Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: β-phase

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Effect of Heat Treatment Conditions on the Morphology of α Phase and Mechanical Properties In Ti-10V-2Fe-3Al Titanium Alloy

Bogucki R., Mosór K., Nykiel M.

Archives of Metallurgy and Materials

2014

Vol. 59, iss. 4

1269--1273

The influence of heat treatment on the microstructure and mechanical properties was studied in the Ti-10V-2Fe-3Al titanium alloy for two heat treatment schemes (α + β) and β + (β + α), which resulted in different morphologies of the α phase. Scheme I resulted in the α-phase of globular morphology, whose volume fraction did not change much during annealing. Scheme II led to obtaining a needle-like α-phase, whose amount increased together with heating time. The phenomenon of stress-induced martensitic transformation was observed in the material with needle-like morphology annealed for 15 and 30 min. Longer times of annealing effected in the decay of that transformation, provided the volume fraction of α-phase exceeded 50%.

W pracy przedstawiono wyniki badan wpływu obróbki cieplnej na mikrostrukture i własciwosci mechaniczne stopu tytanu Ti-10V-2Fe-3Al, które analizowano w dwóch schematach obróbki cieplnej (α + β) oraz β + (β + α). Uzyskane mikrostruktury charakteryzowały sie rózna morfologia fazy α. W schemacie I obserwowano globularna faze α, której udział objetosciowy nie ulegał znacznym zmianom w funkcji czasu wygrzewania. W schemacie II faza α miała kształt iglasty i jej udział objetosciowy wzrastał z czasem wygrzewania. W próbkach o iglastej morfologii fazy α dla czasów wygrzewania 15 min. i 30 min. zaobserwowano wystepowanie zjawiska przemiany martenzytycznej indukowanej naprezeniem. Zastosowanie dłuzszych czasów wygrzewania ujawniło zanik dodatkowej.

Influence of maleic esters on β-phase content in isotactic polypropylene

Świątek-Prokop J., Ślusarski L.

Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Edukacja Techniczna i Informatyczna

2012

T. 7

55--62

The object of investigation was isotactic polypropylene modified by following monoesters: allyl maleate [AM], butyl maleate [BM], dodecyl maleate [DM], monoallyl tetrahydrophtalate [THFA]. Some samples were crosslinked by dicumyl peroxide [DCP]. The obtained samples were characterized by: wide angle X-ray scattering (WAXS), small angle X-ray scattering (SAXS) to characterize degree of crystallinity, coefficient of β-phase contents and its dimension. WAXS investigation were carried out in the scattering angle range 4-60° with a step 0,1°. Each diffraction curve was deconvoluted into individual crystalline peaks and amorphous halo according to the procedure proposed by Hindeleh and Johnson. SAXS investigation were performed in the scattering angle 2Θ=0,09-4,05° with a step of 0.01o. It was observed, that DCP delays nucleation of β-phase. β-phase contents decreased about 50% in relation to the unmodified iPP. The addition of coagents to the iPP decreases β-phase content. The special case is BM, we didn’t observe that phase at all. Only DM promotes nucleation of β-phase, value of K coefficient, proposed by Turner - Jones, was doubled. In the case iPP/DCP and coagents, the most usefull was AM and DM. Obtained results shows, that from technological point of view, the most interesting compositions are these containing DCP, and DM or AM.

Przedmiot badań był izotaktyczny polipropylen modyfikowany estrami kwasu maleinowego. Niektóre próbki były dodatkowo usieciowane za pomocą nadtlenku dikumylu. Materiał badano, wykorzystując metodę wąskokątowego i szerokokątowego rozpraszania rentgenowskiego. Do wyznaczenia zawartość fazy β w iPP wykorzystano natężenie refleksu od płaszczyzny (300), obliczając wskaźnik zaproponowany przez Turnera-Jonesa. Zaobserwowano, iż obecność DCP w materiale wpłynęła na nukleację fazy β, której zawartość wzrosła o 50% w stosunku do niemodyfikowanego iPP. Z zastosowanych estrów najskuteczniejszymi okazały się maleinian mono allilowy oraz maleinian mono dodecylowy. Uzyskane wyniki prowadzą do wniosku, że z technicznego punktu widzenia najlepszy jest układ zawierający DCP i DM.