22) and four polymeric adsorbents (XE-563, XE-572, XE-340, XE-348) were presented. All the adsorption isotherms onto activated carbons were described by the Freundlich equation. To analyze the isotherms on the polymeric adsorbents the Langmuir-Freundlich equation was used. It was found that in the low range of the concentrations the adsorptive properties of the activated carbons are reduced in the following direction DTO>WD-ekstra>CWZ-22>AG>A>AG5. Reducing the adsorptive properties of the polymeric adsorbents states was carried out in the following order: XE-340> XE-572>XE-563>XE-348. The adsorbents XE-340, XE-572 and XE-563 have much more higher adsorptive properties than the applied activated carbons. Lower adsorptive properties of XE-348 are the result of its high surface polarity.

4

Ocena aktywności katalizatora miedziowo-cynkowego w procesie termokatalitycznego utleniania 1,2-dichloropropanu

Żarczyński A., Kaźmierczak M., Gorzka Z., Kowalczewska R.

Zeszyty Naukowe. Inżynieria Chemiczna i Procesowa / Politechnika Łódzka

|

1998

|

Nr 23

211-221

PL

Badano odporność katalizatora miedziowo-cynkowego na dezaktywację chlorowodorem oraz zjawisko migracji jonów miedzi i cynku do produktów reakcji utleniana 1,2-dichloropropanu. Stwierdzono, że stężenia miedzi i cynku w kondensacie rosną wraz ze wzrostem temperatury, czasu kontaktu i stężenia chlorowodoru w strefie reakcji. Aktywność badanego katalizatora po okresie 320 godzin pracy w różnych warunkach obniżyła się nieznacznie.

EN

Study of the effect of hydrogen chloride on migration of copper and zinc ions and deactivation of copper-zinc catalyst in oxidation of 1,2-dichloropropane reaction were carried out. Concentrations of copper and zinc ions increase in reaction products with increase of temperature, contact time and hydrogen chloride concentration in reaction zone. A slight decrease in activity of the catalyst within 320 hours work was observed.